ตอนที่ 1368  สมบัติจ๋า เรามาแล้ว! (6)

งูตัวใหญ่ทะยานขึ้นท่ามกลางหมู่เมฆ ด้านหลังมีปีกสองข้าง  เขี้ยวแหลมคมสองอันที่สามารถเจาะทะลุการป้องกันทุกรูปแบบยื่นออกมาจากปากของมัน

“ฉิวเสอเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของราชอาณาจักรแห่งความมืดที่แสดงถึงพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ของพวกเขา  จักรพรรดิแห่งความมืดชอบพวกงูมาก  ทั่วทั้งอาณาจักรกลางมีฉิวเสออยู่ 2 ตัว  และทั้ง 2 ตัวก็อยู่ในมือของจักรพรรดิแห่งความมืด  กล่าวกันว่าฉิวเสอนั้น  นอกจากจะเป็นสัญลักษณ์แล้ว  ยังมีความพิเศษอีกอย่างด้วย  มันไม่ใช่ทั้งสัตว์อสูรและร่างวิญญาณ  แต่สามารถเดินทางระหว่างสองโลกได้  สามารถแปลงร่างเป็นรูปแบบกายเนื้อ  หรือจะอยู่ในร่างวิญญาณก็ได้”  ฟ่านจั๋วพูดช้าๆ

“คนจากราชอาณาจักรแห่งความมืดคงใช้ฉิวเสอ 2 ตัวนั้นเป็นแบบทำประตูบานนี้  ให้พวกมันเป็นผู้พิทักษ์คอยปกป้องการพักผ่อนอันสงบสุขของจักรพรรดิแห่งความมืด”

เมื่อได้ยินคำอธิบายของฟ่านจั๋ว  เย่กูก็อดชำเลืองมองเด็กหนุ่มไม่ได้  สิ่งที่เขาพูดค่อนข้างใกล้เคียงความจริงทีเดียว

จวินอู๋เหยาเลิกคิ้ว  แล้วยกมือขึ้นผลักประตูหยกให้เปิดออก!

ประตูหยกขนาดมหึมาถูกผลักเปิดออก  มันส่งเสียงดังพร้อมเผยให้เห็นด้านใน

ทุกอย่างที่อยู่ด้านหลังประตูปรากฏขึ้นต่อสายตาของพวกจวินอู๋เสีย

มันเป็นวังขนาดมหึมาที่มีเพดานสูงจนน่าตกใจ  โซ่หนา 18 เส้นห้อยลงมาจากทุกด้านของห้องโถง  ปลายอีกด้านหนึ่งมาบรรจบกันที่ตรงกลาง  โลงศพสีดำขนาดใหญ่ถูกโซ่พวกนั้นดึงให้ลอยอยู่กลางอากาศ!

ภายในห้องโถงใหญ่  มีสมบัติมากมายวางเอาไว้  แพรวพราวระยิบระยับไปหมด  ของวิเศษพวกนั้นส่องประกายราวกับดวงดาวในห้องโถงที่มืดสลัว

ทุกคนที่ได้เห็นภาพนั้นพากันยืนตะลึง  พวกเขาเคยจินตนาการว่าสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดจะมีสมบัติมากมายขนาดไหน  แต่พอได้มาเห็นด้วยตาตัวเองแล้ว  พวกเขาก็ได้รู้ว่า  สิ่งที่ตัวเองคิดเอาไว้นั้นน่าขำสิ้นดี

ของวิเศษมากมายนับไม่ถ้วนวางเรียงเป็นแถวบนชั้นโครงกระดูกสีขาวที่เรียงแถวกันเป็นร้อยๆชั้น  ส่องแสงแวววาวเผยให้เห็นพลังที่บรรจุอยู่ภายใน

เมื่อมองเข้าไปข้างใน  พวกเขาไม่สามารถมองเห็นห้องโถงขนาดมหึมาทั้งหมดได้  เนื่องจากแถวชั้นวางโครงกระดูกยื่นออกมาเต็มแน่นห้องไปหมด  ตอนแรกดูเหมือนจะวางไว้มั่วๆ  แต่มันก็มีรูปแบบของมันอยู่  จริงๆแล้วพวกเขาสร้างรูปแบบแปลกๆขึ้นตรงกลางห้องโถงที่ชี้ไปยังจุดที่โลงศพถูกแขวนอยู่

โลงศพที่แขวนลอยอยู่กลางอากาศนั้นมีขนาดใหญ่มาก  แม้ว่ามันจะเป็นสีดำทั้งหมด  แต่เมื่อมองดูดีๆแล้ว  จะเห็นว่ามีตราสัญลักษณ์ที่ซับซ้อนซ่อนอยู่ภายในสีดำทั้งหมดนั้น  ถักทอเข้าหากันอย่างแน่นหนา

“นั่นคงเป็น……โลงศพ……ของจักรพรรดิแห่งความมืด”  หรงรั่วเงยหน้าขึ้นมองโลงศพที่ถูกแขวนเอาไว้กลางอากาศ  หัวใจเหมือนถูกก้อนหินขนาดใหญ่กดทับ  รู้สึกกดดันจนแทบหายใจไม่ออก

ทุกคนเดาได้ว่าใครเป็นเจ้าของโลงศพนั้น  เมื่อมาถึงจุดนี้ที่ของวิเศษทั้งหมดที่พวกเขาแสวงหามาอยู่ตรงหน้าแล้ว  แต่พวกเขากลับไม่รู้สึกดีใจเลย  สายตาของทุกคนเอาแต่จ้องมองไปที่โลงศพที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา

ผู้ที่พักผ่อนอย่างสงบอยู่ตรงนั้นคือ จักรพรรดิแห่งความมืด ผู้ที่รวมอาณาจักรกลางให้เป็นหนึ่งเดียว……ผู้นำแห่งราชอาณาจักรแห่งความมืด!

ข่าวลือและเรื่องราวเกี่ยวกับจักรพรรดิแห่งความมืดทั้งหมดที่พวกเขาเคยได้ฟัง  ในตอนนี้ได้เข้าเกาะกุมหัวใจพวกเขา  สร้างความกดดันที่หนักหน่วง  พวกเขาไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด  แต่กลับพบว่าตัวเองกำลังหายใจไม่ออกภายใต้ความกดดันจากคำว่า ‘จักรพรรดิแห่งความมืด’

ตอนที่พวกเขาตระหนักว่าจักรพรรดิแห่งความมืด ผู้ที่เคยทำให้ทั้งอาณาจักรกลางต้องสั่นสะเทือน อยู่เหนือหัวของพวกเขา  พวกผู้เยาว์ทั้งกลุ่มก็ไม่อาจทำเป็นเล่นได้อีกต่อไป

เฉียวฉู่ประสานมือก้มหัวลงคารวะไปทางโลงศพครั้งแล้วครั้งเล่า

ปากของเขาพึมพำไม่หยุด

“ท่านจักรพรรดิแห่งความมืด  พวกเราทุกคนมาที่นี่วันนี้เพราะไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ  ขอพวกเรายืมของของท่านหน่อยนะขอรับ  หวังว่าท่านจะไม่รังเกียจนะขอรับ”