Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน 808 Sugar

Now you are reading Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน Chapter 808 Sugar at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 808 Sugar

…………….

“จริงสิ”

หลังจากได้รับบทแล้ว เหล่าโจวลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยขึ้น

“อาโจวไหว้วานอะไรนายหน่อยได้ไหม?”

“ครับ”

หลินเยวียนตอบ “อาโจวไม่ต้องเกรงใจ”

เหล่าโจวมีท่าทีกระดากใจ “เรื่องนี้นับว่าเป็นคำขอส่วนตัวของฉันเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับบริษัท”

“ไม่เป็นไรครับ”

นับตั้งแต่หลินเยวียนเข้ามาในบริษัท ได้รับความดูแลจากเหล่าโจวมามากมาย และเขาจดจำเรื่องเหล่านี้ไว้ในใจ

“งั้นก็ได้”

เหล่าโจวหยิบซองบัตรเช ญสีแดงออกมาจากอกเสื้อ “ลูกสาวฉันจะแต่งงานสิ้นเดือนนี้ รายนั้นเป็นแฟนคลับตัวยงของนาย ฉันเลยอยากเชิญนายไปเข้าร่วมงานแต่งน่ะ แน่นอนว่าจะไม่บอกลูกล่วงหน้า จะได้เซอร์ไพรส์ตรงนั้นเลย”

“ตกลงครับ”

หลินเยวียนตอบรับคำเชิญโดยไม่คิดมาก

เหล่าโจวเห็นว่าการกระทำของหลินเยวียนปราศจากความลังเล จึงคลี่ยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ “ถ้าว่างละก็ พาคนที่บ้านมาด้วยก็ได้นะ”

“ครับ”

หลินเยวียนตอบพร้อมรอยยิ้ม “ยินดีด้วยนะครับอาโจว”

เหล่าโจวโอดครวญ “ฉันมีลูกสาวคนเดียว เมื่อก่อนฉันยุ่งอยู่กับงาน ทำให้รู้สึกว่าติดค้างลูกไว้มาก เลยคิดว่าจะชดใช้ให้ลูกได้ยังไงบ้าง หลังจากนั้นเธอก็เข้ามหา’ลัย แถมไปเรียนหนังสือที่หานโจว ปรากฏว่าพาแฟนหนุ่มกลับมาหาฉันกับแม่ด้วย ไม่ทันไรก็จะแต่งงานแล้ว”

เหล่าโจวบ่นไปเรื่อยๆ ทันใดนั้นหัวข้อสนทนาก็เปลี่ยนไป

“พูดถึงเรื่องแต่งงาน นายเองก็รีบร่อยสิ ผู้หญิงครั้งก่อนยังไม่ได้ไปเดตกันหรือ?”

“ใครครับ”

“ดูสิ น่าจะลืมไปแล้วซะด้วย ลืมแล้วก็ลืมไปเถอะ เธอน่าจะกลับจงโจวไปแล้ว บางทีอาจไม่ได้มีชะตาต้องกัน”

“…”

ทั้งสองพูดคุยกันสักพัก ก่อนที่เหล่าโจวจะกลับไป

เมื่อกลับถึงบ้าน

หลินเยวียนหยิบการ์ดเชิญออกมาและบอกเรื่องที่ลูกสาวของเหล่าโจวจะแต่งงานให้กับคนในครอบครัวฟัง ทั้งยังเอ่ยถามพวกเขา

“ทุกคนอยากไปกันไหม?”

แม่ตอบ “ลูกสาวของหัวหน้าลูกจะแต่งงานทั้งที แม่ก็ต้องไปเข้าร่วมสิ”

“หนูไปด้วย”

น้องสาวยังไม่มีงานทำ ช่วงนี้พักผ่อนอยู่ที่บ้าน

พี่สาวเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ถึงตอนนั้นนายจะร้องเพลงบนเวทีไหม คู่รักที่แต่งงานชอบขอเพลงเพลงลูกโป่งสารภาพรักของนายกัน”

“ร้องเพลง?”

หลินเยวียนตะลึง เขาไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้จริงๆ

ทันทีที่พี่สาวเห็นปฏิกิริยาของหลินเยวียนก็รู้ว่าเขาไม่ได้เตรียมการเช่นนี้ เธอยิ้มและพูดว่า

“ก็จริง ตอนนี้ด้วยสถานะของนาย ร้องเพลงบนเวทีเล็กๆ แบบนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่ งั้นเราไปกินเฉยๆ ก็แล้วกัน”

หลินเยวียนเลิกคิ้ว

อันที่จริงเขาไม่ได้สนใจเรื่องขนาดเวทีพรรค์นี้หรอก เพียงแต่ที่ผ่านมาเขาไม่ได้ฉุกคิดถึงเรื่องร้องเพลงด้วยซ้ำ

เหล่าโจวดูแลเขาเป็นอย่างดี

งานแต่งงานของลูกสาวเขา ตนขึ้นเวทีร้องเพลงเพื่อแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวคงไม่มีปัญหาอะไร

ถ้าตนทำเช่นนี้ เดาว่าเหล่าโจวจะต้องดีใจมากอย่างแน่นอน

เพียงแต่เหล่าโจวหน้าบางเกินไป เกรงใจที่จะเอ่ยถึงเรื่องนี้

เมื่อนึกถึงตรงนี้

หลินเยวียนจึงเปิดการ์ดเชิญเพื่อดูวันที่

30 กันยายน?

วันจัดงานแต่งดูเหมือนว่าจะเป็นวันก่อนหน้าการจัดอันดับฤดูกาลเพลงพอดี

สมองเริ่มทำงาน

หลินเยวียนเกิดความคิดแวบขึ้นมาในใจ

บางทีน่าจะมอบงานแต่งงานที่น่าจดจำให้กับทั้งคู่ได้

ในขณะเดียวกัน

หลินเยวียนก็นึกถึงคำพูดที่เหล่าโจวพูดกับเขาขึ้นมา

ลูกสาวของเขาเคยเรียนที่หานโจว…

ว่าที่ลูกเขยของเขาเป็นชาวหานโจว…

ได้การละ

ไม่นานหลินเยวียนก็ตัดสินใจได้

เขามีเพลงที่เหมาะสมสำหรับขับร้องในงานแต่งงาน

……

หลินเยวียนไม่คิดจะร้องเพลงนี้เพียงคนเดียว

เมื่อกลับไปที่ห้อง

เขาโทรศัพท์หลายครั้งติดต่อกัน

“ซย่าฝาน ฉันเตรียมบทหนังเรื่องใหม่ให้เธอแล้ว จะเริ่มถ่ายทำเดือนหน้า แต่ก่อนจะถึงตอนนั้นเธอช่วยฉันหน่อย พรุ่งนี้มาที่บริษัท…”

“รุ่นพี่เย่าหั่วว่างไหมครับ ผมจำได้ว่ารุ่นพี่เล่นเบสได้…”

“เจียงขุย พรุ่งนี้มาที่บริษัทหน่อยครับ เรามีเพลงที่จะซ้อมกัน ผมจะส่งโน้ตเพลงให้คุณก่อน”

“จ้าวอิ๋งเก้อ…”

“เว่ยห่าวอวิ้น…”

“เฉินจื้ออวี่คุณเล่นกีตาร์ได้ดี…”

หลังจากโทรศัพท์อยู่หลายครั้ง หลินเยวียนก็เรียกราชวงศ์ปลามารวมตัวกันจนครบ

วันรุ่งขึ้น

ราชวงศ์ปลามาพบกันยังห้องทำงานของหลินเยวียน

หลินเยวียนหยิบเพลงเพลงหนึ่งออกมา “นี่เป็นเพลงที่ผมจะใช้ไต่ชาร์ตในเดือนหน้า ผมอยากเชิญทุกคนมาร้องประสานเสียงในเพลงนี้กับผม แน่นอนว่าแต่ละคนจะมีท่อนร้องน้อยมาก ผมจะรับผิดชอบการขับร้องส่วนใหญ่เอง”

“ประสานเสียง?”

ทุกคนรู้สึกประหลาดใจอย่างห้ามไม่อยู่

ครั้งที่แล้วทุกคนได้ร้องประสานเสียงอย่างเต็มที่ในเพลงสำหรับบลูเกมส์ ชื่อเสียงของพวกเขาจึงเพิ่มสูงขึ้น และทุกคนต่างตั้งตารอโอกาสเช่นนี้อีกครั้งนับตั้งแต่นั้นมา

ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว

สำหรับการแบ่งท่อนที่ทุกคนจะได้รับนั้นสั้นมาก ทว่ากลับไม่มีใครใส่ใจเรื่องนี้มากนัก สิ่งสำคัญคือรูปแบบของการออกโรงเป็นหมู่คณะของราชวงศ์ปลา

เมื่อได้รับโน้ตเพลง

ทุกคนประหลาดใจ “เพลงภาษาอังกฤษ?”

หลินเยวียนพยักหน้า “พวกคุณพูดภาษาอังกฤษได้ใช่ไหม?”

“ได้!”

ทุกคนตอบพร้อมกัน

หลินเยวียนพยักหน้า “อีกสองสามวันหลังจากนี้เราจะอัดเพลงกัน”

“ตกลง”

ทุกคนพยักหน้าอีกครั้ง ก่อนจะฮัมเพลงสองสามท่อน

ไม่กี่นาทีผ่านไป ทุกคนต่างร้องอุทานขึ้นมา

“เพลงนี้เพราะมาก!”

“ทำนองเหมาะกับการไต่ชาร์ตมาก!”

“เห็นทีเดือนหน้าน่าจะรับประกันตำแหน่งแชมป์ของอาจารย์เซี่ยนอวี๋ได้เลย!”

“จังหวะสมบูรณ์แบบมาก!”

“เป็นเพลงที่หวานจริงๆ !”

“เพลงนี้ชื่อ ‘Sugar’ น้ำตาลไม่หวานได้หรือ!”

ถูกต้องแล้ว

เพลงที่อยู่ในมือของทุกคนคือเพลง Sugar

ผลงานซึ่งขับร้องโดยวงร็อกชื่อดังอย่างมารูนไฟฟ์ และเรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในผลงานชิ้นโบแดงของมารูนไฟฟ์

ต้นฉบับมีเพียงนักร้องนำเท่านั้นที่รับหน้าที่ขับร้อง

หลินเยวียนวางแผนที่จะทำการปรับเปลี่ยนเล็กน้อย เพื่อให้ทุกคนมีโอกาสร้องเพลง ทว่าโดยรวมแล้วเขายังคงชอบความรู้สึกของต้นฉบับมากกว่า

เมื่อทุกคนเงียบลงแล้ว

หลินเยวียนจึงพูดว่า “ผมมีไอเดียเกี่ยวกับเอ็มวีเพลงนี้ เพราะลูกสาวของอาโจวกำลังจะแต่งงาน ดังนั้นผมเลยคิดว่าจะพาทุกคนไปเซอร์ไพรส์ในงาน โดยจะมีทีมงานคอยตามถ่ายกระบวนการทั้งหมด…”

นี่คือเอ็มวีคลาสสิกของเพลง Sugar

ไอเดียนี้มาจากภาพยนตร์เรื่อง ‘ชวนให้ปิ๊ง แล้วชิ่งแต่ง[1]’

ในเอ็มวี

มารูนไฟว์นำโดยอดัมซึ่งเป็นนักร้องนำบุกเซอร์ไพรส์งานแต่งงานหลายแห่ง

เมื่อม่านสีขาวร่วงลงมา และเสียงดนตรีเริ่มบรรเลง เจ้าบ่าวเจ้าสาวและแขกเหรื่อจะเริ่มตื่นเต้น และเต้นรำอย่างสนุกสนานเต็มที่ไปตามจังหวะของเพลง

หลินเยวียนคิดว่าความคิดนี้น่าสนใจมาก

ในฐานะเอ็มวีกึ่งเรื่องจริง จึงสามารถช่วยผลักดันยอดขายในการจัดอันดับฤดูกาลเพลงได้เป็นอย่างดี

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาสามารถหยิบยืมความคิดสร้างสรรค์ของเอ็มวีต้นฉบับ มาเซอร์ไพรส์เหล่าโจวและลูกสาวของเขาได้

เมื่อหลินเยวียนอธิ บายจบ ทุกคนต่างรู้สึกประหลาดใจกับความคิดนี้!

“โรแมนติกมาก!” เว่ยห่าวอวิ้นชื่นชม

“ความคิดสุดยอดมาก!” ซย่าฝานซึ่งระยะนี้สภาพจิตใจไม่สู้ดีนักคลี่ยิ้มอย่างอดไม่ได้

“ฉันเล่นกีตาร์!” เฉินจื้อวี่อาสา

“ฉันเล่นเบสพอได้!” สีหน้าของซุนเย่าหั่วเปี่ยมด้วยความคาดหวัง

“ฉันเล่นซินธิไซเซอร์ได้!” เจียงขุยพูดอย่างไม่ยอมแพ้

“น่าสนุก!”

จ้าวอิ๋งเก้อเอ่ยด้วยความตื่นเต้น

ทุกคนรู้อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากลองขึ้นมา

หลังจากปรึกษากันเสร็จแล้ว หลินเยวียนจึงบอกกล่าวความคิดของตนเองกับเหล่าโจว เรื่องนี้จำเป็นต้องได้รับความร่วมมือกับเหล่าโจว

“ฉันต้องขอบคุณนายมาก!”

เมื่อเหล่าโจวได้ยินดังดังนั้น ใบหน้าของเขาก็แดงก่ำด้วยความตื่นเต้น “ลุงโจวติดหนี้น้ำใจนายแล้ว!”

“ไม่ต้องเกรงใจครับ”

หลินเยวียนโบกมือ

————————

ปล.แนะนำให้ทุกคนลองไปดูเอ็มวีเพลง Sugar ดูจบแล้วทุกคนจะเข้าใจเนื้อเรื่องมากขึ้นอย่างแน่นอน

[1] ชวนให้ปิ๊ง แล้วชิ่งแต่ง (Wedding Crashers) ภาพยนตร์จากสหรัฐอเมริกา เข้าฉายในปีค.ศ.2005

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด