“เราจะกลับกันเลยไหม?”

ผมถามเอลด้าที่ซบอยู่บนหน้าอกของผม เป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้วที่เรามาที่นี่ เราคุยกันถึงความรู้สึกของกันและกันแล้ว แม้ว่าทุกอย่างจะยังไม่ลงตัว แต่เราก็สามารถจัดการกับเรื่องพวกนั้นได้ในอนาคต

“มู่ววว…ขออีก 5 นาทีค่ะ~~”

เอลด้าท้วงด้วยอาการหน้ามุ่ย เธอกอดผมแน่นขึ้นและไม่ยอมขยับร่างกายของเธอออกจากร่างผมเหมือนเด็กๆ ผมอดไม่ได้ที่จะมองว่าการกระทำของเธอนั้นน่ารักดี ผมต้องการที่จะเอาชนะผู้หญิงคนนี้อย่างสมบูรณ์ แต่ตอนนี้ผมจะค่อยเป็นค่อยไปอย่างช้าๆ เพื่อเธอ ไม่เพียงแต่เธอจะเป็นนางฟ้าเท่านั้น แต่ยังมีหัวใจของเธอที่เป็นเด็กสาวผู้อยู่ในรักอีกด้วย ผู้หญิงที่ผมมีความสัมพันธ์ด้วยมาจนถึงตอนนี้ต่างเป็นผู้ใหญ่และเต็มไปด้วยประสบการณ์ชีวิตทั้งนั้น

จริงอยู่ว่ามีบางคนที่วิกลจริตในหมู่พวกเธอ แต่สุดท้ายพวกเธอทุกคนก็เป็นผู้ใหญ่และผ่านโลกมาเยอะ ซึ่งแตกต่างจากเอลด้าที่ยังใหม่กับสิ่งนี้ เอลด้าเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ผมตกหลุมรักจริงๆ และผมอยากจะมอบประสบการณ์ที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ให้กับเธอ 

ผมลูบหัวเอลด้าขณะที่พูดด้วยรอยยิ้มแห่งความรัก

“ไม่เอาหน่าเอลด้า เธอก็รู้ว่าพวกเรายังมีเวลาที่จะอยู่ด้วยกันอีกมากในอนาคต แถมตอนนี้ก็มืดแล้วด้วย”

“ก็ได้ค่ะ…”

ในที่สุดเอลด้าก็ยอมอ่อนข้อให้ เธอลุกขึ้นจากหน้าอกของผมและไม่ลืมที่จะขโมยจูบของผมด้วยริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอ ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของเอลด้าที่ริมฝีปากของตัวเองก่อนที่มันจะหายไป 

ผมยิ้มให้กับการกระทำของเธอ ก่อนที่เราทั้งคู่จะลุกขึ้นจากจุดนั้น จับมือกันและเดินไปยังที่ๆ เราจากมา ความงดงามของธรรมชาติช่างเป็นสถานที่ๆ เหมาะกับการพักผ่อนอย่างแท้จริง

“ไปกันเถอะค่ะพี่”

เอลด้าพูดขณะที่เธอชี้ไปยังประตูมิติที่อยู่ตรงหน้าเรา แต่ก่อนที่ผมจะได้เดินผ่านประตูมิติไป ผมก็รู้สึกเหมือนมีมิติมาล้อมรอบตัวเอง 

ก่อนที่ผมจะทันได้ตอบโต้อะไร เอลด้าก็ถูกผลักเข้าไปในประตูมิติและตาของผมก็มืดบอดไปในวินาทีต่อมา ก่อนที่ผมจะลืมตาขึ้นอีกครั้งและพบว่าตัวเองกำลังยืนอยู่ที่ลำต้นของต้นไม้ที่สูงจนผมมองไม่เห็นเบื้องล่าง

และผู้ที่อยู่ต่อหน้าผมคือผู้หญิงที่สวยที่สุดคนหนึ่งที่ผมเคยเห็นในชีวิต เธอเป็นสาวผมสีเขียวและตาสีเขียวที่เปล่งรัศมีแห่งชีวิตมาอย่างมากมาย ก้นและหน้าอกของเธอนั้นใหญ่ ด้วยขาที่ยาว เธอมีสิ่งที่คนอื่นเรียกว่าร่างที่บาปหนา แต่ชั่วขณะหนึ่งสายตาของผมก็อดไม่ได้ที่จะจับจ้องไปที่หน้าอกของเธอ

นั่นเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ผมเคยเห็นในชีวิตเลย ผมอดไม่ได้ที่จะคิดว่าเธออาจล้มลงเพราะขนาดของมันอยู่ชั่วขณะ อีกอย่างที่ผมรู้สึกทึ่งก็คือออร่าของเธอ 

ผมได้เห็นพลังประเภทต่างๆ มาแล้ว แต่สิ่งที่ผมได้รับจากผู้หญิงตรงหน้าคือออร่าของความเป็นแม่?

เธอดูเหมือนมีทั้งความบาปและความสงบผสมกัน มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดจริงๆ แต่ผมก็ไม่ปล่อยให้สิ่งนั้นกวนใจได้นานและใช้ฟังก์ชั่นการอ่านกับเธอ และหลังจากสิ่งที่ผมได้รับ ผมก็เริ่มภาวนา…

[ ชื่อ : ออร์เฟียส บลานช์ มาราเคีย

เพศ : หญิง

อายุ : ???

เผ่าพันธุ์ : เทพธิดาสูงสุด(Supreme Goddess) 

พลัง : ระดับเทพสูงสุด

ฉายา : สิ่งมีชีวิตแรก, ผู้รอดชีวิต, ผู้สูญเสียศรัทธา…..ฯลฯ

ความสัมพันธ์ : 0%

คำอธิบาย : เทพธิดาสูงสุดที่รู้สึกว่าไม่มีความบริสุทธิ์และชีวิตสำหรับสิ่งใด

>มีชีวิตอยู่เพื่อค้นหาเจตจำนงเพื่อที่จะก้าวเดินต่อข้างหน้า ผู้หญิงคนหนึ่งที่ปรารถนาจะพบดวงวิญญาณซักดวงที่ซึ่งสว่างไสวยิ่งกว่าชีวิต

>อยู่ให้ห่างเอาไว้!! แต่ถ้าคุณถูกจับได้ก็เริ่มอธิษฐานได้เลย! 

ความยาก : D(อมิตาพุทธ ฉันจะเตรียมห้องเย็นๆ ไว้ให้คุณในนรก โดยเฉพาะหลังจากที่คุณถูกข่มขืนจนตาย!) ]

‘เxี้ยอะไรวะเนี่ย!’

ชั่วขณะหนึ่งจิตใจของผมก็ดับลง เมื่อมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นที่กำลังมองมาที่ผมอย่างตั้งใจ จู่ๆ ผมก็มีความรู้สึกเดจาวูอย่างแรงเข้ามากระทบจิตใจ ทำไมชีวิตผมมันช่างบัดซบนักที่ต้องมาเผชิญหน้ากับเทพธิดาองค์นี้? แล้วทำไมเธอถึงมองผมแบบนั้นกัน!

‘ระบบบอกฉันด่วนเลยว่าทำไมเธอถึงมองฉันแบบนั้น!’

[ เป็นเพราะออร่าที่ไร้เดียงสาและความพิเศษของดวงวิญญาณของโฮส นอกเหนือจากเทพธิดาแห่งการสร้างแล้ว สิ่งมีชีวิตอื่นที่สามารถมองเข้าไปในวิญญาณได้คือเทพธิดาแห่งชีวิตและเทพธิดาแห่งความตาย ดูเหมือนว่าวิญญาณของโฮสจะมีบางอย่างที่เธอค้นหามาเป็นล้านปี ]

‘แล้วจะยังไงต่อ?’

ผมถามกลับโดยพยายามข่มความกลัวเอาไว้ แต่น่าเสียดายที่ผมไม่ได้คำตอบที่ต้องการ

[ ขออภัยด้วย แต่มันคงจะดีกว่าสำหรับโฮสที่จะค้นหาว่ามันจะเป็นยังไงต่อไปด้วยตัวของโฮสเอง ]

‘นี่แก!’

เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกหงุดหงิดเจ้าระบบนี่เป็นอย่างมาก แต่ในไม่ช้าผมก็ได้กลับมาสงบอีกครั้ง ผมรู้ว่าในตอนนี้ตัวเองไม่สามารถประมาทได้ จนถึงขณะนี้ระบบได้เคลื่อนไหวเพื่อช่วยเหลือผมเท่านั้น และตามจริงแล้วหากไม่ใช่เพราะมัน ผมคงตายไปนานแล้ว ดังนั้นหากมันปิดบังอะไรไว้ แบบนั้นคงจะดีที่สุดแล้ว

‘โอเค ออสติน…..หายใจเข้าลึกๆ…..หายใจลึกๆ’

ในไม่ช้าผมก็ซ่อนความกระวนกระวายใจไว้ในขณะที่ตอบสนองต่อสถานการณ์แบบที่คนปกติเค้าทำกัน ดวงตาของผมเปลี่ยนเป็น ‘เย็นยะเยือก’ เมื่อมอง ‘ด้วยความโกรธ’ ไปที่คนที่พาผมมาที่นี่ก่อนจะพูดขึ้นมา

“เธอเป็นใคร? พาฉันมาที่นี่ทำไม?”

เมื่อเธอได้ยินเสียงของผมเท่านั้นแหละออร์เฟียสก็หลุดจากความงุนงงของเธอ ดวงตาของเธอที่จดจ่ออยู่กับดวงวิญญาณของผมตอนนี้หันมาที่ผมก่อนผมจะเห็นว่าใบหน้าของเธอผงะไปครู่หนึ่ง ดวงตาของเธอสั่นไปมาในขณะที่สีหน้าของเธอบอกว่าเธอไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น

ความประหลาดใจ, ความสุข, ความไม่อยากจะเชื่อ หลายอารมณ์ส่งผ่านดวงตาสูงวัยของเทพธิดาแห่งชีวิต แต่ในไม่ช้าเธอซึ่งเป็นผู้มีประสบการณ์ก็ฟื้นคืนสติได้ แม้ว่าแทบจะไม่มีความเปลี่ยนแปลง แต่ดวงตาของเธอก็กลับคืนความสงบในขณะที่การแสดงออกของความอ่อนโยนปรากฏขึ้นในดวงตาของออร์เฟียส และเมื่อผมเห็นสิ่งนี้ผมก็เข้าใจ

‘อ่าเวร…เอาอีกแล้วเหรอ’

[ ติ้ง! ]

[ ชื่อ : ออร์เฟียส บลานช์ มาราเคีย

ความสัมพันธ์ : 0%>>>25%]

[ ติ้ง! ]

[ ชื่อ : ออร์เฟียส บลานช์ มาราเคีย

ความสัมพันธ์ : 25%>>>45%]

[ ติ้ง! ]

[ ชื่อ : ออร์เฟียส บลานช์ มาราเคีย

ความสัมพันธ์ : 45%>>>60%]

.

.

.

.

.

[ ติ้ง! ]

[ ชื่อ : ออร์เฟียส บลานช์ มาราเคีย

ความสัมพันธ์ : 250% (ความรักของพระแม่หนักหนาสาหัส / ความหลงใหล / ความรู้สึกที่ไม่รู้จัก)

หมายเหตุ : เรื่องของฉัน!]

[ อมิตาพุทธ ขอให้ดวงวิญญาณของโฮสไปสู่สุคติ ]

‘ขอบใจ…’

นั่นเป็นปฏิกิริยาเดียวที่ผมสามารถตอบสนองต่อคำพูดที่ระบบโยนมาที่ผมได้ แต่ความประหลาดใจของผมมันพึ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น 

ในตอนนั้นเองที่ออร์เฟียสเดินมาหาผม เธอยกมือขึ้นก่อนจะสัมผัสใบหน้าของผมด้วยความรักและพูดขึ้นมา

“พ่อหนู เธอมาเป็นลูกของฉันได้ไหมจ๊ะ?”

“ห้ะ?”

และเป็นอีกครั้งที่สมองของผมหยุดทำงานจากคำพูดของเทพธิดาแห่งชีวต

 

 

 

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\