ตอนที่ 73 ผมยังไม่อยากไปอวกาศ

 

 

มันเป็นเวลาแปดโมงครึ่งและห้องบรรยายก็เกือบเต็มแล้ว

 

เมื่อลู่โจวพบที่นั่ง เขาก็นั่งลงด้วยท่าทางแอบๆ

 

ในเวลาแปดโมงห้าสิบ ห้องบรรยายก็เต็ม บางคนกระทั่งนำเก้าอี้มาด้านในหรือนั่งฟังอยู่ตรงทางเดิน

 

แม้แต่นักศึกษาจากมหาลัยอื่นก็มา

 

ดูเหมือนศาสตราจารย์เหรินจ่างหมิงจะค่อนข้างเป็นที่นิยม

 

เวลาเก้าโมง ในที่สุดการบรรยายก็เริ่มต้นขึ้น ลู่โจวมองชายชราบนโพเดียมแล้วคิดว่าเขาดูคุ้นๆ บางทีมันเป็นเพราะลู่โจวอยู่ไกลเกินไปหรือชายชราเปลี่ยนเสื้อผ้า เขาจำไม่ได้เลยว่าเขาเจอชายชราที่ไหนมา

 

เมื่อพาวเวอร์พ้อยเริ่มขึ้น นักศึกษาสาวที่นั่งอยู่ข้างลู่โจวก็เลิกคุยกันแล้วเอื้อมมือไปจับสมุดและปากกา

 

ทันทีที่เธอเห็นลู่โจวอยู่ข้างๆ เธอก็ช็อค

 

ขณะที่เธอมองเขา เธอก็ถามเสียงเบา “นักศึกษา คุณคือลู่โจว?”

 

ลู่โจวพยักหน้าแล้วกล่าว “ใช่”

 

แววตาของหญิงสาวเปล่งประกายและกระซิบด้วยความตื่นเต้น “คุณ…คุณมาจากคลาสคณิตศาสตร์ 2013 ลู่โจว?”

 

“ใช่…มีอะไรงั้นหรือ?”

 

“โอ้ ไม่มีอะไร” นักศึกษาสาวกล่าวและส่ายหน้า

 

แล้วทำไมเธอต้องเรียกชื่อฉัน!

 

ลู่โจวพูดไม่ออก เขาเปิดสมุดแล้วเริ่มจด

 

“…”

 

มันอาจเป็นภาพลวงตา แต่ลู่โจวรู้สึกเหมือนสองสาวข้างๆเขากำลังแอบดูเขา พวกเขายังคงกระซิบกันแล้วชี้มาทางเขา

 

ลู่โจวถอนหายใจ

 

นี่คือปัญหาของการมีชื่อเสียงหรือ?

 

มันรู้สึก…

 

ไม่เลวเลย?

 

โชคดีที่พวกเธอไม่ได้คุยเรื่องเขานานนักและรีบเปลี่ยนหัวข้อ

 

ลู่โจวป้องกันตัวเองจากสิ่งรบกวนภายนอกโดยอัตโนมัติแล้วจดจ่ออยู่กับการบรรยาย

 

เมื่อศาสตราจารย์พูดเปิดการบรรยายจบ ลู่โจวก็ไม่พลาดแม้แต่อย่างเดียว

 

“…พวกเรารู้ว่าจำนวนเฉพาะเป็นจำนวนธรรมชาติที่มีสองปัจจัยเท่านั้น เธออาจรู้จักจำนวนเฉพาะร้อยตัวแรกตอนที่เรียนอยู่มัธยม จำนวนเฉพาะคู่แฝดอ้างอิงถึงจำนวนเฉพาะคู่ที่ส่วนต่างเท่ากับ 2 กล่าวคือ p และ p 2 ล้วนเป็นจำนวนเฉพาะคู่แฝด เช่น 3 กับ 5 5 กับ 7 11 กับ 13 17 กับ 19 เป็นต้น เมื่อตัวเลขมันเริ่มมากขึ้น จำนวนของคู่แฝดที่สามารถสังเกตเห็นได้จะลดน้อยลง”

 

“มีจำนวนเฉพาะคู่แฝดอยู่ 8 คู่ใน 100 และมีเพียง 2 คู่เท่านั้นที่อยู่ระหว่าง 501 ถึง 600 เมื่อจำนวนเฉพาะสูงขึ้น จำนวนเฉพาะถัดไปควรอยู่ไกลออกไปจากจำนวนเฉพาะตัวก่อนมากขึ้นเรื่อยๆ ข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคยืนยันว่ามีจำนวนเฉพาะที่มีส่วนต่างเท่ากับ 2 มีจำนวนเป็นอนันต์ เช่น 3 กับ 5 5 กับ 7 และแม้แต่…”

 

ศาสตราจารย์เหรินเขียนตัวเลขแถวนึงบนกระดานดำ

 

[2003663613×2195000-1 and 2003663613×2195000+1]

 

จากนั้นเขาก็หันกลับมาแล้วหัวเราะก่อนจะพูดต่อ

 

“มีจำนวนเฉพาะที่มีส่วนต่างเท่ากับ 2 เป็นจำนวนอนันต์ นั่นคือข้อคาดการณ์ของจำนวนเฉพาะคู่แฝด”

 

จนถึงตอนนี้ศาสตราจารย์เหรินก็พูดเพียงเรื่องง่ายๆเท่านั้น แม้แต่ลู่โจวที่ยังไม่ได้ศึกษาจำนวนเฉพาะคู่แฝดก็ยังตามคำพูดของศาสตราจารย์ได้อย่างง่ายดาย

 

มันก็เหมือนกับนักศึกษาปีหนึ่งคนอื่นๆ ไม่ว่าพวกเขาจะชอบคณิตศาสตร์หรือไม่ ทุกคนต่างก็ฟังด้วยความสนใจ

 

อย่างไรก็ตามเนื้อหาการบรรยายก็เริ่มยากขึ้น

 

“…ข้อคาดการณ์ของจำนวนเฉพาะคู่แฝดเป็นโจทย์ที่ยากมาเสมอในวิชาคณิตศาสตร์ เมื่อปีที่แล้ว มีความก้าวหน้าในการศึกษาปัญหานี้” ศาสตราจารย์เหรินกล่าวและยิ้ม เขาเปลี่ยนหน้าของพาวเวอร์พ้อยก่อนจะกล่าวต่อ “นักคณิตศาสตร์ชาวจีน คุณจางอี้ถัง ประกาศข้อพิสูจน์ที่ระบุว่ามีจำนวนเฉพาะคู่แฝดมากมายเป็นอนันต์ที่มีความต่างเท่ากับ 70 ล้านหรือน้อยกว่า นี่เป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่ของปัญหาจำนวนเฉพาะคู่แฝด”

 

ศาสตราจารย์เหรินดันกรอบแว่นแล้วเขียนการพิสูจน์บนกระดาน

 

[กำหนดให้ theta(n)=lnn ถ้า n เป็นจำนวนเฉพาะ กำหนดให้ theta(n)=0 ถ้า n คือจำนวนประกอบ ให้ใช้ฟังก์ชั่น lambda(n)=… กำหนดให้ S1(x)=… S2(x)=…]

 

[ยืนยันว่า S2−(log3x)S>0…]

 

[…]

 

เมื่อนักศึกษาที่กำลังตามการบรรยายเห็นสมการบนกระดานเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาก็ไม่อาจตามทันได้อีก

 

ยกตัวอย่างนักศึกษาสาวข้างลู่โจวที่มีสีหน้าเหมือนกำลังบอกว่า ‘ฉันอยู่ไหน? ฉันเป็นใคร?’ ภายในวินาทีเดียว การบรรยายทั้งหมดก็เปลี่ยนไป

 

อย่างไรก็ตามลู่โจวยังตามกระบวนการคิดของศาสตราจารย์เหรินทันอยู่

 

พูดง่ายๆก็คือ คุณจางที่ยอดเยี่ยมได้เลือกฟังก์ชั่นแลมบ์ดาและประสบความสำเร็จในการพิสูจน์ว่า k>=3.5*10^6 และสรุปว่า S2−(log3x)S1>0

 

ด้วยวิธีนี้การระบุจำนวนเฉพาะ 3.5*10^6 แรกเป็นเซ็ตที่ยอมรับได้ มันอาจพิสูจน์ได้ว่ามีจำนวนเฉพาะที่มีความต่างน้อยกว่า 70 ล้านเป็นอนันต์

 

“ณ ตอนนี้ k>=3.5*10^6 ของคุณจางถูกลดเหลือ k>=50 พูดก็คือตัวเลข 70 ล้านลดลงเหลือ 246 งานที่เหลือจำเป็นต้องถูกทำให้เสร็จโดยคนที่มาทีหลัง”

 

ศาสตราจารย์เหรินยิ้มแล้วโยนชอล์คไว้บนโต๊ะ “บางทีบุคคลที่ยอดเยี่ยมที่จะสำเร็จภารกิจแห่งประวัติศาสตร์นี้อาจกำลังนั่งอยู่ในห้องบรรยายในตอนนี้ก็ได้”

 

“ฉันตั้งหน้าตั้งตารอวันนั้น!”

 

แปะๆๆ!

 

เสียงปรบมือดังสนั่น

 

ผู้ชมปรบมือกันอย่างกระตือรือร้น

 

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจเนื้อหา แต่พวกเขาก็ยังปรบมือ!

 

แน่นอนมีบางคนที่เข้าใจ และพวกเขาก็เป็นเหล่าคนที่กำลังแสดงสีหน้าครุ่นคิด

 

อย่างเช่นลู่โจว

 

จำนวนเฉพาะคู่แฝดเป็นแค่บทนำ ไม่เหมือนกับการบรรยายทางวิชาการ จุดประสงค์ของการบรรยายเพียงเพื่อกระตุ้นความสนใจในคณิตศาสตร์ของนักศึกษาเท่านั้น

 

ศาสตราจารย์เหรินพูดเรื่องของการคาดการณ์ของก็อลท์บัคจากข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝด และจากการคาดการณ์ของก็อลท์บัค เขาก็พูดถึงความก้าวหน้าในปัจจุบันของทฤษฏีจำนวนในประเทศและผลการวิจัยชั้นสูงบางอย่าง

 

เขาต้องพูดเลยว่าศาสตราจารย์คนนี้ค่อนข้างมีความสามารถ

 

ศาสตราจารย์ใช้หัวข้อที่คลุมเครือและทำให้มันดูน่าสนใจสำหรับผู้เริ่มต้น

 

อย่างไรก็ตามเนื้อหาของการบรรยายครึ่งหลังมีความน่าสนใจน้อยกว่าเนื้อหาครึ่งแรก ดังนั้นลู่โจวจึงไม่ได้ฟังอย่างตั้งใจนัก สมองของเขายังติดอยู่กับการพิสูจน์ของจำนวนเฉพาะคู่แฝด

 

ลู่โจวนึกถึงการค้นพบในห้องสมุดขณะจ้องมองกระดานดำ เขาขมวดคิ้วแล้วรู้สึกเหมือนมีบางอย่างอยู่ในความมืด เมื่อไหร่ที่เขาพยายามคว้าจับมัน มันก็จะหนีไป…

 

เมื่อการบรรยายจบลง นักศึกษาจากสภานักศึกษาก็หยิบรายชื่อแล้วส่งต่อให้นักศึกษาคนอื่นๆเซ็น

 

หลังจากลู่โจวเซ็นเสร็จ เขาก็อยากรีบไปห้องสมุด แต่เขาก็ถูกนักศึกษาสาวที่อยู่ข้างๆขวางไว้

 

“นักศึกษา นักศึกษา รอเดี๋ยว อืม ฉันแอด QQ คุณได้ไหม?”

 

ลู่โจวไม่อยากเสียเวลาเปล่า ดังนั้นเขาจึงจดเลข QQ ของเขาลงเศษกระดาษ เขาไม่ให้โอกาสเธอได้พูดด้วยซ้ำก่อนจะรีบออกไป

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเดินออกห้องบรรยาย เขาก็ถูกอีกคนหยุดไว้

 

คราวนี้มันไม่ใช่ใครไม่รู้ แต่เป็นศาสตราจารย์เหริน

 

จากรอยยิ้มของชายชรา มันเห็นได้ชัดว่าเขารอลู่โจวมาสักพักแล้ว

 

“อ่า พ่อหนุ่ม เราพบกันอีกแล้ว”

 

ลู่โจว “???”

 

เราพบกันอีกแล้ว?

 

ชายชราไม่ได้รอให้ลู่โจวพูดด้วยซ้ำ เขาถาม “พ่อหนุ่ม เธอสนใจพัฒนาจรวดไหม?”

 

ลู่โจวยังคงคิดถึงปัญหาจำนวนเฉพาะ และเขาก็รู้สึกช็อคกับคำถามนี้

 

เป็นไปได้ยังไง?

 

ลู่โจวยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน “ศาสตราจารย์ ผมยังไม่อยากไปอวกาศ”