ตอนที่ 295 ฝ่าสถานการณ์
หากเซียวเฉินคิดหาทางทําลานกระบี่ฉีจันทร์ เสี้ยวเมื่อก่อนหน้านี้เขาจะไม่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์ในปัจจุบันน่าเสียดายเขาไม่ตัดสินใจให้เด็ดขาดพอในจังหวะนั้นเขาไม่อยากที่จะสิ้นเปลืองพลังปราณมากเกินไป

เซี่ยวเฉินตําหนิตัวเองอยู่ในใจ อย่างไร ก็ตาม,ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมานั่งเสียใจก่อนที่จะไปถึงที่สุด,ความมั่นในของเขาไม่อาจหวั่นไหว

เนื่องจากเซียวเฉินไม่อาจใช้สภาวะแห่ง สายฟ้า,พลังของทักษะกระบหวี่ขยถูกบั่นทอนหนักมันไม่อาจนํามาใช่แก้สถานการณ์ในตอนนี้ของเขายิ่งทักษะกระบหลิงหยุนไม่ต้องพูดถึงเขาจะต้องคิดหาวิธีอื่น

ใช่แล้ว!ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของเขา ในเมื่อเขมไม่อาจใช่สภาวะของเขา เขาจะใช้ปรากฎการณ์ลึกลับที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาเข้าเผชิญหน้า

คิดได้ดังนี้, คิ้วของเซียวเฉินคลายออก เขาร้อง ตะโกน,และกระบี่เงาจันทร์สีขาวหิมะเรืองแสงขึ้น

“สยายปีก,จันทราโชติช่วง!”
ดวงจันทร์เต็มดวงสีทองค่อยๆลอยขึ้นมาจากที่ ด้านหลังของเซียวเฉิน,ตรงข้ามกับดวงจันทร์สีแดง

จันทร์สีทองเรื่องฉายแสงลงบนพื้น;มันตัดกับ แสงของดวงจันทร์สีแดง
“เกิดอะไรขึ้น?มีจันทร์เต็มดวงอยู่ที่ด้านหลังของเซียวเฉินเช่นกัน”มีคนบนอัฒจันทร์อุทานขึ้น 4

“เขากําลังทําอะไร? ปรากฎการณ์ลึกลับของ เขาเห็นชัดว่ายังไม่ถึงระดับสมบูรณ์ขั้นสูงสุดหากเขาจะประชันกับปรากฎการณ์ลึกลับของมู่ หลงชง,เขาจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ”หลิวสุยเฟิงกล่าวอย่างเป็นกังวลถึงขีดสุด

เมื่อหลิวหรูเยวมองไปที่ดวงจันทร์ที่กําลังลอย ขึ้น,นางเข้าใจถึงความตั้งใจของเซี่ยวเฉินใน ทันที และความกังวลบนใบหน้าของนางผ่อนเบาบงไปเล็กน้อยอย่าน้อยที่สุด,เงาจันทราไร้พ่ายนี้ก็ไม่ได้เป็นภัยร้ายแรงกับเซียวเฉิน

ดวงจันทร์สีทองที่ลอยสูงอยู่บนฟ้าสว่างจ้า ราวกับเปลวไฟ ความแน่วแน่ไม่หวั่นไหวปรากฎขึ้นที่ใบหน้าของเซี่ยวเฉินเขาร้องตะโกนขึ้นในอากาศ,และจันทร์เต็มดวงพุ่งตรงเข้าใส่มู่หลงชั่ง

“เขากําลังคิดอะไรอยู่? ใช้ปรากฎการณ์ลึกลับเข้าพุ่งชนโดยตรงมันจะบ้าบินเกินไปแล้วการทําเช่นนี้จะเกิดความเสียหายขึ้นกับตัวเองมากกว่าคู่ ต่อสู้”

“ที่จริง,ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ เย่เฉินไม่มีทาง เลือกอื่น นี่เป็นหนทางเดียวที่จะทําลายปรากฎการณ์ลึกลับของมู่หลงชง”

ผู้คนบนอัฒจันทร์มองดูเซียวเฉินควบคุมดวงจันทร์ที่เจิดจรัส,เล็งไปยังดวงจันทร์ที่อยู่ด้านห ลังของมู่หลงชง พวกเขาทั้งหมดต่างตกตะลึง
ความตกใจบางๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าของมู่หลงชง,ที่ยิ่งสงบมาตลอดระยะเวลา จากนั้นเขาหัวเราะเย็นชาและกล่าว“ในเมื่อเจ้ายื่นหัวเข้ามา,ข้าจะสนองให้”

มู่หลงชงร้องตะโกน,และดวงจันทร์สีแดงก็เรื่องแสงเจิดจ้าออกมา มันบรรจุไปด้วยฉีฆ่าฟันพร้อมกับมันพุ่งไปที่ดวงจันทร์สีทองที่เซียวเฉินควบคุม

ดวงจันทร์สีทองและดวงจันทร์สีแดงเคลื่อนตัวไปในอากาศอย่างรวดเร็ว ทุกที่ที่มันผ่านเกิดความผันผวนของมิติ,ราวกับว่ามันจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

“ปัง!”

ดวงจันทร์ทั้งสองดวงเผล่งแสงสรแข่งกันจากนั้น,พวกมันปะทะกันอย่างรุนแรงในอากาศเกิดเป็นเสียงระเบิดดัง,และทั่วพื้นที่บนฐานสวรรค์ลอยฟ้าสั่นสะเทือน

แม้แต่อัฒจันทร์ผู้ชมที่อยู่ไกลออกไปก็สั่นไหว เช่นกัน พื้นดินสั่นสะเทือนไม่หยุดมันราวกับจะแยกออกจากกัน สิ่งนี้ทําให้ทุกคนรู้สึกหวั่นกลัว ในใจ

“ช่างแข็งแกร่ง! นี่มันระดับเดียวกับการต่อสู้ระ หว่างระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธ”สานุศิษย์ที่อยู่ในระยะไกลอุทานขึ้น“ซิ่ว!”

จันทร์เต็มดวงทั้งสองแตกสลายลงพร้อมกันมิติมืดมิดแยกออกเป็นชิ้นในทันทีแสงตะวันที่ห่างหายไปนานฉายลงมาจากท้องฟ้าอีกครั้ง

ในตอนแรก มันเป็นเพียงรอยแยกเส้นเดียว;จากนั้นก็แยกเป็นสองและสามเส้นทันใดนั้นแสงขยายออกไปอย่างรวดเร็วท้องฟ้าเหนือลานประลองส่องสว่างขึ้นอีกครั้ง

ทั้งเซียวเฉินและมู่หลงผิวซีดเซียว หลังจาก สองปรากฎการณ์ลึกลับที่กระแทกเข้าใส่กันทําให้พวกเขาทั้งคู่บาดเจ็บไปไม่น้อย

อย่างไรก็ตาม มู่หลงอยู่ในสภาพที่ดูดีกว่าเซี่ยว เฉิน แม้ว่าปรากฎการณ์ลึกลับของมู่หลงยังจะแข็งแกร่งเทียบเท่ากับเซียวเฉิน,แต่มันขึ้นไปถึง ระดับสมบูรณ์ขั้นสูงสุดแล้ว ดังนั้นมันยังคงแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย

หลังจากพักซักครู่หนึ่งมู่หลงชงก็ร้องตะโกน ออกมาและจับไปที่กระบี่ของเขา เขาเปลี่ยนร่างเป็นสายลมและเข้าจู่โจมอย่างไรก็ตามไม่มีฉีฆ่าฟันจากตัวของเขาไม่มีแม้กระทั่งร่องรอยจากนั้น,ร่างของเขาจางหายไปอย่างลึกลับต่อหน้าสายตาของผู้ชม

สับวายุใสอีกครั้ง? เซียวเฉินเช็ดเลือดที่มุมปากของเขาและเผยรอยยิ้มเย็นชา

ตามจริง,มู่หลงชงไม่ได้ฝึกฝนสับวายใสไปถึงระดับสมบูรณ์ขั้นสูงสุดเขาได้ผสมผสานสับวายุใสระดับสมบูรณ์ขั้นยอดเยี่ยมเข้ากับสภาวะแห่งสายลมได้อย่างสมบูรณ์ดังนั้นเขาถึงแสดงผลของมันออกมาได้ถึงเพียงนี้

กระบวณท่านี้เป็นหนึ่งในกระบวณท่าเอกลักษณ์ของมู่หลงชง หากเซียวเฉินไม่ได้เห็นกระบวณท่านี้ในครั้งแรกที่พวกเขาพบกัน,เขาอาจจะรู้สึกอับจนหนทาง อย่างไรก็ตาม,หลังจากที่เขาผสานสภาวะแห่งสายฟ้าเข้ากับกระบี่ของเขาได้อย่างสมบูรณ์,เซียวเฉินก็ไม่ต้องเป็นกังวลกับกระบวณท่านี้อีกต่อไป

“หวี่ขุยแปลงรูปฉี!”

เซี่ยวเฉินร้องตะโกน,และต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์โลราณปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่ามันเปลี่ยนกลายเป็นเส้นกระบี่ฉีสีม่วงและเคลื่อนไหวไปรอบๆอย่างโกลาหล

“ยิ้ม.. !”

เหนือหัวของเซี่ยวเฉิน,เมฆาอัสนีก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง,กําลังหมุนวนปั่นป่วนอย่างต่อเนื่องสภาวะแห่งสายฟ้าผสานเข้ากับทักษะกระบี่ของเขาอย่างสมบูรณ์แบบในตอนที่เซียวเฉินจู่โจม,เสียงอัสนีดังก้อง

ในตอนที่มู่หลงชง,ผู้ที่ซ่อนตัวอยู่ในสายลม,มองเห็นกระบี่ฉีสีม่วงกําลังบินไปในอากาศขนาดใหญ่,เขาคิ้วขมวดเล็กน้อย

กระบี่ฉีเหล่านี้ที่ผสานเข้ากับสภาวะแห่งสายฟ้าสามารถสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของเขา ที่ซ่อนอยู่ในสายลมตอนนี้มันครอบคลุมพื้นที่เป็นวงกว้าง,เขาไม่มีทางที่จะเข้าไปได้อย่างปลอดภัย

สัมผัสวิญญาณของเซียวเฉินขยายออกไปและ ตรวจสอบพื้นที่อย่างไม่ลดละในที่สุด, มันรู้สึกถึงความผันผวนที่ผิดปกติที่ตําแหน่งแปดนาฬิกา
“ทะลวงฉีหวี่ขุย!”

เชี่ยวเฉินใช้ออกกระบวณท่าที่สามของทักษะ กระบี่หรูขุยในทันทีที่เขาตรวจพบร่างที่เลือนลางสายอัสนี้แตกตัวบนท้องฟ้า

กระบี่ฉีสีม่วงนับไม่ถ้วยที่กําลังบินไปในอากาศ ก่อให้เกิดกระบี่รุ่งโรจน์อันไร้ขอบเขตขึ้นในทันทีที่สายฟ้าร้องแตกเสียงจากนั้น มันบินไปยังตําแหน่งที่เชี่ยวเฉินพบความผิดปกติ

ในทันทีที่สายฟ้าแตกเสียง มู่หลงชงรู้สึกได้ถึง อันตราย อย่างไรก็ตาม ในตอนที่เขาต้องการที่จะโยกย้าย,เขาพบว่าในจังหะที่สายฟ้าแตกเสียง,กระบี่นี่รุ่งโรจน์ได้มาถึงตรงหน้าของเขาแล้ว

ความเร็วของมันขึ้นเหนือกําแพงเสียงในทันที ไม่ว่าเขาจะโยกย้ายไปทางใด,เขาไม่อาจหลบมันพ้น

“ประกายแสงผ่านเงา!”

ในพริบตานั้น,มู่หลงชงเผยตัวเอง แสงแพรวพ ราวระเบิดขึ้นในวิสัยทัศน์ของเซียวเฉินแสงนี้เจิดจ้าจนดวงตาของเขารู้สึกปวด

“ไม่ดีแล้ว! นี่คือประกายแสงผ่านเงาเจ้ารีบ หลับตาลง!”

ในตอนที่แสงรุ่งโรจน์จุดประกายขึ้นมา ผู้บ่ม เพาะพลังบางส่วนที่อยู่บนอัฒจันทร์รู้สึกถึงความเจ็บปวดในดวงตาของเขา”พวกเขาดวงตามีดบอดไปชั่วขณะ

ทันใดนั้น มีเสียงร้องน่าสังเวชดังขึ้น ผู้บ่มเพาะ พลังที่ไหวตัวทันได้หลับตาของพงกเขาหลบเลี่ยงสิ่งนี้ล่วงหน้า

“ฟุ ฟิว!”

กระบี่ฉีรุ่งโรจน์ที่ก่อตัวขึ้นมาจากหวี่ขุยทะลวงฉี ปะทะเข้ากับแสงนั้นด้วยเสียงดัง “บูม”แสงกระจัดกระจายไปในทันที

มู่หลงยังแบ่งออกเป็นเก้าร่าง แต่ละร่างกระพิบ ไหวด้วยแสงสีขาว ในตอนที่แสงสีขาวก่อตัวขึ้น,มันช่างเจิดจ้าสดใสมันยากที่จะแยกแยะตัวจริงออกจากตัวปลอม

“เก้าร่างมังกรสัญจร! สับวายใส!” เซี่ยวเฉินหรี่ตา,และร่างของเขาสั่นสะเทือนจากนั้นเขาเปลี่ยนกายไปเป็นสายลมเก้าเส้นสายลมแต่ละคนเส้นพุ่งไปที่ร่างแสงของมู่หลงชง

“แครั้ง! แคร้ง! แคร้ง!”

การต่อสู้รบประมือที่วุ่นวายอุบัติขึ้น มีสิบเก้า ร่างที่กําลังต่อสู้กันอย่างชุลมุนบนลานประลอง

เสียงโลหะกระทบ,ทําให้มันยากที่ฝูงชนจะจํา แนกร่างจริงออกมาจากร่างปลอมบางคนถึงกับเวียนหัว

คิดอย่างมีเหตุผล, ในตอนที่เซียวเฉินผสานเก้า ร่างมังกรสัญจรเข้ากับสับวายุใส,มันแข็งแกร่งกว่าประกายแสงผ่านเงาของมู่หลงชงเล็กน้อย 3694
ช่างน่าเสียดาย,มู่หลงชงคุ้นเคยกับสับวายุใสเป็นอย่างดีการปิดบังเจตนาฆ่าฟันไม่ได้ผลกับเขานอกจากนั้น นี่ยังเป็นครั้งแรกที่เซียวเฉินเผชิญหน้ากับประกายแสงผ่านเงาในสถานการณ์ที่วิสัยทัศน์ของเขาถูกบดบัง,เขาเสียเปรียบอยู่เล็ กน้อย

ข้าแบกรับต่อไปเช่นนี้ไม่ได้ ข้าต้องใช้ออกกระบวณท่าสังหารเซียวเฉินครุ่นคิดกับตัวเอง “หวี่ขุยผลิบาน!”

เซียวเฉินร้องตะโกน,และทันใดนั้น,แสงสีม่วงปะทุออกมาจากใต้เท้าของร่างทั้งเก้าดอกไม้ตูทเก้าดอกผรากฏขึ้นบนพื้นและห่อหุ้มร่างของเซี่ยว เฉินเอาไว้

เมื่อกระบี่ของมู่หลงยังซัดเข้าที่ดอกไม้ตูม,มันไม่มีความผันซนแม้แต่น้อย;เขาไม่สามารถหยุดการเติบโตของดอกไม้ตูมได้

“ประกายแสงผ่านเงา,เก้าร่างฟันประสาน!”

มู่หลงชงร้องตะโกน,และร่างทั้งเก้าของก่อตัวเป็นชั้นประกายแสงและผสานเข้าด้วยกันจากนั้นพวกมันเปลี่ยนกลายไปเป็นเส้นลําแสงและพุ่ง ตรงออกไป

ในทันทีที่ร่างทั้งเก้าของมู่หลงชงผสานเข้าด้วยกัน,ดอกไม้ตูมทั้งเก้าที่พื้นก็ผสานรวมเช่นกัน

“บูม!”

ในตอนที่ดอกไม้ตูมผสานรวมกัน,พวกมันก็ผลิบานออกกลีบดอกไม้สีม่วงเติมเต็มไปบนท้องฟ้าเท้าของเซียวเฉินดีดตัวออกจากพื้น,และเขา เคลื่อนที่ผ่านมวลกลีบดอกไม้,พุ่งเข้าใส่มู่หลงชง

แสงสีไม้จากมวลกลีบดอกไม้ร่วงลงที่ร่างของเซียวเฉิน,เร่งความเร็วของเขาขึ้นเป็นสองเท่าจากความเร็วเสียงในทันที

แสงสีม่วงและแสงสีขาวทั้งคู่ทะลุผ่านอากาศพวกมันทิ้งรอยคลื่นกระแทกเอาไว้เบื้องหลังพวกเขาทั้งสองแลกเปลี่ยนกระบวณท่ากันท่ามกลางมวลกลีบดอกไม้ที่เติมเต็มไปในอากาศ

“ฟุ ฟิว!”

ในทันทีที่พวกเขาพบกัน,พวกเขาเร่งซัดออกมาด้วยกระบี่ของพวกเขา พวกเขาเคลื่อนที่อย่างต่อเนื่องไปในทิศทางที่พวกเขาเล็งเอาไว้
หลังจากที่มู่หลงชงยืนได้อย่างมั่นคง,เขามองไปยังเลือดที่กําลังไหลรินออกมาจากบาดแผลที่หน้าอกของเขาความไม่อยากจะเชื่อกลืนกินใบ หน้าอันหล่อเหลาของเขา มันจะรวดเร็วไปกว่าข้าได้อย่างไร?

ในช่วงเวลาเพียงพริบตา,กระบี่ของเซี่ยวเฉินได้แทงทะลุหน้าอกของเขา นอกจากนั้น,กระบี่ของมู่หลงชงยังแทงติดเพียงภาพติดตาที่เซี่ยวเฉินทิ้งเอาไว้เท่านั้น

กลีบดอกไม้ที่เติมเต็มบนท้องฟ้าทั้งหมดลอย ไปที่บาดแผลที่หน้าอกของ,หลั่งไหลเข้าไปอย่างรวดเร็ว

“แคร้ง! แคร้ง! แคร้ง!”

มู่หลงชงสําแดงสภาวะแห่งสายลมของเขาขึ้น มาถึงขีดสุด เขาใช้กระบี่แสงของเขาฟันกลีบดอกไม้ทั้งหมดที่กําลังลอยเข้ามามีเพียงประมาณสิบ กลีบเท่านั้นที่เขาสู่บาดแผลของเขา

เซี่ยวเฉินดิ์สขมวดเล็กน้อย มีเพียงสิบกลีบที่ ลอยเข้าไปในบาดแผล พลังของหวี่ขุยค้ําสวรรค์จะลดลงอย่างมากไม่มีทางที่รากจะเติบโตขึ้นมา ?

อย่างไรก็ตาม ไม่เหตุผลที่จะไม่ปล่อยลูกศร หากเซียวเฉินลังเล,และมู่หลงชงขับกลีบดอกไม้ออกมาจากบาดแผล,ทั้งหมดจะสูญเปล่า

เซี่ยวเฉินร้องตะโกนขึ้น “หวี่ขุยค้ําสวรรค์! ระ เบิด!”

หมู่เมฆาอัสนีที่กําลังปั่นป่วนบนท้องฟ้าส่งเสียง คํารามออกมาในทันที ทันทีที่สายฟ้าคําราม,เสียงระเบิดดังออกมาจากหน้าอกของมู่ หลงชง
บาดแผลบนหน้าอกของเขาทันใดนั้นก็ระเบิด,และคลื่นกระแทกเหวี่ยงมู่หลงชงลงกับพื้น

“เป็นไปได้อย่างไร? มู่หลงชงถูกระเบิดถอยก ลับ” จนถึงกระทั่งตอนนี้ ตั้งแต่ที่การต่อสู้เริ่มขึ้น,เซี่ยวเฉิน,ผู้ที่เดิมที่ไม่ได้ใจจากเหล่าผู้ ชม,ตอนนี้ก็ยังไม่ล้มลง

เซียวเฉินได้ยืดยื้อมาเป็นเวลานานและไม่ได้ เสียเปรียบอะไรมากมาย ตอนนี้เขาถึงกับระเบิดร่างมู่หลงชง,ส่งตัวของเขาบินออกไป นี่มันเกิน กว่าความคาดหมายของทุกคน

“หวี่ขุยสะเทือนสวรรค์!”

กระแสพลังของเซียวเฉินเปล่งประกาย ขณะที่ ของมู่หลงชงลดต่ําลง,เซี่ยวเฉินใช้โอกาสในจังหวะนี้กระโดดขึ้นไปในอากาศและใช้ออกหวี่ขุยสะเทือนสวรรค์,อีกหนึ่งกระบวณท่าสังหารของทักษะกระบหรูขุย
ต้นหวี่ขุยศักดิ์สิทธิ์ร่วงหล่นลงมาราวกับขุนเขา และกดมู่หลงชงลงกับพื้นอย่างรุนแรง

อย่างไรก็ตาม ในจังหวะนั้นเอง,ชั้นหมู่เมฆสี ขาวลอยเข้ามาจากเส้นขอบฟ้าในช่วงเวลาอันสั้น,มันก็ปกคลุมท้องฟ้าไปกว่าครึ่งพวกมันขับดันเมฆาอัสนีที่สร้างขึ้นมาจากสภาวะแห่งสายฟ้าของเขาออกไป