ตอนที่ 1410  หนูเจ้าเล่ห์ (1)

ถ้าอยากดึงตัวผู้บงการเบื้องหลังออกมา  ก็ต้องหาตัวเขาให้เจอก่อน  คนผู้นั้นฉลาดมาก  จนถึงตอนนี้ก็ไม่เคยปรากฏโฉมหน้าของเขาเลยสักครั้ง  แม้ว่าผู้ครองแคว้นต่างๆจะมีการคาดเดาเอาไว้ในใจอยู่แล้ว  แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถระบุตัวคนได้  สำหรับจวินอู๋เสีย  การจะหาคนผู้นั้นออกมาจากคนทั้งอาณาจักรล่าง  มันก็เหมือนการหาเข็มในมหาสมุทร

แต่มันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเบาะแสเลยซะทีเดียว  จวินอู๋เสียได้ทำเครื่องหมายเอาไว้รอบพื้นที่สองสามแห่งที่พวกคนพิษปรากฏตัวในครั้งแรก  และตั้งใจจะเริ่มค้นหาจากสถานที่เหล่านั้น

เพิ่งกลับมาก็จะจากกันอีกแล้ว  ฉูหลิงเย่รู้สึกไม่เต็มใจอย่างมาก  แต่นางก็ไม่สามารถพูดให้จวินอู๋เสียอยู่ต่อได้  ต้องภาวนาขอให้นางประสบความสำเร็จแทน

พวกเฉียวฉู่ต่างเตรียมตัวสำหรับหน้าที่ของตัวเอง  ขณะที่เย่ฉา เย่เหม่ย และเย่เจี๋ย ติดตามจวินอู๋เสียและจวินอู๋เหยา  ก่อนที่พวกเขาจะจากไป  จวินอู๋เสียไม่ลืมสั่งให้หนูนรกคายทองคำแท่งออกมาอีกสองกอง  แล้วให้หรงรั่วและคนอื่นๆนำมันไปที่แคว้นฉีและแคว้นเฉียว  และยังเอาของวิเศษออกมาอีกสองสามอย่างเพื่อให้พวกเพื่อนๆเอาไปใช้ป้องกันตัว

ตอนที่พวกเขาออกจากแคว้นเหยียน  เพื่อจัดการกับเรื่องทุกอย่างให้เร็วที่สุด  จวินอู๋เสียจึงใช้จวินอู๋เหยาเป็นพาหนะของตัวเองอย่างไม่สะทกสะท้าน  ก็จวินอู๋เหยาบินเร็วกว่ารถม้าเป็นสิบเท่าเลยนี่นา

ไม่นาน  จวินอู๋เสียก็เดินทางไปถึงจุดที่เกิดเหตุครั้งแรกๆ  ตอนนี้สถานที่เหล่านั้นไม่มีผู้คนอาศัยอยู่แล้ว  บ้านทั้งหมดก็พังทลายทรุดโทรม  จวินอู๋เสียไม่สามารถรวบรวมเบาะแสที่เป็นประโยชน์จากที่นั่นได้เลย

ตอนนี้ดูเหมือนว่าการคาดเดาตอนแรกของนางจะไม่ใช่ซะแล้ว  และจวินอู๋เสียก็ไม่มีเบาะแสอื่นให้ไปต่อ

“เราจะต้องหาพบแน่  ไม่ต้องร้อนใจไปหรอก”  จวินอู๋เหยามองจวินอู๋เสียขมวดคิ้ว  แล้วอดถอนใจไม่ได้  ความกังวลในใจของเด็กน้อยของเขาชักจะมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว

“ต้องมีปัญหาตรงไหนสักแห่งแน่  มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้”  จวินอู๋เสียนั่งลงบนบันไดหินพังๆ  เมืองที่อยู่ตรงหน้านางเป็นสถานที่แห่งแรกที่คนพิษปรากฏตัวขึ้น  ทั้งเมืองถูกทิ้งร้าง  ในรัศมี 10 ลี้ไม่มีใครอยู่เลยสักคน  เมืองที่ถูกคนพิษทำลายว่างเปล่าร้างผู้คน  นอกจากเสียงลมแล้ว  ทั่วทุกหนแห่งก็มีแต่ความเงียบปกคลุม

พวกเขาค้นหาทั่วสถานที่มากกว่า 10 แห่งติดต่อกัน  แต่ก็ยังไม่เจอร่องรอยอะไร  จวินอู๋เสียยังคงรู้สึกว่านางเข้าใจผิดอะไรสักอย่าง  จึงหยิบเอาแผนที่ของอาณาจักรล่างออกมากางบนพื้น  จากนั้นก็ใช้ดินสอถ่านทำเครื่องหมายสถานที่ทั้งหมดที่คนพิษปรากฏตัว  นางได้ไปมาทุกแห่งที่ทำเครื่องหมายเอาไว้บนแผนที่แล้ว  นอกจากความรกร้างว่างเปล่า  นางก็ไม่เจออะไรอย่างอื่นอีก

ทุกอย่างดูเหมือนจะถูกตัดการเชื่อมต่อจากสถานที่เกิดเหตุ  สะอาดหมดจดจนทำให้ผู้คนสับสน

จวินอู๋เสียมองจุดสีดำมากกว่า 10 จุดตรงหน้า  และจมดิ่งลงไปในความคิด

“เหตุการณ์ทั้งหมดมันแปลกจริงๆนั่นแหละ  สิบสองวิหารจนตรอกจนร้อนใจนั้นเป็นเรื่องที่เข้าใจได้  แต่ทำไมพวกเขาต้องลงทุนลงแรงทำแบบนี้ด้วย?  อยากจะทำลายอาณาจักรล่างทั้งหมดหรือไง?  สถานที่ทุกแห่งที่คุณหนูรวบรวมแผนที่มาได้  พวกเราก็ไปตรวจสอบหมดแล้ว  ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในสถานที่พวกนั้นเลย  ดูเหมือนตอนที่แผนที่หายไป  คนพวกนั้นจะไม่เคยไปหาเลย”  เย่ฉาขมวดคิ้วเล็กน้อย  พร้อมกับพูดอย่างสงสัย

“ไม่ใช่แค่วิหารเดียวที่สูญเสียแผนที่  ถ้าเป็นเพราะสูญเสียแผนที่แล้วทำให้พวกเขาตอบโต้อย่างบ้าคลั่งแบบนี้  งั้นคนร้ายเบื้องหลังเรื่องนี้ก็ไม่ใช่แค่วิหารเดียวน่ะซิ”  เย่เหม่ยพูด

พอจวินอู๋เสียได้ยินคำพูดของเย่เหม่ย  ทันใดนั้นบางอย่างก็แวบเข้ามาในหัวของนาง  นางรีบเอื้อมมือไปหยิบแผนที่ขึ้นมาจากพื้นทันที  และตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้ง