Scholar’s Advanced Technological System 801 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน!

Now you are reading Scholar’s Advanced Technological System Chapter 801 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

คณะกรรมการการโคจรรอบดวงจันทร์กำลังเตรียมการก่อสร้างบนพื้นผิวดวงจันทร์ สตาร์ไลท์จากดาวอังคารไปแล้วหนึ่งเดือน

การเปลี่ยนวงโคจรครั้งล่าสุดเสร็จสิ้น แล้วสตาร์ไลท์ใช้ตัวกลางทำงานไปเกือบทั้งหมด มันได้ปิดระบบทรัสเตอร์ไอออนไปแล้ว และตอนนี้มันใช้แรงเฉื่อยสำหรับการเดินทางที่เหลือ

ทราวิสคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตบนสตาร์ไลท์แล้ว

พวกเขามีเตียงนอนสะอาด ออกซิเจนจำนวนมาก และอาหารรสเลิศ

เขาใช้เวลานานกว่าหนึ่งเดือนที่ห้องทดลองในนิวเวอร์จิเนีย เมื่อเปรียบเทียบกัน ชีวิตในสตาร์ไลท์นั้นคือสวรรค์

พวกคนจีนมีระบบอ่างน้ำดีกว่านาซา สตาร์ไลท์มีห้องน้ำส่วนตัวที่จะลองสภาพบรรยากาศที่มีแรงโน้มถ่วงโดยใช้การเร่งแรงเหวี่ยง

พูดโดยง่าย หลังจากเครื่องเริ่มหมุน การอาบน้ำในสตาร์ไลท์ก็เหมือนกับการอาบน้ำบนโลก ไม่มีหยดน้ำลอยฟุ้ง

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ตัวเก็บอากาศจะดูดน้ำออกไปจากห้องน้ำ แล้วหลังจากนั้นเครื่องก็จะหยุดหมุน

ห้องน้ำเป็นเหมือนกับเครื่องเหวี่ยงขนาดยักษ์

ยานอวกาศ BFS ไม่มีทางมีวิธีการอาบน้ำที่หรูหราได้แบบนี้

แน่นอนว่าเมื่อพวกเขาก้าวขึ้นสตาร์ไลท์ พวกเขาต้องคำนวณทรัพยากรทุกอย่างโดยละเอียดถี่ถ้วน แต่สตาร์ไลท์มีไฟฟ้าให้ใช้มาก…

สิ่งเดียวที่ทราวิสไม่พอใจคือการขาดอิสระ

เขามีแค่เตียงเดี่ยวในห้องนอนขนาดเล็ก ไม่มีเฟอร์นิเจอร์เลย ยกเว้นแต่โต๊ะพับที่อยู่ใต้เตียง เขาไม่สามารถออกจากห้องได้นอกจากไปกินข้าวหรืออาบน้ำ เขาฆ่าเวลาโดยการนอนหลับ

บรรยากาศชวนซึมทำให้ทราวิสไม่สามารถรู้สึกสบายได้ กระจกทรงกลมมีแต่ทิวทัศน์อากาศว่างเปล่าให้เห็น มันให้บรรยากาศเดียวกับใต้ทะเลลึก

หัวใจทองคำมีเฟอร์นิเจอร์หรูหราและระบบสร้างความบันเทิง แต่ในอีกมุมหนึ่ง สตาร์ไลท์เป็นเหมือนรถขนขยะ

มันแทบจะเหมือนว่าทราวิสติดอยู่ในคุก

ทราวิสมองดูจอห์นสันซึ่งอยู่ในห้องตัวเองและถามว่า “อีกนานแค่ไหนกว่าเราจะถึงโลก?”

จอห์นสันกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง เขาตอบกลับอย่างสบายๆ “อาจจะหนึ่งเดือน…อาจจะสองเดือน…หรือนานกว่านั้น”

กัปตันดูไม่สนใจที่จะพูดคุยด้วย ทราวิสยักไหล่และอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น “ทำไมพวกคนจีนถึงไม่ปล่อยให้เราเดินไปเดินมา? พวกเขาคงกลัวเราจริงๆ…”

“มันเป็นเพราะว่าเราไม่แน่ใจว่าคุณได้ติดแบคทีเรียหรือไวรัสจากดาวอังคารหรือเปล่า พวกเราก็ไม่สามารถตรวจร่างกายคุณได้เต็มรูปแบบเช่นกัน” หลิวเปียวพูดในขณะที่เขาลอยมาพร้อมกล่องอาหารกลางวัน

เขาวางกล่องอาหารไว้บนโต๊ะนอกห้องนอนของพวกเขา และเขาพูดอีกว่า “ผมรู้ว่าสภาพความเป็นอยู่มันยากลำบาก แต่ผมหวังว่าพวกคุณจะผ่านมันไปได้ อย่างไรเสีย เคบินนี้เคยเป็นห้องเก็บของมาก่อน เราไม่เคยคิดว่าจะต้องบินไปดาวอังคาร”

ทราวิสมองดูนักบินอวกาศจีนและพูดว่า “เฮ้ เพื่อน คุณมีเครื่องเล่นเกมหรืออะไรสักอย่างให้เราไหม? ไม่ใช่ทุกคนที่อยากจะอ่านหนังสือ!”

หลิวเปียวยิ้มและพูดว่า “ผมจะส่งคำขอของคุณไปให้ศูนย์บัญชาการภาคพื้นดิน บางทีพวกเขาอาจจะให้เครื่องเล่นเกมของคุณครั้งหน้า”

“ครั้งหน้า? ผมไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว!”

หลิวเปียวไม่ได้พูดตอบ เขาหันหลังและเดินออกจากโมดูลเคบินรับรองแขกไป

หลังจากที่ประตูเคบินถูกล็อก ประตูห้องนอนถูกปลดล็อก ทราวิสพูดพึมพำ “ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในคุก”

จอห์นสันพูดตอบ “พวกเรากำลังขอความช่วยเหลือจากพวกเขา…อย่างน้อยพวกเขาก็พาเรากลับโลก”

ทราวิสคิดถึงเรื่องนี้และค้นพบว่าจอห์นสันพูดถูก

จู่ๆ เขานึกถึงบางอย่างที่นักบินอวกาศจีนพูด

เขากลืนน้ำลายและพูดด้วยน้ำเสียงประหม่า

“กัปตัน…”

จอห์นสันพูดตอบ “อะไร…”

ทราวิสพูดต่อ “ถ้าเกินมีจุลินทรีย์และแบคทีเรียบนดาวอังคาร นั่นหมายความว่าเรา…”

“อย่าคิดมากเกินไป” จอห์นสันพลิกดูหนังสือและพูดอย่างสบายๆ “มันเป็นไปได้ แต่มันน่าจะไม่มีนะ”

ทราวิสทุบประตูหนาอย่างโมโห

“เวร ทำเนียบรัฐบาลคิดกับเราแบบนี้หรือ? หนูทดลอง?”

จูเลียอยู่ในห้องของเธอ แล้วเธอนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง เธอฟังชายสองคนนี้พูดคุยกันระหว่างที่เธอมองดูนอกหน้าต่างอย่างเงียบๆ

เธอใช้เวลานี้เพื่อคิดทบทวนชีวิต การตัดสินใจของเธอ และแผนการสำหรับโครงการแอรีส

ในตอนแรก เธอไม่เข้าใจว่าทำไมภารกิจถึงล้มเหลว ถึงแม้ว่าทุกคนพยายามเต็มที่ที่สุด

แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าผลลัพธ์ของโครงการแอรีสอาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ

ทริปเร่งรีบไปดาวอังคารเป็นการตัดสินใจที่ไม่ชาญฉลาดตั้งแต่แรก…

การเดินทางกลับโลกของสตาร์ไลท์นั้นเร็วกว่าที่คาดคิดไว้

ในวันที่ 50 ของการเดินทาง ดาวเคราะห์สีน้ำเงินปรากฏตัวขึ้นนอกหน้าต่าง

“นี่คือสตาร์ไลท์ ตอนนี้กำลังเข้าวงโคจรของสถานีอวกาศ ขอการสนับสนุนการนำทาง”

“นี่คือปราสาทจันทรา กำลังช่วยนำทาง”

“ได้รับแล้ว ขอบคุณครับ”

หลังจากการสื่อสาร สตาร์ไลท์ค่อยๆ เข้าวงโคจรของปราสาทจันทราอย่างช้าๆ

โครงสร้างสีน้ำเงินขาวค่อยๆ ปรากฏขึ้นตรงหน้าต่าง โดยมีแสงอาทิตย์ส่องสว่างอยู่ข้างหลัง

จอห์นสันนอนเอนหลังบนเตียง เขามองดูปราสาทจันทราและวางหนังสือลง ม่านตาของเขาขยายขึ้น

“พระเจ้า…นี่หรือสถานีอวกาศของคนจีน?”

เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น

ภาพตรงหน้าเขาดูน่าตกตะลึงมากกว่ารูปแบบแนวคิด

ยานอวกาศเคลื่อนตัวไปข้างหน้าช้าๆ

พวกเขาเข้าใกล้สถานีอวกาศมากขึ้นเรื่อยๆ

สถานีอวกาศขนาดเม็ดข้าวขยายใหญ่ขึ้นเป็นมังกรในที่สุด

แผงโซลาร์เซลล์พันกว่าแผงเป็นเหมือนปีกมังกร ซิงค์ความร้อนเป็นเหมือนเกล็ดของมัน โมดูลอวกาศทรงท่อเป็นเหมือนแขนขา

มันเป็นเหมือนป้อมปราการ

หรืองานศิลปะ…

สวี่เจ็งฮงที่นั่งอยู่ในห้องนักบินของสตาร์ไลท์ยิ้มด้วยสีหน้าเหน็ดเหนื่อย เขายื่นมือไปชนกำปั้นกับหลิวเปียว จากนั้นเขากดปุ่มที่หมวกและพูดด้วยน้ำเสียงชัดเจน

“นี่คือสตาร์ไลท์ เราได้เข้าวงโคจรสำเร็จแล้ว ขอลงจอด!”

ผ่านไปสองวินาที

อีกฝั่งตอบกลับมา “นี่คือปราสาทจันทรา

ยินดีต้อนรับกลับมา ฮีโร่ของเรา!”

…………………………………………..

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Scholar’s Advanced Technological System 801 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน!

Now you are reading Scholar’s Advanced Technological System Chapter 801 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

คณะกรรมการการโคจรรอบดวงจันทร์กำลังเตรียมการก่อสร้างบนพื้นผิวดวงจันทร์ สตาร์ไลท์จากดาวอังคารไปแล้วหนึ่งเดือน

การเปลี่ยนวงโคจรครั้งล่าสุดเสร็จสิ้น แล้วสตาร์ไลท์ใช้ตัวกลางทำงานไปเกือบทั้งหมด มันได้ปิดระบบทรัสเตอร์ไอออนไปแล้ว และตอนนี้มันใช้แรงเฉื่อยสำหรับการเดินทางที่เหลือ

ทราวิสคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตบนสตาร์ไลท์แล้ว

พวกเขามีเตียงนอนสะอาด ออกซิเจนจำนวนมาก และอาหารรสเลิศ

เขาใช้เวลานานกว่าหนึ่งเดือนที่ห้องทดลองในนิวเวอร์จิเนีย เมื่อเปรียบเทียบกัน ชีวิตในสตาร์ไลท์นั้นคือสวรรค์

พวกคนจีนมีระบบอ่างน้ำดีกว่านาซา สตาร์ไลท์มีห้องน้ำส่วนตัวที่จะลองสภาพบรรยากาศที่มีแรงโน้มถ่วงโดยใช้การเร่งแรงเหวี่ยง

พูดโดยง่าย หลังจากเครื่องเริ่มหมุน การอาบน้ำในสตาร์ไลท์ก็เหมือนกับการอาบน้ำบนโลก ไม่มีหยดน้ำลอยฟุ้ง

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ตัวเก็บอากาศจะดูดน้ำออกไปจากห้องน้ำ แล้วหลังจากนั้นเครื่องก็จะหยุดหมุน

ห้องน้ำเป็นเหมือนกับเครื่องเหวี่ยงขนาดยักษ์

ยานอวกาศ BFS ไม่มีทางมีวิธีการอาบน้ำที่หรูหราได้แบบนี้

แน่นอนว่าเมื่อพวกเขาก้าวขึ้นสตาร์ไลท์ พวกเขาต้องคำนวณทรัพยากรทุกอย่างโดยละเอียดถี่ถ้วน แต่สตาร์ไลท์มีไฟฟ้าให้ใช้มาก…

สิ่งเดียวที่ทราวิสไม่พอใจคือการขาดอิสระ

เขามีแค่เตียงเดี่ยวในห้องนอนขนาดเล็ก ไม่มีเฟอร์นิเจอร์เลย ยกเว้นแต่โต๊ะพับที่อยู่ใต้เตียง เขาไม่สามารถออกจากห้องได้นอกจากไปกินข้าวหรืออาบน้ำ เขาฆ่าเวลาโดยการนอนหลับ

บรรยากาศชวนซึมทำให้ทราวิสไม่สามารถรู้สึกสบายได้ กระจกทรงกลมมีแต่ทิวทัศน์อากาศว่างเปล่าให้เห็น มันให้บรรยากาศเดียวกับใต้ทะเลลึก

หัวใจทองคำมีเฟอร์นิเจอร์หรูหราและระบบสร้างความบันเทิง แต่ในอีกมุมหนึ่ง สตาร์ไลท์เป็นเหมือนรถขนขยะ

มันแทบจะเหมือนว่าทราวิสติดอยู่ในคุก

ทราวิสมองดูจอห์นสันซึ่งอยู่ในห้องตัวเองและถามว่า “อีกนานแค่ไหนกว่าเราจะถึงโลก?”

จอห์นสันกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง เขาตอบกลับอย่างสบายๆ “อาจจะหนึ่งเดือน…อาจจะสองเดือน…หรือนานกว่านั้น”

กัปตันดูไม่สนใจที่จะพูดคุยด้วย ทราวิสยักไหล่และอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น “ทำไมพวกคนจีนถึงไม่ปล่อยให้เราเดินไปเดินมา? พวกเขาคงกลัวเราจริงๆ…”

“มันเป็นเพราะว่าเราไม่แน่ใจว่าคุณได้ติดแบคทีเรียหรือไวรัสจากดาวอังคารหรือเปล่า พวกเราก็ไม่สามารถตรวจร่างกายคุณได้เต็มรูปแบบเช่นกัน” หลิวเปียวพูดในขณะที่เขาลอยมาพร้อมกล่องอาหารกลางวัน

เขาวางกล่องอาหารไว้บนโต๊ะนอกห้องนอนของพวกเขา และเขาพูดอีกว่า “ผมรู้ว่าสภาพความเป็นอยู่มันยากลำบาก แต่ผมหวังว่าพวกคุณจะผ่านมันไปได้ อย่างไรเสีย เคบินนี้เคยเป็นห้องเก็บของมาก่อน เราไม่เคยคิดว่าจะต้องบินไปดาวอังคาร”

ทราวิสมองดูนักบินอวกาศจีนและพูดว่า “เฮ้ เพื่อน คุณมีเครื่องเล่นเกมหรืออะไรสักอย่างให้เราไหม? ไม่ใช่ทุกคนที่อยากจะอ่านหนังสือ!”

หลิวเปียวยิ้มและพูดว่า “ผมจะส่งคำขอของคุณไปให้ศูนย์บัญชาการภาคพื้นดิน บางทีพวกเขาอาจจะให้เครื่องเล่นเกมของคุณครั้งหน้า”

“ครั้งหน้า? ผมไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว!”

หลิวเปียวไม่ได้พูดตอบ เขาหันหลังและเดินออกจากโมดูลเคบินรับรองแขกไป

หลังจากที่ประตูเคบินถูกล็อก ประตูห้องนอนถูกปลดล็อก ทราวิสพูดพึมพำ “ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในคุก”

จอห์นสันพูดตอบ “พวกเรากำลังขอความช่วยเหลือจากพวกเขา…อย่างน้อยพวกเขาก็พาเรากลับโลก”

ทราวิสคิดถึงเรื่องนี้และค้นพบว่าจอห์นสันพูดถูก

จู่ๆ เขานึกถึงบางอย่างที่นักบินอวกาศจีนพูด

เขากลืนน้ำลายและพูดด้วยน้ำเสียงประหม่า

“กัปตัน…”

จอห์นสันพูดตอบ “อะไร…”

ทราวิสพูดต่อ “ถ้าเกินมีจุลินทรีย์และแบคทีเรียบนดาวอังคาร นั่นหมายความว่าเรา…”

“อย่าคิดมากเกินไป” จอห์นสันพลิกดูหนังสือและพูดอย่างสบายๆ “มันเป็นไปได้ แต่มันน่าจะไม่มีนะ”

ทราวิสทุบประตูหนาอย่างโมโห

“เวร ทำเนียบรัฐบาลคิดกับเราแบบนี้หรือ? หนูทดลอง?”

จูเลียอยู่ในห้องของเธอ แล้วเธอนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง เธอฟังชายสองคนนี้พูดคุยกันระหว่างที่เธอมองดูนอกหน้าต่างอย่างเงียบๆ

เธอใช้เวลานี้เพื่อคิดทบทวนชีวิต การตัดสินใจของเธอ และแผนการสำหรับโครงการแอรีส

ในตอนแรก เธอไม่เข้าใจว่าทำไมภารกิจถึงล้มเหลว ถึงแม้ว่าทุกคนพยายามเต็มที่ที่สุด

แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าผลลัพธ์ของโครงการแอรีสอาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ

ทริปเร่งรีบไปดาวอังคารเป็นการตัดสินใจที่ไม่ชาญฉลาดตั้งแต่แรก…

การเดินทางกลับโลกของสตาร์ไลท์นั้นเร็วกว่าที่คาดคิดไว้

ในวันที่ 50 ของการเดินทาง ดาวเคราะห์สีน้ำเงินปรากฏตัวขึ้นนอกหน้าต่าง

“นี่คือสตาร์ไลท์ ตอนนี้กำลังเข้าวงโคจรของสถานีอวกาศ ขอการสนับสนุนการนำทาง”

“นี่คือปราสาทจันทรา กำลังช่วยนำทาง”

“ได้รับแล้ว ขอบคุณครับ”

หลังจากการสื่อสาร สตาร์ไลท์ค่อยๆ เข้าวงโคจรของปราสาทจันทราอย่างช้าๆ

โครงสร้างสีน้ำเงินขาวค่อยๆ ปรากฏขึ้นตรงหน้าต่าง โดยมีแสงอาทิตย์ส่องสว่างอยู่ข้างหลัง

จอห์นสันนอนเอนหลังบนเตียง เขามองดูปราสาทจันทราและวางหนังสือลง ม่านตาของเขาขยายขึ้น

“พระเจ้า…นี่หรือสถานีอวกาศของคนจีน?”

เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น

ภาพตรงหน้าเขาดูน่าตกตะลึงมากกว่ารูปแบบแนวคิด

ยานอวกาศเคลื่อนตัวไปข้างหน้าช้าๆ

พวกเขาเข้าใกล้สถานีอวกาศมากขึ้นเรื่อยๆ

สถานีอวกาศขนาดเม็ดข้าวขยายใหญ่ขึ้นเป็นมังกรในที่สุด

แผงโซลาร์เซลล์พันกว่าแผงเป็นเหมือนปีกมังกร ซิงค์ความร้อนเป็นเหมือนเกล็ดของมัน โมดูลอวกาศทรงท่อเป็นเหมือนแขนขา

มันเป็นเหมือนป้อมปราการ

หรืองานศิลปะ…

สวี่เจ็งฮงที่นั่งอยู่ในห้องนักบินของสตาร์ไลท์ยิ้มด้วยสีหน้าเหน็ดเหนื่อย เขายื่นมือไปชนกำปั้นกับหลิวเปียว จากนั้นเขากดปุ่มที่หมวกและพูดด้วยน้ำเสียงชัดเจน

“นี่คือสตาร์ไลท์ เราได้เข้าวงโคจรสำเร็จแล้ว ขอลงจอด!”

ผ่านไปสองวินาที

อีกฝั่งตอบกลับมา “นี่คือปราสาทจันทรา

ยินดีต้อนรับกลับมา ฮีโร่ของเรา!”

…………………………………………..

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+