Scholar’s Advanced Technological System 993 แต่ผมปฏิเสธ!

Now you are reading Scholar’s Advanced Technological System Chapter 993 แต่ผมปฏิเสธ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

[เพิ่งผ่านศุลกากรมา กำลังจะขึ้นเครื่อง]

[ก่อนอื่นเลยต้องขอแสดงความยินดีกับสตาร์สกายเทคโนโลยีที่หลุดพ้นจากการสอบสวนการผูกขาดตลาดและคดีสิทธิบัตร เราหวังว่าบริษัทของเราจะปฏิบัติตามกฎหมายและข้อบังคับ]

[อีกอย่าง จากที่มีการแสดงความคิดเห็น ผมไม่รู้ว่าคนพากันโกรธเรื่องอะไร คณะกรรมาธิการการค้าระหว่างประเทศปฏิเสธการสอบสวนจากกระทรวงยุติธรรม แม้ว่าคุณจะทำลายผลประโยชน์ของประเทศเรา แต่ตราบใดก็ตามที่คุณทำตามกฎ เราจะปกป้องสิทธิของคุณ นี่คือจิตวิญญาณของชาวอเมริกา…]

“…หมาบ้าพวกนี้ พูดถึงผมแทบจะทุกบทความ ผมไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับชาติเสียหน่อย…”

ภายในร้านอาหาร ลู่โจวส่ายหัวและสงสัยว่าทำไมคุณลอว์เรนซ์ถึงยังไม่มาเสียที อยู่ดีๆ เขาก็สังเกตเห็นใครบางคนเดินตรงมาที่เขา

อีกฝ่ายสังเกตเห็นเขา เขาเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม

“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”

ลอว์เรนซ์วางกระเป๋าและนั่งตรงข้ามลู่โจว เขาวางมือบนโต๊ะและพูด “เวลาผ่านไปเร็วมาก นานมากแล้วตั้งแต่คุณออกจากพรินซ์ตัน”

“ใช่ครับ”

แม้ว่ามาตรฐานตะวันตกและเอเชียจะแตกต่างกัน แต่ลู่โจวก็สัมผัสได้ว่าชายคนนี้เป็นคนที่แต่งตัวดี

เดวิด ลอว์เรนซ์

ในที่สุดลู่โจวก็เห็นหน้าของชายชื่อนี้

ในที่สุดลู่โจวก็จำได้ว่าตอนที่เขาเข้าพรินซ์ตันใหม่ๆ ศาสตราจารย์ประวัติศาสตร์แนะนำให้เขาเข้าไอวี่ฟู้ดคลับ

แค่นึกถึงมันเขาก็รู้สึกคิดถึงช่วงเวลานั้น

ลอว์เรนซ์คลั่งไคล้การเงินมาโดยตลอด แต่เขาทำวิจัยเชิงประวัติศาสตร์เพราะแรงกดดันจากพ่อ

แต่ดูเหมือนชีวิตของเขาเองก็ค่อนข้างไปได้สวยตั้งแต่ทำงานด้านการเงิน

หลังจากที่จ้องลอว์เรนซ์สักพัก ในที่สุดลู่โจวก็พูดขึ้น

“คุณเปลี่ยนไปนะ”

ลอว์เรนซ์ยิ้มและตอบ “ทุกคนเปลี่ยนไป คุณก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ จากนักคณิตศาสตร์กลายเป็นนักวิชาการที่มีชื่อเสียง ส่วนผม ผมไม่เคยอยากทำงานเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เลย แต่”

“ผมหมายถึงคุณดูแก่ขึ้นนะ”

ลอว์เรนซ์แทบสำลักน้ำ เขาวางแก้วลงและไอ

เขาเช็ดปากด้วยกระดาษและยิ้มกระอักกระอ่วน

“ตอนนั้นผมก็อายุยี่สิบปลายๆ แต่คุณไม่เปลี่ยนไปเลยนะ”

ลู่โจวยิ้มและใส่โทรศัพท์ในกระเป๋า

“ขอบคุณ แต่ผมค่อนข้างประหลาดใจ เพราะไม่คิดว่าคุณจะเรียนประวัติศาสตร์”

“ประวัติศาสตร์เป็นเพียงงานอดิเรกของผม แต่การเงินเป็นสิ่งที่ผมชื่นชอบ” ลอว์เรนซ์ยิ้มและพูด “แน่นอนว่าการอ่านหนังสือพวกนั้นที่ห้องสมุดฟายสโตนช่วยเรื่องอาชีพผมนิดหน่อย”

ลู่โจว “อย่างเช่นอะไร?”

ลอว์เรนซ์ “มันมีคำพูดอยู่คำพูดหนึ่ง ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย”

ลู่โจวยิ้มและพูด “ก็ไม่เสมอไปหรอก อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในสายคณิตศาสตร์ ถ้าต้องการที่จะแก้ปัญหาใหม่ให้ได้ เราจะต้องหาไอเดียใหม่ๆ สรุปไอเดียใหม่จากทฤษฎีเดิม และกระโดดออกจากกรอบความคิดดั้งเดิมถ้าประวัติศาสตร์ช่วยเราได้บ้างก็คงจะดี แต่แทบจะไม่เกิดขึ้นเลย”

อย่างสมมติฐานของรีมันน์

เขามีเอกสารแทบทุกฉบับเกี่ยวกับสมมติฐานของรีมันน์ในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา แต่ไม่มีเอกสารไหนที่เป็นแรงบันดาลใจให้เขาได้

จนกระทั่งเขาได้นำทฤษฎีแมนิโฟลด์อนุพันธ์ไปใช้กับการวิเคราะห์เชิงซ้อนจนทำให้งานของเขาคืบหน้าในที่สุด

นั่นก็คือวิธีการวิเคราะห์เส้นโค้งไฮเปอร์เอลลิปติก

แต่มันก็ถือว่าเป็นเพียงความคืบหน้าแค่น้อยนิด เขายังมีเรื่องที่ต้องทำอีกเยอะ และตอนนี้ยังมองไม่เห็นเส้นชัยเลยด้วยซ้ำ

“โอ้ จริงเหรอ? ไม่แปลกใจเลยที่คณิตศาสตร์เป็นสิ่งที่น่าหลงใหลสำหรับคุณ”

“ผมก็คิดว่าอย่างนั้นครับ…” ลู่โจวยิ้มให้ลอว์เรนซ์และพูด “คุณอุตส่าห์เดินทางมาถึงนี่เพื่อมาเจอผมเหรอ”

“ถ้าจะบอกว่าไม่ก็คงเป็นเรื่องโกหก” ลอว์เรนซ์ยิ้มและพูด “อยากร่วมมือกันไหม”

ลู่โจวไม่รู้ว่าทำไม แต่เขารู้สึกว่าชายคนนี้ไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ จนทำให้เขาขนลุก

“…ร่วมมือเหรอ ร่วมมืออะไรครับ”

“ไม่ว่าจะเป็นงานวิจัยวิทยาศาสตร์ หรือธุรกิจ เงินก็เกี่ยวข้องกับทุกอย่าง” ลอว์เรนซ์ยิ้มและพูด “อย่างเช่นคุณตั้งใจว่าจะซื้ออีวีโกใช่ไหม”

อะไรวะเนี่ย?

รู้ได้อย่างไรกัน

ลู่โจวมองเขาด้วยความประหลาดใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะเขาไม่รู้ว่าลอว์เรนซ์แค่เดาถูก หรือว่าลอว์เรนซ์รู้เรื่องนี้จริงๆ

แต่ราวกับว่าลอว์เรนซ์มองเห็นความคิดของลู่โจว ลอว์เรนซ์ยิ้มและพูด

“ไม่ต้องประหม่า ผมไม่ได้กำลังทดสอบคุณ ถ้าคุณไม่อยากยอมรับก็ไม่เป็นไร…เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน สมมุติว่าคุณวางแผนจะครอบครองอีวีโกและใช้มันในการแทรกแซงตลาดอเมริกา”

ลอว์เรนซ์กระแอมและพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย

“ที่อเมริกาไม่ค่อยมีรถยนต์ไฟฟ้ามากนัก แต่มันก็ยังมีประโยชน์อยู่ โดยเฉพาะหลังจากที่มีสถานีพลังงานฟิวชั่นที่แคลิฟอร์เนีย ความต้องการรถยนต์ไฟฟ้าก็จะสูงขึ้น การจะมีส่วนร่วมในตลาดหุ้นไม่ใช่เรื่องยาก คุณแค่ต้องลงทุนอย่างฉลาด นักวิเคราะห์ของเราคำนวณแล้วว่าถ้าคุณครอบครอง 80% ของสถานีชาร์จไฟฟ้าทางฝั่งตะวันตก คุณจะต้องใช้เงินอย่างน้อย 5 พันล้านดอลลาร์

“มันไม่ใช่จำนวนน้อยๆ เลย ผมมั่นใจว่าแม้แต่ธนาคารเองก็ยังต้องคิดแล้วคิดอีกก่อนที่จะให้คุณยืมเงินมากขนาดนี้ แต่ผมไม่คนเหมือนพวกนั้น เราคือนักลงทุน เราไม่เพียงแค่จัดหาทรัพยากรที่จำเป็นให้กับคุณ แต่เรายังช่วยคุณแก้ปัญหาและช่วยให้ธุรกิจของคุณดำเนินไปอย่างราบรื่น”

ลอว์เรนซ์ยิ้มให้ลู่โจว ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา

“และนั่นมันยิ่งใหญ่กว่าแค่สถานีชาร์จไฟฟ้า

“กองทุนของบอสตันไฟแนนเชียลกรุ๊ปสามารถช่วยให้คุณกลายเป็นบริษัทไฮเทคอันดับต้นๆ ของโลก ไม่มีใครสามารถหยุดคุณได้ คุณอยากทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ…”

ลอว์เรนซ์มองไปที่ลู่โจวเงียบๆ ขณะกำลังรอคำตอบของเขา

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ …

20 วินาทีผ่านไป

อยู่ๆ ลู่โจวก็ยิ้มและพูด

“ฟังดูน่าสนใจดีนะครับ”

ลอว์เรนซ์ยิ้มราวกับว่าเพิ่งชนะการแข่งโอลิมปิกมา เขายื่นมือออกไปและพูด

“เรามา…”

ลู่โจว “ไม่ล่ะ ขอบคุณ”

ลอว์เรนซ์ “…???”

……………

Related

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Scholar’s Advanced Technological System 993 แต่ผมปฏิเสธ!

Now you are reading Scholar’s Advanced Technological System Chapter 993 แต่ผมปฏิเสธ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

[เพิ่งผ่านศุลกากรมา กำลังจะขึ้นเครื่อง]

[ก่อนอื่นเลยต้องขอแสดงความยินดีกับสตาร์สกายเทคโนโลยีที่หลุดพ้นจากการสอบสวนการผูกขาดตลาดและคดีสิทธิบัตร เราหวังว่าบริษัทของเราจะปฏิบัติตามกฎหมายและข้อบังคับ]

[อีกอย่าง จากที่มีการแสดงความคิดเห็น ผมไม่รู้ว่าคนพากันโกรธเรื่องอะไร คณะกรรมาธิการการค้าระหว่างประเทศปฏิเสธการสอบสวนจากกระทรวงยุติธรรม แม้ว่าคุณจะทำลายผลประโยชน์ของประเทศเรา แต่ตราบใดก็ตามที่คุณทำตามกฎ เราจะปกป้องสิทธิของคุณ นี่คือจิตวิญญาณของชาวอเมริกา…]

“…หมาบ้าพวกนี้ พูดถึงผมแทบจะทุกบทความ ผมไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับชาติเสียหน่อย…”

ภายในร้านอาหาร ลู่โจวส่ายหัวและสงสัยว่าทำไมคุณลอว์เรนซ์ถึงยังไม่มาเสียที อยู่ดีๆ เขาก็สังเกตเห็นใครบางคนเดินตรงมาที่เขา

อีกฝ่ายสังเกตเห็นเขา เขาเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม

“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”

ลอว์เรนซ์วางกระเป๋าและนั่งตรงข้ามลู่โจว เขาวางมือบนโต๊ะและพูด “เวลาผ่านไปเร็วมาก นานมากแล้วตั้งแต่คุณออกจากพรินซ์ตัน”

“ใช่ครับ”

แม้ว่ามาตรฐานตะวันตกและเอเชียจะแตกต่างกัน แต่ลู่โจวก็สัมผัสได้ว่าชายคนนี้เป็นคนที่แต่งตัวดี

เดวิด ลอว์เรนซ์

ในที่สุดลู่โจวก็เห็นหน้าของชายชื่อนี้

ในที่สุดลู่โจวก็จำได้ว่าตอนที่เขาเข้าพรินซ์ตันใหม่ๆ ศาสตราจารย์ประวัติศาสตร์แนะนำให้เขาเข้าไอวี่ฟู้ดคลับ

แค่นึกถึงมันเขาก็รู้สึกคิดถึงช่วงเวลานั้น

ลอว์เรนซ์คลั่งไคล้การเงินมาโดยตลอด แต่เขาทำวิจัยเชิงประวัติศาสตร์เพราะแรงกดดันจากพ่อ

แต่ดูเหมือนชีวิตของเขาเองก็ค่อนข้างไปได้สวยตั้งแต่ทำงานด้านการเงิน

หลังจากที่จ้องลอว์เรนซ์สักพัก ในที่สุดลู่โจวก็พูดขึ้น

“คุณเปลี่ยนไปนะ”

ลอว์เรนซ์ยิ้มและตอบ “ทุกคนเปลี่ยนไป คุณก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ จากนักคณิตศาสตร์กลายเป็นนักวิชาการที่มีชื่อเสียง ส่วนผม ผมไม่เคยอยากทำงานเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เลย แต่”

“ผมหมายถึงคุณดูแก่ขึ้นนะ”

ลอว์เรนซ์แทบสำลักน้ำ เขาวางแก้วลงและไอ

เขาเช็ดปากด้วยกระดาษและยิ้มกระอักกระอ่วน

“ตอนนั้นผมก็อายุยี่สิบปลายๆ แต่คุณไม่เปลี่ยนไปเลยนะ”

ลู่โจวยิ้มและใส่โทรศัพท์ในกระเป๋า

“ขอบคุณ แต่ผมค่อนข้างประหลาดใจ เพราะไม่คิดว่าคุณจะเรียนประวัติศาสตร์”

“ประวัติศาสตร์เป็นเพียงงานอดิเรกของผม แต่การเงินเป็นสิ่งที่ผมชื่นชอบ” ลอว์เรนซ์ยิ้มและพูด “แน่นอนว่าการอ่านหนังสือพวกนั้นที่ห้องสมุดฟายสโตนช่วยเรื่องอาชีพผมนิดหน่อย”

ลู่โจว “อย่างเช่นอะไร?”

ลอว์เรนซ์ “มันมีคำพูดอยู่คำพูดหนึ่ง ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย”

ลู่โจวยิ้มและพูด “ก็ไม่เสมอไปหรอก อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในสายคณิตศาสตร์ ถ้าต้องการที่จะแก้ปัญหาใหม่ให้ได้ เราจะต้องหาไอเดียใหม่ๆ สรุปไอเดียใหม่จากทฤษฎีเดิม และกระโดดออกจากกรอบความคิดดั้งเดิมถ้าประวัติศาสตร์ช่วยเราได้บ้างก็คงจะดี แต่แทบจะไม่เกิดขึ้นเลย”

อย่างสมมติฐานของรีมันน์

เขามีเอกสารแทบทุกฉบับเกี่ยวกับสมมติฐานของรีมันน์ในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา แต่ไม่มีเอกสารไหนที่เป็นแรงบันดาลใจให้เขาได้

จนกระทั่งเขาได้นำทฤษฎีแมนิโฟลด์อนุพันธ์ไปใช้กับการวิเคราะห์เชิงซ้อนจนทำให้งานของเขาคืบหน้าในที่สุด

นั่นก็คือวิธีการวิเคราะห์เส้นโค้งไฮเปอร์เอลลิปติก

แต่มันก็ถือว่าเป็นเพียงความคืบหน้าแค่น้อยนิด เขายังมีเรื่องที่ต้องทำอีกเยอะ และตอนนี้ยังมองไม่เห็นเส้นชัยเลยด้วยซ้ำ

“โอ้ จริงเหรอ? ไม่แปลกใจเลยที่คณิตศาสตร์เป็นสิ่งที่น่าหลงใหลสำหรับคุณ”

“ผมก็คิดว่าอย่างนั้นครับ…” ลู่โจวยิ้มให้ลอว์เรนซ์และพูด “คุณอุตส่าห์เดินทางมาถึงนี่เพื่อมาเจอผมเหรอ”

“ถ้าจะบอกว่าไม่ก็คงเป็นเรื่องโกหก” ลอว์เรนซ์ยิ้มและพูด “อยากร่วมมือกันไหม”

ลู่โจวไม่รู้ว่าทำไม แต่เขารู้สึกว่าชายคนนี้ไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ จนทำให้เขาขนลุก

“…ร่วมมือเหรอ ร่วมมืออะไรครับ”

“ไม่ว่าจะเป็นงานวิจัยวิทยาศาสตร์ หรือธุรกิจ เงินก็เกี่ยวข้องกับทุกอย่าง” ลอว์เรนซ์ยิ้มและพูด “อย่างเช่นคุณตั้งใจว่าจะซื้ออีวีโกใช่ไหม”

อะไรวะเนี่ย?

รู้ได้อย่างไรกัน

ลู่โจวมองเขาด้วยความประหลาดใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะเขาไม่รู้ว่าลอว์เรนซ์แค่เดาถูก หรือว่าลอว์เรนซ์รู้เรื่องนี้จริงๆ

แต่ราวกับว่าลอว์เรนซ์มองเห็นความคิดของลู่โจว ลอว์เรนซ์ยิ้มและพูด

“ไม่ต้องประหม่า ผมไม่ได้กำลังทดสอบคุณ ถ้าคุณไม่อยากยอมรับก็ไม่เป็นไร…เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน สมมุติว่าคุณวางแผนจะครอบครองอีวีโกและใช้มันในการแทรกแซงตลาดอเมริกา”

ลอว์เรนซ์กระแอมและพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย

“ที่อเมริกาไม่ค่อยมีรถยนต์ไฟฟ้ามากนัก แต่มันก็ยังมีประโยชน์อยู่ โดยเฉพาะหลังจากที่มีสถานีพลังงานฟิวชั่นที่แคลิฟอร์เนีย ความต้องการรถยนต์ไฟฟ้าก็จะสูงขึ้น การจะมีส่วนร่วมในตลาดหุ้นไม่ใช่เรื่องยาก คุณแค่ต้องลงทุนอย่างฉลาด นักวิเคราะห์ของเราคำนวณแล้วว่าถ้าคุณครอบครอง 80% ของสถานีชาร์จไฟฟ้าทางฝั่งตะวันตก คุณจะต้องใช้เงินอย่างน้อย 5 พันล้านดอลลาร์

“มันไม่ใช่จำนวนน้อยๆ เลย ผมมั่นใจว่าแม้แต่ธนาคารเองก็ยังต้องคิดแล้วคิดอีกก่อนที่จะให้คุณยืมเงินมากขนาดนี้ แต่ผมไม่คนเหมือนพวกนั้น เราคือนักลงทุน เราไม่เพียงแค่จัดหาทรัพยากรที่จำเป็นให้กับคุณ แต่เรายังช่วยคุณแก้ปัญหาและช่วยให้ธุรกิจของคุณดำเนินไปอย่างราบรื่น”

ลอว์เรนซ์ยิ้มให้ลู่โจว ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา

“และนั่นมันยิ่งใหญ่กว่าแค่สถานีชาร์จไฟฟ้า

“กองทุนของบอสตันไฟแนนเชียลกรุ๊ปสามารถช่วยให้คุณกลายเป็นบริษัทไฮเทคอันดับต้นๆ ของโลก ไม่มีใครสามารถหยุดคุณได้ คุณอยากทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ…”

ลอว์เรนซ์มองไปที่ลู่โจวเงียบๆ ขณะกำลังรอคำตอบของเขา

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ …

20 วินาทีผ่านไป

อยู่ๆ ลู่โจวก็ยิ้มและพูด

“ฟังดูน่าสนใจดีนะครับ”

ลอว์เรนซ์ยิ้มราวกับว่าเพิ่งชนะการแข่งโอลิมปิกมา เขายื่นมือออกไปและพูด

“เรามา…”

ลู่โจว “ไม่ล่ะ ขอบคุณ”

ลอว์เรนซ์ “…???”

……………

Related

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+