แสงที่ 36 NTR

“แฮกๆ..”ผมที่ชันตัวลุกขึ้นมานั่งพลางหายใจด้วยความเหนื่อยหอบ..

“เป็นอะไรหรือเปล่า..?”เสียงของสไปร์สที่เอ่ยถาม เธอกำลังนั่งยองๆอยู่ข้างๆผมด้วยสีหน้าที่แสดงออกถึงความเป็นห่วง..

“มะ..ไม่เป็นไรครับ..”ผมที่ตอบกลับสไปร์ส ก่อนจะค่อยๆชันตัวลุกขึ้นยืน..

‘ไอ้จ้อน..เปิดโหมดเปิดเสียงเดี๋ยวนี้..’ผมที่ออกคำสั่งกับไอ้จ้อน..

“เออ..รู้แล้ว เมื่อกี้ฉันก็เห็นแบบแกนั่นแหละ ฉันคุยกับคนอื่นได้ยังไงวะ..? แล้วฉันเป็นตัวอะไรกันแน่..”ไอ้จ้อนที่กล่าวกับผม มันกำลังดูสับสน..

‘นั่นดิ..เดี๋ยวออกจากตรงนี้ค่อยไปทบทวนสิ่งที่เห็นกัน..’ผมที่บอกกับไอ้จ้อน ก่อนจะหันไปมองสไปร์สที่กำลังนั่งเอามือกุมขมับอยู่..

“นี่ฉันทำบ้าอะไรลงไป..”สไปร์สที่สบถถามกับตัวเอง เธอดูจะเครียดไม่ใช่น้อย..

“อาจารย์ขอบคุณนะครับที่ช่วยชีวิตของผมเอาไว้..”ผมที่พูดกับสไปร์ส เมื่อเธอได้ยินก็ถึงกับร่างกระตุก ก่อนจะหันหน้ากลับมาหาผม..

“เรื่องที่เกิดขึ้น ช่วยเก็บเอาไว้เป็นความลับด้วย ถ้าเกิดมีอาจารย์คนอื่นรู้ว่าฉันมีอะไรกับนักเรียนล่ะก็ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน..”สไปร์สที่บอกกับผมตามตรง เธอกล้าที่จะสู้หน้าผม แต่อีกส่วนหนึ่งที่เธอแสดงออกมา เธอกำลังรู้สึกเครียดที่ปล่อยให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น..

“แน่นอนครับ ผมไม่ใช่คนปากสว่าง และสิ่งที่พวกเราทำลงไป มันไม่ใช่การมีเซ็กซ์แบบคนรักหรือความสัมพันธ์เชิงชู้สาว หากแต่เป็นการช่วยชีวิต อาจารย์เองก็แค่แสดงความรับผิดชอบ ส่วนผมก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยมากไปกว่านั้น..”ผมที่บอกกับสไปร์ส ซึ่งเธอเองก็คงจะคิดแบบเดียวกันกับผม จากการที่ก่อนหน้านี้ ผมพยายามจะจูบเธอ แต่เธอกลับปฏิเสธ มันจึงทำให้ผมรู้ว่าเธอแยกแยะออกและรู้สึกกับเรื่องนี้ยังไง..

“อะ..อืม ขอบคุณ..”สไปร์สที่บอกกับผม ก่อนจะเอื้อมมือมาจับหัวของผม..

“แต่จะว่าไป..เธอเองก็ดูคล้ายๆกับสามีของฉันที่ตายไปเหมือนกันนะ..”

“หืม..อาจารย์แต่งงานแล้วเหรอครับ..”

“ใช่..ถ้าเธอไม่รังเกียจคนที่เคยแต่งงานมาแล้วและอยากจะกระชับความสัมพัน..ธ์..”

“ไม่เป็นไรครับ พวกเราเป็นแบบนี้น่ะดีแล้ว อย่าเอาผมไปเป็นตัวแทนของใครเลย เพราะสุดท้ายคนที่จะเจ็บมากที่สุดก็คือตัวของอาจารย์เอง..”ผมที่ปฏิเสธสไปร์สไป เมื่อเห็นว่าเธอกำลังพยายามจะก้าวล้ำเส้น ถึงเธอจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับผม แต่ความสัมพันธ์มันก็สามารถที่จะสร้างขึ้นได้..

แต่เท่าที่ผมเห็น..สไปร์สยังคงรักสามีของเธอ แม้ว่าอีกฝ่ายจะตายไปแล้วก็ตาม การที่จะให้ผมไปเป็นตัวแทนของใคร ผมเองก็คงจะรู้สึกไม่ชอบใจเหมือนกัน

“อืม..ฉันก็แค่ลองถามดูเล่นๆน่ะ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็..น่าอายชะมัดเลย..”สไปร์สที่กล่าวออกมา ก่อนจะยกมือขึ้นมาปิดหน้าของตัวเอง..

“ช่างมันเถอะครับ เอาเป็นว่าเราเลิกพูดถึงเรื่องนี้กันเถอะ..”ผมที่บอกกับสไปร์ส..

“อืม..ถ้าอย่างงั้น เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปส่งที่ห้องเรียนแผนกยุทธวิธีก่อน พอดีเลยคาบแรกฉันเป็นคนสอน..”สไปร์สที่บอกกับผม..

“ถ้าอย่างงั้นก็รบกวนด้วยครับ..”ผมที่บอกกับสไปร์ส ก่อนที่สุดแล้วผมกับเธอจะช่วยกันเอาสิ่งกีดขวางที่อยู่หน้าประตูโรงฝึกออก เพื่อที่จะไปยังห้องเรียน..

15 นาทีต่อมา..

ณ อาคารเรียนแผนกยุทธวิธี ห้อง D

หลังจากที่ผมเดินตามสไปร์สมา เธอก็ได้พาผมมาส่งยังห้องเรียนของตัวเอง..

“อู้ว..~ เจ๊สไปร์สก็เด็ดเอาเรื่องอยู่นะ..”ไอ้จ้อนที่เปิดประเด็นกล่าวออกมา สายตาของผมกำลังจ้องมองไปที่บั้นท้ายของสไปร์ส 

‘หึ..ไม่เถียงเลยวะ แต่ก็เอาเถอะรอบนี้ได้พลัง X ฟอร์สมาเยอะเลย แถมยังปลดล็อคความทรงจำบางส่วนได้ด้วย โดยที่รอบนี้ฉันได้ความทรงจำเกี่ยวกับยุทธวิธีมากว่าหลายรูปแบบเลยล่ะ..’ผมที่บอกกับไอ้จ้อน ซึ่งแท้ที่จริงแล้วตัวของผมเองก็พึ่งจะมารู้เมื่อไม่นานมานี้..

ถึงมันอาจจะฟังดูแปลกๆ แต่การที่ผมมีเซ็กซ์กับผู้หญิง มันจะทำให้ความทรงจำในชาติก่อนสมัยที่ผมยังเป็นทหารถูกปลดล็อคออกมา อย่างเช่นเมื่อกี้ที่ผมพึ่งจะได้รับความทรงจำเกี่ยวกับการวางกลยุทธ์ ถึงจะเป็นแค่เกมหมากรุก แต่ผมว่ามันสามารถที่จะนำมาประยุกต์ในแผนการรบจริงๆได้..

ส่วนเหตุผลที่ทำไมผมถึงรู้ว่าการมีเซ็กซ์จะช่วยทำให้ความทรงจำปลดล็อค เรื่องนั้นผมจะขอกั๊กเอาไว้ก่อน เพราะหนึ่งปีที่อยู่ในคุกมันเกิดเรื่องราวต่างๆขึ้นมากมาย จนทำให้ผมได้รับความทรงจำและความสามารถในการต่อสู้ของชาติก่อนตอนที่ยังเป็นทหารมา..

โดยความสามารถในการต่อสู้ของผมนั้น ตอนนี้คงจะปลดล็อคมาแล้ว 20% นับจากภารกิจชายแดนใต้ที่ตอนนั้นเข้าใจเพียงแค่ 10% 

ใช่..ถึงมันอาจจะฟังดูน้อยแต่ผมสัมผัสได้เลยว่าผมไม่ได้เชี่ยวชาญศาสตร์การต่อสู้แค่อย่างสองอย่าง ซึ่งถ้าเกิดผมปลดล็อคมันได้ 100% แล้วล่ะก็ ไม่แน่ว่าผมอาจจะอ่านองศาของดาบแสง เมื่อปาออกไปมันก็จะกระเด้งกลับมาเหมือนกับโล่กัปตันอเมริกา พอเถ๊อะ..

“เอาล่ะถึงแล้ว..”สไปร์สที่บอกกับผม เธอพาผมเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องๆหนึ่ง ก่อนจะเลื่อนเปิดประตูออก..

ครืด..

 

ตึก..

“รุก..!”

ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาภายในห้อง ภาพแรกที่เห็นนั่นก็คือนักเรียนจำนวนมากที่กำลังนั่งจับคู่เล่นหมากรุกกันอยู่ สิ่งที่เกิดขึ้นถึงกับทำให้ผมต้องชะงักไป..

ซึ่งนักเรียนหรือเหล่าพลทหารฝึกหัดส่วนใหญ่ในตอนนี้กำลังนั่งหันหน้าเข้าหากัน ทั้งๆที่แค่เล่นหมากรุก แต่สีหน้าของแต่ละคนกลับดูจริงจังเป็นอย่างมาก..

“เอาล่ะ..ฉันให้เวลา 10 นาทีในการจบเกม ถ้าเกิดครบระยะเวลาคู่ไหนยังจบไม่ได้ต้องวางมือลงก่อน เพราะวันนี้ฉันจะทำการสอบและสอนไปพร้อมๆกัน..”สไปร์สที่บอกกับเหล่าทหาร เมื่อทุกๆคนได้ยินก็ต่างขานรับ ก่อนจะรีบเร่งมือ..

“ครับ/ค่ะ..!!!!!”

เดี๋ยวสิ..นี่มันอิหยังกันวะ..? แผนกยุทธวิธีไหนถึงมานั่งเล่นเกมอย่างกับชมรมหมากรุกได้..

“รุก..!”

“แม่งเอ้ย..!”

“รุก..!”

“ฟู้ว..~”

เสียงของเหล่าทหารที่กล่าวดังออกมา ซึ่งผมในตอนนี้กำลังงงเป็นไก่ตาแตก สายที่จับจ้องกำลังกวาดมองไปยังรอบๆห้อง ก่อนจะพบเข้ากับบรรยากาศที่แสนจะตึงเครียด..

ซึ่งลักษณะของห้องเรียนห้องนี้ เมื่อเปิดประตูเข้ามาจะพบเข้ากับกระดานดำขนาดใหญ่ที่อยู่ทางขวามือ ส่วนซ้ายมือจะเป็นที่นั่งของเหล่านักเรียนมีลักษณะคล้ายกับอัฒจรรย์แบ่งออกเป็นสองฝั่งมีอยู่ด้วยกันฝั่งละ 6 แถว

ส่วนทางด้านหน้าสุดก็จะเป็นผนังห้องมีบานหน้าต่างปรากฏให้เห็นกว่าหลายบาน โดยที่ดีไซน์ห้องก็เหมือนกับห้องเรียนในนิยายแฟนตาซีทั่วๆไป..

แต่ถึงอย่างนั้นเท่าที่ดูจากสายตาภายในห้องเรียนห้องนี้มีนักเรียนอยู่แค่ 30 กว่าคน ต่างจากข้อมูลที่สไปร์สได้บอกกับผม แสดงว่าก็ยังมีนักเรียนอีกบางส่วนที่ไม่ได้เข้ามาเรียนในวันนี้..

“เออคือ..อาจารย์ครับ ที่ผมกำลังเห็นอยู่มันคือ..?”ผมที่เปิดประเด็นเอ่ยถามกับสไปร์ส..

“ก็เกมกระดานการวางกลยุทธ์ไง มีอะไรหรือเปล่า..?”

“ปะ..เปล่าครับ แต่ที่ผมสงสัยคือทำไมถึงไม่สอนยุทธวิธีการรบจริงๆ แต่กลับใช้เกมกระดานมาสอนล่ะครับ..”

“พูดอะไรของแกน่ะ มันคือการจำลองแผนการรบและเป็นพื้นฐานของการวางกลยุทธ์ อีกทั้งยังเป็นตัวชี้วัดความสามารถของแต่ละคน ในแผนการรบจริงๆ พวกเราก็จะประยุกต์ใช้และวางแผนเหมือนกับเกมกระดานที่เธอเห็น..”สไปร์สที่บอกกับผม ถึงสิ่งที่พูดจะดูสมเหตุสมผล แต่การที่ได้มาเห็นอะไรแบบนี้ทำเอาผมอึ้งไปเลยแหะ..

“นี่อย่าบอกนะว่าแกตัดสินใจเข้าแผนกยุทธวิธี โดยที่ไม่รู้เรื่องนี้..?”สไปร์สที่เอ่ยถามผม..

“ชะ..ใช่ครับ..”

“ห้ะ..? แล้วแกจะเข้าใจมันไหมเนี่ย..?”สไปร์สที่ถึงกับร้องเสียงหลง 

“คะ..เคยเล่นอยู่ครับ..”ผมที่ตอบกลับ พอสไปร์สได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับยกฝ่ามือขึ้นมากุมขมับ..

“ตั้งแต่พรุ่งนี้แกจะต้องมาเรียนกับฉัน เดี๋ยวฉันจะสอนนอกรอบให้แกเอง ถ้าขืนปล่อยเอาไว้มีหวังแกสอบไม่ผ่านแน่ๆ..”

“หืม..อาจารย์กำลังเข้าใจผิดอยู่นะครับ ผมไม่ได้บอกสักหน่อยว่าผมวางกลยุทธ์ไม่เก่ง ผมแค่คาดไม่ถึงว่าที่อาคัสจะใช้เกมกระดานเป็นหลักสูตรในการสอนก็เท่านั้น..”ผมที่ตอบกลับสไปร์ส เมื่อเธอได้ยินก็ขมวดคิ้วแน่น..

“เธอกำลังจะบอกว่าเธอเล่นเก่งอย่างงั้นสินะ..?”

“ก็พอตัวอ่ะครับ..”ผมที่ตอบกลับพลางยักคิ้วให้สไปร์ส แต่เธอก็คงมองไม่เห็น จากเส้นผมที่ยังคงปรกตาของผม จนมันกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว..

“ถ้างั้นหลังเลิกเรียนเธอช่วยแสดงฝีมือให้ฉันเห็นสักหน่อยก็แล้วกัน..”

“ตกลงตามนั้นครับ..”ผมที่ตอบกลับสไปร์ส..

“หมดเวลา..! ทุกคนวางมือ..”สไปร์สที่ตะโกนออกมา เมื่อเหล่านักเรียนได้ยินก็หยุดนิ่ง..

“โถ่เอ้ย..อีกนิดเดี๋ยวก็จะชนะแล้ว..!”

“หึ..มันจะเป็นอย่างงั้นแน่เหรอ..?”

เสียงของเหล่านักเรียนที่ต่างพากันกล่าวออกมา บางคนหัวเสียที่ต้องหยุดเกม ทั้งๆที่อีกนิดเดียวก็จะชนะแล้ว..

“เอาล่ะเงียบกันก่อน กลับไปนั่งที่ของตัวเองกันได้แล้ว..”สไปร์สที่ออกคำสั่ง ก่อนที่เหล่านักเรียนจะแยกย้ายกันกลับไปนั่งที่..

“ฉันจะขอแนะนำเพื่อนใหม่ เจ้านี่พึ่งจะมาเรียนเป็นวันแรก เพราะก่อนหน้านี้ติดปัญหานิดหน่อยก็เลยไม่ได้มาเรียน..”สไปร์สที่กล่าวแนะนำผม ซึ่งก็ดูเหมือนจะสร้างความสนใจให้แก่ทุกๆคนไม่ใช่น้อย..

“หืม..? แต่ตามกฏคือห้ามขาดเรียนเกินสองเดือนหนิ..”

“นั่นสิ..น่าสงสัยชะมัด..”

เสียงของนักเรียนบางส่วนที่เริ่มจะซุบซิบนินทาดังออกมาให้ได้ยิน..

“แนะนำตัวหน่อยสิ..”สไปร์สที่บอกกับผม

“ฉันชื่อสตาร์..”ผมที่แนะนำตัวสั้นๆ และจากคำพูดนี้มันก็ทำให้บรรยากาศในห้องต้องติดลบในทันที..

“เฉิ่มชะมัด..”

“นั่นดิ..พวกขยะจืดชืดแหงๆ..”

เสียงของเหล่านักเรียนส่วนใหญ่ที่ต่างพากันกล่าวออกมาเป็นเสียงเดียวกัน..

“ก่อนอื่นเลย เธอต้องหาที่นั่งและจำเป็นที่จะต้องมีกลุ่ม..”สไปร์สที่ไม่ได้สนใจเสียงนินทาพลันหันหน้ามาบอกกับผม ในระหว่างนั้นเธอก็พลางกวาดสายตามอบไปรอบๆ จนกระทั่งสายตาของเธอเลื่อนไปหยุดอยู่ ณ จุดๆหนึ่ง..

“อื้ม..ตอนนี้ดูเหมือนว่าทุกๆกลุ่มจะมีสมาชิกครบกันหมดแล้ว กลุ่มของทัพทารอนที่คนยังขาดอยู่ก็มีเพียงแค่..เอาเป็นว่าเธอไปอยู่กลุ่มนั้นชั่วคราวก่อนก็แล้วกัน..”สไปร์สที่ชะงักไป ก่อนจะหันมาบอกกับผม สีหน้าของเธอดูลังเลนิดหน่อย..

“หืม..? อึก..?!”ผมที่หันไปมองตามสไปร์ส แต่แล้วสิ่งพบก็ถึงกับทำให้ผมสะอึก จากภาพของไอ้หน้าหวานที่กำลังนั่งหน้าสะหล่อนอยู่บนที่นั่งขวาสุดแถวที่อยู่สูงที่สุด..

โดยที่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าไอ้หน้าหวานนั้นจะกำลังอึ้งเมื่อได้เห็นผม แต่เดี๋ยวนะ..ไอ้คนที่นั่งอยู่ข้างๆมัน…

“ชะ..เชี้ย เกินปุยมุ้ย..”ไอ้จ้อนที่สบถออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ จากร่างของหญิงสาวผมสีเงินที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆไอ้หน้าหวาน โดยที่เธอคนนั้นกำลังจ้องมองมาที่ผมตาเขม็ง แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ตรงนั้น..

หญิงสาวผมสีเงินที่ว่า เธอมีใบหน้าที่โครตจะสวย สวยแบบที่ผมไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อน เส้นผมสีเงินทอประกายกำลังถูกรวบมัดเอาไว้เป็นหางม้า ยิ่งทวีคูณความงดงาม แม้แต่ไอดอลในโลกเก่าของผมก็ยังเทียบไม่ติด..

เธอคนนั้นมีดวงตาเป็นน้ำทะเล มีริมฝีปากสีชมพู อีกทั้งภายใต้ชุดยูนิฟอร์มนั้นยังซ่อนหน้าอกคัพ C เอาไว้ เพียงแค่เห็นก็ถึงกับทำให้ผมใจเต้น..

แต่ถึงอย่างนั้นแล้วความงดงามของเธอ..ไหงถึงได้ดูสูสีกับไอ้เจ้าหน้าหวานกันฟะ..?!

“อุ๊บ..โชคดีนะเด็กใหม่ มาถึงแกก็ได้ไปอยู่กับกลุ่มขยะเลยว่ะ..”เสียงของหนึ่งในนักเรียนที่ระเบิดเสียงหัวเราะดังขึ้น..

“เฮ้ย..พ่อแกสิขยะ..!”

แต่แล้วร่างของผมที่ยืนอยู่ก็ถึงกับหน้าแห้ง เมื่อนางฟ้าผมเงินที่ว่า จู่ๆก็ลุกพรวดขึ้นมาตะโกนด่าพ่อเขาเฉยเลย นักเลงจัด..!

“อู้ว..ต้องเป็นสาวดุ สวยซึนแน่ๆ จ้อนอยากได้..!”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา ดูเหมือนว่าเธอคนนั้นจะอยู่เหล่าทัพเดียวกันกับผมซะด้วย..

ซึ่งเท่าที่ลองมองๆดูแล้ว นักเรียนภายในห้องนี้จะแบ่งกลุ่มตามเหล่าทัพ ทัพทารอนที่ผมเห็นมีอยู่เพียงแค่ 3 กลุ่ม กลุ่มละ 4 คน ไม่นับรวมกับสาวผมเงินแล้วก็ไอ้หน้าหวานที่มีกันแค่สองคน..

“เฮ้ย..เธอว่ายังไงนะ ยัยขยะ..คิดว่ามีหน้าตาสวยนิดหน่อย ฉันจะไม่กล้าตบหรือไง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อของฉันเป็นใคร..?”เสียงของนักเรียนคนแรกที่ตะโกนสวน มันเป็นชายผมทองหน้าตาหล่อเหลา สังกัดอยู่ในเหล่าทัพเอทารอส อีกทั้งไอ้เจ้านั่นยังให้ความรู้สึกเหมือนกับพวกลูกคุณหนู..

ปัง..!!!!!!

“เนมอร์ เทเรียส แกรู้หรือเปล่าว่ากำลังทำอะไรอยู่..? คิดว่าแกเป็นลูกชายของพันโทนีมัส ฉันจะลงโทษแกไม่ได้หรือไง..? แกก็น่าจะรู้ว่าตราบใดที่ยังอยู่ในอาคัส ไม่ว่าแกจะเป็นลูกชายของใคร มันก็ไม่มีผล..!”สไปร์สที่ทุบโต๊ะอย่างแรง พร้อมทั้งตวาดเสียงใส่ไอ้เจ้าหัวทอง..

“อาจารย์สไปร์ส แต่ยัยนั่นมันด่าพ่อผมนะ..? ไหงอาจารย์ถึงไปเข้าข้างมันล่ะ..? หรือว่าอาจารย์เห็นว่ามันอยู่เหล่าทัพเดียวกัน ก็เลยถือหา..ง..?”

ปัง..!!!!!

“ลองแกพูดอีกสักคำดูสิ ฉันจะดึงลิ้นของแกออกมาตัดและส่งไปให้พ่อของแก..”สไปร์สที่ทุบโต๊ะอย่างแรง ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยแววตาที่แสนจะเย็นยะเยือก ส่งผลทำให้ไอ้หัวทองถึงกับหน้าเสีย จนต้องสงบปากสงบคำในทันที..

“เธอเองก็ด้วยเอลิเซีย วาดิเนียร์ อย่าคิดว่าพ่อของเธอรู้จักกับฉันแล้วจะพูดอะไรออกมาก็ได้..”สไปร์สที่หันไปต่อว่าสาวผมเงิน ชื่อเอลิเซียสินะ..

“ขอโทษค่ะ ต่อไปฉันจะระวังคำพูด..”เอลิเซียที่ตอบกลับด้วยความเคารพ..

“และฉันจะขอย้ำพวกแกทุกๆคนที่อยู่ที่นี่เอาไว้ จงจำใส่กะลาหัวเอาไว้ซะ ไม่ว่าจะอยู่เหล่าทัพไหน หรือไม่ว่าพวกแกจะมาจากตระกูลอะไร เมื่ออยู่ในอาคัสทุกคนล้วนเท่าเทียม อาจารย์ทุกๆคนที่ถูกคัดเลือกมาต่างปฏิบัติกับนักเรียนในมาตรฐานเดียวกัน ถ้าเกิดฉันได้ยินใครสักคนพูดแบบไอ้เวรเนมอร์อีก ฉันจะตัดลิ้นมัน..!”สไปร์สที่แผดเสียงตวาดออกมา เธอในตอนนี้ดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก จนถึงขั้นทำให้เหล่านักเรียนหน้าถอดสี แต่ก็นะ..ยังโหดสู้เจ๊เจมิสของผมไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว..

“เอาล่ะ..ส่วนแกก็ไปนั่งที่ได้แล้ว..”สไปร์สที่หันมาบอกกับผม ซึ่งผมก็พยักหน้า ก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปยังที่นั่ง 

และทันทีที่เดินมาถึงไอ้หน้าหวานก็เขยิบเข้าไปข้างใน ทำให้เอลิเซียต้องเขยิบตาม จึงเปิดเป็นที่ว่างให้ผมได้นั่ง

ซึ่งที่นั่งของผมจะอยู่แถวเดียวกันกับเอลิเซียแล้วก็ไอ้หน้าหวาน ล็อกหนึ่งจะนั่งได้สี่คน แต่ทว่าล็อกของพวกเรากลับมีเพียงแค่ 3 คนเท่านั้น ดูเหมือนว่ากลุ่มของผม ถ้ารวมผมเข้าไปแล้วยังจะขาดคนอยู่อีกหนึ่งคน..

“อะ..เออคือ บังเอิญจังนะครับ..”

“หุบปาก..”

ไอ้หน้าหวานที่พยายามจะเปิดประเด็นพูดคุยกับผม แต่สุดท้ายกลับต้องถูกผมดักทางเอาไว้ จนทำให้มันต้องหน้าแห้งไป..

“เฮ้ย..ไอ้ผมปิดตา คนเขาอุตส่าห์ชวนคุย ทำไมแกถึงพูดแบบนี้วะ..?”

“หุบปากไป ยัยหัวงอก..”

เอลิเซียที่เปิดประเด็นต่อว่าผม เมื่อเห็นว่าผมพูดไม่ดีกับไอ้หน้าหวาน แต่แล้วเธอก็ต้องพบเจอกับจุดจบเดียวกันกับมัน..

“นะ..นี่ กะ..แก..!”เอลิเซียที่หน้าเสียไปชั่วขณะ ก่อนที่เธอจะกัดฟันแน่นด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ เฮ้อ..แล้วไหงผมถึงไปว่าเธอกันนะ..

“ไม่เอาน่าคุณเอลิเซีย คุณสตาร์เขาคงจะอารมณ์ไม่ดีน่ะครับ เมื่อเช้านี้เขาก็พึ่งจะถูกแก๊งกระทิงเหล็กหาเรื่องไป..”ไอ้หน้าหวานที่บอกกับเอลิเซีย พอเธอได้ยินก็เบิกดวงตากว้างขึ้น..

“หะ..ห้ะ..? ไอ้ผมปิดตานี่น่ะเหรอ คนที่นายเล่าให้ฉันฟังว่าจัดการซัดไอ้พวกแก๊งอันธพาลนั่น..?”เอลิเซียที่กล่าวออกมา เธอดูเหมือนจะอึ้งเป็นอย่างมาก..

“ใช่ครับ..”

“นายจำผิดคนหรือเปล่า คนที่มีฝีมือขนาดนั้นจะมาเข้าแผนกยุทธวิธีทำไม..?”เอลิเซียที่ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบถามที่ข้างหูของไอ้หน้าหวานจนแทบจะหอมแก้ม แต่นั่งกันอยู่ใกล้แค่นี้มีเหรอที่ผมจะไม่ได้ยิน มิหน่ำซ้ำจากเหตุการณ์นี้มันก็ทำให้ผมจับสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ..

“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่ผมจำเขาได้..”ไอ้หน้าหวานที่ตอบกลับ..

“นี่..ถ้าพวกแกจะนินทาหรือจะจู้จี๋ก็ช่วยเขยิบไปอีกสักนิดจะได้ไหม พอดีว่าฉันไม่ได้หูตึง..”ผมที่บอกกับคนทั้งสอง พอเอลิเซียได้ยินก็ถึงกับผงะ..

“อึก..”เอลิเซียที่เขินจนหน้าแดง เธอไม่ได้ตอบโต้ผม แถมยังก้มหัวเบนหน้าไปทางอื่น ชัดเลย..ยัยนี่แอบชอบไอ้หน้าหวานสินะ..

“รอมันคบกันก่อน พอถึงตอนนั้นก็ NTR แม่งเลย..”เสียงของไอ้จ้อนที่กล่าวแนะนำออกมา เท่าที่ฟังจากน้ำเสียงดูเหมือนว่าแม่งจะเอาจริงซะด้วย..

‘แหม่..พ่อจู๋คุณธรรม ว่าแต่ฉัน..แกเองก็ระยำไม่ต่างกันนี่หว่า..’ผมที่ตอบกลับ หึ..สถาบันงั้นเหรอ..ชักจะสนุกขึ้นมาแล้วล่ะสิ..

 

 

 

ไรท์:คอมเม้น..~ หึๆงุงิ