บทที่ 13 ชนะไปก็ได้!

“เฮ๊ย! เอาจริงสิ?!”

เซียวเฟิงกระโดดถอยออกไปทันทีที่เห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ปรานีเลย

“ตราบเท่าที่ฉันยังซัดแกลงไปนอนกองไม่ได้ ฉันก็ไม่หายโกรธว้อยยยยยย !”

เยี่ยจิ๋งเกรี้ยวกราดมาก ดวงตาของเธอแสดงความชิงชังออกมาตรง ๆ และพอโจมตีพลาดไป หญิงสาวก็ตั้งท่าใหม่แล้วพุ่งเข้ามาต่อ ด้วยความได้เปรียบของร่างกายที่ผอมเพรียว เธอเตะเข้าที่อกของเซียวเฟิงด้วยขายาว ๆ นั่น ทำให้เส้นผมและเสื้อฮูดปลิวไสวตามการขยับตัวจนเกิดเป็นภาพที่งดงาม

“นี่ฝึกศิลปะป้องกันตัวด้วยงั้นเหรอ?!”

ชายหนุ่มระวังตัวมากขึ้น เริ่มไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมเธอถึงเป็นสมาชิกของหอเกียรติยศได้ …เธอเก่งจริง ๆ นั่นแหละ

“ฮะ!”

เธอยังคงเตะพลาด เพราะเขาถอยออกอีกรอบ ทว่าเยี่ยจิ๋งก็ได้ตามมาติด ๆ และถึงแม้จะเตะพลาดเป้าไป เธอก็ยังคงวาดขาอีกข้างเตะตัดต้นขาของเซียวเฟิง แต่ก็ต้องพลาดไปอีกรอบจนเสียหลักล้ม

หญิงสาวลุกจากพื้นอย่างรวดเร็ว เธอคว้าเอาใบไม้มาขว้างใส่หน้าของเซียวเฟิง ก่อนจะจู่โจมใส่เซียวเฟิงอย่างต่อเนื่องทั้งเตะและต่อย

เธอเปลี่ยนจากสาวสวยกลายเป็นนักล่าในพริบตา!

“นี่เป็นเด็กหรือไงเนี่ย? ถึงมาขว้างข้าวของใส่แบบนี้!”

ใบไม้ลอยเข้ามาพร้อมกับการโจมตีของเยี่ยจิ๋ง ทว่าเพียงแค่เซียวเฟิงทำการหลบการโจมตีก็เท่านั้น เยี่ยจิ๋งก็ไม่สามารถคว้าได้แม้แต่ชายเสื้อของเขา

“นี่อ่อนให้หรือไง?! ทำไมถึงไม่สู้กลับล่ะ!!!” เยี่ยจิ๋งยิ่งฉุนกว่าเดิม แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ ว่าทั้ง ๆ ที่เธอโจมตีอย่างเต็มกำลังแล้วแท้ ๆ แต่อีกฝ่ายกลับรับมือได้สบาย ๆ …แบบนี้เขาต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่!

“ฉันจะไม่ชกผู้หญิง เพราะถึงชนะชื่อเสียงของฉันก็เสียหาย ส่วนถ้าแพ้ก็ยิ่งแล้วใหญ่เลย”

เซียวเฟิงยังคงพูดคุยโต้ตอบด้วยเหตุผลและอาศัยต้นท้อเป็นที่กำบัง เขาหลบไปทางซ้ายและทางขวาทำให้หมัดและลูกถีบของอีกฝ่ายโดนแต่พื้นและต้นไม้

…ยิ่งเห็นหมัดและขาของเธอเริ่มแดงจากการโจมตี เซียวเฟิงก็ได้แต่นึกขอโทษอยู่ในใจ

“อ๊าาาา! หยุดทำตัวเป็นสุภาพบุรุษแล้วมาสู้กันได้แล้ว!”

เยี่ยจิ๋งเริ่มหัวเสียหนักขึ้น เธอเหวี่ยงขาขึ้นเหนือหัวแล้วฟาดส้นเท้าลงมาหาเซียวเฟิง

“พอได้แล้ว!” เขาจับขาที่เหวี่ยงลงมาเอาไว้แน่น

“ปล่อยฉันนะ!” เยี่ยจิ๋งพยายามดิ้นแต่เซียวเฟิงนั้นจับแน่นมาก ถึงเธอจะออกแรงดิ้นแค่ไหนก็ไม่สามารถหลุดออกมาได้ หญิงสาวเลยเลือกที่จะชกใส่เขาแทน

“จบได้รึยัง? ฉันบอกว่าพอได้แล้ว!!”

เซียวเฟิงคว้าจับข้อแขนที่โจมตีเข้ามา ทำให้ข้อมือบาง ๆ ทั้งสองถูกจับเอาไว้ไขว้กัน และด้วยกำลังของเขา ทีนี้เธอก็ดิ้นไปไหนไม่ได้แล้ว ก่อนที่ชายหนุ่มจะจับเธอตรึงไว้กับพื้น เขาจับข้อเท้าของหญิงสาวแล้วยกไว้ด้วยมือข้างเดียว จากนั้นจึงจับข้อมือทั้งสองข้างไว้เหนือหัวแล้วกดติดหลังด้วยมืออีกข้าง

“ปล่อยฉันนะ! ไอ้หน้าโง่!” เยี่ยจิ๋งพยายามดิ้น แต่มือทั้งสองกับขาอีกข้างถูกจับเอาไว้หมดแล้ว เธอจึงขยับไปไหนไม่ได้

“ฉันจะปล่อยถ้าเธอเลิกอาละวาด” เซียวเฟิงเองไม่ได้สังเกตว่าตอนนี้พวกเขาตัวแนบชิดกันขนาดไหน ลำตัวของชายหนุ่มกดลงไปบนร่างเล็ก ๆ นั่น ส่วนขาอีกข้างของเธอก็โดนจับพาดบนบ่าของเขาเอาไว้ ทำให้ขาของเธออ้ากว้างออกเกือบ 180 องศา เขาสามารถรับรู้ได้ถึงความนุ่มและอุณหภูมิจากร่างนั้นรวมถึงกลิ่นน้ำหอมด้วย ลมหายใจหอบอันหอมหวานเข้ามาปะทะหน้าของเซียวเฟิงอย่างเลี่ยงไม่ได้

“ไอ้…! ฉันจะเชือดของนายทิ้ง!”

เยี่ยจิ๋งยังคงดิ้น ทำให้ร่างกายของเธอถูไถไปกับตัวเซียวเฟิงขณะที่ใช้สายตาจ้องมองชายหนุ่มเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ

“ทำไมถึงได้โกรธขนาดนี้เนี่ย? แค่โดนฆ่าไป 2 – 3 รอบเองนะ?” เขายกขาของหญิงสาวเพื่อให้อีกฝ่ายดิ้นยากมากกว่าเดิม ก่อนจะถามด้วยความสงสัย

“นายแย่งของดรอปบอสไป!” ตอนนี้ร่างกายตึงไปทั่วทั้งร่างจนทำให้เธอเริ่มจะเจ็บขึ้นมาแล้ว หญิงสาวจึงหยุดดิ้นหากแต่ยังคงจ้องเซียวเฟิงอยู่

“ฉันก็ฆ่าบอสด้วยตัวเองนี่ ถูกไหม? ถึงไม่ขอให้เธอช่วยฉันก็จัดการได้… แต่เธอทำแบบนั้นไม่ได้จริงไหม?”

“นายฆ่าฉันไปตั้ง 3 รอบนะ!”

เซียวเฟิงพูดถูก เยี่ยจิ๋งจึงคิดอีกทีแล้วกล่าวหาเขาต่อ เพราะรอบที่เธอโกรธที่สุดคือตอนโดนฆ่าที่หน้าหมู่บ้าน ที่คราวนั้นเธอไม่ได้ตั้งใจที่จะฆ่าเขาเพราะเสียอาวุธไป แต่ก็ไม่วายยังจะโดนฆ่าอีก

“เพราะว่าเธอไล่ฆ่าฉันโดยไม่มีเหตุผลต่างหาก โดนไปตั้งขนาดนั้นไม่ป้องกันตัวก็แย่แล้ว”

“นาย! นายจับหน้าอกฉัน!” รอบนี้เซียวเฟิงก็เป็นฝ่ายถูกอีก เธอเลยพูดข้อกล่าวหาต่อไปด้วยใบหน้าแดงแจ๋

“อย่าเหลวไหลสิ! ฉันไม่ได้ทำนะ!”

“นายผลักฉันตอนที่สู้กับบอส ความจำเสื่อมหรือไง?!”

เซียวเฟิงทบทวนอีกที เออใช่แฮะ ตอนนั้นเธอโดนโจมตีด้วยสกิลแล้วเขาก็ผลักเธอให้พ้นทาง

“ฉันช่วยเธอต่างหาก แล้วทำไมตอนนั้นถึงไม่ใช้ระบบการลงโทษล่ะ?”

“ฉัน… ฉันฆ่าบอสไม่ได้ถ้านายตาย” เสียงของเธออ่อนลงจนได้ เซียวเฟิงเป็นฝ่ายถูกมาโดยตลอด เป็นเธอต่างหากที่ต้องการจะได้ของดรอปของบอส

เมื่อคิดได้ มันก็เป็นตอนเดียวกับที่หญิงสาวรู้สึกว่าท่าทางในตอนนี้ดูไม่ดีเท่าไหร่ มันออกจะดูน่าอายมากด้วยซ้ำไป เพราะขาของเธอถูกจับล็อกไว้แยกออก 180 องศา อีกทั้งพวกเขายังใกล้กันมาจนกลิ่นตัวของอีกฝ่ายลอยมาแตะจมูก

จากมุมมองของเธอ เซียวเฟิงตอนนี้ต่างจากในเกมที่ดูแก่และตัวใหญ่กว่านี้ คนตรงหน้าที่แท้แล้วมีผิวผุดผ่องกับร่างกายที่ดูผอมเพรียวแต่กลับเต็มไปด้วยพละกำลัง ดูไม่น่ารังเกียจเหมือนในเกมเลยแม้แต่น้อย แต่เซียวเฟิงกลับไม่ได้คิดแบบนั้นแม้แต่น้อย เขายังคงอธิบายต่อไปโดยยังจับเธอไว้แบบนั้น

“แล้วฉันจะรู้ไหมล่ะว่าเธอเป็นหญิงหรือชาย? หน้าอกก็แบนอย่างกะผู้ชาย แถมฉันก็ไม่ได้อะไรจากการทำอะไรแบบนั้นด้วย!”

ดวงตาของเยี่ยจิ๋งกลับมาเย็นชาอีกรอบ เธอถลึงตามองเซียวเฟิงอย่างเคียดแค้น “ไอ้บ้า! ปล่อยฉันนะ!”

“ไม่! ถ้าปล่อยเธอก็ไล่อัดฉันต่อสิ!” เยี่ยจิ๋งแสดงความรังเกียจออกมาอย่างชัดเจน เธอหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะร้องออกมาเสียงดัง

“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! มีโรคจิตอยู่ทางนี้!”

เขานิ่งไปทันที เพราะเหมือนชายหนุ่มจะลืมไปว่าถึงจะเป็นประตูหลัง แต่มันก็เป็นเขตมหาลัยที่มีนักศึกษาเดินไปเดินมาอยู่ดี!

“เสียงใครร้อง?! ทำไมกลางวันแสก ๆ แบบนี้ถึงมีเรื่องมีราวได้?!!”

“ทางนี้ ๆ …บ้าเอ๊ย! นั่นดาวมหาลัยเรานี่หว่า! ใครบางคนกำลังลวนลามเธออยู่!”

“อะไร? ไหน? ไอ้คนชั่ว! รุมกระทืบมันเลย!”

“บัดซบ! ทำไมมาลวนลามดาวมหาลัยคนอื่นแบบนี้วะ! อยากตายเหรอ!”

ในตอนนั้น พวกผู้ชายต่างพากันกรูมาทางนี้ ทันทีที่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็ได้หยิบอิฐหินข้างทางมาขว้างใส่เซียวเฟิง

“…ก็ได้เธอชนะ!”

เซียวเฟิงมองใบหน้าที่มีรอยยิ้มชั่วร้ายของเยี่ยจิ๋งก่อนกัดฟันพูด เขารีบผละออกจากเธอแล้ววิ่งหนีในทันที ระหว่างนั้นก็มีก็อิฐลอยผ่านหัวเขาไปด้วย

…

‘อย่าได้คิดไปมีเรื่องกับผู้หญิงเชียวนะ!’

เขาจำไม่ได้ว่าไปได้ยินมาจากที่ไหน แต่มาตอนนี้ชายหนุ่มก็ได้รับรู้แล้วว่ามันถูกต้องอย่างแรงเลย เขาไม่เคยอายและอารมณ์เสียขนาดนี้มาก่อน ดูท่ารอบหน้าถ้าโดนผู้หญิงหาเรื่อง คงต้องรีบซัดให้หมอบไปก่อน!

ย่านการค้าอยู่ไม่ห่างจากมหาวิทยาลัยมากนัก เขาเดินเลือกซื้อเสื้อผ้าตามร้านค้าแบรนด์ดัง ๆ ที่มีกระโปรงลูกไม้เยอะ ๆ เหมือนเจ้าหญิงตามความชอบของน้องสาวของเขา หลังจากเดินหาอยู่นานสองนาน เขาก็เลือกชุดมาได้ 2 ชุด รวมทั้งซื้อพวกของกินเล่นในซูปเปอร์มาร์เก็ตมาด้วย ครั้งนี้ซื้อของเงินหมดไปเกือบ ๆ 1 หมื่นหยวนเลยทีเดียว ซึ่งเงินพวกนี้ ก็เป็นเงินที่เจ๊ฮงให้เขามา

…ตอนนี้เซียวเฟิงไม่ได้มีแผนที่จะหางานเป็นพิเศษ เพราะตอนนี้เขามองเห็นความเป็นไปได้บางอย่างในมิธ ที่อาจหาเงินและเลี้ยงตัวเองได้สบาย ๆ เลยทีเดียวถ้าจับทางถูก

แล้วอีกอย่าง… เกมนั้นก็ดูเหมาะกับเขาเหลือเกิน

ระหว่างทางกลับบ้าน เขาก็หาข้อมูลและข่าวสารใหม่ ๆ ของมิธไปด้วย เพราะถ้าชายหนุ่มอยากที่จะจริงจังจริง ๆ ล่ะก็ งั้นก็ต้องมีข้อมูลที่มากกว่านี้

มิธมีกลุ่มคอมมิวนิตี้อย่างเป็นทางการอยู่ภายในเว็บไซต์ ที่ผู้เล่นสามารถใช้งานได้อย่างอัตโนมัติ และตอนนี้ก็มีคนเล่นอยู่ทั้งหมด 3 พันล้านคนด้วยกัน ซึ่งนั่นมันก็หมายความว่าจำนวนครึ่งหนึ่งของประชากรโลกกำลังเล่นเกมนี้!

นี่มันน่าตกใจมากเลย! และเพราะกลุ่มของเกมนี้มีขนาดใหญ่มาก ๆ จึงต้องมีการแยกส่วนต่าง ๆ ออกจากกัน อย่างแรกเลยคือจำแนกผู้เล่นตามประเทศต่าง ๆ เซียวเฟิงอยู่ในส่วนของฮัวเซียตามการแยกประเภทของศูนย์การแลกเปลี่ยนที่มีผู้เล่นมากที่สุดในโลก… ซึ่งที่ศูนย์การแลกเปลี่ยนข่าวสารข่าวของเกมนี่เอง มันก็อัปเดตไวมาก ๆ เรียกว่าอัปเดตกันวินาทีต่อวินาทีเลยทีเดียว อย่างไรก็ตามเซิร์ฟเวอร์ของมิธคืออดัม ดังนั้นศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนก็อยู่ในการดูแลด้วย ทำให้นอกจากจะไม่มีโพสต์ที่ไร้สาระแล้ว ยังมีการจัดการพวกผู้เล่นที่ทำตัวน่าเบื่อที่เอาแต่พูดเรื่องไร้สาระด้วย ซึ่งก็ถือว่าได้ผลดีทีเดียว แม้ว่าจะมีจำนวนผู้เล่นเยอะมากก็ตาม

ทุกคนรู้ดีว่าขอบเขตของพวกเขามีอยู่แค่ตัวละครของตัวเอง พวกเขาจำเป็นจะต้องคิดให้รอบคอบก่อนที่จะพิมพ์อะไรลงไป

‘ตัวจริงของยอดฝีมือที่ฆ่าบอสในเขตฮัวเซี่ย!’

หลังจากที่เข้าไปในศูนย์การแลกเปลี่ยน ชายหนุ่มก็ได้เจอเข้ากับกระทู้ข่าวของตัวเขาเองอยู่ในหมวดความนิยมสูงสุดด้วยอัตราการตอบกลับเกินกว่า 1 ล้านคน!!

อย่างไรก็ตาม ภายในนั้นมันก็มีแต่การคาดเดาไปต่าง ๆ นานา บ้างก็ว่าชายหนุ่มเป็น 10 อันดับแรกของหอเกียรติยศบ้าง กระทั่งมีการโต้แย้งกันด้วยหลักฐานต่าง ๆ ทำให้เซียวเฟิงพูดไม่ออก …เพราะมันไม่ได้ตรงกับความจริงสักนิด!!

นอกจากกระทู้ข่าว เวลาที่มีประกาศสำคัญอะไรก็จะถูกนำมาแจ้งไว้ในกลุ่มด้วยเช่นกัน รวมทั้งการวิเคราะห์โปรเพลเยอร์ และอีเวนต์พิเศษต่าง ๆ กับเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่เกี่ยวกับเบื้องหลังของเกมนี้ ทว่าเซียวเฟิงกลับอ่านแบบผ่าน ๆ เท่านั้น

ยิ่งดูไปเรื่อย ๆ ส่วนการแลกเปลี่ยนของก็ยิ่งดึงดูดความสนใจของเซียวเฟิงมากขึ้นเท่านั้น เพราะโดยพื้นฐานแล้วหมวดนี้มันก็เกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนเงินทองนั่นแหละ ซึ่งส่วนมากจะเป็นประกาศจากกิลด์หรือพวกที่มีอิทธิพลเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนด้วยเงินจริง

จากการที่ระบบแลกเปลี่ยนยังไม่เปิดใช้งาน จึงทำให้ค่าของเงินตอนนี้สูงมาก 1 เหรียญเงินมีค่าถึง 4 หยวนและค่าเงินก็ยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ อีกด้วย

นอกจากนี้ ก็ยังมีกระทู้ข่าวบางส่วนที่มาจากผู้เล่นที่ต้องการจะหาเงิน เช่นถ้าพวกเขามีสกิลที่สามารถหาพวกไอเทมภารกิจได้ก็จะเอามาขายให้กับคนที่ต้องการมัน หรือบางคนก็เลือกที่จะไม่ต่อสู้ในเกมแล้วไปเน้นด้านการขายของแทน

…เมื่ออ่านกำลังจะจบ เขาก็กลับมาถึงอพาร์ทเม้นท์พอดี และตอนนี้ก็เป็นตอนบ่ายแล้ว