บทที่ 59 วงแหวนพันธสัญญาจับมาเป็นสัตว์ขี่

กระแสไฟฟ้าฟาดผ่านทุกสรรพสิ่งแสงเจิดจ้าจรัสไปทั่วทุกหลแห่ง ซากแขนขาที่ถูกตัดขาดกระจายไปทั่วเลือดนองเต็มไปหมด

สัตว์เวทมนตร์หลายๆตัวก็โดนหอกสายฟ้าเสียบตายคาพื้นภาพที่เห็นนั้นมันทําให้เหมิงเหล่ยกับคนอื่นๆได้แต่ตะลึง

“พระเจ้ามังกรช่วย”

“พวกสัตว์เวทมนตร์จํานวนมากมายขนาดนั้นแต่กลับตายกันหมดเลยเนี่ยนะ”

“มีสัตว์เวทมนตร์ระดับ 3 ด้วยนะในนั้นน่ะแต่ทุกตัวตายหมดเลย?!”

“ภาพหลอนแหล่ะ นี้มันต้องเป็นภาพลวงตาแน่ๆ”

ทุกๆคนรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกําลังฝันอยู่พวกเขาเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาที่ ออกล่าสัตว์ป่าประทั้งชีพไปวันๆเขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

โฮก!!

แรดเกราะเหล็กขนาดตัวใหญ่พอๆกับรถบัสคํารามลั่นแล้วดึงสติของทุกคนกลับคืนมามันโกรธจัดๆแล้วกระทืบพื้นหายใจอย่างรุนแรง

พื้นดินถล่มภูเขาทลาย ต้นไม้สั่นสะท้านแรดเกราะเหล็กมองเหมิงเหลี่ยอย่างโกรธแค้นจิตสังหารส่งตรงมาจากดวงตา

วินาทีต่อมามันโจมตีเข้าใส่อย่างรุนแรงทันที

เพียงแค่ชั่วพริบตาก้อนหินหลาย 10 ก้อนขนาดพอๆกับหัววัวก็ตกลงมาจากฟากฟ้าเหมือนกระสุนปืนใหญ่พุ่งตรงมาหาเหมิงเหล่ย

มันคือเวทมนตร์ระดับ 2 ฝนหินดาวตก

“เป็นท่าที่กระจอกจริงๆ!”

เหมิงเหล่ยสะบัดมือธนูสายฟ้านับไม่ถ้วนโผล่มาจากข้างๆตัวของเขาก่อนจะ พุ่งเข้าใส่ฝนดาวตก

เหมิงเหล่ยใช้เวทมนตร์ระดับ 2 ธนูอัสนีบาต

ตุ้ม!!!

ธนูสายฟ้ากับก้อนหินเข้าปะทะกันแล้วระเบิดตัวออกอย่างรุนแรง เสียงการปะทะดังลั่นขนาดทําให้หูดับก้อนหินนั้นแตกเป็นเสี่ยงๆกลายเป็นฝุ่นผงเล็กตกลงมาจากฟ้าเหมือนเกล็ดหิมะ

โฮก!!!

พอเห็นว่าการโจมตีของมันไม่ได้ผลแรดเกราะเหล็กเลยได้แต่คํารามแล้วคํารามเล่านอบนหัวของมันประกายแสงสีเหลืองออกมา แล้วธาตุดินรอบตัวก็รวมตัวก็เริ่มสั่นไหวดูเหมือนมันจะเตรียมจัดท่าไม้ตายปิดฉากแล้ว

“เวทใหญ่งั้นเหรอ ได้เวลาจบแล้วซินะ”

เหมิงเหล่ยส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะใช้เวทระดับสามโซ่สายฟ้า เปลี่ยนกระแสไฟฟ้าเป็นโซ่เส้นเล็กๆนับไม่ถ้วนปรากฏตัวรอบๆแรดเกราะเหล็กก่อนที่มันจะรู้สึกตัวโซ่ก็ได้ล้อมมันไว้หมดแล้ว

เปรี้ยะ! เปรี้ยะ!

แรดเกราะเหล็กโดนโซ่รัดพันตัวเป็นมัมมี่กระแสไฟฟ้าแล่นผ่านตัวของมันทําให้ร่างกายด้านชาถึงมันจะพยายามดื่นแค่ไหนก็ไม่หลุดจนดูเป็นเหมือนเป็นการเต้นท่าหนอนบนพื้นซะมากกว่า

“มันจบแล้วละ!”

เหมิงเหล่ยพุ่งตรงเข้าไปหาแรดเกราะเหล็กพร้อมหอกสายฟ้าในมือก่อนที่จะจ่อหอกสายฟ้าไปที่กลางหัวของแรดสายฟ้าพร้อมจะเจาะหัวให้ตายคาที่ได้ทุกเมื่อที่เหมิงเหล่ยต้องการ

แต่ถึงอย่างนั้น ตอนนั้นเองที่เหมิงเหล่ยเริ่มลังเล

แรดเกราะเหล็กถึงแม้ว่าจะไม่ได้เก่งอะไรมากแต่ก็ไม่ได้อ่อนเหมือนกันมันเป็นสัตว์เวทมนตร์ระดับ 4 ซึ่งก็ไม่ได้อยู่ในส่วนลึกของป่าขนาดนั้นแต่ก็ถือได้ว่ามันเป็นสัตว์เวทมนตร์ที่แข็งแกร่ง เพียงพอที่จะคุมสัตว์ป่าที่อยู่บริเวณชายแดนของป่าได้

ถ้าใช้มันดีๆละก็ มันมีโอกาสสูงมากที่จะขจัดปัญหาเรื่องคลื่นอสูรให้หมดไปได้เลยในตอนนั้นเองเขาเลยหันไปถามกัปตันฮัดเดอร์พร้อมรอยยิ้ม “กัปตันฮัดเดอร์คิดว่าแรดตัวนี้เป็นไงบ้างครับ”

กัปตันฮัดเดอร์ผงะทําหน้าไม่ถูกก่อนจะตอบกลับไป“แรดเกราะเหล็กเป็นสัตว์เวทมนตร์ระดับ 4 ที่มีการป้องกันสูงแถมยัง
สามารถใช้เวทมนตร์ธาตุดินได้หลากหลายถ้าเกิดเอามันไปเข้าส นามรบละก็ความสามารถในการทําลายของมันก็นับได้ว่าน่าเกรงขามทีเดียว”

“ถ้าอย่างนั้นสนใจจะเอามันมาเป็นสัตว์ไหมละครับ”เหมิงเหล่ยถาม

“สัตว์ขี่ของข้าเหรอ”

ฮัดเดอร์ดูงง

“ใช่แล้ว ของท่านนั้นละ”

เหมิงเหล่ยยิ้มแล้วพูด “ถ้าแรดเกราะเหล็กเป็นสัตว์ขี่ของท่านละก็ มันอาจจะช่วยขจัดปปัญหาเรื่องคลื่นอสูรให้หมดไปเลยก็ได้นะครับหมู่บ้านก็จะไม่ถูกบุกทําลายอีกในอนาคต”

“…ข้า….เออ…มันเป็นไปได้เหรอ”

ฮัดเดอร์ดูตื่นเต้น เสียงของเขาแอบสั่นเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่ ยังไงใน ฐานะนักรบ เขาเองก็ควรจะมีสัตว์หรือผ้าที่แข็งแกร่งอยู่ข้างกายด้วย

แต่ที่เขาลังเลเป็นเพราะว่า มันอาจจะยังยากเกินไปเพราะว่ายังไงเขาก็เป็นแค่นักรบระดับ 2 การที่เขาจะฝึกม้าปรกติมันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรแต่ถึงอย่างนั้นถ้าจะให้ฝึกสัตว์ขี่ที่ขนาดตัวไม่ต่างอะไรจากช้างเผือกแบบนี้เขามันจะฝึกมันได้ยังไงกัน

ที่ยากคือการฝึกสัตว์ระดับสูงกว่าให้เชื่องได้เนี่ยละ

ยกเอาแรดเกราะเหล็กเป็นตัวอย่างก็ได้ถ้าอยากจะให้มันเชื่อฟังคําสั่งเป็นเจ้านายของมัน

วิธีแรกที่เป็นไปได้คือการล้มมันแบบชนะขาดรอยแล้วให้มันยอมรับในพลัง และความเมตตาให้มันมองเราเป็นเจ้า นายด้วยตัวมันเอง

หรือ 2 ใช้วิธีการทําสัญญาผ่านคัมภีร์บังคับให้แรดเกราะเหล็กเป็นทาสโดยใช้พลังของพันธะสัญญานั้น

ส่วนแบบที่ 3 คือให้จอมเวททําวงแหวนพันธะสัญญาขึ้นมา

แต่ที่น่าเสียดายคือฮัดเดอร์ทําแบบไหนไม่ได้เลยซักแบบไม่ว่าจะเป็นทาง ไหน ถ้าเกิดเขาได้ขึ้นมาเขาก็คงทําไปนานแล้วเขาก็คงไม่ต้องมาอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆแบบนี้แล้วละ

ดังนั้น การจะจับแรดเกราะเหล็กเป็นสัตว์ขี่นั้นจึงกลายเป็นเรื่องเพ้อฝันสําหรับเขา

แต่ตอนนี้เหมิงเหล่ยกลับมาบอกเขาว่าสามารถทําให้เขากลายเป็นเจ้านายของแรดเกราะเหล็กตัวนี้ได้ทําไมเขาจะไม่ดีใจละ
“เอาซิ!”

เหมิงเหล่ยยิ้มก่อนจะเริ่มร่ายคาถาหลังจากผ่านไปได้ไม่นาน วงแหวนอาคมก็ปรากฏขึ้นมาล้อมรอบตัวของแรดเกราะเหล็กก่อนจะส่งคลื่นพลังประหลาดออกมาแต่พอเจ้าแรดเกราะเหล็กนั้นเห็ นวงแหวนเวทมันก็เริ่มดิ้นอย่างแรงมากทันทีมันเหมือนจะไม่ยอมสุดขีดแต่โซ่สายฟ้ายังคงรัดตัวมันแน่นและเหมิงเหล่ยก็ร่ายเวทโซ่สายฟ้าซ้ำรัดมันให้แน่นขึ้นไปมากกว่านี้อีก

สภาพของแรดเกราะเหล็กในตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากมัมมี่โดนม้วนรัดพันจนดิ้นไม่หลุดเลย

เหมิงเหล่ยลงมากับพื้นก่อนจะใช้นิ้วลากเบาๆลงบนตัวของแรดตัวนั้นแต่มันกลับทําให้ผิวหนังที่หนาของแรดฉีกขาดและหยดเลือดออกมา

เมื่อเลือดนั้นไหลลงบนวงแหวนเวทแลล้วเหมิงเหล่ยก็พูด

“กัปตัน มาทางนี้แล้วหน่อยครับ”

“ได้ซิ ได้เลย”

ฮัดเดอร์รีบตรงไปหาเหมิงเหลี่ยทันทีเขาเก็บอาการไม่ค่อยอยู่แล้ว

เหมิงเหล่ยชี้ไปที่วงแหวนเวทแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “หยดเลือดของตัวเองลงไปเลยครับ

ฮัดเดอร์เองก็ไม่รีรอหยิบมีดของตัวเองออกมาแล้วกรีดนิ้ว แล้วบีบเลือดหยดลลงไปทันทีตอนนั้นเองที่ วงแหวนเวทส่องแสงเปล่งประกายล้อมรอบตัวของทั้งฮัดเดอร์และแรดเกราะเหล็กไว้

เลือดของทั้งฝั่งมนุษย์และสัตว์เวทมนตร์ผสานรวมเข้าด้วยกันเป็นวงแหวนเวทขนาดเล็กก่อนจะแบ่งแยกกันอีกครั้งแล้วพุ่งเข้าใส่ทั้งฮัดเดอร์และแรดก่อนที่วงเวททั้งหมดจะหายวับไปกับตา
อึ้ง!

“เป็นไงบ้างครับกัปตัน”

เหมิงเหลี่ยมองหน้าฮัดเดอร์สายตาของเขานั้นซ่อนความสงสัยไว้ เขาเองอยากลองจับสัตว์เวทมนตร์มานานมากแล้วเพราะงั้นเขาจึงศึกษาเรื่องวงแหวนอาคมพันธะสัญญามากเป็นพิเศษก่อนหน้านี้ แต่ถึงอย่างนั้นนี้ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้ทําวงแหวนพันธะสัญญาแล้วจับสัตว์เวทมนตร์จริงๆแล้วเขาก็พบว่ามันน่าสนใจมากทีเดียว

“มันก็ ..รู้สึกเหมือน…ตอนนี้ข้ากําลังเชื่อมต่อกับมันมั้ง”

ฮัดเดอร์มองแรด แล้วแรดก็มองฮัดเดอร์สายตาของทั้งคู่ผสานกัน ความก้าวร้าวป่าเถื่อนในสายตาของแรดเกราะเหล็กนั้นหายไป ความรู้สึกเชื่อมโยงและความรู้ใจเข้ามาแทนที่แรดเกราะเหล็กนั้นมองฮัดเดอร์เปลี่ยนไปจากเดิมอย่างเห็นได้ชัด

ฮัดเดอร์เรีย“มานี้ซิ”

แรดเกราะเหล็กก็เดินตรงไปอย่างว่าง่ายไร้ซึ่งการขัดขืน
แม้แต่ตอนที่ฮัดเดอร์ยื่นมือไปแตะจมูกของมันก็ไม่ขัดขืนแม้แต่น้อยตอนนี้มันเชื่องอย่างกับเป็นลูกแมว

“นี้น่ะเหรอคือพลังของพันธะสัญญานายบ่าวน่าประทับใจจริงๆ”
เหมิงเหลยเดาะลิ้นตอนที่มองดูเขาทําพันธสัญญาได้อย่างสมบูรณ์ มันทําให้จิตใจของแรดเกราะเหล็กเปลี่ยนแปลงไปทําให้มันมองฮัดเดอร์เป็นเหมือนเจ้านายจากใจจริงซึ่งมันแอบน่ากลัวทีเดียว

“5555 มีสัตว์ขี่แล้ว มีสัตว์ขี่แล้วจริง”ฮัดเดอร์ตบร่างของแรดเกราะเหล็กเขาตื่นเต้นหัวเราะออกมาด้วยรอยยิ้มแถบฉีกถึงรูหูเหล่าทหารเองก็เข้ามาดูแล้วต่างก็อิจฉากัน

“ยินดีด้วยครับกัปตัน”

“แหม่ ได้แรดเกราะเหล็กเป็นสัตว์ขี่แบบนี้ข้าละอิจฉาท่านจริงๆ”

“ดูดีจริงๆเลย อิจฉาตาร้อนหมดละเนี่ย”