การสร้างชุมชนที่มีเป้าหมายในอนาคตร่วมกันเป็นหนึ่งใจปรัชญาพื้นฐานของจีน มันยังเป็นหลักที่เสนอโดยตัวแทนประเทศจีนที่งานสมัชชาสหประชาชาติครั้งที่ 15

จีนไม่ได้อยากครอบครองโลก แต่พวกเขาอยากให้ความต้องการในอนาคตของโลกสอดคล้องกับความต้องการของจีน

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ลู่โจวต้องกังวล

ในฐานะนักวิชาการ เขาเพียงแค่ต้องโฟกัสงานวิจัยของตัวเอง

แต่ในฐานะนักวิชาการ เขาก็ยินดีที่เห็นแผ่นดินแม่ของเขาเข้าร่วมกับชุมชนนานาชาติ ซึ่งนั่นหมายความว่าเขาสามารถใช้เสียงของเขาส่งอิทธิพลต่อชุมชนนี้

การประชุมดำเนินไปหนึ่งชั่วโมง และทั้งสองคุยกันหลายเรื่อง

โอเวนส์รู้สึกเซอร์ไพรซ์กับวิสัยทัศน์ของลู่โจวสำหรับหมู่บ้านจันทรา ลู่โจวสนใจในบางไอเดียของโอเวนส์ในการพัฒนาทรัพยากรอวกาศและโมเดลปฏิบัติงานธุรกิจ

เทคโนโลยีทำให้มนุษย์มีเครื่องมือเพื่อเปลี่ยนแปลงและจัดการทรัพยากรธรรมชาติ แต่วิธีที่มนุษย์ควรใช้เครื่องมือพวกนี้เป็นวินัยในตัวมันเอง

“การสัมมนาลิฟวิ่งแพลเน็ตจะถูกจัดขึ้นที่กรุงปราก สาธารณรัฐเช็ก ถ้าคุณมีเวลาว่าง เราอยากเชิญให้คุณไปร่วมด้วย”

“ถ้าผมพอว่าง ผมอาจจะไปนะครับ”

ลู่โจวยิ้มแล้วพยักหน้า ดูก็รู้ว่าเขาไม่ได้ให้คำตอบชัดเจน

โอเวนส์ไม่ได้พูดตื๊ออะไรอีก เขาจับมือกับลู่โจวแล้วกล่าวอำลา

…

หนึ่งวันหลังจากลู่โจวและโอเวนส์ประชุมกันเสร็จ ข่าวว่าจีนและสหภาพยุโรปได้ตกลงร่วมกันในเรื่องการพัฒนาทรัพยากรดวงจันทร์ได้โด่งดังไปทั่วโลกอินเทอร์เน็ต

เหรินเหรินเดลี่โพสต์แผนที่คอนเซปต์ของหมู่บ้านดวงจันทร์

ในอีกมุมหนึ่ง ซินฮั่วเดลี่ประกาศในหนังสือพิมพ์ฉบับล่าสุดถึงเนื้อหาเฉพาะที่พูดคุยโดยชาวจีนและสหภาพยุโรปเรื่องการสำรวจและพัฒนาทรัพยากรดวงจันทร์

น่าเซอร์ไพรส์ที่สหภาพยุโรปจำร่างกฎหมายที่เซ็นโดยจีนเมื่อต้นปีก่อนซึ่งใช้ควบคุมกำไรของบริษัทด้านการทำเหมืองทรัพยากรดวงจันทร์

ร่างกฎหมายนี้ทำให้เกิดการถกเถียงมากในตอนนั้น มันยังถูกวิพากษ์วิจารณ์โดยสื่อตะวันตกว่าเป็นนโยบายอีสต์อินเดียสมัยใหม่

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าประเทศตะวันตกอยากจะได้เทคโนโลยีนิวเคลียร์ฟิวชั่นของจีน พวกเขาก็คงจะเก็บตัวเงียบ…

แต่ตอนนี้สหภาพยุโรปจำร่างกฎหมายนี้ได้และกล่าวว่าประเทศต่างๆ ควรแข่งขันอย่างยุติธรรมและร่วมมือกันพัฒนาทรัพยากรดวงจันทร์ สิ่งนี้สามารถทำให้หลายคนสงบปากลงได้

โดยเฉพาะพวกอเมริกันนั้นตะลึงกันไป พวกเขาไม่อาจเชื่อกับการ ‘ทรยศ’ ครั้งนี้โดยยุโรป ประโยคที่บอกว่า ‘อวกาศ 4.0 เป็นยุคแห่งแอรีส’ ก่อให้เกิดการพูดคุยจำนวนมาก

ถึงแม้ว่าผู้อำนวยการโอเวนส์พูดอย่างสุภาพ คนหลายคนก็รู้สึกขุ่นเคือง

โครงการแอรีสกำลังไปสู่เส้นชัย แต่โอเวนส์ยังไม่คลายความแคลงใจในเรื่องโครงการแอรีส?

พวกอเมริกันคิดว่าคนยุโรปนั้นตาบอด

แต่ถึงมีคนยุโรปดูโอนเอียงไปทางจีน สหรัฐอเมริกาไม่มีเวลาที่จะจัดการกับเรื่องนี้

ระหว่างที่องค์การอวกาศแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนและองค์การอวกาศยุโรปกำลังหารือกัน นิวเวอร์จิเนียกำลังตกหล่มกับพายุทรายดาวอังคารระดับโลก

แม้แต่ ‘ไดอารี่จากดาวอังคาร’ รายการโปรดของลู่โจวก็ถูกระงับ

แต่สเปซเอ็กซ์ไม่ได้ประกาศเหตุผลที่แท้จริงของการงดออกอากาศไดอารี่จากดาวอังคาร พวกเขาบอกว่าค่าใช้จ่ายการส่งข้อมูลนั้นสูงเกินไป และพวกเขาต้องใช้แบนวิทธ์สำหรับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์

หลังจากที่สเปซเอ็กซ์ได้ประกาศเรื่องนี้บนเว็บไซต์ มีคนจำนวนมากรู้สึกผิดหวัง

รายการนี้อยู่ที่จุดไคลแม็กซ์ และแฟนรายการหลายคนรู้สึกหมดกำลังใจ

แต่คนจำนวนมากก็เข้าใจ

ท้ายที่สุดแล้ว การวิจัยทางวิทยาศาสตร์สำคัญกว่าการผลิตรายการบันเทิง

อีลอน มัสก์พูดขอโทษแฟนคลับรายการ ‘ไดอารี่จากดาวอังคาร’ ต่อหน้ากล้อง

“มันเป็นเรื่องน่าเสียดายที่พายุทรายนี้อาจจะอยู่ไปอีกนาน ผมขอยืนยันว่าทุกอย่างจะปลอดภัยดี ความหนาแน่นของชั้นบรรยากาศดาวอังคารมีเพียงแค่ 1% เมื่อเทียบกับโลก  แม้ว่าพายุทรายนี้จะรุนแรง แต่มันจะไม่สร้างความเสียหายอะไร

แล้วก็ผมอยากใช้โอกาสนี้เพื่อพูดถึงเรื่องชวนตื่นเต้น

จรวด BFR ลำใหม่กำลังจะออกเดินทาง ครั้งนี้ เราจะส่งโมดูลทดลองหนัก 16 ตัน ไปดาวอังคาร!

ถ้าคุณมีอะไรจะบอกชาวอาณานิคม ได้โปรดส่งจดหมายมาหาเรา! เราจะเลือกจดหมาย 100 ฉบับ แล้วส่งพวกมันไปดาวอังคารพร้อมกับโมดูลทดลอง ชาวนิวเวอร์จิเนียของเราจะอ่านจดหมายพวกนี้ผ่านโคลัมเบียทีวี!”

นักข่าวฮือฮาด้วยความตื่นเต้นระหว่างที่พวกเขากรูกันไปข้างหน้าและยื่นไมโครโฟนออกไป

จดหมายสู่ดาวอังคาร!

สิ่งนี้น่าตื่นเต้น!

มัสก์เป็นยอดอัจฉริยะ!

แต่ว่าจอห์นสันที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบล้านกิโลเมตรไม่รู้ว่าพายุทรายร้ายแรงนี้ถูกลดทอนบนโลก…

แหล่งออกซิเจนและมีเทนลดลงเรื่อยๆ และสถานการณ์กำลังอันตรายมากขึ้นเรื่อยๆ

แน่นอนว่าเจ้าหน้าที่อเมริกันพยายามเต็มที่ที่สุด นาซาได้จัดการประชุมหลายครั้งเรื่องปฏิบัติการช่วยเหลือนิวเวอร์จิเนีย

จนถึงตอนนี้ ผู้อำนวยการคาร์สันได้รับเสนอสองทางออก ทางแรกคือการส่งจรวด BFR ไปดาวอังคารละส่งทรัพยากรที่อาจช่วยเหลือชาวอาณานิคม อีกทางออกคือการหาวิธีให้ชาวอาณานิคมกลับไปที่ยานอวกาศ BFS ซึ่งพวกเขาจะอาศัยอยู่ที่นั่นไปได้อีกนาน

แต่จนถึงตอนนี้มันดูเหมือนว่าไม่มีทางออกไหนเป็นไปได้จริง

ระยะทางระหว่างดาวอังคารกับโลกกว้างขึ้นเรื่อยๆ ช่วงเวลาปล่อยยานไปดาวอังคารที่ดีที่สุดจบไปแล้ว แม้ว่าพวกเขายังมีจรวด BFR อยู่ จรวดพวกนี้จะใช้เวลาเดินทางไปดาวอังคารนานกว่าหกเดือน

และมันดูเหมือนว่านิวเวอร์จิเนียจะรอดไปได้อีกประมาณสองเดือน

การภาวนาให้พายุทรายสิ้นสุดลงน่าจะเป็นทางออกที่เป็นไปได้ที่สุด

ภายในสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูง มีกล่องข้อความปรากฏขึ้นที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของลู่โจว

เสี่ยวไอ: [เจ้านาย ไฟล์ 0021 ถูกแกะรหัสสำเร็จ!]

ลู่โจวซึ่งกำลังอ่านธีสิสมองดูกล่องข้อความและตอบว่า “ส่งมันมาที่คอมพิวเตอร์ของฉัน”

เสี่ยวไอ: [รับทราบ เจ้านาย ~ (๑•̀ᄇ•́) و✧]

ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งวินาที มีโฟลเดอร์ปรากฏขึ้นบนเดสก์ท็อปของเขา

ลู่โจวเปิดโฟลเดอร์และเห็นไฟล์ ทันใดนั้น สามตัวอักษรดึงความสนใจของเขา

ลู่โจวเลิกคิ้วและพึมพำกับตัวเอง

“SOS…?”

พวกเขาส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือนานาชาติ?

เรื่องพวกนี้น่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ …

……………………………………………..