“….ท่านคริสเช่ไม่กลัวการฆ่าคนหรอคะ?” “……? ก็ไม่นะ เพราะมันไม่ได้ทำให้คริสเช่เจ็บซักหน่อย ถึงแม้จะถูกประทานด้วยพรสวรรค์ที่สามารถทำได้แทบทุกอย่างแต่เด็กสาวกลับขาดความเห็นอกเห็นใจ. สำหรับเธอแล้วในโลกนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความปราถนาดีหรือความรักมีเพียงการได้หรือเสียเพียงเท่านั้น เย็นชาและขาดความเป็นมนุษย์, ใช้การคำนวณในทุกเรื่อง,เธอมองทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้เป็นเพียงตัวเลข เมื่อได้รับก็ตอบแทนด้วยการให้และเมื่อเสียก็ก็ตอบแทนด้วยช่วงชิ่ง เด็กสาวนั้นใสสื่อบริสุทธิ์อย่างไม่ต้องสงสัยแต่ก็ผิดปกติอย่างเถียงไม่ได้ สิ่งที่เธอชอบที่สุดก็คือการทำอาหาร การกิน และการถูกโอ๋ ความถนัดของเธอคือการฆาตรกรรม —- นี่คือเรื่องราวของเด็กสาวผู้วิปริตเล็กน้อยที่ถูกล้อมรอบโดยผู้คนที่แสนใจดีพร้อมกับการตามหาความสุขของเธอ