Storm in the Wilderness – ขุนศึกสยบสวรรค์ ขุนศึกสยบสวรรค์ บทที่ 160 การกลับมาของอาวุโสสูงสุด

การโจมตีโต้กลับของไปเยี่ยนหูรวดเร็วและดุร้ายกว่าที่เยี่ยฉวนคาดคิด!

ชายชราผู้นี้มีสมาธิตั้งมั่นและสายตาแน่วแน่ หลังหลบหลีกการโจมตีของเขาจนพ้นเคราะห์จึงทําการโจมตีกลับอย่างรุนแรงโดยไม่รอช้า!

ดวงตาเยี่ยฉวนทั้งเย็นชาและไร้อารมณ์ขณะที่เขาก้าวถอยหลังทันใดนั้นฝ่ามือของอีกฝ่ายพลันฟาดลงบนหน้าอกของเขาโดยแรงประหนึ่งกะบังลมจะยุบเข้า!

พลั่ก!

ฝ่ามือทรงพลังของไปเยี่ยนหูมีอานุภาพยิ่งใหญ่เพียงพอที่จะทําให้ภูเขาทั้งลูกยุบตัวลงทว่าทันทีที่มันกระทบเข้ากับร่างของเยี่ยฉวนชายชรารู้สึกราวสัมผัสถูกอากาศที่ว่างเปล่า เท่านั้น!

เยี่ยฉวนส่งเสียงร้องโอดโอยด้วยความเจ็บจนจุก โลหิตสีแดงสดไหลรินออกมาจากมุมปากแม้ได้รับบาดเจ็บเขาก็ยังก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็ว

“ไอ้เด็กเจ้าเล่ห์! เจ้าจะหนีไปไหน!?”

สีหน้าของไปเยี่ยนหูแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดทันทีเขาไล่ตามเยี่ยฉวนพร้อมส่งพลังปราณโจมตีอย่างต่อเนื่อง

“คุณชาย! ระวังขอรับ!”

ปีศาจเพลิงพุ่งตัวไปด้านหน้าพร้อมดึงร่างของเยี่ยฉวนกลับด้วยมือข้างซ้ายส่วนมือข วาปล่อยเปลวเพลิงร้อนระอุที่โหมแผดเผาอย่างบ้าคลั่งเพื่อตั้งรับการโจมตีอันรุนแรงของชายชราที่ใกล้เข้ามา!

ทันใดนั้นคลื่นอากาศที่ส่งแรงกระแทกมหาศาลพลันแผ่กระจายออกไปในแนวราบราวพายุเฮอริเคนฝุ่นผงทั้งหมดบนพื้นดินหมุนวนขึ้นสูงกระจายตลบไปทั่วท้องฟ้า

ปีศาจเพลิงพาเยี่ยฉวนถอยหลบออกห่างอย่างรวดเร็วผิวของเขาแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงช้ําอมม่วงรอยปริแตกบนผิวหนังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จนน่าสยดสยองยิ่งกว่าเดิมส่วนไปเยี่ยนหูยืนยิ่งไม่เคลื่อนไหว ทว่าพลังปราณในร่างกลับแปรปรวนอย่างยุ่งเหยิงฝ่ามือข้างขวา เต็มไปด้วยเลือดสีแดงฉานเมื่อพินิจให้ดีจะพบว่ามีฟองเดือดปุดๆผุดขึ้นเป็นจํานวนมากผิวหนังภายนอกสุกประหนึ่งเพิ่งเอามือออกมาจากหม้อทอด ครั้นหันไป เห็นว่าเยี่ยฉวนถูกปีศาจเพลิงช่วยชีวิตไว้จึงคิดไล่ตามไปทันใดนั้นคลื่นแสงสีฟ้าสว่างวาบที่เต็มไปด้วยแรงอัดมหาศาลพลันปรากฏขึ้นตรงหน้าดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากหลบหนี

ปีศาจวัวนัยน์ตาอสูรอีกเก้าร้อยตัวจัดรูปกระบวนทัพและทําการโจมตีโดยพร้อมเพรียง พลังทําลายล้างของพวกมัน เมื่อรวมกันเป็นจํานวนมากรุนแรงอย่างน่าอัศจรรย์จนไปเยี่ยนหูที่เอาแต่หลบหลีกเผยสีหน้าวิตกกังวล

“คุณชาย! ท่านบาดเจ็บหนักหรือไม่ขอรับ?” ปีศาจเพลิงผู้ดึงเยี่ยฉวนให้หลบไปด้านหลังเอ่ยถามครั้นเห็นอีกฝ่ายไม่เป็นอะไรมากจึงมีท่าที่ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

“ข้าไม่เป็นไร แค่สังหารจิ้งจอกเฒ่าตัวนี้ไม่สําเร็จมันแข็งแกร่งเกินไป!”

เยี่ยฉวนยันตัวลุกขึ้นยืนพร้อมสูดลมหายใจลึกเขากวาดสายตามองโดยรอบพร้อมเผยสีหน้าคล้ําหม่น

เขาพลาดโอกาสสุดท้ายที่จะสังหารจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์เช่นไปเยี่ยนหู ตอนนี้สถานการณ์โดยรวมดีขึ้นมากแล้วทว่ายังขาดความมั่นคง

กองกําลังกบฏจากทุกหนแห่งในสํานักหมอกเมฆาตีวงล้อมกองทัพของเขาใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ที่น่าเป็นห่วงคือในกองทัพดังกล่าวไม่มียอดฝีมือผู้มีวรยุทธ์สูงส่งเลยแม้แต่ รายเดียวส่วนชายชุดดําสวมหน้ากากซึ่งเป็นทูตแห่งโลกันตร์ แม้มีจํานวนเพียงห้าถึงหกรายแต่คนเหล่านั้นมีทักษะแข็งแกร่งอยู่ในขั้นทรงพลังยิ่ง ตอนนี้เขาไม่สามารถช่วย เหลือจูชื่อเจียซึ่งถูกผูกติดอยู่กับแท่นหินได้ต่อให้กองกําลังของเขาฝ่าวงล้อมออกไปได้สําเร็จถึงกระนั้นยังนับว่าตกอยู่ในสถานการณ์ย่ําแย่หากประมาทเพียงนิด อีกฝ่ายอาจทําลายล้างเขาจนราบคาบ

“ช่างน่ารังเกียจนัก! หากการฝึกฝนของเจ้าสูงขึ้นกว่านี้ข้าคงตกที่นั่งลําบาก ข้าให้ทางรอดแก่เจ้าแล้วแต่กลับไม่ ยอมรับไว้ อย่างไรก็ตามข้าจะฆ่าเจ้าให้ตายตกไปเสีย!”

ไปเยี่ยนหูจ้องเขม็งไปที่เยี่ยฉวนด้วยสายตากราดเกรี้ยวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่อันตรายเสียจนเขานึกรําคาญค วามเชื่องช้าของตนหากเขาไม่มัวตกอยู่ในภวังค์คงตา ยตกไปแล้ว ที่รอดมาได้เพราะการช่วยเหลือจากชายสวมหน้ากากคนนั้น แม้เขาตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาแต่ก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเยี่ยฉวนจะมีเคล็ดวิชาเก่งกาจถึงเพียงนี้ ไม่แปลกใจเลยที่จินหัวรวมถึงอี้ส่วศิษย์เอกของเขาตกหลุมพ รางของอีกฝ่ายจนถูกสังหาร ส่วนเจ้าหอแปรธาตุจินจือคุนซึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาคงไร้ความสามารถในการต่อสู้เช่นกัน

ไปเยี่ยนหูครุ่นคิดชั่วครู่จากนั้นจึงตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวจิตสังหารของเขาเพื่องฟูขึ้น วันนี้เขาจะสังหารเยี่ยฉวนให้ตายตกไปเสียเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต หากรอช้าจนราชาอีกาปีศาจซึ่งเป็นผู้สนับสนุนอยู่เบื้องหลังบุกรุก เข้ามาจะเกิดปัญหาใหญ่ที่ไม่สามารถแก้ไข

ทั้งสาส์นตอบกลับจากมือสังหารปีศาจฝนและประสบการณ์ที่เขาพบเจอด้วยตนเองเมื่อขึ้นไปสอดแนมบนยอดเขามังกรสวรรค์ทําให้ชายชราเชื่อโดยสนิทใจว่าเยี่ยฉวน ได้ไปขอที่พึ่งพิงจากราชาอีกาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่แห่งทวีปอสูรยิ่งอีกฝ่ายตายเร็วเพียงใดยิ่งเป็นผลดีต่อเขาและพวกพ้องมากขึ้นเท่านั้น

สถานการณ์พลิกผันอย่างน่าหวาดกลัว ครั้นต ระหนักว่าปีศาจเพลิงสังหารศิษย์ของกลุ่มกบฏซึ่งประจําการอยู่ด้านหน้าห้องโถงใหญ่จนหมดสิ้นชายชราจึงรู้สึกกระ สับกระส่ายไม่น้อย

แผนการโจมตีอย่างกะทันหันของเยี่ยฉวนไม่สําเร็จ หนํา ซ้ําเขายังถูกทําร้ายจนได้รับบาดเจ็บ ปีศาจเพลิงก็ยืนหยัดต่อ สู้เคียงข้างเขาจนอาการย่ําแย่ลงทุกขณะปีศาจวัวนัยน์ตาอสูรทั้งเก้าร้อยตัวขาดขวัญกําลังใจจากผู้เป็นนายเมื่อเป็นเช่ นนี้แล้วพวกเขาจะหยุดยั้งแผนการก่อกบฏได้อย่างไร?

“เฒ่าไป เจ้าดํารงตําแหน่งเป็นถึงผู้อาวุโสแห่งสํานักแต่กลับละเลยหน้าที่ปกป้องสํานัก ทั้งยังฉวยโอกาสช่วงที่ท่านอาวุโสลําดับสูงสุดไม่อยู่เข้ายึดอํานาจเบ็ดเสร็จพร้อมตั้งตนเป็นใหญ่บรรดาศิษย์หลายรายถูกสังหารหมู่อาวุโสลํา ดับสองถูกเจ้าทําร้ายจนบาดเจ็บสาหัสหนานเทียนโตวถูกไล่ล่าจูซื้อเจียถูกเจ้าจับตัวไปเตรียมกระทําย่ํายีดิน แดนอันศักดิ์สิทธิ์ถูกเจ้าทําลายจนแปดเปื้อนไปด้วยมลทินทําชั่วช้าถึงเพียงนี้ไม่เกรงกลัวเหล่าบรรพบุรุษลงโทษหรืออย่างไร?! หากอาวุโสสูงสุดกลับมาเจ้าและสาวกผู้ทรยศ ทั้งหมดต้องถูกจับประหารชีวิตเรียงคนเป็นแน่!”

เยี่ยฉวนเดินก้าวไปด้านหน้าอย่างกล้า หาญขณะกล่าวด้วยน้ําเสียงเคร่งเครียด สายตาลอบสังเกตบริเวณโดยรอบทันใดนั้นเสียงหนึ่งพลันดังขึ้นจากร่างกายของเขา ภายใต้ชุดเกราะและเสื้อคลุมสีขาวกระดูกและกล้ามเนื้อของเขาสั่นสะเทือนด้วยความเร็วอันน่าอัศจรรย์

สถานการณ์เลวร้ายลง…ทว่าเยี่ยฉวนกลับสงบนิ่ง เขาตัด สินใจใช้เคล็ดวิชาลับอันทรงพลังไร้ผู้ใดเทียบเคียง ซึ่งอาจ ทําให้ทั้งสองฝ่ายประสบกับความสูญเสีย วิชาปลิ ดชีพแลกสังหารเคล็ดวิชานี้ผู้เรียกใช้ต้องยอมนําความสูญ เสียอย่างใหญ่หลวงของชีวิตเข้าแลกกับพลังทําลายล้างอันมหาศาล หากเขาใช้เคล็ดวิชานี้ไม่ว่าไปเยี่ยนหูจะตายหรือไม่ แต่พลังชีวิตของเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจนต้องหลับใหลเพื่อรักษาตนเป็นระยะเวลาหนึ่งพันปีเป็นอย่างต่ํานอกจากนี้ดวงจิตอาจถึงขั้นสูญเสียความทรงจําทั้งหมดชีวิตอันรุ่งโรจน์ในภพอดีตจะถูกลืมเลือนไป สิ้น!

แต่เพื่อโค่นล้มไปเยี่ยนหู ไม่ว่าหนทางใดเยี่ยฉวนก็พร้อม เสียง!

บุคคลอื่นอาจไม่ได้สังเกตความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นแต่ปีศาจเพลิงที่ยืนอยู่ด้านหลังรับรู้สิ่งที่กําลังจะเกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็ว เขาสัมผัสถึงพลังปราณมหาศาลในร่างเยี่ยฉวนที่ค่อยๆ ควบแน่นขึ้น ซึ่งพลังนั้นสามารถทําลายยอดฝีมือทุก ราย…กวาดล้างทุกสิ่งที่อยู่ในรัศมีใกล้เคียงจนไม่เหลือแม้แต่ซาก รวมถึงดวงจิตและตัวของเยี่ยฉวนเอง! ร่างของชายชราพลันสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

“คุณชายขอรับ!” ปีศาจเพลิงอุทานออกด้วยความตระหนก! แต่เยี่ยฉวนกลับโบกมือเป็นเชิงห้ามปราม

“ฮ่าๆๆ! อาวุโสสูงสุดงั้นรึ?! เจ้าคงหลงลืมไปสินะว่าเขาเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิแห่งต้าฉิน กว่าเขาจะกลับมาจาก เมืองหลวงก็นานโขจะมีชีวิตรอดกลับมาหรือไม่ก็ไม่อาจล่วง รู้ต่อให้เขาฟื้นคืนชีพกลับมาก็มีเพียงตัวคนเดียวไร้กองกําลังสนับสนุน ในเมื่อมาเจอสถานการณ์บีบบังคับทุกทางเช่นนี้แล้วจะแก้ไขอย่างไรได้?! ก่อตั้งสํานักขึ้นใหม่กระนั้นหรือ?!”

ท่าทางที่ไปเยี่ยนหูแสดงออกดุร้ายขึ้นหลายเท่า เขาเหยียดยิ้มอย่างเย็นชาก่อนกล่าวออก “ไอ้หนู! อย่าได้คิดถ่วงเวลาจงยอมจํานนแล้วยืดอกรอรับความตายเสีย! เจ้าอาจหวังให้ อาวุโสลําดับสูงสุดกลับมาทันเวลาเพื่อช่วยเหลือ แต่ข้าเกรงว่าหากเขาเห็นหลานสาวอันเป็นที่รักมาปรนนิบัติข้าถึงห้องนอนเขาจะยอมจํานนและยอมแพ้ไปโดยดี จริงสิ… หากเขาเห็นจูซื้อเจียถูกข้าดื่มเรือนร่างจนร้องครวญครางขออิสรภาพกับตา จะน่าสนุกเพียงใดเชียวฮ่าๆๆ!”

ห้วงความคิดของไปเยี่ยนหูจินตนาการไปถึงตอนที่อาวุโสสูงสุดซูโกวหงกลับมาและพบว่าสํานักหมอกเมฆาเปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิงซ้ําร้ายยังถูกบีบบังคับให้มองดูหลานสาวเพียงคนเดียวโยกไปมาพลางดิ้นพล่านอยู่ใต้ร่างของเขาอย่าง ไร้หนทางขัดขืนชายชราพลันระเบิดเสียงหัวเราะดัง ลั่นด้วยความสาแก่ใจ ในที่สุดวันที่เขารอคอยมานานแสนนานก็กําลังจะมาถึง!

“ไอ้หมูโสโครก!”

เยี่ยฉวนแผ่นเสียงคํารามลอดไรฟันอย่างเกี่ยวกราดขณะจับจ้องไปที่ตาเฒ่าไร้ยางอายผู้นี้ ความโกรธแค้นพุ่งทะยานถึงขีดสุดด้วยรับไม่ได้ที่อีกฝ่ายกล่าววาจาหยา บโลนเช่นนั้นกับนางจิตสังหารทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ยันต์กลืนกินสวรรค์ทั้งสามใบพลันปรากฏรอยปริร้าวเขาเตรียมพร้อมฉีกมันออกเพื่อแลกกับพลังอันทรงอานุภาพ ส่วนไปเยี่ยนหูแปรเปลี่ยนสีหน้าเล็กน้อยด้วยสัมผัสถึงบางสิ่งที่แตกต่าง…แววตาเปล่งประกายวูบไหว ทว่าก่อนที่เขาจะกระทําการใด ศิษย์ผู้ช่วยที่เขาไว้ใจได้พลันวิ่งพรวดพราดเข้ามาอย่างร้อนรนพร้อมกล่าวรายงานทันที “ข้าน้อยกล่าวรายงาน…ท่านอาวุโสสูงสุดกลับมาแล้วขอรับ!ขะ…เขากลับ มาแล้วจริงๆ!”

“ว่าอย่างไรนะ!?”

อาวุโสสูงสุดซูโกวหงกลับมาถึงสํานักในช่วงเวลาหัวเลี้ยว หัวต่อเช่นนี้ทันเวลาได้อย่างไร?!

ฝูงชนทุกคนที่ประจําการอยู่บนห้องโถงใหญ่บนยอดเขาเบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนกยิ่ง!ส่วนเยี่ยฉวนปีศาจเพลิงและศิษย์ร่วมสํานักผู้จงรักภักดีคนอื่นๆ ต่างยิ้ม แย้มด้วยความยินดีและรู้สึกโล่งใจเป็นล้นพ้นทว่าไปเยี่ยนหูซึ่งเป็นตัวการหลักในการก่อกบฏกลับซีดเซียวไร้เลือดฝาด!หัวใจของเขาหนักอึ้งด้วยความตึงเครียด

อาวุโสลําดับสูงสุดซูโกวหงรักษาการแทนเจ้าสํานักมานานหลายปีศักดิ์ศรีและฐานะย่อมสูงส่งกว่าอาวุโสลําดับสองหนานกงเหรินมากนักทั้งวรยุทธ์ก็เก่งกาจเหนือกว่าเขาหลายเท่าหากสถานการณ์รุนแรงจนถึงขีดสุดเข้าจริงๆเขาจะต้องเผชิญกับความยากลําบากเป็นยิ่ง!แผนการทุกอย่างจะถูกทําลายจนพังลงอย่างไม่ต้องสงสัย!