ตอนที่ 1525  สำนักธาราเมฆ (2)

พอชายชราตัวเล็กอธิบายให้ฟัง  ชายคนนั้นก็เข้าใจถึงความละเอียดอ่อนในเรื่องนี้ทันที  “แต่จากที่ท่านพูด……เด็กคนนั้นเลือกวิหารหยกวิญญาณเพราะเขาอยากหลีกเลี่ยงสิบสองวิหารงั้นหรือ?  แต่ถ้าอย่างนั้น  ทำไมเขาถึงมาร่วมงานชุมนุมเทพยุทธ์ล่ะขอรับ?”

ชายคนนั้นเข้าใจแค่บางส่วน  แต่เขาก็ยังสับสนในบางส่วนอยู่ดี

ทางเลือกของจวินอู๋เสีย  จากการวิเคราะห์ของชายชราตัวเล็ก  แสดงให้เห็นว่าจวินอู๋เสียไม่ได้อยากเกี่ยวข้องกับสิบสองวิหาร  แต่นางก็ยังมาเข้าร่วมงานชุมนุมเทพยุทธ์ที่จัดโดยสิบสองวิหาร  นั่นมันไม่ขัดแย้งกันหรอกหรือ?

ชายชราตัวเล็กทำเสียงต่ำในลำคออย่างไม่พอใจ  “ข้าจะไปรู้ได้ยังไง?  ใครจะไปรู้ว่าเจ้าหนูนั่นคิดอะไรอยู่?  เขาอาจจะชอบบรรยากาศบนภูเขาที่เงียบสงบและน้ำใสไหลเย็นที่สำนักธาราเมฆของเรา  เลยอยากจะมาใช้ชีวิตที่สงบเงียบที่นี่บ้างก็ได้  เจ้าไม่มีทางรู้หรอก”

เสียงของชายชราเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจอย่างมาก

ชายคนนั้นมองชายชราตัวเล็กที่กำลังยกย่องตัวเองอย่างไร้ยางอาย  แล้วเขาก็อ้าปากค้างนิ่งอยู่กับที่  พูดอะไรไม่ออก

“เออ ใช่  ตั้งนานแล้ว  ข้ายังไม่รู้ชื่อของเจ้าหนูนั่นเลย  เขาชื่ออะไรล่ะ?”  ชายชราตัวเล็กถาม

“จวินอู๋ขอรับ”

“จวินอู๋?”  ชายชราทวนคำพร้อมกับเลิกคิ้วและลูบเคราสีขาวของตัวเอง

“ยังไงซะ  เมื่อจวินอู๋ได้เข้าสำนักธาราเมฆ  เขาก็จะกลายเป็นคนของสำนักธาราเมฆเรา  ให้คนคอยดูแลเขาหน่อยแล้วกัน”

ชายคนนั้นพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร  แต่เขาก็อดบ่นในใจไม่ได้

[นายท่านพูดอยู่ตลอดว่าไม่อยากเข้าไปยุ่งกับเรื่องของสิบสองวิหารและไม่สนงานของสำนักด้วย  แต่เด็กคนนี้ยังไม่ได้เข้าสำนักธาราเมฆด้วยซ้ำ  ท่านก็จัดให้ดูแลเป็นพิเศษแล้ว  นี่ยังเรียกว่ายุติธรรมอยู่อีกหรือ?]

แต่คำพูดในใจพวกนั้นจะไม่มีวันออกจากปากเขาแน่

ไม่นานหลังจากงานชุมนุมเทพยุทธ์ปิดม่านลง  สำนักธาราเมฆก็เปิดประตูรับผู้โชคดีที่สิบสองวิหารเลือกไว้

ในงานชุมนุมเทพยุทธ์ครั้งนี้  คนของสิบสองวิหารได้เลือกผู้สมัครเอาไว้ตั้งแต่เริ่มงานจนจบงาน  ทำให้มีศิษย์เข้ามาเกือบพันคน  ในจำนวนนั้น  วิหารปีศาจเพลิงมีจำนวนคนมากที่สุด  และวิหารจิงหงมีจำนวนคนน้อยที่สุด  ในตอนท้ายของงานชุมนุมเทพยุทธ์  วิหารทั้งหลายต่างก็เจอกับสถานการณ์ที่พวกเขาตั้งเป้าหมายไว้ที่ผู้สมัครคนเดียวกัน  และผู้สมัครพวกนี้ก็จะเลือกจากอำนาจของวิหารนั้นๆ

อาณาจักรกลางเป็นสถานที่ที่ผู้แข็งแกร่งครองอำนาจ  ทำให้พวกผู้เยาว์ที่เข้าร่วมงานชุมนุมเทพยุทธ์มีความโน้มเอียงที่จะเข้าหาผู้มีอำนาจยิ่งใหญ่  ยิ่งวิหารมีอำนาจมากเท่าไร  ก็สามารถดึงดูดผู้มีพรสวรรค์ได้มากเท่านั้น  ดังนั้น  ถ้าดูจากความยาวของรายชื่อผู้สมัครที่ได้รับจากวิหารต่างๆเพื่อเข้าสำนักธาราเมฆแล้วล่ะก็  ก็จะสามารถเห็นความแตกต่างได้เลย

และในบรรดาผู้เยาว์ทั้งหมดที่ถูกส่งมาจากวิหารต่างๆนั้น  คนที่ดึงดูดความสนใจได้มากที่สุดก็คือเด็กหนุ่มรูปร่างผอมบางคนนั้น

ตอนที่สำนักธาราเมฆเปิดประตู  วิหารต่างๆได้ส่งคนมาหลายคนเพื่อมาส่งกองกำลังสำรองเหล่านี้เข้าสู่สำนักธาราเมฆ  และเพื่อพูดเตือนพวกเขาในบางเรื่องก่อนที่จะเข้าสำนัก

มีเพียงคนเดียวที่ยืนอยู่ตามลำพังด้านนอกประตูใหญ่ของสำนักธาราเมฆ  ดูแล้วโดดเด่นเป็นอย่างมาก

“นั่นคือคนจากวิหารหยกวิญญาณหรือ?”  ผู้เยาว์หลายคนอกกระซิบกระซาบกันไม่ได้เมื่อเห็นร่างเล็กๆยืนอยู่เพียงลำพัง

“นอกจากเขาแล้วจะเป็นใครได้อีก?”

“งั้นก็จริงน่ะซิ  มีคนเลือกวิหารหยกวิญญาณจริงๆหรือ?  ข้าเกือบลืมไปแล้วว่ามีที่ที่เรียกว่าวิหารหยกวิญญาณอยู่ด้วย  เจ้าหมอนั่นคิดอะไรอยู่นะ?  เลือกวิหารหยกวิญญาณนี่ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย?”

“เจ้ามันไม่รู้อะไร  จะบอกให้นะ  ข้าได้ยินมาจากคนที่ไปสนามแข่งพรสวรรค์แต่กำเนิดว่าเจ้าหมอนั่นได้รับคำเชิญจากทั้งสิบสองวิหารเลย  แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้วิหารไหนเลย  แต่กลับเอาตราที่ได้จากประมุขวิหารหยกวิญญาณออกมา  แปลกจริงๆ”  กลุ่มผู้เยาว์รวมตัวกันพูดคุยด้วยเสียงกระซิบแผ่วเบา  สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่ร่างที่ยืนอยู่โดดเดี่ยวของจวินอู๋เสีย