ทุกคนในสเตเดียมต่างจับจ้องไปยังหน้าจอที่มีการฉายภาพหลายๆ ฉากของเหล่านักเรียนที่พยามอย่างสุดความสามารถเพื่อไปสู่จุดสูงสุด พวกเขาแต่ละคนต้องเผชิญกับปัญหาที่แดกต่างกันในตอนที่พวกเขาพยายามไปให้ถึงจุดสูงสุด

“การล่าเซธปีนี้หนักกว่าปีที่แล้วจริงๆ”

เสียงสะกดจิตของแคทเธอรีนดังขึ้นภายในห้องดึงความสนใจของสาวๆ คนอื่นให้หันมาที่เธอ สาวๆ คนอื่นไม่ได้พูดอะไรแต่ก็มีแววตาที่เห็นด้วยเล็กน้อยขณะที่มองดูเหล่านักเรียนที่พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อไปให้ถึงจุดสูงสุด 

ขณะที่กลับมายังการทดสอบ ออเธอร์ตัวปลอมกำลังรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง แต่เขาก็สามารถสลัดมันออกไปได้อย่างรวดเร็ว

‘คงถึงเวลาที่ต้องเอาจริงสักหน่อยแล้ว’

ออเธอร์ตัวปลอมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเพิ่มความเร็วของตัวเอง แน่นอนว่าในขณะเดียวกันเขาก็ทำให้มันดูเหมือนว่ายากสักนิดหน่อยเพราะเขาไม่อยากให้คนอื่นคิดว่ามันง่ายเกินไปสำหรับเขา

ในไม่ช้าความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นในตอนที่เขาเคลื่อนที่ผ่านบันได เนื่องจากเขาเดินช้าในตอนแรก คนอื่นๆ อีกหลายคนเลยไปถึงประมาณขั้นที่ 2,000 กันแล้ว โดยทิ้งเขาไว้ข้างหลังแต่เขาไม่ได้กังวลขนาดนั้น เขาเริ่มก้าวเร็วขึ้นจนตามทันนักเรียนคนอื่นได้อย่างรวดเร็ว

600 ขั้น

700 ขั้น

1,000 ขั้น

เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วแต่ ‘ตะกุกตะกัก’ บ้างเป็นบางขั้น ในบางขั้นเขาจะรู้สึกปวดหัวหรือโดยการโจมตีด้านจิตใจสร้างภาพลวงตาต่อหน้าเขาบ้างเป็นบางครั้ง ถ้าใครไม่มีพลังจิตที่ดีก็จะถูกดึงเข้าไปในภาพลวงตาและไม่สามารถก้าวต่อไปได้

แน่นอนว่าการโจมตีด้านจิตใจระดับต่ำนั้นไม่ได้ผลกับเขาด้วยพรและสิ่งของที่เขาสวมใส่เพื่อป้องกัน ภายใต้สายตาที่ไม่เชื่อของคนอื่น เขาก้าวผ่านแต่ละขั้นอย่างง่ายดายด้วยความรวดเร็ว

เขาไล่ตามคนที่อยู่ด้านบนได้อย่างรวดเร็ว นักเรียนคนอื่นต่างตกตะลึงในตอนที่เห็นนักเรียนอีกคนเดินผ่านไปอย่างง่ายดาย พวกเขารู้สึกเพียงลมและต่อมาพวกเขาก็เห็นเด็กหนุ่มอีกคนข้างหน้าพวกเขาซึ่งกำลังเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่รวดเร็ว

นักเรียนคนหนึ่งที่อยู่ด้านบนหันศีรษะกลับไปเมื่อได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง ในตอนที่มองไปรอบๆ พวกเขาก็เห็นเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลกำลังวิ่งขึ้นบันไดตามพวกเขามา ดวงตาของเลโอนาร์โดเบิกโพลงเมื่อเห็นใครบางคนเดินผ่านบันไดได้อย่างง่ายดาย เมื่อเห็นว่าออเธอร์ตัวปลอมกำลังเคลื่อนไหวแบบนี้ นักเรียนที่อยู่ด้านบนสุดก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ

ในไม่ช้าหลายคนที่อยู่ด้านหน้าก็พยายามเพิ่มความเร็วขึ้นมาเพื่อพยายามก้าวไปข้างหน้า จนบางคนก็เผลอบางคนทำร้ายตัวเอง ออเธอร์ตัวปลอมไม่ได้สนใจพวกเขาขณะที่เขาเดินผ่านแต่ละขั้นด้วยการเคลื่อนไหวเบาๆ ไม่นานเขาก็ไล่ตามคนที่อยู่บนสุดทันแต่เขาก็ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้นและเดินหน้าต่อไป

นักเรียนคนอื่นทำได้เพียงตกตะลึงเมื่อเห็นนักเรียนวัยเดียวกันเดินผ่านการทดสอบเจตจำนงอย่างง่ายดาย ในไม่ช้าออเธอร์ตัวปลอมก็มาถึงบันไดขั้นที่ 3,000 แม้ว่าเขาจะไม่หยุดขณะที่เดินขึ้นไปข้างบนต่อก็ตาม

และภายใต้สายตาที่ไม่เชื่อของผู้ชมและนักเรียนที่เขาก็มาถึงจุดสูงสุดโดยยืนอยู่ที่บันไดขั้นสุดท้าย เขามองลงไปยังเบื้องล่างและเห็นนักเรียนคนอื่นๆ ที่กำลังดิ้นรนด้วยทุกสิ่งที่พวกเขามี เขาทำเพียงแค่มองนักเรียนพวกนั้นด้วยรอยยิ้มในขณะที่รอให้คนที่เหลือขึ้นมาถึงด้านบน

เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของออเธอร์ตัวปลอมที่กำลังยืนอยู่เหนือพวกเขา นักเรียนที่เหลือก็รู้สึกว่าร่างกายของพวกเขาร้อนขึ้นด้วยความอับอาย สุดท้ายพวกเขาก็ไม่สามารถอดทนตัวเองไว้ได้อีกต่อไป พวกเขาพยายามก้าวไปข้างหน้าด้วยความกระตือรือร้นที่มากขึ้น 

เลโอนาร์โดรู้สึกอับอายจากการถูกจ้องมองของออเธอร์ตัวปลอมและในที่สุดเขาก็ตัดสินใจใช้พลังจากดาบของเขา ในไม่ช้าความกดดันรอบตัวเขาก็ลดลง ในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าเร็วขึ้น คนอื่นๆ ก็สังเกตเห็นสิ่งนี้เช่นกัน พวกเขาได้แต่สาปแช่งในตอนที่เห็นม้ามืดอีกคนในเกมนี้ ดวงตาของเลโอนาร์โดไม่สั่นคลอนในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าจนในไม่ช้าเขาก็มาถึง 500 ขั้นสุดท้าย

แต่ละก้าวช่างรู้สึกลำบากแต่เขาก็ไม่ได้หยุดเดินแต่อย่างใด เขาเดินหน้าต่อไปในโดยที่แต่ละก้าวรู้สึกเหมือนมีก้อนหินอยู่บนหลัง เดินด้วยพลังแห่งความมุ่งมั่นของเขา ในตอนนี้เองที่เขาเข้าใจว่ามันยากแค่ไหน เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กหนุ่มผมน้ำตาลที่อยู่ข้างบนจะก้าวผ่านแต่ละขั้นนี้ไปได้อย่างง่ายดาย

ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเขาก็มาถึงจุดสูงสุดจนได้ เขาหายใจหอบในขณะที่ยืนอยู่บนยอดสุด เขามองท้องฟ้าขณะที่กรีดร้องด้วยความกระตือรือร้นก่อนจะมองพื้นด้วยความภาคภูมิใจที่อยู่ภายในดวงตา และในไม่ช้าสายตาของเขาก็หันไปทางเด็กหนุ่มผมน้ำตาลซึ่งยืนอยู่ด้านข้าง เขามองไปเด็กหนุ่มพร้อมกับชี้หน้าอีกฝ่าย

“ฉันจะต้องเป็นคนที่ชนะ”

‘อ๋าาา…เขาจำเป็นต้องพูดอะไรไร้สาระเหมือนตัวเอกด้วยเหรอไงเนี่ย?’

ออเธอร์ตัวหลอมมองเลโอนาร์โดครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะหลับตาลงโดยไม่สนใจคำพูดของเด็กหนุ่มผมดำเลยซักนิด เลโอนาร์โดเองก็ไม่ได้พูดอะไรอีกพร้อมกับเดินไปทางว่างข้างๆ เพื่อพยายามยืนห่างๆ อีกฝ่าย

เวลาผ่านไปอีก 1 ชั่วโมงกว่าที่นักเรียนที่เหลือจะมารวมตัวกันที่ด้านบนได้สำเร็จ พวกเขาทั้งหมดต่างเหนื่อยและพยายามหายใจเข้าลึกๆ เพื่อรับอากาศเข้าไปให้ได้มากที่สุดกันอยู่ขณะที่นอนแผ่กันอยู่บนพื้น โดยที่ส่วนใหญ่พวกเขามักจะเหลือบมองออเธอร์ตัวปลอมอย่างน้อย 1-2 ครั้งเพื่อดูว่าเคยเห็นเขามาก่อนหรือไม่

บางคนถึงกับเดินเข้าไปหาเขาเพื่อพยายามจะเริ่มต้นการสนทนา แต่เขากลับเพิกเฉยต่อพวกเขาจนทำให้เกิดความเดือดดาลขึ้นมา แต่ออเธอร์ตัวปลอมก็ไม่ได้สนใจพวกเขาเลยแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่ยืนอยู่กับที่เพื่อรอให้รอบสุดท้ายเริ่มขึ้น และในไม่ช้าข้อความประกาศก็กลับมาอีกครั้ง

[ ขอแสดงความยินดีกับทุกคนที่มาถึงจุดสิ้นสุดกันได้! พวกคุณได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่ามีความตั้งใจที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่ย่อท้อและมีพลังพอที่จะเอาชนะความยากลำบากไปได้ด้วยตัวเอง! ดังนั้นจงยืนหยัดด้วยความภาคภูมิใจ! ตอนนี้รอบสุดท้ายกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว! ]

[ คน 2 คนจะต้องแข่งขันกันและจะมีเพียง 1 เดียวเท่านั้นที่จะออกจากจุดสุดท้ายไปได้ ดังนั้นมาดูกันว่าใครจะเป็นผู้ชนะในที่สุด ]

ทันทีที่เสียงเงียบลงนักเรียนทุกคนที่ขึ้นไปถึงจุดสูงสุดก็โดนแสงสว่างเคลื่อนย้ายออกไป 

ออเธอร์ตัวปลอมลืมตาขึ้นก่อนจะพบว่าตัวเองปรากฏตัวขึ้นบนกระดานโต้คลื่น เมื่อมองลงไปที่เท้าจะเห็นได้ว่าเขากำลังโต้คลื่นอยู่เหนือน้ำ 

น้ำไหลไปข้างหน้า ในขณะที่ด้านข้างถูกปิดกั้น เขาอยู่ในสถานที่ทรงกระบอกเหมือนพื้น มันเหมือนสไลเดอร์ในสวนน้ำ ยกเว้นว่ามันกว้างกว่าและช่องว่างที่กว้าง เมื่อหันไปทางด้านข้างเขาก็ตกตะลึงที่เลโอนาร์โดเป็นคู่แข่งของเขา

‘เห้อออ…นี่คือพรหมลิขิตสินะ’

เลโอนาร์โดก็ตกตะลึงเช่นกันที่เห็นเด็กหนุ่มผมน้ำตาลกำลังยืนอยู่ข้างๆ เขา เขาไม่คิดเลยว่าคนที่ตัวเองจะต้องแข่งขันด้วยจะเป็นอีกฝ่าย แต่ในไม่ช้าก็มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมา

“คนที่เก่งกว่าจะเป็นผู้ชนะไป”

ออเธอร์ตัวปลอมเพียงพยักหน้ารับคำพูดของเลโอนาร์โดโดยไม่ได้พูดอะไรและในไม่ช้านาฬิกาจับเวลาก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขา พวกเขาต่างจ้องไปที่มันจนเห็นว่ามันเปลี่ยนเป็นเลข 0

พวกเขาใส่มานาลงไปยังในกระดานโต้คลื่นที่ได้มาพร้อมกับก้าวไปข้างหน้า เลโอนาร์โดยิ้มขณะที่เขานำอยู่ด้านหน้า แต่ในไม่ช้าเขาก็รู้สึกร้อนที่หลัง เขาไม่มีเวลาที่จะหลบ แต่ในขณะที่ความร้อนกำลังเข้าใกล้เขา เลโอนาร์โดก็รู้สึกได้ว่าดาบของเขาสั่นก่อนมันจะมาบังหลังให้เขา

ตู้มมม

เลโอนาร์โดรู้สึกราวกับว่าถูกตีเข้าที่หลังพร้อมกับที่เขาเกือบจะสูญเสียการทรงตัวไป ต้องใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะตั้งรับมันได้ เขาควบคุมการทรงตัวของตัวเองขณะเคลื่อนที่ผ่านน้ำ ดาบเคลื่อนที่จากด้านหลังของเขาก่อนที่มันจะบินไปยังมือของเขา เขาถือดาบไว้พร้อมกับกรีดร้องใส่เด็กหนุ่มผมน้ำตาลที่โจมตีใส่ตัวเอง

“ทำอะไรของนายหน่ะ!?”

ออเธอร์ตัวปลอมไม่ได้ตอบอะไรขณะที่เขายิงธนูใส่เลโอนาร์โด พร้อมกับที่ระงับพลังของเขาให้อยู่ในระดับพลังของเลโอนาร์โด เขาแค่ต้องการทดสอบเด็กผมดำคนนี้เท่านั้น ลูกธนูของเขาพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงขณะที่เล็งไปที่เลโอนาร์โด

เลโอนาร์โดไม่ได้ตื่นตระหนกอะไรขณะที่เขาหวดดาบเพื่อทำลายลูกธนูที่เล็งมายังตัวเอง เขาหวดดาบอย่างรวดเร็วเพื่อตัดลูกธนูแต่ละดอก แต่แล้วก็ได้มีลูกธนู 1 ดอกที่ทะลุมาโดนไหล่ของเขา

“อร๊าาก”

เลโอนาร์โดกัดริมฝีปากของตัวเองในขณะที่เขามองไปยังออเธอร์ตัวปลอม มานาครึ่งหนึ่งของเขาซึมเข้าไปในดาบก่อนที่เขาจะเปิดใช้งานพลังพิเศษของดาบ

คลื่นรังสีดาบของเขาพุ่งออกมาตัวดาบก่อนจะมุ่งตรงไปที่ออเธอร์ตัวปลอมในทันที

ออเธอร์ตัวปลอมไม่ได้ตกใจอะไรและเขาทำเพียงสร้างบาเรียขึ้นมารอบตัวพร้อมกับยิ้มด้วยความมั่นใจเท่านั้น แต่แล้วคลื่นรังสีดาบก็ละลายบาเรียก่อนจะปะทะกับร่างกายของเขาได้อย่างง่ายดาย

‘เวรแล้วนี่มันรังสีต่อต้าน!’

ออเธอร์ตัวปลอมพร้อมกับกระดานโต้คลื่นของเขาบินไปจนชนเข้ากับกำแพงของสไลเดอร์พร้อมกับน้ำที่กระเซ็นปกคลุมตัวเขา 

เลโอนาร์โดมองสิ่งนี้ด้วยรอยยิ้ม เขาดึงลูกธนูออกมาโดยที่เลือดพุ่งออกจากแผลนั้น ในตอนนั้นเองเขาก็ได้ยินเสียงของดูเรนดัลดังขึ้นมาในหัว

‘เลโอระวัง! เจ้านั่นยังไม่ถูกจัดการ!’

ในไม่ช้าเสียงของดูเรนดัลก็ถูกกลบด้วยเสียงแตกของอะไรบางอย่าง ในไม่ช้าเรื่องราวก็กระจ่างขึ้น เมื่อร่างของออเธอร์ตัวปลอมปรากฏขึ้นโดยที่มีรอยแตกร้าวบนตัวเขา 

เมื่อเห็นแบบนี้แล้วออเธอร์ตัวปลอมก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้

“เวรกรรม ฉันทำมันพังซะแล้วสิ”

ในไม่ช้ารอยแตกก็แตกออกพร้อมกับเสียงระเบิดเผยให้เห็นอีกร่างหนึ่งขึ้นมาแทนที่ออเธอร์ตัวปลอม ร่างนั้นคือร่างของเด็กหนุ่มผมสีเงินที่กำลังเปียกน้ำเล็กน้อย ดวงตาสีม่วงของเขาเป็นประกาย ใบหน้าของเขาหล่อเหลาจนดึงดูดสายตาของสาวๆ ที่กำลังรับชมอยู่

เมื่อเห็นรูปร่างที่แท้จริงของม้ามืดในการแข่งขันแล้ว ผู้ชมทุกคนต่างต้องอ้าปากค้าง เด็กสาวต่างตาเป็นประกายระยิบระยับขณะที่พวกเธอมองดูร่างที่หล่อเหลากำลังโต้คลื่นอยู่เหนือน้ำ ในขณะที่หนุ่มๆ บางคนสาปแช่งเขาอยู่อย่างลับๆ

ในขณะเดียวกันเด็กสาวผมสีเงินและดวงตาสีเขียวก็พึมพำขึ้นมาด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้มเมื่อเห็นเด็กชายผมสีเงินคนนั้น

“พี่คะ…”

ในขณะที่นักเรียนคนอื่นๆ เงยหน้าขึ้นมองเด็กชายผมสีเงินโดยมีความรู้สึกหลายๆ แบบทั้ง มีความสุข, ความชื่นชมและบูชาเล็กน้อยฉายผ่านดวงตาของพวกเขา 

ในขณะเดียวกันภายในห้องสุดหรูของสาวๆ ในตอนที่เห็นร่างนั้นบนหน้าจอก็มีเด็กสาวบางคนตะโกนขึ้นมาด้วยเสียงที่ดัง

“ออสติน!”

แต่ทันทีที่พูดจบ สาวๆ ก็มองหน้ากันด้วยสายตาระแวดระวังพร้อมกับอุณหภูมิของห้องที่ลดลง

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\