ตอนที่ 469 การซื้อคืน (รีไรท์)
โดย
Ink Stone_Fantasy
ผู้บริหารระดับสูงได้รับการติดต่อภายในไม่กี่วัน และในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ลู่โจวแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย หลังจากได้รับคำแนะนำจากนักวิชาการผาน เขาก็ได้พบกับนักวิชาการหลายคนที่ทำงานอยู่ในสาขาการวิจัยเรื่องนิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุม

กล่าวคือ มหาวิทยาลัยภายในประเทศไม่มีใครเลยที่มีความชำนาญในด้านนิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุม

ผู้เชี่ยวชาญในสาขานี้ส่วนใหญ่เป็นศาสตราจารย์ด้านฟิสิกส์พลาสมาหรือวิศวกรนิวเคลียร์

สถานการณ์ในตอนนี้นั้นแตกต่างจากสถาบันพรินซ์ตัน การวิจัยเกี่ยวกับดวงดาวเลียนแบบนั้นยังไม่ได้ถูกตีพิมพ์เลย นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ลู่โจวต้องการดึงทีมวิจัยเข้ามาช่วยเหลือ

ถึงกระนั้น ในตอนนี้ เขาทำได้เพียงแค่พึ่งพาพรรคพวกจากผู้คนในสาขา และแสวงหาพรสวรรค์

แน่นอน นอกจากพรสวรรค์แล้ว ก็ยังคงมีปัญหาที่สำคัญกว่าที่ต้องได้รับการแก้ไข

ถ้าลองเปรียบเทียบดูแล้ว ตอนนี้พวกเขามีข้าวที่พ่อครัวได้เตรียมไว้ให้พร้อมแล้ว สิ่งเดียวที่ยังขาดหายไปคือหม้อปรุงอาหาร

เอกสารที่ถูกจัดเตรียมไว้ถูกมอบให้กับลู่โจว นักวิชาการคนหนึ่งของผานกล่าวคำพูดขึ้น “คุณกำลังทำการวิจัยเกี่ยวกับการจำลองดวงดาว ทว่าทั้งเงินทุนและกำลังคนนั้นไม่เพียงพอที่จะทำให้มันประสบผลสำเร็จ คุณต้องทำตามแบบจำลองของชาวไต้หวันก่อน และคำถามต่อไปนี้ก็มีความสำคัญมากกว่าสิ่งที่คุณจะพูดออกไป คุณมีแผนจะแก้ไขยังไง?”

มีเครื่อง STELLARATOR เพียงแปดดวงที่ใช้งานได้ทั่วโลกรวมถึง H1-HELIAC จากมหาวิทยาลัยจีน ทั้งนี้ “เครื่อง STELLARATOR แบบสมมาตรกึ่งวงกลมเครื่องแรก” ที่จีนและญี่ปุ่นสร้างขึ้นได้ถูกลงนามไปแล้วเมื่อปีที่แล้ว และโครงการนี้ยังต้องรออีกหลายปี

ชาติจีนกำลังรอให้โลกยืนหยัดได้ก่อน ท้ายที่สุดแล้ว นิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุมถือเป็นแผนการที่ต้องใช้เวลานานกว่าหนึ่งศตวรรษ

แต่ทว่า ลู่โจวไม่สามารถรอนานขนาดนั้นได้

หากไม่สามารถสร้างเครื่องปฏิกรณ์แบบ “DEMO” ได้สำเร็จภายในปี 2025 ภารกิจห่วงโซ่ของลู่โจวก็จะล้มเหลว

แม้ว่าตามหลักการที่สอดคล้องกันของระบบแล้ว ไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้เขาคืนค่าประสบการณ์ที่ได้รับไปแล้ว และเขาจะได้เป็นอิสระหากทำได้รับรางวัลจากภารกิจห่วงโซ่

หลังจากตรวจดูรายการในมือของผานแล้ว ลู่โจวก็ตระหนักถึงบางสิ่งพร้อมกล่าวคำพูดออกมา “ประเทศเยอรมันมีเครื่อง STELLARATOR ที่ดับลงแล้ว นั่นก็คือเครื่อง STELLARATOR WEGA ซึ่งเป็นต้นแบบของเวนเดลสไตน์เซเว่นเอ็กซ์ เราไม่จำเป็นต้องเริ่มสร้างตั้งแต่ต้น ถ้าเราปรับเปลี่ยนจากของเดิมที่มีอยู่ มันก็เหมือนกับเราได้รับผลตอบแทนแบบสำเร็จรูปไปเลย”

นักวิชาการผานรู้สึกตกใจเล็กน้อย “คุณต้องการซื้อเครื่อง STELLARATOR WEGA งั้นเหรอ?”

ลู่โจวพยักหน้า “ใช่แล้ว”

ลู่โจวคิดว่านักวิชาการผานกำลังทำให้ประเทศเดือดร้อน ท้ายที่สุดแล้ว เครื่อง STELLARATOR นั้นก็ต้องใช้ค่าใช้จ่ายจำนวนมาก แม้ว่ามันจะเป็นรูปแบบเก่าของเครื่อง STELLARATOR WEGA ก็ตาม จำเป็นต้องใช้เงินจำนวนมหาศาล

แท้จริงแล้ว สิ่งที่นักวิชาการผานกังวลก็คือเรื่องของเงินทุน

“ถ้าไม่พูดถึงเรื่องเงิน พวกเขาเต็มใจที่จะขายใช่ไหม?”

ลู่โจวส่ายหัว “พูดยากอยู่เหมือนกันนะ แต่ก็น่าจะคุยกันได้ ฉันมีพรรคพวกนักวิชาการอยู่ที่สถาบันมักซ์พลังค์ คงไม่เป็นอะไรหรอกที่จะพูดให้พวกเขาขายสิ่งที่ไม่ใช้แล้วให้กับเรา”

แท้จริงแล้ว เครื่อง STELLARATOR WEGA ก็ถูกปิดตัวลงมาสิบสามปีแล้ว งานวิจัยส่วนใหญ่ก็มุ่งเน้นไปที่เวนเดลสไตน์เซเว่นเอ็กซ์ถ้าจะพูดให้พวกเขาขายเครื่อง STELLARATOR ให้ ลู่โจวก็ยังมีหวังอยู่

ไม่นานนัก ลู่โจวก็พูดต่อ

“ทันทีที่จัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว ฉันจะบินไปเยอรมันเพื่อหารือในเรื่องนี้”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น นักวิชาการผานก็พลันรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย

บุคคลที่ได้ติดต่อกับชุมชนวิชาการระหว่างประเทศนั้นน่าอิจฉาเสียจริง

เพื่อที่จะเติมเต็มช่องว่างของการวิจัยในประเทศเกี่ยวกับการจำลองดวงดาว มหาวิทยาลัยหยู่เฮาได้เริ่มจัดคณะผู้แทนขึ้นเพื่อเดินทางไปยังมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลียถึงสามครั้งแล้วเพื่อหารือเกี่ยวกับความร่วมมือ ท้ายที่สุด พวกเขาก็ใช้เงินไปสามสิบห้าล้านล้านดอลลาร์ออสเตรเลียเพื่อซื้อเครื่อง STELLARATOR กลับมา

หรือที่เรียกกันว่าเครื่อง STELLARATOR H1-HELIAC

เมื่อเปรียบเทียบกับญี่ปุ่นและเยอรมนีแล้ว การวิจัยของออสเตรเลียเรื่องเครื่อง STELLARATOR นั้นยังห่างไกลกันยิ่งนัก

หากมีทางเลือก ใครจะไปเต็มใจเลือก เครื่อง STELLARATOR H1-HELIAC ของมหาวิทยาลัยออสเตรเลียกัน?

หากเป็นเช่นนั้น ก็ถูกแล้วที่ลู่โจวจะตัดสินใจซื้อเครื่อง STELLARATOR WEGA จากเยอรมัน

นี่คือความจริง สำหรับธุรกิจนิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุมของจีนแล้ว มันถือเป็นประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่

…

ครั้งนี้ ลู่โจวเดินทางกลับไปยังประเทศจีนพร้อมของขวัญชิ้นใหญ่สองชิ้น ชิ้นแรกคือรางวัลโนเบล ชิ้นที่สองคือโครงการนิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุม

ด้วยความที่เพิ่งจะเริ่มโครงการ ผู้คนก็ได้แต่รับฟัง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ทว่าลู่โจวเองก็มั่นใจว่ามันจะประสบผลสำเร็จในที่สุด

ทั้งนี้ ประเทศจีนจะต้องสนใจเรื่องนี้มากแน่

หลังจากหารือกันราวครึ่งเดือน นักวิชาการของทั้งสองสถาบันก็ได้สรุปการอภิปรายและลงคะแนนเสียง และท้ายที่สุดแล้ว โครงการวิจัยอุปกรณ์เครื่อง STELLARATOR ก็สิ้นสุดลง

หลังจากที่ได้ปรึกษากับลู่โจวแล้ว ทีมวิจัยก็ได้ตั้งชื่อโครงการว่า “STAR” เพื่อให้เข้ากับโครงการเครื่องปฏิกรณ์ฟิวชันแบบควบคุมโทคาแมค

และสำหรับเงินทุนนั้น ทางรัฐบาลได้จัดหาเงินให้พวกเขาราวหนึ่งพันล้าน

เมื่อลองคิดถึงการสร้างเครื่อง STELLARATOR แล้ว จะต้องมีการนำเข้าอุปกรณ์จำนวนมาก ด้วยเหตุนี้หน่วยเงินของกองทุนนี้จึงเป็นดอลลาร์สหรัฐ…

ณ สถาบันฟิสิกส์ตะวันตกเฉียงใต้

ทันทีที่รู้ข่าว เจียเหลียงก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

“หนึ่งพันล้านดอลลาร์…เป็นจำนวนเงินที่เยอะไม่น้อยเลย”

แม้ว่าระดับของโครงการ “ตะวันออก” จะคล้ายกัน แต่ในเรื่องของการระดมทุน มันก็เพียงพอแล้วสำหรับโครงการ “ตะวันออก” อีกหลายโครงการ

แม้ว่าคุณจะได้รับรางวัลโนเบล แต่คุณก็มีเงินมากขนาดนั้นไม่ได้งั้นหรือ?

โจวเฉิงฟู่ที่นั่งอยู่กลางห้องทำงานกำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง แต่ก็กล่าวคำพูดด้วยสีหน้าที่ว่างเปล่า

“ยังมีเงินมากกว่านี้อีก นั่นคือสิ่งที่ใครก็อยากได้ เราควบคุมอะไรไม่ได้หรอก”

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีอิทธิพลเลย

การศึกษานิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุมนั้นถือเป็นโครงการที่ผลาญเงินเป็นจำนวนมาก อีกทั้งการลงทุนของรัฐในโครงงานชิ้นนี้ก็มีขีดจำกัด

แม้ว่าโจวจะเผยหน้านิ่ง แต่เจียงเหลียงก็รับรู้ได้ว่าชายชราคนนี้กำลังไม่พอใจมากนัก

ท้ายที่สุดแล้ว งานวิจัยดั้งเดิมที่เกี่ยวข้องกับนิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุมในประเทศจีนล้วนมาจากการตัดสินใจของเขาเองทั้งนั้น

ทันใดนั้น ชายหนุ่มคนหนึ่งก็โผล่ออกมาราวกับจะทำอะไรสักอย่าง เขาเองก็น่าจะมีความไม่พอใจอยู่บ้าง

แต่กลิ่นอายของผู้ได้รับรางวัลโนเบล…

มันดูจะแปลกไปหน่อย

เมื่อลองคาดเดาจิตใจของชายชราดูแล้ว เจียงเหลียงพลันพูดขึ้น “คุณบอกว่านักวิชาการผาน…แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ทรงคุณวุฒิของกลุ่มให้ความร่วมมือ เขาก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก นับประสาอะไรกับการที่เขาเกษียณไปแล้ว ตอนนี้คุณคือหนึ่งในผู้รับผิดชอบของโครงการนิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุม”

“ลู่โจวคนนี้กำลังจะมีส่วนร่วมกับโครงการฟิวชันนิวเคลียร์แบบควบคุม ถ้าคุณไม่คิดจะทำอะไรสักอย่าง จะทำให้ผู้คนเห็นเราในสายตาได้อย่างไรกัน?

“นายทำงานคนเดียวหรือยังไงกัน? นี่คือสิ่งที่นายกังวล?”

เขาพลันกระซิบเสียงแผ่วเบาพร้อมมองไปยังเจียงเหลียงที่รีบเงียบปากและไม่พูดอะไรต่อ นักวิชาการโจวพูดต่อโดยไม่ลังเล

“เขาเองก็มีธุระของเขา ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราเองก็ไม่ได้เชี่ยวชาญในเรื่องเครื่อง STELLARATOR มากเท่าที่ควร แต่ถ้าร่วมมือกัน มันก็เป็นเงื่อนไขของเรา นายจะโทษตัวเองงั้นหรือไงกัน?”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น เจียงเหลียงก็เผยยิ้ม

“คณบดีโจว… ผมเข้าใจแล้ว!”

……………………………………………