ตอนที่ 1391  ปล้น (2)

เฉียวฉู่ทำตาโต  เขาจ้องมองอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“พวกเขาคงไม่ได้คิดที่จะ……ปล้นพวกเราหรอก  ใช่ไหม?”

ฮัวเหยามองไปที่คนกลุ่มนั้นอย่างใจเย็น  และพูดว่า  “ข้าว่าเจ้าคิดถูกนะ”

“หา?”  เฉียวฉู่ตกใจ  สถานการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า  เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี  เขามองคนกลุ่มนั้นที่ส่วนใหญ่ผอมโซจากความหิวโหยด้วยความเห็นใจ  และจ้องมอง “อาวุธ” หยาบๆที่อยู่ในมือพวกเขา

มีรอยยิ้มบางๆปรากฏที่มุมปากของจวินอู๋เหยา  ขณะมองไปที่ใบหน้าเย็นชาของจวินอู๋เสีย  เรื่องไร้สาระเช่นนี้ไม่อยู่ในความสนใจของเขา

“เฮ้!  พวกเจ้าไม่ได้ยินรึไง!?  ถ้าพวกเจ้าไม่ยอมแพ้ดีๆล่ะก็  พวกเราจะไม่ทำดีด้วยแล้วนะ!”  เมื่อคนร่างกำยำไม่ได้คำตอบ  ความโกรธก็ปะทุขึ้นในใจเขา  สิ่งที่ทำให้เขายิ่งโกรธขึ้นไปอีกก็คือ  เมื่อกลุ่มผู้เยาว์หน้าตาดีได้ยินคำพูดของเขา  พวกเขาไม่ได้แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย  แต่กลับพากันทำหน้าเหลือเชื่อแทน

“จะบอกให้นะลุง  เลิกสร้างปัญหาดีกว่าไหม?  แขนขาผอมๆของพวกเจ้าจะขยับไม่ไหวอยู่แล้ว  ข้าแนะนำให้พวกเจ้าเลิกซะตอนนี้เถอะ”  เฟยเหยียนเบะปากอย่างดูถูก  ไม่สนใจที่จะลงมือกับกลุ่มผู้ลี้ภัยเลยแม้แต่น้อย  ให้เขาใช้มือเดียว  คนทั้งกลุ่มยังไม่พอมือเขาด้วยซ้ำ

“สมควรตาย!”  เมื่อโดนเฟยเหยียนดูถูก  ชายร่างกำยำก็โกรธจัด  เขาเหวี่ยงมีดในมือและฟันลงมาที่หัวของเฟยเหยียน!

แต่ร่างของเขาขยับไปได้แค่ 2 ก้าว  เงาสีม่วงเข้มก็กระโจนเข้าใส่เขา!

“อ๊าก!!”

เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นทันที!

คนหน้าตาประหลาด  ร่างกายใหญ่โตผิดปกติ  กล้ามเนื้อทั่วทั้งร่างพองโต  พุ่งเข้าใส่ชายคนนั้น  ในชั่วพริบตา  มือที่มีเล็บแหลมคมก็ฉีกหน้าท้องของชายร่างกำยำต่อหน้าทุกคน!

“อ๊า!  สัตว์ประหลาดกำลังกินเขา!  สัตว์ประหลาดกำลังกินเขา!”  เพื่อนของชายร่างกำยำเห็นภาพนั้นเข้าก็วิ่งหนีไปคนละทิศละทางทันที  พวกเขาร้องเสียงดังและวิ่งเอาชีวิตรอดราวกับคนเสียสติ

แต่สวรรค์ไม่ได้ให้โอกาสพวกเขาหลบหนี  เนื่องจากมีร่างใหญ่โตอีกหลายร่างกระโดดออกมาจากมุมต่างๆ  และกระโจนเข้าใส่ผู้ลี้ภัยที่วิ่งหนีกันอย่างไร้สติด้วยความรวดเร็วราวกับสายฟ้า

ทันใดนั้นเลือดก็สาดกระจายไปทั่วทุกหนแห่ง!

พวกผู้ลี้ภัยที่หวาดกลัวไม่ทันได้ต่อต้านสัตว์ประหลาดเลยแม้แต่วินาทีเดียว  ท้องของพวกเขาก็ถูกฉีกขาดแล้ว  คนประหลาดที่มีร่างกายใหญ่โตดึงเอาอวัยวะภายในออกจากบาดแผลที่เปิดกว้างและเริ่มต้นกินอย่างโหดเหี้ยม  พวกผู้ลี้ภัยยังคงหายใจอยู่ขณะที่เห็นอวัยวะภายในของตัวเองถูกดึงออกมาจากหน้าท้อง  และถูกสัตว์ประหลาดพวกนั้นกัดกิน!

ฉากนองเลือดที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาอย่างกระทันหัน  ทำให้สายตาของพวกจวินอู๋เสียเปลี่ยนไปทันที

“พวกนี้คือคนพิษหรือ?”  จวินอู๋เสียหรี่ตามองคนพิษที่มีพละกำลังและความเร็วที่ไม่ธรรมดา

“เหมือนจะใช่”  ฮัวเหยาเคยเห็นคนพิษที่เมืองหลวงแคว้นจิ้วแค่ครั้งเดียวเท่านั้น  คนพิษพวกนั้นถ้าไม่ถูกแช่ในไหขนาดใหญ่ก็ถูกล่ามโซ่เอาไว้  นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นคนพิษลงมือเคลื่อนไหว

“คนพิษพวกนี้  หลังจากโจมตีเมืองนี้ก็ยังอยู่ที่นี่ไม่ได้จากไปไหน  แต่ซ่อนตัวเพื่อหาเหยื่อเพิ่ม  ชิ!  ไอ้พวกสัตว์ประหลาดเจ้าเล่ห์!”  ฟ่านจั๋วพูดอย่างเย็นชา

จวินอู๋เสียยกยิ้มอย่างดูถูก  ร่างของนางกลายเป็นแสงสีม่วงหายไปจากจุดที่ยืนอยู่ทันที!

คนพิษที่นั่งยองๆกินอวัยวะภายในของผู้ลี้ภัยอยู่บนพื้น  สัมผัสได้ถึงอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามา  หนึ่งในนั้นเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว  ดวงตาของพวกเขาที่เปลี่ยนเป็นสีขาวอมเทาสะท้อนให้เห็นร่างที่สง่างามร่างหนึ่ง!