ตอนที่ 666 เทศกาลดนตรีเทียนฝู่

เมืองเทียนฝู่ จัตุรัสใหญ่ของสวนสาธารณะสู่ซาน

สวนสาธารณะสู่ซานเป็นสวนธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดในเขตเมืองเทียนฝู่ และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง บรรดานักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวในเมืองเทียนฝู่ หากไม่ได้มาชมสวนแห่งนี้จะเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก

รอบด้านของสวนสาธารณะสู่ซานเป็นเขตเศรษฐกิจที่เจริญรุ่งเรือง เป็นแหล่งรวมของศูนย์การค้า เทศกาลอาหาร วัดประจำเมือง เป็นแหล่งรวมตัวของผู้คน ดังนั้นในภาวะปกติสวนสาธารณะก็คึกคักอยู่แล้ว ทั้งคนสัญจรและนักท่องเที่ยวมากมาย

พอถึงเวลากลางคืน ท่ามกลางจัตุรัสของสวนคือสถานที่แห่งแสงสีและทะเลความสุข ผู้สูงอายุมากมายมาเต้นรำกันที่นี่ ยังมีวัยรุ่นมาเล่นสเก็ตบอร์ด และเด็กมาเล่นโรลเลอร์สเก็ตกันมากมาย

แต่วันที่ 6 สิงหาคม จัตุรัสใหญ่ของสวนสาธารณะสู่ซานถูกปิดกั้นแล้ว ทางทิศใต้ของจัตุรัสมีการสร้างเวทีการแสดงขึ้นอย่างรวดเร็ว จอแอลอีดีขนาดยักษ์ แสงไฟ ลำโพง เป็นต้น อุปกรณ์ต่างๆ ถูกจัดวางตามตำแหน่ง

คนที่คุ้นเคยกับภาพแบบนี้จะรู้ว่า งานเทศกาลดนตรีเทียนฝู่ที่จัดขึ้นสองปีครั้งกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว!

เทศกาลดนตรีเทียนฝู่เป็นหนึ่งในงานแสดงดนตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีน ทุกครั้งจะดึงดูดคนดนตรีและแฟนเพลงจำนวนมากมาร่วมงาน ขนาดของงานไม่ได้ด้อยไปกว่าเทศกาลดนตรีในทุ่งหญ้า 72H หรือเทศกาลดนตรีฮู่ไห่เลย

เมื่อกล่าวถึงวงการเพลงป็อปจีน หลายคนมักคิดถึงเมืองปักกิ่ง ฮ่องกง ไต้หวัน และฮู่ไห่เป็นอันดับแรก สถานที่เหล่านี้เป็นแหล่งที่เพลงป็อปโด่งดัง เป็นแหล่งรวมนักร้อง วงดนตรี นักแต่งเพลง ค่ายเพลง เป็นต้น

แน่นอนว่ายังมีบาร์ดนตรีอีกมากมาย

เมื่อพูดถึงภาคตะวันตกเฉียงใต้หรือภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าเป็นสถานที่ที่เลือนรางจากเพลงป็อป แต่ความจริงเพลงป็อปในภาคตะวันตกเฉียงใต้นั้นไม่ได้ด้อยเลย และยังมีคนเก่งที่โดดเด่นอยู่จำนวนมาก รวมถึงนักร้องและนักแต่งเพลงที่ไม่มีชื่อเสียงแต่มากความสามารถอีกมากมาย

เทศกาลดนตรีเทียนฝู่เป็นสถานที่ที่คนดนตรีจะได้แสดงความสามารถบนเวทีอย่างเต็มที่ ดังนั้นทุกครั้งที่จัดงานมักจะคึกคัก หากไม่มีความสามารถพอให้คนชื่นชมก็อย่าหวังว่าจะได้ยืนอยู่บนนั้น

ต่อให้มีโอกาสได้ขึ้นไป หากทำไม่ดีก็จะถูกคนโห่ไล่ลงมา

แฟนเพลงชาวชวนสู่ มีนิสัยดุเด็ดเผ็ดร้อน!

วันที่ 7 สวนสาธารณะสู่ซานได้ต้อนรับแฟนเพลงป็อปนับไม่ถ้วน แฟนเพลงที่เดินทางมาไกลส่วนใหญ่จะพกเต็นท์มากางด้วย กางเต็นท์ในบริเวณลานกางเต็นท์ในสวน

นี่เป็นธรรมเนียมอย่างหนึ่งของเทศกาลดนตรี ความจริงเป็นการทำตามความเคยชินของเทศกาลดนตรีต่างประเทศ เพราะในต่างประเทศมักจัดขึ้นในสถานที่ที่ห่างไกลจากผู้คน ทั้งยังจัดต่อเนื่องกันหลายวัน หากแฟนเพลงไม่นำเต็นท์มากางเอง ก็ต้องนอนกลางแจ้งแล้ว

สำหรับแฟนเพลงที่หลงใหลในเทศกาลดนตรี การพักในสถานที่จัดงานนั้นเป็นเรื่องสนุก ได้เข้าร่วมตั้งแต่ต้นจนจบอย่างจุใจ ดังนั้นจึงไม่อยากเสียเงินพักในโรงแรมห้าดาวใกล้ๆ

ถึงวันที่ 8 ตอนเที่ยง จัตุรัสใหญ่ของสวนสาธารณะสู่ซานมีแต่เสียงผู้คนเซ็งแซ่ ในพื้นที่มีแฟนเพลงเบียดเสียดกันอยู่เป็นหมื่นคน ยังมีคนที่เลือกดูจากมุมสูงในสวน ในลานจอดรถที่ปรับเปลี่ยนเป็นลานกางเต็นท์ก็ถูกเต็นท์หลากสีตั้งจนเต็มแน่น

รัฐบาลท้องถิ่นเมืองเทียนฝู่ส่งตำรวจและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำนวนมากมารักษาความสงบเรียบร้อยในงาน ถนนหลายสายรอบสวนสาธารณะถูกควบคุมการจราจร รถยนต์ทั่วไปออกได้แต่ห้ามเข้า มีเพียงรถที่ติดสติกเกอร์รับรองเท่านั้นถึงจะเข้ามาถึงถนนสู่ซานได้

ลู่เฉินกับวงนิพพานนั่งอยู่บนรถตู้ มาถึงเทศกาลดนตรีตอน 6 โมงเย็น

เมื่อวานพวกลู่เฉินบินมาจากปักกิ่ง วันนี้ตอนเช้า ลู่เฉินรับการสัมภาษณ์จากสถานีโทรทัศน์เทียนฝู่เพียงลำพัง จากนั้นไปออกงานกิจกรรมโปรโมตของรถยนต์จงหวางานหนึ่ง ตอนบ่ายรับการสัมภาษณ์จากสื่อหลายแขนงรวมทั้งสถานีวิทยุดนตรีเทียนฝู่ ตารางงานเต็มแน่นทั้งวัน

ดังนั้นตอนที่ลู่เฉินมาถึง เทศกาลดนตรีเทียนฝู่ก็ได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการไปแล้ว งานที่เป็นเหมือนงานเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่อันโอชะของเพลงป็อปจีน กำลังทำการแสดงอยู่ ณ เมืองโบราณพันปีแห่งนี้!

เมื่อมาถึงทั้งกลุ่มถูกทีมงานผู้จัดพาไปอยู่ในเขตพักผ่อนทันที

“อาจารย์ลู่เฉิน สวัสดีครับ!”

หลังเวทีมีนักร้องมากมาย ลู่เฉินเพิ่งเดินเข้าไป ก็มีนักร้องรูปร่างผอมสูงอายุราวสามสิบปีคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายอย่างยิ้มแย้ม ยื่นมือออกมาจับกับเขาอย่างอบอุ่น

“ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับที่ได้ร่วมแสดงบนเวทีเดียวกับคุณ”

คนนี้เป็นใครกัน?

ลู่เฉินจำนักร้องชายผอมสูงคนนี้ไม่ได้เลยสักนิด ต้องไม่ใช่คนในวงการที่เขารู้จักแน่นอน แต่ด้วยมารยาท เขายิ้มเล็กน้อยและจับมือด้วย “สวัสดีครับ”

“ผมชื่อ…”

นักร้องคนนี้แนะนำตัวเอง คิดไม่ถึงว่าจะมีคนกลุ่มใหญ่รุมล้อมเข้ามา เหมือนกับแฟนคลับที่ได้พบนักร้องขวัญใจของตัวเอง แย่งกันพูดคุยกับลู่เฉินจนเขาถูกเบียดออกไป

“ลู่เฉิน!” “อาจารย์ลู่เฉิน!”

โชคดีที่สมาชิกวงนิพพานมือเร็วตาไว รีบเข้ามาคุ้มกันลู่เฉินไม่ให้เขาถูกคนเหล่านั้นกลืนกินไปเสีย

ตอนนี้เองนักร้องที่รุมล้อมเข้ามาพบว่าพวกตนนั้นทำเกินไป ลืมตัวจนเสียมารยาท จึงพากันถอยหลังไปจนเหลือพื้นที่ว่างพอสมควร

ลู่เฉินเห็นแบบนี้ก็แอบโล่งใจ พูดว่า “ขอบคุณทุกคนครับ ผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ร้องเพลงบนเวทีเดียวกับทุกคนในเทศกาลดนตรีเทียนฝู่ แต่ผมต้องรีบไปเตรียมตัวก่อน ดังนั้นจึงไม่มีเวลาพูดคุยกับทุกคน ขอให้ทุกคนโปรดอภัยด้วยครับ”

เวลาแสดงของเขาและวงนิพพานถูกกำหนดไว้ตอนหนึ่งทุ่มตรง เหลือเวลาไม่มากแล้ว

หลังจากการแสดงในคืนนี้จบ พรุ่งนี้ลู่เฉินจะเดินทางกลับปักกิ่งเลย วงนิพพานยังอยู่ต่อ เพื่อเรียนรู้แลกเปลี่ยนกับเพื่อนร่วมวงการ

ทุกคนเข้าใจ เมื่อครู่พวกเขาตื่นเต้นจนลืมตัวไปแล้ว

ความจริงด้วยสถานะของลู่เฉินในวงการเพลงป็อปจีนวันนี้ เขาไม่เพียงแต่เป็นนักร้องที่โดดเด่น ยังเป็นนักแต่งเพลงดีเด่นอีกด้วย ใช้เพลงที่ดีมากกระทั่งกลายเป็นตำนานเพลงแล้วเพลงเล่าทำให้แฟนเพลงยอมรับ

เหมือนอย่างที่ทำให้คนในวงการยอมรับ

นักร้องที่มาปรากฏตัวในงานนี้ได้ ล้วนเป็นคนเก่งหรือไม่ก็มีพรสวรรค์ทั้งนั้น และนักร้องเหล่านี้ก็มีความยับยั้งชั่งใจเป็นอย่างดี เว้นเสียแต่ว่าเป็นลู่เฉิน ไม่อย่างนั้นภาพที่เหมือนแฟนคลับติดตามดาราไม่มีทางปรากฏให้เห็น

แน่นอนว่าอาจเป็นเพราะในนั้นมีคนประสงค์เป็นอย่างอื่น เช่น อยากจะรู้จักลู่เฉิน หวังจะได้รับเพลงของลู่เฉินสักหนึ่งหรือสองเพลง แต่คนส่วนใหญ่ต่างเคารพและยกย่องเขา!

ส่วนลู่เฉินไม่ได้วางก้ามมีมาด เขาแสดงออกอย่างเป็นกันเอง ทำให้พวกเขารู้สึกได้รับการเคารพ ดังนั้นต่อให้มีความคิดอย่างอื่น ก็ไม่กล้าพูดออกมาในที่นี้

ลู่เฉินเดินเข้าไปสู่ห้องพักผ่อนของตัวเองอย่างราบรื่น

เทศกาลดนตรีเทียนฝู่ครั้งนี้ ลู่เฉินเป็นนักร้องที่ได้รับความนิยมสูงสุด เป็นดารานักร้องที่ยิ่งใหญ่ที่สุด การปฏิบัติต่อเขาย่อมต้องแตกต่างจากคนอื่น

……………………………………