ห้องแล็บนี้เป็น’การลงทุน’ภายใต้สถาบันฟิสิกส์พลาสมามักซ์พลังค์ สถาบันวิจัยอื่นๆ มากมายทั่วโลกกำลังวิจัยอุปกรณ์ตัวเดียวกันเช่นกัน

ลู่โจวดูรายชื่อสถาบันวิจัยที่ร่วมมือกัน รายชื่อยาวเต็มหน้ากระดาษเอสี่ ถ้ามันเหมือน CERN ที่ทุกคนที่เกี่ยวข้องจะมีรายชื่อบนวิทยานิพนธ์ งั้นวิทยานิพนธ์หน้าแรกๆ คงมีแต่ชื่อแล้ว

สเตลลาเรเตอร์เหมือนจะเล็กมากเมื่อเทียบกับกลุ่มวิจัย

ลู่โจวกับศาสตราจารย์คลิทซิ่งเดินตามศาสตราจารย์แคริเบอร์ ในที่สุดพวกเขาก็เดินเข้าไปห้องกันรังสีและเห็นเวนเดลสไตน์ 7-X

มันตั้งอยู่ในห้องกันรังสีอยู่เงียบๆ มันมีความสูงสามเมตรห้าเซนติเมตรและความกว้างสิบหกเมตร สเตลล่าร์เรเตอร์ดูเหมือน’ยานมิลเลนเนียม ฟอลคอน’ จากหนังเรื่องสตาร์วอร์อย่างยิ่ง

มันเหมือนกับว่ามันพึ่งผ่านสงครามมาและเทียบท่าอยู่ใน’สตาร์ฮาร์เบอร์’รอให้ช่างมาซ่อม

ลู่โจวเดินเข้ามาใกล้และเห็นสายไฟนับไม่ถ้วนเชื่อมต่อกับอุปกรณ์ต่างๆ มันพันกันมั่วไปหมด

“สิ่งนี้มีราคาเท่าไหร่?”

“ว่ากันว่ามันมากกว่าพันล้านยูโร” ศาสตราจารย์คลิทซิ่งกล่าวด้วยความชื่นชม “ถ้าคุณเพิ่มค่าใช้จ่ายในการวิจัยอีก ตัวเลขคงนับไม่ได้”

ชุมชนฟิสิกส์รู้สึกอิจฉาเงินทุนที่สถาบันฟิสิกส์พลาสมามี

ในทางกลับกันสถาบันฟิสิกส์ของสสารควบแน่นมักซ์พลังค์ย่อมมีเงินทุนน้อยกว่ามาก

คลิทซิ่งตระหนักเรื่องนี้ดี

ท้ายที่สุดแล้วโปรเจกต์ความร่วมมือนานาประเทศก็ไม่ได้รับเงินทุนจากเยอรมันประเทศเดียวเท่านั้น ประเทศอื่นๆมากมายก็ร่วมออกทุนด้วยเช่นกัน

“มันแพงขนาดนั้นเลย?”

ลู่โจวกลืนน้ำลาย

ก่อนหน้านี้ เขาสงสัยว่าเขาควรซื้อมาวิจัยสักเครื่องไหม แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขาไปเน้นซูเปอร์คอมพิวเตอร์ดีกว่า…

“เอาน่า ใครจะสนเรื่องเงินกัน เราไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนั้น” ศาสตราจารย์แคริเบอร์กล่าวขณะตบบ่าลู่โจวเบาๆ จากนั้นเขาก็กล่าวเสริม “การทดสอบความถูกต้องครั้งสุดท้ายทำเสร็จแล้ว การทดลองกำลังจะเริ่มขึ้น ไปห้องสังเกตการณ์กันเถอะ”

…

นี่แตกต่างจาก CERN เครื่องชนอนุภาคแฮดรอนอยู่ใต้ดินหนึ่งร้อยเมตร และเว้นแต่ว่าจะเป็นวิศวกรที่มีคุณสมบัติ พวกเขาจะไม่อาจเข้าไปในท่อได้

ฟิสิกส์เชิงทฤษฎีสามารถดูข้อมูลบนหน้าจอคอมพิวเตอร์เท่านั้น

แต่ตอนนี้เครื่องสเตลล่าร์เรเตอร์อยู่ตรงหน้าลู่โจวแล้ว

เหล่าเจ้าหน้าที่กำลังรออยู่ในห้องสังเกตการณ์

“ความตึงของคอยล์ปกติ!”

“เติมก๊าซป้องกัน!”

“เติมก๊าซป้องกันแล้ว เริ่มกระบวนการวัดแรงดัน!”

“…”

“ตัวนำยวดยิ่งอุณหภูมิได้ที่แล้ว วงจรประจุเต็มแล้ว!”

“สนามแม่เหล็กดูปกติ!”

ศาสตราจารย์แคริเบอร์ออกคำสั่ง

“จุดไฟ!”

ทันทีที่กระแสแม่เหล็กมาถึง 15kA สวิตช์ของไทริสเตอร์ก็เปลี่ยนเป็นออนอย่างรวดเร็วและกระแสแม่เหล็กก็ถูกถ่ายเทไปยังตัวต้านทานขั้นแรกเกิดเป็นแรงดันไฟฟ้าที่สองพันสี่ร้อยซึ่งทำให้ก๊าซในห้องสุญญากาศแตกสลาย เพราะเหตุนี้พลาสมาจึงเกิดขึ้น

ลู่โจวเห็นชั้นวัสดุเมมเบรนสีแดงผ่านหน้าจอ มันก่อตัวเป็นวงแหวนโคจรเป็นวงกลม

เขาแปลกใจที่มันสวยงามมาก

“…อุณหภูมิของพลาสมาจะมาถึงร้อยล้านองศาเป็นจุดสูงสุด เกือบเทียบได้กับใจกลางดาวฤกษ์ ไม่มีวัสดุไหนที่ยับยั้งพลังงานนี้ได้” ศาสตราจารย์คลิทซิ่งกล่าวขณะมองดูหน้าจอ

ลู่โจวถาม “สเตลล่าร์เรเตอร์ทำได้อย่างไร?”

“มันอาศัยสนามแม่เหล็กที่บิดเบี้ยว” ศาสตราจารย์คลิทซิ่งกล่าว “เราใช้สนามแม่เหล็กเพื่อจำกัดพลังงาน และทำให้มันอยู่ห่างจากผนังด้านในของวงโคจร อย่างไรก็ตามมันไม่ได้อยู่นานนัก…”

การทดลองเข้าสู่ช่วงที่สำคัญที่สุด

ไทริสเตอร์ถูกเปลี่ยนเป็นออฟ และแรงดันไฟฟ้าก็ลดลงเหลือ 1000V ในขณะเดียวกันกระแสไฟฟ้าก็มาถึงค่าสูงสุด ทั้งวงโคจรก็เต็มไปด้วยแสงไฟ ลู่โจวรู้สึกแสบตาแม้ว่าเขาจะดูผ่านหน้าจอแล้วก็ตาม

อย่างไรก็ตามแสงนี้ไม่ได้อยู่นานนัก

ไม่กี่วินาที แสงก็หายไป

เครื่องสเตลล่าร์เรเตอร์หยุดทำงาน แต่คนในห้องสังเกตการณ์เริ่มทำงานกันต่อ

ศาสตราจารย์แคริเบอร์บอกนักวิจัยทั้งสองคน “รวบรวมข้อมูลทันที ตรวจสอบสภาพของอุปกรณ์ ด่วน!”

ในขณะเดียวกันประตูห้องป้องกันรังสีก็เปิดออก เจ้าหน้าที่สวมชุดป้องกันรังสีรีบเข้าไปในห้องด้วยเครื่องมือหลายชิ้น พวกเขาเริ่มตรวจสอบสภาพภายนอกของวงโคจร

ลู่โจวหันไปมองศาสตราจารย์แคริเบอร์ “จบแล้ว?”

“จบแล้ว” ศาสตราจารย์แคริเบอร์โยนหมวกนิรภัยไว้บนโต๊ะ “เวลาคายประจุคือไม่กี่วิ นานสุดที่ฉันจำได้คือหกวิ สั้นสุดคือไม่กี่เสี้ยววิ”

ลู่โจวพูดไม่ออก

“…ผมคิดว่ามันจะน่าประหลาดใจกว่านี้เสียอีก”

ศาสตราจารย์แคริเบอร์ยิ้ม “ในทางทฤษฎี เวลาปล่อยประจุไม่นานนัก แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ติดตั้งดิเวอร์เตอร์ การคายประจุมากไปอาจสร้างความเสียหายต่อผนังแรกของวัสดุมากไป บางทีในเวลาสองปี หลังติดตั้งอินเวอร์เตอร์ระบายความร้อน การคายประจุด้วยเวลาสามสิบนาทีอาจเป็นไปได้”

เวลาคายประจุอ้างมาจากเวลาที่สนามแม่เหล็กสามารถรักษาประจุ และสามสิบนาทีก็เป็นเป้าหมายของเวนเดลสไตน์ 7-X

ถ้าหากมันประสบความสำเร็จ มันอาจส่งผลต่อโปรเจกต์นิวเคลียร์ฟิวชันอย่างมาก มันอาจเปลี่ยนความคิดของวิศวกรนิวเคลียร์ฟิวชั่นทั้งโลกเลยด้วยซ้ำ

ท้ายที่สุดแล้ว ตอนนี้ตัวเลือกกระแสหลักเป็นโทคาแมก แต่โทคาแมกมาถึงคอขวดในแง่ของเวลาคายประจุแล้ว

เวลาคายประจุที่นานที่สุดที่ถูกบันทึกไว้เป็นโทคาแมก ‘EAST’ ของจีนซึ่งก็คือหนึ่งร้อยสองวินาที นี่เกือบจะเป็นขีดจำกัดความสามารถของโทคาแมกแล้ว

ลู่โจวมองดูอุปกรณ์แล้วเริ่มคิด

ทันใดนั้นก็มีความคิดแปลกๆ แวบเข้ามาในหัว

ระบบ พิมพ์เขียวสเตลล่าร์เรเตอร์รุ่นสมบูรณ์ใช้แต้มทั่วไปเท่าไหร่?

………………………………….