ตอนที่ 1310  เดินทางสู่อันตรายอีกครั้ง (4)

ภายในแท่งน้ำแข็งสีฟ้า  มีรอยเลือดสีแดงให้เห็น

รอยเลือดเหล่านั้นถูกทิ้งไว้โดยนักสำรวจทั้งหลาย  ที่ใกล้ๆกับตีนเสาน้ำแข็งที่มีสีแดงเจือปนอยู่ทุกต้นจะเห็นกองกระดูกสีขาวถูกตรึงอยู่ใต้น้ำแข็ง  ฉากแปลกๆพวกนั้นเป็นเหมือนดอกไม้สีแดงที่บานอยู่ใต้ชั้นน้ำแข็ง  เสาน้ำแข็งสีแดงดูเหมือนเกสรดอกไม้  เป็นเกสรดอกไม้ที่ดูน่ากลัว

แท่งน้ำแข็งขึ้นหนาแน่น  ช่องว่างระหว่างแท่งน้ำแข็งวางเท้าได้แค่ข้างเดียว  แท่งน้ำแข็งพวกนั้นแหลมคมเหมือนใบมีด  พลาดเล็กน้อยก็เฉือนเข้าเนื้อได้ทันที

เมื่อเทียบกับสถานที่ที่จวินอู๋เสียและเพื่อนๆของนางผ่านมาแล้วนั้น  สถานที่นี้สวยงามเยือกเย็น  แต่เป็นความสวยที่ทำให้พวกเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก

“มีบางอย่างผิดปกติ”  จวินอู๋เสียพูดพร้อมกับหรี่ตา

“อะไรผิดปกติ?  จากที่ข้าเห็น  ที่นี่ก็ไม่ได้ผ่านยากอะไรนี่  นอกจากแท่งน้ำแข็งจำนวนนับไม่ถ้วนนั่น  เราต้องเดินระวังๆกันหน่อยก็แค่นั้น”  เฉียวฉู่พูดพลางเกาหัว

จวินอู๋เสียส่ายหัวขณะที่จ้องไปยังกองกระดูกด้านล่างน้ำแข็งสีแดง

ข้างใต้แท่งน้ำแข็งสีแดงเกือบทุกอันจะมีกองกระดูกอยู่ด้านล่าง  ส่วนอันที่ไม่มีกระดูก  ก็จะมีกระดูกอีกชุดอยู่ห่างไปไม่กี่ก้าว  ระยะทางสั้นๆระหว่างสิ่งเหล่านี้ทำให้จวินอู๋เสียรู้สึกว่าสถานที่นี้มีบางอย่างผิดปกติ

อย่างที่เฉียวฉู่พูด  แท่งน้ำแข็งไม่ใช่อุปสรรคที่ยิ่งใหญ่อะไรขนาดนั้น  ถึงจะมีรอยขีดข่วน  ก็แค่บาดแผลตื้นๆ  แท่งน้ำแข็งทั้งหมดตรงหน้าพวกเขาเมื่อเทียบกับพื้นที่ที่พวกเขาผ่านมาก่อนหน้านี้แล้ว  ดูเหมือนจะผ่านง่ายกว่ามาก  ไม่น่าจะเป็นอุปสรรคสำหรับผู้บุกรุกมากนัก

จวินอู๋เสียไม่เชื่อว่าคนจากราชอาณาจักรแห่งความมืดจะวางแท่งน้ำแข็งที่ไร้ความหมายไว้ที่ด้านล่างของผาสุดสวรรค์

“แท่งน้ำแข็งพวกนี้มีบางอย่างผิดปกติ”  จวินอู๋เสียก้าวไปข้างหน้าและดึงเข็มเงินออกมาเพื่อเจาะเข้าไปในแท่งน้ำแข็งที่อยู่ใกล้นางมากที่สุด

เข็มเงินถูกดันเข้าไปในน้ำแข็ง  ส่วนของเข็มที่อยู่ข้างในเปลี่ยนเป็นสีดำเข้มทันที!

จวินอู๋เสียหรี่ตาและพูดเสียงเย็นว่า  “มีพิษอยู่ในน้ำแข็ง”

“พะ……พิษเหรอ?”  เฉียวฉู่เบิกตากว้าง  ไม่น่าเชื่อว่าในน้ำแข็งใสราวกับคริสตัลนั้นจะซ่อนพิษร้ายแรงเอาไว้

จวินอู๋เสียมองไปที่ทะเลแท่งน้ำแข็งและพูดด้วยเสียงเย็นเยียบว่า  “หมอกรอบๆตัวเรามีพิษอยู่จำนวนมากและในหมอกก็มีความชื้นสูง  มันครอบคลุมแท่งน้ำแข็งพวกนี้ซึ่งก่อตัวเป็นรูปร่างและแข็งตัวไปเรื่อยๆ  พิษในหมอกจะรวมตัวกับชั้นน้ำแข็งที่ก่อตัวขึ้น  ใครก็ตามที่โดนแท่งน้ำแข็งพวกนี้บาดจะโดนพิษ  และผลคือตายทันที”

แท่งน้ำแข็งดูไม่เป็นอันตรายอะไรนัก  คนจึงไม่ค่อยระวังมองข้ามพวกมันไปง่ายๆ  โดยเฉพาะคนพวกนี้ทุกข์ทรมานจากความเหนื่อยล้าและความกังวลมาเป็นเวลานาน  หลายคนจึงลดความระวังลง  สำหรับคนที่มาจนถึงที่นี่นั้น  ส่วนใหญ่จะรู้สึกไม่ปลอดภัยมาเป็นเวลานานแล้วและเครียดมาก  ดังนั้นพวกเขาจะไม่คิดเยอะว่ามีอันตรายซ่อนอยู่ในแท่งน้ำแข็งพวกนี้  และก้าวต่อไปอย่างกล้าหาญ

เมื่อผ่านแท่งน้ำแข็งที่อัดแน่นอยู่ใกล้ๆกัน  ก็จะโดนบาดเอาได้ง่ายๆ  แท่งน้ำแข็งพวกนี้แหลมคมมากขนาดที่ต่อให้ใส่เกราะกันมาเต็มที่  ก็ยังเฉือนผ่านเกราะบาดเข้าเนื้อได้อย่างง่ายดาย

แค่โดนเข้ากับเลือดสักเล็กน้อยเท่านั้น  พิษที่ซ่อนอยู่บนแท่งน้ำแข็งก็จะคร่าชีวิตคนผู้นั้นไป

คำพูดของจวินอู๋เสียทำให้เฉียวฉู่อ้าปากค้างด้วยความสยองขวัญ  เขาก็เหมือนกับคนที่นอนอยู่ในน้ำแข็งพวกนั้น  ไม่เคยคิดเลยว่าความตายจะซ่อนไว้อย่างละเอียดขนาดนี้

“มีทางอื่นให้ไปไหม?  แท่งน้ำแข็งรวมตัวกันหนาแน่นขนาดนี้  ยากจะแน่ใจได้ว่าเราจะไม่โดนมันบาดเอา”  ฮัวเหยาพูดพลางขมวดคิ้ว  ลูกบอลเพลิงวิญญาณที่จวินอู๋เสียขว้างนั้นกลิ้งไปค่อนข้างไกล  มันถูกหมอกที่หมุนวนปกคลุม  แสงรอบตัวพวกเขาจึงค่อนข้างสลัว