“อืมม ดูเหมือนว่าปีศาจที่เธอเลือกจะเล่นได้ดีเลยนะ”

ภายในห้องพิเศษที่เหล่าเด็กสาวนั่งกันอยู่ ได้มีหญิงสาวผมและดวงตาสีแดงสดพูดขึ้นมา ผมยาวสีแดงเลือดนกของเธออิงอยู่บนเก้าอี้ที่เธอนั่ง ดวงตาอันเฉียบคมของเธอให้ความรู้สึกที่เฉียบแหลมทำให้เธอดูเป็นคนที่เข้าถึงได้ยาก

ดวงตาของเธอเย็นชาไม่เหมือนกับนอร่าผู้อดทน ดวงตาของเธอไม่มีความรู้สึกใดๆ ดูอ้างว้าง เธอดูเหมือนเป็นคนประเภทที่ไม่แม้แต่จะสะดุ้งแม้ว่าโลกจะลุกเป็นไฟก็ตาม แต่การได้มองใบหน้าที่สวยงามของเธอดูเหมือนจะจุดประกายความปรารถนาของผู้ชายที่จะพิชิตเธอ อิซาเบลล่า เบลเฟกอร์ มกุฏราชกุมารีแห่งประเทศแองเกรีย ประเทศที่ได้รับการยกย่องด้านเวทมนตร์

“แน่นอนอยู่แล้วเขาเก่งกว่าจอมเวทย์ที่เธอเลือกซึ่งถูกฆ่าตายตั้งแต่แรกๆ อีก”

เมื่อได้ยินที่หญิงสาวอีกคนพูด ดวงตาของอิซาเบลล่าก็เป็นประกาย ดูเหมือนว่าชะตากรรมของจอมเวทย์คนนั้นจะถูกกำหนดไว้แล้ว เธอพ่นลมหายใจก่อนจะมองไปยังหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ไม่ใช่เรื่องของเธอซักหน่อยแองเจลิน่า มันเป็นเรื่องภายในกลุ่มของฉัน”

แองเจลิน่า ลูซิเฟอร์ เวลส์ เบลเซบับ มกุฎราชกุมารีแห่งอาณาจักรโอลฟานดินแดนของเหล่าปีศาจ เธอมีผมสีมะกอกที่ยาวถึงไหล่พร้อมกับดวงตาเหมือนจิ้งจอกที่เปล่งประกายราวกับลูกพีช เธอมีรูปร่างเป็นรูปตัวเอสซึ่งถูกคลุมด้วยชุดของเธอ

ใบหน้าของเธอนั้นช่างเย้ายวน ซึ่งดูเหมือนจะดึงเอาความปรารถนาในตัวใครก็ตามที่มองเธอออกมาได้ เธอมีหางสีดำรูปหัวใจบริเวณด้านหลัง เธอมีร้อยยิ้มที่เย้ายวนใจประดับอยู่บนใบหน้าขณะที่เธอพูดกับอิซาเบลล่า

“แล้วถ้าฉันอยากยุ่งหล่ะ? ฉันพูดอะไรผิดไปหรือไง?”

ดวงตาของอิซาเบลล่าขดตัวลงเมื่อได้ยินคำพูดของแองเจลิน่าพร้อมกับมานาของเธอที่ถูกปลดปล่อยออกมาเล็กน้อย ทำให้เกิดบรรยากาศที่อึดอัดภายในห้อง 

ในตอนนั้นเองที่หญิงสาวอีกคนพูดขึ้น

“หยุดได้แล้วทั้ง 2 คน ถ้าพวกเธออยากจะสู้กันหล่ะก็ออกไปสู้กันข้างนอกสิ”

เมื่อได้ยินคำพูดที่ดังขึ้นทั้งคู่ก็มองไปยังผู้หญิงอีกคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกตัว เธอมีส่วนโค้งเว้าอย่างน่าหลงใหล เธอโค้งงออย่างน่าหลงใหล เธอมีรูปร่างที่เกือบจะสมบูรณ์แบบที่สามารถล่อลวงวิญญาณของผู้ชายหลายคนได้ ผมสีฟ้ายาวสวยงามของเธอพลิ้วไหวลงมาที่เอวราวกับน้ำทะเลใสประกอบกับดวงตาสีฟ้าซึ่งมีออร่าที่เฉียบคมและอันตราย แสดงออกถึงความภาคภูมิใจลึกๆ ในตัวเธอ

เธอผู้มีผมสีฟ้าสลวยที่ยาวลงมาถึงข้อเท้านั้นขับเน้นทรัพย์สินของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ มาร์ลีน เคีย เลวีอาธาน ราชินีคนต่อไปของเผ่าวาฬและผู้ปกครองท้องทะเลในอนาคต เธอมองไปยังทั้ง 2 สาวที่กำลังทะเลาะกันด้วยออร่าอันยิ่งใหญ่ที่ส่งออกมา สายตาเย็นชาของอิซาเบลล่ามองไปที่มาร์ลีนก่อนที่เธอจะกลับมาโฟกัสที่หน้าจอของตัวเอง ในขณะที่แองเจลิน่านั้นยิ้มอย่างมีเลศนัย

ในเวลาเดียวกันนั้นเองแม็กซ์และเรียก็ยังคงบรรยายเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในการล่าต่อไป

“อ๊ะ! ดูนั่นสิครับ โรเบิร์ตจัดการไปอีกคนแล้วครับ”

“และที่นี่เรามีมาเรียซึ่งซ่อนตัวอยู่ในเงามืดและคอยส่งคนอื่นออกไปโดยที่พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาตายอย่างไรค่ะ!”

“ดูนั่นสิครับโรมาโนกำลังล่ามอนส์เตอร์ต่างๆ เพื่อสะสมคะแนนให้มากขึ้นอยู่ครับ ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครหยุดขวานของเขาได้เลยนะครับ”

แม็กซ์และเรียคอยดูฉากต่างๆ ตรงหน้าพวกเขาก่อนจะนำฉากที่น่าสนใจเหล่านั้นไปแสดงบนจอขนาดใหญ่เพื่อสร้างบรรยากาศที่ร้อนระอุในสเตเดียม ในไม่ช้าแม็กซ์ก็สะดุดตากับฉากๆ หนึ่งพร้อมกับที่เขาส่งฉากดังกล่าวขึ้นไปบนหน้าจอขนาดใหญ่ด้านบน

“ทุกคน! ดูนี่สิครับ ที่นี่เรามีปีศาจโมสาร์ทที่กำลังแกว่งดาบของเขาผ่านการตามล่าอยู่ครับ!”

ในไม่ช้าเหล่านักเรียนก็มุ่งความใจไปที่หน้าจอซึ่งมีปีศาจสี่มือ ผิวสีเทากำลังล่าอยู่ เขามีดาบ 4 เล่มอยู่ในมือขณะต่อสู้กับกลุ่มนักเรียนคนอื่นๆ เขาไม่ได้เสียเปรียบเลยในขณะที่เขาฆ่านักเรียนเหล่านั้นไปครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่นานกลุ่มนักเรียนทั้ง 4 คนก็ถูกจัดการไปจนหมด

“ดูสิครับ! โมสาร์ทได้รับการเสนอชื่อให้เป็นหนึ่งในผู้ที่มีโอกาสชนะมากที่สุดในแบบสำรวจที่เราจัดทำขึ้นครับและดูเหมือนว่าเขาจะยึดมั่นในความแข็งแกร่งของเขาเองโดยไม่ถูกขัดขวาง ดูเหมือนว่าเขาจะมีโอกาสสูงที่จะชนะการล่าเซธในปีนี้นะครับ!”

เมื่อแม็กซ์พูดจบ นักเรียนปีศาจหลายคนก็ส่งเสียงร้องตะโกนชื่อของโมสาร์ทขึ้นมา แม้แต่แองเจลิน่าก็ผงกศีรษะในขณะที่เธอพึมพำอย่างเห็นด้วย 

ทันใดนั้นก็มีเสียงหวดดังขึ้นและหลังจากนั้นภาพบนหน้าจอก็เหลือเพียงร่างของโมสาร์ทเท่านั้น หัวของเขาโดยระเบิดไปซะแล้ว!

แม็กซ์ : “…”

เหล่านักเรียน : “…”

ผู้หญิงภาพในห้อง : “…”

ความเงียบยังคงอยู่ขณะที่นักเรียนทุกคนมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยความไม่อยากเชื่อว่าผู้เข้าแข่งขันที่เก่งที่สุดคนหนึ่งกำลังสลายกลายเป็นเศษผงไป บางคนถึงกับขยี้ตาด้วยความงุนงง บางคนก็สบถออกมาเพราะต้องเสียเงินที่ลงเดิมพันไป

“รีเพลย์!!”

ไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนแรกที่ตะโกนขอชมรีเพลย์ แต่ว่าไม่นานหลังจากนั้นคนอื่นๆ ก็เริ่มตะโกนถามหาคำอธิบายกับสิ่งที่เกิดขึ้น แม้แต่สาวๆ ในห้องเองก็สนใจเช่นกัน จะยกเว้นก็เพียงแองเจลิน่าที่มีสีหน้ามืดมนจากการสูญเสียหนึ่งในผู้เล่นชั้นนำของตัวเองไป

ในไม่ช้าแม็กซ์และเรียก็เริ่มมองผ่านหน้าจอโดยเล่นวิดีโอที่บันทึกไว้อย่างช้าๆ ในไม่นานฉากนั้นก็เริ่มชัดเจนขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วทั้งแม็กซ์และเรียก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ พวกเขาไม่รอช้าอีกต่อไปและส่งฉากดังกล่าวขึ้นไปบนหน้าจอขนาดใหญ่ในทันที 

เรียเปิดปากของตัวเองก่อนจะพูดขึ้นมา

“ทุกคนต้องมีเชื่อในสิ่งที่เกินขึ้นแน่ๆ ค่ะ! โปรดดูกันเองได้เลยค่ะ”

เมื่อเธอพูดจบฉากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็แสดงขึ้นบนหน้าจอแบบสโลว์โมชั่น ภายใต้สายตาของทุกคน พวกเขาเห็นว่าขณะที่โมสาร์ทฆ่าศัตรูคนสุดท้ายเสร็จแล้วและกำลังโห่ร้องด้วยความดีใจอยู่นั้น ในตอนนั้นเองก็ได้มีลูกธนูค่อยๆเคลื่อนที่อย่างช้าๆ เข้าไปข้างในปากของโมสาร์ทก่อนที่มันจะระเบิดหัวของเขา

ทุกคนต่างหายใจเข้าลึกๆ เมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ลูกธนู! ลูกธนูแค่ดอกเดียวก็สามารถสังหารหนึ่งในผู้เข้าร่วมอันดับต้นๆ คนหนึ่งได้แล้ว! แม็กซ์ไม่รอให้ใครเอ่ยถามอีก เขาเลื่อนฉากไปยังตำแหน่งของนักธนูที่ยิ่งลูกธนูดอกนั้นออกมาในทันที และในไม่ช้าทุกคนก็ได้เห็นเด็กผมสีน้ำตาลซึ่งมีดวงตาสีดำที่ถือคันธนูกำลังยืนอยู่เหนือเนินเขาแห่งหนึ่ง

เมื่อเห็นเช่นนั้นนักเรียนบางคนถึงกับตาถลนออกมา ไม่ใช่เพราะตัวของเด็กหนุ่มคนนั้น แต่เป็นเพราะเขาคนนั้นยืนอยู่ห่างออกไปอย่างน้อย 2-3 กิโลเมตรจากจุดที่โมสาร์ทตาย! เขาสามารถฆ่าโมสาร์ทจากระยะไกลขนาดนั้นได้! 

เมื่อเห็นฉากนี้ดวงตาของโอลิเวียก็เป็นประกายก่อนจะหันไปถามผู้หญิงอีกคนที่อยู่ข้างหลังเธอ

“นีน่า ขอข้อมูลของนักเรียนคนนี้ให้ฉันหน่อยสิ”

นีน่า เด็กสาวตัวเตี้ย ผมสีน้ำตาล นัยน์ตาน่ารัก หงกศีรษะก่อนที่จะมีกระดานปรากฏขึ้นในมือของเธอ เธอก้มศีรษะลงเพื่อมองผ่านมันด้วยความเร็วเหนือมนุษย์ ก่อนที่ไม่กี่วินาทีต่อมาเธอจะหันกลับามองโอลิเวียพร้อมกับขมวดคิ้ว

“จากที่ฉันค้นหามาชื่อของเขาคือออเธอร์ค่ะ แต่ข้อมูลของเขาระบุไว้ว่าเขาเป็นผู้ใช้หอกและดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีความสามารถที่ยอดเยี่ยมในการต่อสู้เลยค่ะ”

เมื่อนีน่าพูดจบเธอก็หันกลับมามองที่นอร่าซึ่งกำลังขมวดคิ้วอยู่ ขณะที่เธอกำลังแอบมองนอร่าและกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง คาร์เมลที่ยืนอยู่ก็ชิงพูดขึ้นมาซะก่อน

“พวกเธอสังเกตุไหมว่าเขาไม่ได้รับคะแนนเลยหลังจากที่ฆ่าอีกฝ่าย?”

เฉพาะตอนที่คาร์เมลพูด สาวๆ คนอื่นๆ ก็มุ่งความสนใจไปที่ประเด็นนี้ในทันที นักเรียนแต่ละคนจะได้รับตราที่จะบันทึกคะแนนของพวกเขาหลังจากการฆ่าแต่ละครั้ง คะแนนเหล่านั้นจะสามารถใช้ได้โดยบุคคลที่เป็นเจ้าของมันเท่านั้น ดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถขโมยตราของคนอื่นได้

“แล้วคนอื่นจะสวมรอยเป็นเขาเพื่ออะไรกันหล่ะ? มันมีประโยชน์ยังไงกัน?”

คราวนี้เป็นแองเจลิน่าที่พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มที่ทึ่งๆ คำถามของเธอมีนัยสำคัญบางอย่างอยู่ ท้ายที่สุดแล้วเขาจะได้อะไร? แม้ว่าคนๆ จะปลอมตัวเป็นคนอื่น เขาก็ต้องเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มชั้นปีที่ 5 และเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียน แล้วจะมีประโยชน์อะไรในการซ่อนพลังของตัวเองกัน?

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\