ผมทิ้งลีโอนาร์โดไว้เบื้องหลังและเดินต่อไปผ่านนักเรียนหลายคน จนกระทั่งมาถึงห้องของผู้อำนวยการ 

หลังจากเคาะประตูเสร็จแล้วผมก็เปิดเข้าไปข้างในก่อนจะพบกับมิร่าและเกรซที่มองมาหาผมพร้อมรอยยิ้มเมื่อผมเดินไปนั่งข้างเกรซ

“เธอรู้สึกดีขึ้นหรือยัง?”

มิร่าถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและห่วงใย

“ดีขึ้นมากแล้วครับ”

ผมตอบกลับไปก่อนที่พวกเราจะเปลี่ยนไปคุยเรื่องสำคัญที่ต้องจัดการ

“ฉันคุยกับท่านพ่อแล้ว เขาจะมาที่นี่ในไม่ช้าเพราะเรื่องแบบนี้ควรทำแบบเจอหน้ากัน”

มิร่ากล่าว

“ท่านปู่กำลังจะมาที่นี่เหรอครับ?”

ผมถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจเล็กน้อย เนื่องจากเป็นเวลานานแล้วที่ผมไม่ได้เจอผู้ชายเคร่งขรึมแต่ใจดีคนนั้น ปู่ทางฝั่งพ่อของผม แม็กซ์ ไลออนฮาร์ต นายพลผู้ยิ่งใหญ่ในตำนานของอาณาจักรเอซเรอิล ชายผู้ซึ่งชื่อของเขาทำให้เกิดทั้งความกลัวและความเคารพ เป็นหนึ่งในนายพลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่โลกเคยมีมา

ชายผู้ที่ยังคงคุ้มครองพรมแดนของอาณาจักรแม้ในสภาพปัจจุบันของเขา เป็นผู้มีหลักการ, พลังและความโหดเหี้ยมมากมาย แต่สำหรับผม เขายังคงเป็นชายแก่ที่พยายามอย่างดีที่สุดที่จะเป็นปู่ที่ยอดเยี่ยม ความทรงจำวัยเด็กของผมเต็มไปด้วยภาพปู่ที่พยายามทำให้ผมหัวเราะ หรือภาพของเขาที่พยายามรักษาท่าทางเคร่งขรึมเพื่อให้ผมรู้สึกสบายใจ

ในหน้าที่การทหารของเขา ถ้าทหารคนใดมาสายแม้แต่นาทีเดียว พวกเขาจะต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก แต่ถ้าเป็นผม เขาจะสั่งให้ทหารทุกคนมาสายเพื่อที่ผมจะไม่โดดเด่น เขาเป็นคนรักครอบครัวและเป็นคนที่ผมเคารพ, รักและห่วงใย นิสัยซึนเดเระของนอร่าเองก็อาจได้รับมาจากเขาก็ได้

“น้าบอกอะไรท่านปู่ไปบ้างเหรอครับ?”

ผมถาม

“ก็ไม่มากหรอก เพราะเราไม่สามารถบอกรายละเอียดผ่านทางการสื่อสารแบบนี้ได้ ดังนั้นน้าเลยบอกเขาแค่พอให้เขาลาพักแล้วมาที่นี่ และเขาก็อยากเจอเธอใจจะขาด เธอไม่รู้หรอกว่าเขาภูมิใจในตัวเธอขนาดไหน”

มิร่าพูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ

“แล้วลูกวางแผนการโจมตีนี้ไว้เมื่อไหร่หล่ะ?”

เกรซถาม

“เร็วๆ นี้แหละครับ ผมมีบางอย่างที่ต้องจัดการ และถ้าพวกแม่จะมากับผม เราก็ควรระวังตัวให้มากเนื่องจากที่นี่เป็นอาณาจักรอื่น ซึ่งเราคงไม่อยากให้เกิดปัญหาทางการทูตหรอกใช่ไหมหล่ะครับ เพราะแค่นั้นก็อาจจะเพียงพอที่จะจุดประกายความขัดแย้งและสงครามได้แล้ว”

ผมพูด ซึ่งพวกเธอ 2 คนก็พยักหน้าเข้าใจ พวกเธอไม่ใช่คนโง่ จึงเข้าใจถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้นถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผยได้ว่าความเสียหายจะร้ายแรงขนาดไหน โดยเฉพาะสำหรับมิร่าที่มีฐานะเป็นราชวงศ์ ซึ่งมีบางกฎหมายของโลกที่ต้องทำตามอยู่ ทำให้เธอไม่สามารถทำอะไรโดยไม่คิดได้ถึงแม้เธอจะมีพลังก็ตาม

ถ้าไม่มีกฎเกณฑ์เช่นนี้ โลกคงจะถูกเผาไหม้ด้วยสงครามไปนานแล้ว

“พูดถึงปัญหาทางการทูตแล้ว โลร่าเพิ่งจะติดต่อแม่มาด้วยแหละจ่ะ”

เกรซพูดขึ้นมา

“ป้าลอร่าเหรอครับ? เธอต้องการอะไรครับ?”

ผมถาม

“เธอไม่ได้บอกอะไรและบอกแค่ว่ามีบางอย่างสำคัญที่ทำให้เธอกำลังจะมาที่นี่เร็วๆ นี้หน่ะจ่ะ”

เกรซตอบทำให้บรรยากาศในห้องเงียบลง

“จักรพรรดินีกำลังจะมาที่นี่งั้นเหรอ? นั่นไม่ใช่เรื่องดีเลย…”

มิร่าพูดด้วยเสียงเคร่งขรึม ในใจของเธอคิดว่าโลร่าไม่ชอบเธอ เพราะจักรพรรดิยังคงรักและปรารถนาในตัวมิร่าอยู่จนถึงทุกวันนี้

“ไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ เธอดูเหมือนจะมาที่นี่อย่างลับๆ ดังนั้นคงไม่จำเป็นต้องมีพิธีการใดๆ”

เกรซพูด

“แต่ถึงอย่างนั้น เรื่องนี้ต้องถูกจัดการให้เรียบร้อย เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ มันจะเป็นปัญหาระหว่างประเทศอีกเรื่องหนึ่งได้หน่ะสิ”

มิร่าพูดพร้อมกับขมวดคิ้วพลางลูบศีรษะของตัวเองเล็กน้อย

“ไว้พวกเราค่อยจัดการเมื่อถึงตอนนั้นแล้วกันครับ แต่ตอนนี้ นี่คือแผนการที่ผมจะดำเนินการกับดาร์กไนท์ครับ พวกแม่ควรอ่านหน้าที่ของตัวเองให้ละเอียดไว้นะครับ เราไม่สามารถให้มีการรั่วไหลได้ ทุกอย่างต้องไปตามแผน”

ผมพูดพลางส่งเอกสารให้เกรซและมิร่า ซึ่งรวมถึงหน้าที่ของนอร่าด้วย ซึ่งเกรซจะเป็นผู้ส่งต่อให้

“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ พอดีผมยังมีเรื่องอื่นให้จัดการอยู่อีก”

ผมพูดขณะยืนขึ้นเพื่อจะออกจากห้อง ในตอนนั้นเองที่สายตาของผมสบตากับมิร่าทำให้ความรู้สึก ‘ผิด’ ผ่านเข้ามาในจิตใจขณะที่ผมเดินออกไป และผมก็เห็นดวงตาของมิร่าหรี่ลงเล็กน้อยก่อนจะกลับเป็นปกติได้ 

ผมโบกมือครั้งสุดท้ายแล้วออกจากห้องไป ตอนนี้เธอคงจะยังไม่สืบค้นอะไร แต่ต่อมาเมื่อความรู้สึก ‘ผิด’ นี้เพิ่มมากขึ้น ผมมั่นใจว่าอย่างน้อยมิร่าต้องพยายามตรวจสอบดูแน่ๆ

‘และนั่นคือเวลาที่ฉันจะลงมือ’

ผมคิดในใจขณะที่เดินออกไป แต่ทันใดนั้นขณะที่ผมกำลังก้าวขาอยู่ๆ…สภาพแวดล้อมรอบตัวผมก็เปลี่ยนแปลงไป 

ผมกระพริบตาก่อนจะพบว่าตัวเองกลับมาอยู่ในสถานที่ที่คุ้นเคย ก่อนที่ผมจะทันสังเกตเห็นอะไรก็มีพลังอันมหาศาลไหลเข้ามาหาผม ทำให้ผมตกอยู่ในอ้อมกอดที่แสนคิดถึง ใบหน้าของผมถูกปกคลุมด้วยหน้าอกขนาดใหญ่ของออร์เฟียสขณะที่เธอกอดผมแน่น

“โม่ววว~ ฉันคิดถึงเธอมากเลย!”

ออร์เฟียสพูดด้วยน้ำเสียงเปี่ยมด้วยความรักอย่างยิ่ง ขณะที่เธอเอาแต่ขยี้ผมของผมโดยที่แนบหน้าของผมกับอกที่ใหญ่โตของเธออยู่

‘แบบนี้มันชักจะไม่ดีแล้วสิ’

ผมคิดขณะที่รู้สึกว่าปริมาณออกซิเจนในร่างกายถูกตัดขาดขณะที่ออร์เฟียสกอดผมไว้แน่นด้วยหน้าอกอันใหญ่โตของเธอที่ปกคลุมใบหน้าของผมจนมิด และความนุ่มนวลของหน้าอกเหล่านั้นก็ทำให้ผมอ่อนแอ ความสัมพันธ์ที่ไม่เหมือนใครระหว่างเราทำให้ผมรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเธอ

“เพิ่งผ่านไปไม่กี่สัปดาห์ไม่ใช่เหรอครับ”

ผมตอบแล้วเอาหัวออกจากหน้าอกของเธอ 

มือของออร์เฟียสค่อยๆ ปล่อยศีรษะของผมขณะที่ผมยืนอยู่เหนือเธอ

“แต่แม่ก็ยังคิดถึงลูกชายของตัวเองอยู่ดีนี่นา!”

ออร์ฟีอุสตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและเปี่ยมไปด้วยความรัก

“ผมก็คิดถึงแม่เหมือนกันครับ”

ผมพูดพลางโน้มตัวเข้าไปจูบที่ริมฝีปากของเธอ มือของผมเลื่อนไปจับที่เอวของเธอก่อนจะค่อยๆ สอดมือไปที่สะโพกของเธอ เมื่อจับได้แน่นแล้วผมก็เริ่มคลึงมันในขณะที่ยังคงลิ้มรสปากของเธออยู่ 

เสียงจูบที่หยาบโลนของเราดังก้องไปทั่วห้องเมื่อออร์เฟียสจูบกลับมาอย่างหลงใหลขณะที่มือของเธอลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของผม

เราจูบกันอยู่ครู่หนึ่งจนผมเป็นฝ่ายถอนจูบออก มือของผมยังคงจับที่เอวของเธอขณะที่มองไปที่หน้าอกของเธอ ที่ตอนนี้กำลังมีน้ำผึ้งอันแสนอร่อยของเธอรั่วไหลจนชุดของเธอเปียกแฉะ

“มาเถอะ แม่มีอะไรบางอย่างที่อยากลองอยู่หน่ะจ่ะ”

ออร์เฟียสพูดด้วยน้ำเสียงเปี่ยมด้วยความรักแต่เซ็กซี่ก่อนจะดึงผมไปที่เตียง และในไม่ช้าเรา 2 คนก็เปลือยเปล่าโดยสมบูรณ์

….

มุมมองบุคคลที่สาม :

ตอนนี้่ออสตินกำลังนอนอยู่บนเตียงด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า ศีรษะของเขาหนุนอยู่บนตักของออร์เฟียสที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ หน้าอกของเธอยื่นออกมาและเปิดเผยต่อเขา ผมสีเขียวของเธอร่วงหล่นบนใบหน้าของเธอราวกับผ้าม่าน ดวงตาสีเขียวของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนาในขณะที่เธอมองดูเขาดูดน้ำนมจากหัวนมของเธอ

น้ำหวานของเทพีแห่งชีวิตหยดลงบนหน้าอกของเธอและลงบนลิ้นของออสติน ซึ่งเขาก็ลิ้มรสความหวานนั้นในขณะที่เริ่มดูดแรงขึ้น

“อืมมม~”

ออร์เฟียสครางเบาๆ เมื่อปลายลิ้นของออสตินตวัดผ่านหัวนมของเธอ ความรู้สึกนั้นทำให้เธอรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งร่าง 

เธอใช้มือข้างหนึ่งสางผมของเขาขณะที่เพลิดเพลินไปกับวิธีที่เขาเล่นกับหน้าอกขนาดใหญ่ของเธอจากการบีบและนวดมันด้วยมือของเขา 

“ลูกชอบแบบนี้ใช่ไหมจ๊ะ?”

เธอกระซิบด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความปรารถนา สัญชาตญาณความเป็นแม่และความเป็นหญิงของเธอเล่นกับจิตใจของเธอขณะที่เธอพยายามนึกถึงสิ่งที่ตัวเองอยากลอง

ออสตินพยักหน้าโดยที่ปากของเขายังคงแนบอยู่กับหัวนมของเธอ 

ออร์เฟียสยิ้มลงมาให้เขาขณะที่รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองกำลังร้อนขึ้นด้วยความปรารถนา เธอเอื้อมมืออีกข้างลงไปลูบไล้ลำกล้องของเขา นิ้วของเธอกำมันแน่นก่อนจะเริ่มรูดขึ้นลง 

‘เคยอ่านเจอว่าเด็กบางคนชอบแบบนี้’

ออร์เฟียสคิดขณะที่ออสตินครางรอบหัวนมของเธอจากความสุขที่ทับถมเข้ามา

การสัมผัสของออร์เฟียสนั้นช่างรุนแรงและชำนาญ ทำให้ออสตินรู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังจะแข็งตัวขึ้นเรื่อยๆ 

“แม่ใช้มือเก่งจังเลยครับ”

ออสตินครางออกมาด้วยตาหลับลงจากความสุข 

ออร์เฟียสหัวเราะเบาๆ เพลิดเพลินกับวิธีที่ออสตินตอบสนองต่อการสัมผัสของเธอก่อนจะรูดลำกล้องของเขาเร็วและแรงขึ้น 

ในขณะที่เธอรู้สึกได้ว่าเขากำลังเต้นตุบๆ อยู่ในมือของตัวเองนั้น เธอก็ถามเขาขึ้นมาด้วยเสียงที่ต่ำและเซ็กซี่

“นี่คือสิ่งที่ลูกต้องการใช่ไหมจ๊ะออสติน?” 

‘ดูเหมือนว่าเธออยากจะเป็นฝ่ายคุมเกมสินะ’

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่ามันจะเป็นอย่างไรต่อไป ออสตินจึงตัดสินใจเล่นบทลูกแกะเชื่องๆ ตรงหน้าคุณแม่สุดแข็งแกร่ง 

“ใช่ครับ”

เขาครางออกมา 

“ได้โปรดอย่าหยุดนะครับ” 

ออร์เฟียสยังคงรูดมือของเธอ ในขณะที่มืออีกข้างลูบหัวเขาในท่าทางปลอบประโลม เธอชอบความรู้สึกของลำกล้องในมือของตัวเองและรู้สึกถึงความต้องการของตัวเองที่เพิ่มขึ้นเมื่อเห็นออสตินครางและบิดตัวด้วยความสุข

ออร์เฟียสรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของตัวเอง ในขณะที่ความรู้สึกของเธอเต็มไปด้วยความเร้าอารมณ์ เธออดไม่ได้ที่จะปล่อยเสียงครางและหอบออกมาเป็นระยะ เสียงแต่ละเสียงดังและเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่ออสตินยังคงดูดนมจากเต้าของเธอเพื่อดื่มน้ำหวาน เธอรู้สึกว่าตัวเองยิ่งเปียกชุ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จากความต้องการในตัวออสตินที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

“ทั้งใหญ่และแข็งมากเลย” 

เธอพึมพำด้วยเสียงหายใจร้อนๆ ที่รดอยู่ข้างหูออสตินทำให้เขาครางออกมา 

คำพูดลามกส่งออสตินไปถึงจุดสุดยอดส่งผลให้เขาปล่อยน้ำออกมาในมือของออร์เฟียส น้ำนมอุ่นของเขาไหลล้นนิ้วมือของเธอขณะที่เขาร้องเรียกชื่อเธอ

ออร์เฟียสยิ้มลงมาให้ออสตินขณะเพลิดเพลินกับวิธีที่เขาสั่นด้วยความสุข เธอเอนตัวลงมาจูบเขาและลิ้มรสความหวานของน้ำผึ้งบนลิ้นของเขา พวกเธอนอนอยู่ท่านั้นอยู่ครู่หนึ่ง ร่างกายของพวกเธอยังคงพันกันอยู่ขณะที่พักหายใจ

“สุดยอดไปเลยครับ” 

ออสตินกระซิบด้วยตาที่ปิดลงความสุข 

ออร์เฟียสยิ้มกว้างลงมาให้เขาด้วยความรู้สึกพึงพอใจที่ล้นเข้ามา การที่เธอทำให้เขามีความสุขได้นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด เธอลูบผมของเขาพร้อมกับเพลิดเพลินกับสัมผัสของผิวเนียนนุ่มของเขาที่สัมผัสกับนิ้วมือของตัวเอง 

“นี่มันพึ่งจะเริ่มนะจ๊ะ” 

เธอกระซิบด้วยแววตาซุกซน ทุกสิ่งที่เธอได้ศึกษามาจนถึงตอนนี้ต้องถูกนำมาใช้

 

 

 

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\