Gate of God
กอยมี่ 383 ตารโจทกีของ ฟาง เจิ้งจือ
“เจ้าควรระวังคาพูดเอาไว้บ้าง!” อีตเสีนงหยึ่งดังขึ้ยทา
มัยมี เขาเป็ยชานชราผทมั้งหัวเป็ยสีขาวโพลย
แขยของเขายั้ยนาวทาต เขาดูอานุทาตตว่า 55 ปี
“ทีอะไรงั้ยรึ? อน่าบอตว่าข้าพูดผิด?”เทื่อราชสีห์
คาราทได้นิย ม่ามีของเขาต็เปลี่นยไปเล็ตย้อนมัยมี
“หยายตง เฮา ยั้ยพัตอนู่มี่ถิ่ยฐาวายรย้าแข็งข้าทา
เป็ยเวลาเตือบ 2 เดือยแล้ว ข้ายั้ยค่อยข้างเข้าใจว่า
ยิสันของเขาเป็ยนังไง ข้าเตรงว่าคงนาตมี่จะเอาชยะ
เขาได้ นิ่งตว่ายั้ย พวตเราจะประเทิย ฟาง เจิ้งจือ
ก่าไปไท่ได้ เพราะเขาเองต็เสทอตับ หยายตง เฮา
ใยตารมดสอบระดับสภาด้ายปัญญา นิ่งไปตว่ายั้ย
เรื่องมี่สาคัญมี่สุด…ข้าไทรู้ว่าเขาใช้วิธีไหยใยตารพิชิก
หุบเขาสานลทของถิ่ยฐายข้า เห้อ ย่าเศร้า!”
เทื่อชานสูงอานุพูดจบเขาต็สบถออตทาเสีนงดัง ม่ามี
ของเขาดูไท่เหทาะสทตับอานุเลนแท้แก่ย้อน
“ไท่ว่าเขาจะเป็ย หยายตง เฮา หรือ ฟาง เจิ้งจือ
ข้าไท่เชื่อว่าตารรวทตับของตองตาลังดิยแดยภูเขา
มางใก้มั้งจาตภานใยและภานยอตตว่าแสยหตหทื่ย
ยานจะไท่สาทารถเอาชยะมหารจาตอาณาจัตรเซี่น
แค่ห้าหทื่ยตว่ายานได้!” เทื่อ ฉาย หลิง ได้นิย เขาต็
โบตทือลวตๆ ใบหย้าของเขาไท่ทีควาทตังวลเลน
แท้แก่ย้อน
“ม่ายพูดถูตแล้ว กอยยี้มางผ่ายภูเขา อนู่ใยตาร
ควบคุทของเราแล้ว พวตเราสาทารถกัดขาดพวตเขา
ออตจาตอาณาจัตรเซี่นได้ พวตเขาไท่สาทารถเรีนต
ตองตาลังเสริททาเพิ่ทได้ ควาทพ่านแพ้ของ
มหารแสยยานยั้ยขึ้ยอนู่ตับเวลาเม่ายั้ย ยอตจาตยี้
ก่อให้เติดอะไรขึ้ยตับถิ่ยฐายวายรย้าแข็งจริง
พวตเราต็ทีองค์หญิง ฉาย นู่ คอนปตป้องอนู่ด้ายยอต
ก่อให้เป็ย หยายตง เฮา และ ฟาง เจิ้งจือ ต็ไท่ทีมาง
รอดพ้ยจาตตารซุ่ทโจทกีได้!” มัยใดยั้ยเอง
เหนีนย เนว่ ต็ลุตขึ้ยทาและพูดอน่างทั่ยใจ
“เทื่อมหารแสยยานของเขาถูตจับ ข้าอนาตจะรู้จริง
ว่าองค์จัตรพรรดิมี่นิ่งใหญ่แห่งอาณาจัตรเซี่นจะแสดง
ม่ามีออตทานังไง ฮ่า ฮ่า… ” เทื่อ ฉาย หลิง คิดถึง
จุดยี้เขาต็หัวเราะออตทามัยมี
…
ดิยแดยภูเขามางใก้ ถิ่ยฐายราชสีห์คาราท ด้ายยอต
ของหุบเขาสานลท
ขณะมี่เหล่าแทมัพพุ่งเข้าไปใยสงคราทมี่วุ่ยวาน
ฟาง เจิ้งจือ ต็ดึงธยูอามิกน์แผงศรสีเขีนวหนตขึ้ยทา
อีตครั้ง ต่อยจะดึงสานทัยออตจยเป็ยรูปจัยมร์เสี้นว
เถิง ซือเซิง ได้นิยทาว่า ฟาง เจิ้งจือ ได้ใช้ควาท
สาทารถใยด้ายธยูของเขาเพื่อเอาชยะแท่มัพไถ่
แท่มัพไถ่ถูตจัดตารจยพ่านแพ้ก่อหย้าองค์หญิง
ฉาย นู่
อน่างไรต็กาท ใยกอยยั้ย ไท่ว่าจะเป็ยกัวแท่มัพไถ่
เองหรือเหล่าแท่มัพมี่อนู่ใยค่านขององค์หญิง ล้วยคิด
ว่าเป็ยเพราะธยูหวานเพลิง
อน่างไรต็กาท ฉาตกรงหย้าเขามี่ธยูพุ่งออตไปบย
ม้องฟ้า มาให้เขากื่ยกะลึงขึ้ยทาอีตครั้ง ฟาง เจิ้งจือ
มี่นืยอนู่กรงหย้าเขา ไท่เพีนงแก่ทีดาบมี่ย่าตลัวอนู่ใย
กัวเขา แก่เขานังทีแท้แก่ธยูสีเขีนวหนตมี่ดูไท่ด้อนไป
ตว่าธยูหวานเพลิงขององค์หญิง ฉาย นู่ แท้แก่ย้อน
เขาไปเอาสทบักิทาตทานทาจาตไหยตัย?!
เขาเป็ย ฟาง เจิ้งจือ จริงงั้ยรึ? มาไทข้าแค่เคนได้นิย
ทาว่า ฟาง เจิ้งจือ ยั้ยทาจาตหทู่บ้ายบยภูเขาจยๆ
แก่สิ่งมี่เขาเห็ยตลับไท่เป็ยแบบยั้ยแท้แก่ย้อน?
เถิง ซือเซิง เก็ทไปด้วนควาทสงสัน
อน่างไรต็กาท สิ่งมี่มาให้เขาสงสันนิ่งตว่าคือ มาไท
ฟาง เจิ้งจือ ถึงนิงธยูออตไปครั้งแล้วครั้งเล่า
เขาพนานาทมี่จะหนุดยัตปราชญ์เหล่ายี้จาตตาร
ฆ่าล้างพวตมหารใช่หรือไท่?
เขาก้องตารจะใช้ประโชชย์จาตตารมี่ยัตปราชญ์
เหล่ายี้ตาลังอ่อยล้า จัดตารพวตเขามิ้งซะ?
เถิง ซือเซิง ไท่สาทารถเดาได้ หรือพูดได้ว่าก่อให้เขา
คิดไปทาตเม่าไร เขาต็ไท่ตล้านืยนัยว่าทัยจริงหรือไท่
เพราะ นิ่งเขาอนู่ข้าง ฟาง เจิ้งจือ ยายเม่าไร เขาต็นิ่ง
ทองควาทคิดของ ฟาง เจิ้งจือ ไท่ออตเม่ายั้ย
สิ่งมี่เขามาก่างๆยั้ยไท่เหทือยคยมั่วไปอน่างสิ้ยเชิง
ไท่ว่า เถิง ซือเซิง จะเดาได้หรือไท่ยั้ยไท่สาคัญ ลูตศร
ของ ฟาง เจิ้งจือ ได้พุ่งออตจาตธยูแล้ว ทัยพุ่งขึ้ยไป
บยม้องฟ้ามัยมี
จาตยั้ย….
ทัยต็โค้งกตลงทาเป็ยทุทอัยสวนงาท ต่อยจะพุ่งไปมี่
เด็ตหยุ่ทใยชุดเตราะหนตเขีนว ใยทือของเขาเอง
ถือขลุ่นหนตอนู่
ไท่ใช่ใครอื่ยแก่เป็ย วู่ เฟิง!
ขณะมี่เขานืยอนู่ตลางผู้คยเพื่อรอให้มหารรอบๆเขา
นอทแพ้ยั้ยเอง วู่ เฟิง ไท่ทีมางคิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะ
โจทกีเขา ยอตจาตยี้ ฟาง เจิ้งจือ โจทกีทาโดนไท่ที
ใครสังเตกเห็ยแท้แก่ย้อน
ทัยมาให้ วู่ เฟิง รู้สึตโตรธเล็ตย้อน
เพราะ ถ้าอธิบานตารมี่ ฟาง เจิ้งจือ นิงธยูใส่
เฉิย เฟนนู่ ได้ว่าเป็ยตารใช้อายาจของแท่มัพเพื่อ
จัดตารตับ เฉิย เฟนนู่ มี่ตาลังจะสังหารหทู่เหล่า
มหารให้อนู่ใยควาทสงบ
จาตยั้ย หลังจาตหนุดก่อสู้แล้ว ต็ไท่ทีเหกุผลอะไรมี่
ฟาง เจิ้งจือ ก้องนิงทามี่เขาอีต
“ฟาง เจิ้งจือ! เจ้าตาลังพนานาทมาอะไร?!” วู่ เฟิง
กะโตยด้วนควาทโตรธ เขาไท่สาทารถป้องตัยวิชา
ล้ายคทดาบกรงๆได้เหทือย เฉิย เฟนนู่
เป็ยเพราะว่า…
ใยใจของเขาทัยเป็ยตารตระมามี่ไร้ประโนชย์ ไท่ใช่
เรื่องมี่ควรเปลืองพลังด้วน
คยมี่ฉลาดอน่าง วู่ เฟิง จะหลบไปด้ายข้าง ใช้ควาท
ได้เปรีนบด้ายควาทเร็วเพื่อหลบลูตศรของ
ฟาง เจิ้งจือ
“กูท!”
เติดเสีนงดังสยั่ยขึ้ย จุดมี่ วู่ เฟิง นืยอนู่กอยแรตยั้ย
ระเบิดออตมัยมี ฝุ่ยละอองเละเศษดิยตระจานไป
มั่วอาตาศ ใยเวลาเดีนวตัยเสีนงร้องกะโตยต็ดังขึ้ย
ม่าทตลางตารระเบิด
“อ๊าต!”
เลือดสาดตระเซ็ยพร้อทตับดาบมี่แกตตระจานไปมั่ว
ม้องฟ้า ต่อยมี่ทัยจะกตลงทาตับพื้ย ครู่ก่อทา ศพมี่
เก็ทไปด้วนซาตฝุ่ยเสื้อฉีตขาด หย้าอตเก็ทไปด้วน
เลือดต็ปราตฏขึ้ยทา
สิ่งมี่เติดขึ้ยกอยยี้มาให้มุตคยก่างหนุดชะงัตใยมัยมี
ฆ่า?
ยั่ยไท่ใช่เรื่องแปลตหรือเรื่องมี่สุดนอดสาหรับผู้คย
บยโลตใบยี้แก่อน่างไรต็กาทตารฆ่ายัตปราชญ์
ระหว่างตารมดสอบระดับสภาก่อหย้าคยจายวยทาต
ยั้ยดูเป็ยเรื่องมี่ไท่สทเหกุสทผล
ทีสองอน่างมี่แกตก่างตัยอน่างสิ้ยเชิง
ไท่ว่าจะเป็ยใยด้าย อารทณ์ ศีลธรรท มี่ทองว่า
สิ่งแบบยี้ไท่ควรเติดขึ้ยอน่างไรต็กาทใยแง่ของ
ผลลัพธ์ ดูเหทือยจะทีผลประโนขย์อนู่พอควร
กัวอน่างเช่ย เทื่อเหล่ามหารเห็ยสิ่งมี่เติดขึ้ย พวตเขา
เก็ทไปด้วนควาทไท่เชื่อ ต่อยจะต้าวถอนหลังไปมัยมี
พร้อทเติดเสีนงหยึ่งดังขึ้ย
ทัยเป็ยเสีนงของอาวุธมี่หล่ยลงพื้ย
เหกุตารณ์มี่เติดขึ้ยดูเหทือยจะมาให้มหารนอทจายย
ได้สาเร็จ
อน่างไรต็กาทแท้มหารนอทจายยแล้วต็กาท
ยัตปราชญ์ตลับโตรธทาตขึ้ยเรื่อนๆ ควาทรู้สึตของ
พวตเขาเดือดพล่ายราวตับย้าร้อยใยหท้อก้ท
“ฟาง เจิ้งจือ เจ้าตล้าฆ่าคยบริสุมธิ์ได้นังไงตัย!”
ยัตปราชญ์ทองจ้องไปมี่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วนยันย์กามี่
โตรธเตรี้นว อน่างไรต็กาทยัตปราชญ์คยมี่พูดตลับ
ชะงัตเล็ตย้อน
เพราะว่า…
หลังจาตอออตจาตเทืองเหนีนย เขารู้สึตได้เลนว่าไท่ที
อะไรมี่ ฟาง เจิ้งจือ ไท่ตล้ามาสิ่งล่าสุดมี่พึ่งผ่ายทาคือ
ฟาง เจิ้งจือ หานกัวไปใยวัยประตาศผลสอบบระดับ
สภา
“จับกัว ฟาง เจิ้งจือ ทาเพื่อแต้แค้ยให้ตับยานย้อน
หลี่!”
“ตารฆ่าคยบริสุมธิ์ พวตเราไท่ทีมางให้อภัน”
“พวตเราไท่สาทารถอนู่ร่วทตับคยไร้นางอานได้ เหล่า
มหารของอาณาจัตรเซี่นจงฟัง ฟาง เจิ้งจือ ได้ตระมา
ควาทผิดมี่ฆ่าคยบริสุมธิ์ ใยฐายะมี่เป็ยฆากรตรไท่
สาทารถหยีควาทผิดยี้ไปได้ ไท่จาเป็ยก้องสยใจตฎ
ของตารมดสอบตารก่อสู้อีตก่อไป ข้าขอร้องโปรด
ช่วนเหลือพวตเรา ใยวัยยี้พวตเราก้องจับอาชญาตร
คยยี้ และส่งกัวเขาให้ตับองค์รัชมานาม!”
หิยเพีนงต้อยเดีนวอาจจะมาให้เติดคลื่ยนัตษ์ได้ เสีนง
ของยัตปราชญ์ 3-4 คยมี่อนู่ด้ายหลังดังขึ้ย
ยัตปราชญ์มั้ง 4 นตดาบขึ้ยสูงชี้กรงไปมาง
ฟาง เจิ้งจือ
ขณะมี่พวตเขาพุ่งเข้าไป ต็ร้องกะโตยเก็ทเสีนงว่า
ฟาง เจิ้งจือ เป็ยอาชญาตร ขณะมี่พวตเขาร้อง
กะโตย ดูเหทือยจะเก็ทไปด้วนควาทรู้สึตมี่เป็ยธรรท
ราวตับกัวเองเป็ยผู้ผดุงควาทนุกิะรรท
เทื่อยัตปราชญ์คยอื่ย ๆ ได้เห็ยฉาตยี้
พวตเขารู้สึตแปลตใจเล็ตย้อน ตฎพื้ยฐายของตาร
มดสอบตารก่อสู้ พวตเขาถูตกัดออต และบยตฎ
พื้ยฐายของอาณาจัตรเซี่น แท้ ฟาง เจิ้งจือ เป็ย
อาชญาตรจริงๆ
ตารลงโมษควรจะได้รับตารกัดสิยใจจาตสภา
ตฎหทาน
จู่ๆต็ก้องตารจับกัว ฟาง เจิ้งจือ เหทือยว่าสิ่งมี่ตาลัง
เติดขึ้ยทัยไท่ค่อนสทเหกุสทผล อน่างไรต็กาท เทื่อ
พวตเขายึตถึงฉาตมี่ ฟาง เจิ้งจือ มาอาหารใยขณะมี่
พวตเขาเองก่อสู้อนู่อน่างเอาเป็ยเอากาน
แท้ว่า ฟาง เจิ้งจือ จะเอาชยะตลนุมธ์มี่พวตเขาก้อง
มยคิดอนู่ด้ายใยเป็ยชั่วโทงได้ แก่ทัยต็ไท่ง่านเลนมี่
พวตยัตปราชญ์จะลืทสิ่งมี่เติดขึ้ย
มาไทไท่ล้ทอายาจ ฟาง เจิ้งจือ และคืยตองมัพให้
วู่ เฟิง ไปล่ะ?
เทื่อจัตรพรรดิเติดข้อสงสันว่า ฟาง เจิ้งจือ อาจจะ
เป็ยอาชญาตรและผลใยตารมดสอบของเขาอาจจะ
ไท่ทีผลอีตก่อไป เทื่อเป็ยเช่ยยั้ยพวตเขาต็ไท่
จาเป็ยก้องพึ่ง ฟาง เจิ้งจื้อ อีตก่อไปแล้ว
สรุปแล้ว
ดูเหทือยว่าผลตารสอบอาจจะดีตว่ามี่พวตเขาคิดไว้!
เทื่อพวตเขาเริ่ทคิดถึงเรื่องยี้ เหล่ายัตปราชญ์ก่างต็
เริ่ทแลตเปลี่นยควาทเห็ยตัย โดนทีปราชญ์สาทถึงสี่
คยเป็ยแตยยา
ทีคยเคนพูดไว้ว่า ผู้มี่ไท่ได้ทีส่วยเตี่นวข้องยั้ยล้วย
ก้องตารให้สถายตารณ์รุยแรงตว่าเดิท
เทื่อยัตปราชญ์คยอื่ยๆว่าทียัตปราชญ์จายวยแปด
คยเตือบจะก่อสู้ตับ ฟาง เจิ้งจือ แล้ว ถึงพวตเขาจะ
ไท่ไปช่วนแก่ไปดูสถายตารณ์ต่อยต็เป็ยกัวเลือตมี่ดี
ยัตปราชญ์แก่ละคยเริ่ทขนับกัวและพุ่งไปหา
ฟาง เจิ้งจือ มี่นืยอนู่ด้ายใยของหุบเขาสานลทและ
ถือธยูอามิกน์แผงศรอนู่ใยทือ
“ผู้ส่งสารฟาง ดูเหทือยคยพวตยี้จะคิดตบฎ”
เถิง ซือเซิง ไท่เข้าใจจริงๆว่ามาไท ฟาง เจิ้งจือ ถึง
จู่โจท วู่ เฟิง และ เฉิย เฟนนู่ อน่างไรต็กาทเขาไท่ได้
ตังวลเรื่องเหล่ายี้
เพราะเขาฟังแค่คาสั่งจาตเหรีนญกราขององค์หญิง
ฉาย นู่ เม่ายั้ย
ใยเทื่อ ฟาง เจิ้งจือ ถือเหรีนญกรายั้ยอนู่ เขาต็ที
หย้ามี่รัตษควาทปลอดภันของ ฟาง เจิ้งจือ
“ถูตก้องแย่ยอย พวตเขาก้องตารต่อตบฏ” เทื่อ
ฟาง เจิ้งจือ หัยไปทองเหล่ายัตปราชญ์มี่ตาลังพุ่งเข้า
ทาและทองมี่ เถิง ซือเซิง มี่เอากัวทาบังเขาอนู่
ใบหย้าของเขาต็ปราตฏรอนนิ้ทขึ้ยทามัยมี
เทื่อแท่มัพคยอื่ยๆเห็ยฉาตยี้พวตเขาก่างสงสันเป็ย
อน่างทาต พวตเขาได้นิยคาพูดมี่เหล่ายัตปราชญ์พูด
ออตทาและแย่ยอยว่าพวตเขาเข้าใจควาทหทานมี่อนู่
เบื้องหลังทัย
อน่างไรต็กาท พวตเขาควรจะมานังไง?
พวตเขาเป็ยมหาร พวตเขาไท่รู้ว่าสิ่งมี่แท่มัพของ
กัวเองมายั้ยผิดหรือไท่ อน่างไรต็กาทพวตเขายั้ยรู้ถึง
ควาทสาคัญของคาสั่งดี อน่างไรต็กาท ฟาง เจิ้งจือ
ได้ฆ่าคยจริงๆก่อหย้าก่อกาพวตเขา
พวตเขาควรจะมานังไงดี?
…………………………………….…………….