Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน 814 แข่งขันภายใน

Now you are reading Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน Chapter 814 แข่งขันภายใน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 814 แข่งขันภายใน

เอาละ

สำหรับราชาเพลงหรือราชินีเพลงที่ราชวงปลา หลินเยวียนมีคำตอบในใจอยู่แล้ว

สายตาของเขาแลดูเหม่อลอย แต่ที่จริงแล้วเพียงแค่กำลังคิดว่าจะใช้เพลงอะไรในการปั้นราชาราชินีเพลงก็เท่านั้นเอง

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน

จู่ๆ กู้ตงซึ่งกำลังเก็บของอยู่ด้านข้างก็เอ่ยขึ้นมาว่า

“ตัวแทนหลิน คุณจะทานอาหารกลางวันในบริษัทไหมคะ”

“กี่โมงแล้วครับ”

“สิบโมงครึ่งแล้วค่ะ”

“งั้นไปกันข้าวด้วยกันเลยครับ”

หลินเยวียนลุกขึ้น เขาเองก็หิวเล็กน้อยเช่นกัน

ตัวแทนหลินเลี้ยงเหรอคะ?”

“ขอบคุณค่ะตัวแทนหลิน!”

กู้ตงเผยคลี่ยิ้มด้วยความดีใจ

หลินเยวียนกินข้าวโรงอาหารของผู้บริหารระดับสูง ซึ่งมีรสชาติดีกว่าร้านอาหารข้างนอก ปกติแล้วเธอไม่สามารถเข้าไปได้

ไม่นาน ทั้งสองก็มาถึงโรงอาหาร

หลังจากอาหารจัดเตรียมเสร็จ หลินเยวียนยังไม่ทันได้จับตะเกียบ จู่ๆ ก็มีเสียงดนตรีดังเข้ามาในโสตประสาท

“เพิ่งข้ามขุนเขาลำเนาไพร จับมารร้ายได้หลายตัว…”

นี่คือเพลงประกอบบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศซีซันที่สี่ ‘เส้นทางสู่สวรรค์นั้นกว้างใหญ่’

หลินเยวียนเงยหน้าขึ้น

กู้ตงซึ่งอยู่ด้านข้างกล่าวกลั้วหัวเราะ “ที่แท้โรงอาหารของผู้บริหารระดับสูงก็ฉายบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศเหมื อนกัน ซีรีส์เรื่องนี้พ่อฉันติดตามทุกซีซัน เพลงที่เขาชอบที่สุดคือเพลงประกอบเพลงนี้ แต่ส่วนตัวฉันกลับชอบเพลงรักอิตถีในแคว้นอิตถีมากกว่า เพลงนี้ที่ตัวแทนหลินเขียนเพราะมากเลยละค่ะ!”

ซีรีส์เรื่องนี้เปิดตัวเมื่อปลายเดือนมีนาคมในปีนี้ และมีทั้งหมดสี่ซีซัน

แต่ละซีซันออกอากาศทุกสองเดือน

ขณะนี้คือเดือนตุลาคม และออกอากาศถึงซีซันที่สี่พอดี

สำหรับเพลงรักอิตถีที่กู้ตงพูดถึงนั้น อันที่จริงเป็นบทเพลงจากซีซันที่สาม

รวมไปถึงบทเพลงที่เกี่ยวข้องอย่างเส้นทางสู่สวรรค์นั้นกว้างใหญ่ก็ปรากฏในซีซันที่สามเช่นเดียวกัน

เพลงเหล่านี้มาจากปลายปากกาของเซี่ยนอวี๋

อย่างไรก็ตาม กว่าเพลงเหล่านี้จะเข้าสู่ชาร์ตเพลงก็ปาเข้าไปกลางเดือนแล้ว อันดับที่ได้จึงไม่แน่นอน

หลินเยวียนไม่ได้ใส่ใจมากนัก

จะให้จงใจเปลี่ยนเวลาออกอากาศซีรีส์หรือแอนิเมชันทุกครั้งเพียงเพื่อคว้าอันดับที่ดีในการจัดอันดับฤดูกาลเพลงคงไม่ได้กระมัง

โชคดีที่กระแสตอบรับของเพลงเหล่านี้ดีมาก

เช่นเดียวกับเสียงชื่นชมอย่างล้นหลามในแง่คุณภาพของบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ

บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศซึ่งออกอากาศอย่างต่อเนื่องมาจนถึงซีซันที่สี่ แต่ละซีซันได้ล้วนได้ 9 คะแนนเป็นอย่างน้อย

ทั้งหมดล้วนแต่ทำให้ผู้ชมเอ่ยปากชมเปาะ!

ความสำเร็จนี้นับ ได้ว่าเป็นซีรีส์ซึ่งได้รับเสียงชื่อชมและเรตติงสูงที่สุดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้

ข้อบกพร่องเพียงประการเดียวของซีรีส์ทั้งเรื่องนี้คือความเร็วในการถอนทุนคืนนั้นช้าเกินไป ถึงอย่างไรเงินลงทุนก็สูงเกินไป

“ดูเหมือนว่าเดือนหน้า ซีรีส์เรื่องบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศจะฉายจบแล้ว”

หลินเยวียนเอ่ยขึ้น

ซีรีส์เรื่องนี้มีส่วนสำคัญอย่างมากในการโปรโมตลิขสิทธิ์ของบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ

เป็นไปตามการคาดการณ์ของหลินเยวียน

บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศในตอนนี้มีแฟนๆ นับไม่ถ้วนจากทั้งห้าทวีป ได้แก่ ฉิน ฉี ฉู่ และเยี่ยน

ความนิยมของซุนหงอคงยิ่งสูงจนน่ากลัว ถึงขั้นที่นับได้ว่าเป็นยอดตัวละครในตำนาน!

อิทธิพลของตัวละครนี้ เหนือกว่าเทพเอ้อร์หลางหยางเจี่ยนตำนานสถาปนาเทพยดาเสียอีก!

เมื่อมองจากมุมนี้ บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศซึ่งหลินเยวียนเขียนบทนี้ประสบความสำเร็จอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!

“ใช่ค่ะ”

กู้ตงซึ่งอยู่ด้านข้างเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ช่วงก่อนหน้านี้ปริษัทติดต่อพวกเรามา บอกว่าจะปล่อยบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศฉบับแอนิเมชัน ดูจากกระแสของซีรีส์แล้ว ฉันประเมินว่าแอนิเมชันคงทำผลงานได้ไม่แย่”

หลินเยวียนพยักหน้า

ประธานบอกกับหลินเยวียนด้วยตัวเอง ว่าการสร้างบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

นอกจากนั้นยังเป็นการช่วยบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศอย่างขมีขมันทางหนึ่งอีกด้วย

……

รับประทานอาหารกลางวันเสร็จเรียบร้อย

ไม่นานหลังจากกลับถึงห้องทำงาน จู่ๆ หลินเยวียนก็ได้ยินความเคลื่อนไหวจากข้างนอก

“พี่จ้าว?”

หลินเยวียนมองไปยังผู้มาเยือนด้วย

จ้าวเจวี๋ยเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “มารบกวนเธออีกแล้ว”

“ไม่หรอกครับ พี่จ้าวเชิญนั่ง”

หลินเยวียนเชิญให้จ้าวเจวี๋ยนั่งลง ขณะที่กู้ตงชงชาอย่างชำนิชำนาญ

ห้องทำงานของหลินเยวียนอาจไม่มีอย่างอื่น ทว่าในลิ้นชักและตู้ล้วนเต็มไปด้วยใบชา

ในบริษัทมีข่าวลือว่าเซี่ยนอวี๋ปล้นใบชาเปล่านี้ไปจากประธานกรรมการ

“ที่มาหาเธอเพราะฉันมีเรื่องจะบอก”

จ้าวเจวี๋ยมองไปยังหลินเยวียน “เรื่องที่บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศจะจบเดือนหน้าเธอคงรู้แล้วใช่ไหม?”

“ครับ”

หลินเยวียนตอบ “ตอนกลางวันผมก็ดูมาตอนนึง”

จ้าวเจวี๋ยมีท่าทางดีใจ “ประธานสั่งให้โรงอาหารของบริษัทเปิดได้แค่ช่วงพักเที่ยงเท่านั้น สุดท้ายเรื่องเดียวที่ทุกคนดูไม่เบื่อเลยก็คือบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ เมื่อไม่นานมานี้เปิดหยางเสี่ยวฝานและฉินเทียนเกอ ปรากฏว่าเกิดการประท้วงกันเลยทีเดียว ทุกคนพูดกันว่าดูเรื่องนี้แล้วกินข้าวไม่ลง”

“อุก”

กู้ตงซึ่งอยู่ด้านข้างหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ จากนั้นจึงรีบสารภาพผิด และเดินออกจากห้องทำงานอย่างเงียบเชียบ

หลิยเยวียนกินอาหารในโรงอาหารอยู่บ่อยครั้ง แน่นอนว่าเขารู้เรื่องนี้ แต่เขากลับไม่คิดว่ามีอะไรผิดปกติ

ซีรีส์กำลังภายในนี่นา มีหรือจะไม่ฆ่าคน

จ้าวเจวี๋ยจิบชาไปหนึ่งคำ

ในที่สุดก็เปิดเผยจุดประสงค์ของการเยี่ยมเยียนในครั้งนี้

“ที่ฉันมาหาเธอเพราะเรื่องเกี่ยวกับบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ ซีรีส์บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศดังมาก ฉะนั้นแผนกซีรีส์ของเราจึงคิดจะเขียนบทแยกสำหรับตัวละครสำคัญในเรื่อง แต่เราจำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากอาจารย์ฉู่ขวงที่เป็นนักเขียนต้นฉบับก่อน ได้ยินว่านี่ก็เป็นหนึ่งในแผนต่อไปหลังจากที่เธอทุ่มเงินซื้อบทเรื่องบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศมาถ่ายทำ เชื่อว่าเธอเองก็คงเข้าใจ”

“บทแยกของตัวละครจากบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ?”

หลินเยวียนตะลึงไปชั่วขณะ ทันใดนั้นจึงพูดว่า “ผมมีความคิดเรื่องนี้จริงๆ ทางนั้นมีบทไหมครับ ถ้ามีบทละก็ จำเป็นต้องให้เพื่อนผมตรวจสอบคุณภาพบทก่อน ถ้าคุณภาพผ่านก็ไม่มีปัญหา”

“ยังไม่ได้เริ่มเขียนบท…”

จ้าวเจวี๋ยพูดด้วยความกระอักกระอ่วนใจ “แต่พวกเรามีเป้าหมายอยู่แล้ว กำลังคิดหาวิธีติดต่อคนคนนั้นอยู่”

หลินเยวียน “ใครครับ”

จ้าวเจวี๋ย “เธอน่าจะเคยได้ยินชื่อมาบ้าง อี้อันที่เขียนแฟนฟิกบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศน่ะ!”

หลินเยวียน “…”

น้ำเชี่ยวชนวังมังกร[1]?

จ้าวเจวี๋ยไม่ได้สังเกตถึงความละเอียดอ่อนในสีหน้าของหลินเยวียน เธอดูเหมือนกำลังตื่นเต้นสุดขีด “อี้อันคนนี้เก่งจริงๆ เรื่องตำนานหงอคงเขียนออกมาได้ดีมาก ดังนั้นเราจึงอยากเชิญเขามาลองเขียนบทซีรีส์เดี่ยวสำหรับซุนหงอคง แผนกซีรีส์เราส่งคนไปติดต่อกับบล็อกแล้ว ถ้าทุกอย่างราบรื่น ฉันหมายถึงคุณภาพของบทผ่าน หวังว่าเธอจะไปเจรจากับอาจารย์ฉู่ขวงได้ ทั้งโลกนี้เธอคือคนที่เขาไว้หน้ามากที่สุด ฉู่ขวงอาจไม่ไว้หน้าอี้อัน แต่เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่ไว้หน้าเธอ”

ไว้หน้า?

สีหน้าของหลินเยวียนเริ่มแปลกมากขึ้นเรื่อยๆ

ถ้าหากไม่พิจารณาถึงความสัมพันธ์ของอี้อันกับตนเอง ความคิดของจ้าวเจวี๋ยก็ถือว่าไม่ได้น่าเหลือเชื่ออะไร

ในโลกเดิม

โจวซิงฉือได้ถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง ‘บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ: ปราบปีศาจ’

เขายังได้ร่วมมือกับผู้เขียน ตำนานหงอคง คือจินเหอไจ้ในการเขียนบท

ซึ่งความแตกต่างคือ นั่นคือภาพยนตร์ ส่วนจ้าวเจวี๋ยต้องการสร้างซีรีส์

ควรจะตอบรับไหม?

หลังจากคิดไปสักพัก หลินเยวียนก็เกิดความคิดขึ้นมาในใจ

เหมือนว่านี่จะเป็นความคิดที่ดี?

มันดูเหมือนจะสมเหตุสมผลที่จะให้บริษัทติดต่ออี้อัน ส่วนเขาก็ปลีกตัวจากเรื่องนี้อย่างสิ้นเชิง

มีเพียงตัวตนของอี้อัน!

ที่หลินเยวียนจะไม่เปิดเผยให้ใครรู้

แม้กระทั่งจินมูก็ยังไม่รู้ว่าหลินเยวียนมีนามปากกานี้อยู่

ทุกคนคงเข้าใจสาเหตุดี

ส่วนบทซีรีส์เดี่ยวของตัวละครจากบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ?

บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศมีตัวละครมากมาย ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องของซุนหงอคงเสมอไป!

ไม่ว่าอย่างไร หลินเยวียนก็มีหลายเรื่องให้เลือกสรร

เมื่อนึกถึงตรงนี้

หลินเยวียนจึงพูดว่า “งั้นทางพี่จ้าวติดต่ออี้อันก่อนแล้วกันครับ ผมจะจัดการเรื่องฉู่ขวงเอง”

เฮ้อ

ดูเหมือนเรื่องนี้จะวุ่นวายขึ้นมาแล้ว

ไปๆ มาๆ ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับตัวเขา

เซี่ยนอวี๋คือเขาเอง ฉู่ขวงคือเขาเอง อี้อันก็คือเขาเอง

แข่งขันภายในกันสุดขีด

ใส่มาเลย

ใส่มาให้เต็มที่

————————

ปล. ทุกคนลองทายดูไหมว่าตัวละครตัวไหนจากบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศที่จะมีซีรีส์เดี่ยวเป็นของตัวเอง?

[1] น้ำเชี่ยวชนวังมังกร เปรียบเปรยถึงสถานการณ์ที่สองฝ่ายซึ่งแท้จริงแล้วอยู่ฝ่ายเดียวกันเกิดความขัดแย้งกัน เนื่องจากไม่รู้ถึงความเกี่ยวข้องกัน

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด