The Conquerors Path 512 Fire Starting To Burn In Olivia’s Heart

Now you are reading The Conquerors Path Chapter 512 Fire Starting To Burn In Olivia's Heart at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

อุณหภูมิในห้องเริ่มเย็นลง และผมก็มองเห็นความโศกเศร้าผ่านแววตาของโอลิเวียได้ขณะที่เธอพูด

“ทำไมหล่ะ? ทำไมต้องปิดบังฉันอีกหลังจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เราผ่านมาด้วยกัน?”

คำถามของเธอมีความไม่มั่นคงแฝงอยู่ ซึ่งยากที่จะเกิดขึ้นในผู้หญิงอย่างโอลิเวีย ผมมีตำแหน่งที่ใหญ่ในใจของเธอจนเธอกลัวที่จะสูญเสียผมในรูปแบบใดๆ ก็ตาม ทั้งหมดนี้คือเหตุผลที่ผมพยายามอย่างหนักเพื่อเอาชนะใจเธอด้วยวิธีที่ผมใช้

“ความลับที่ฉันปิดบังเธออยู่ไม่ใช่เพราะฉันอยากทำ แต่เพราะฉันต้องทำ ความลับเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่ฉันจะบอกใครได้ ฉันขอสัญญาว่าจะเปิดเผยเรื่องทั้งหมดเมื่อถึงเวลา”

ขณะที่พูดอยู่ผมก็จับมือโอลิเวียไว้แน่น 

ความคิดลึกซึ้งเข้าครอบงำใบหน้าของโอลิเวีย ในอนาคตจะต้องมีเวลาที่สถานะของผมในฐานะบุตรศักดิ์สิทธิ์ของทั้ง 2 เทพธิดาถูกเปิดเผยต่อโลก ในเวลานั้นผมไม่อยากให้ความลับที่ซ่อนอยู่กลับมาส่งผลกระทบในทางลบ ข้อมูลนี้สามารถเปิดเผยได้เมื่อทุกอย่างพร้อม ดังนั้นผมไม่สามารถสัญญากับโอลิเวียได้ว่าผมไม่มีความลับ ซึ่งอาจส่งผลต่อความไว้วางใจของเธอในอนาคต

“แต่ฉันไม่อยากให้เรามีความลับระหว่างกันเลย…”

โอลิเวียตอบอย่างลังเลขณะที่เธอยอมถอยจากการซักถามผมต่อ

“ฉันรู้ และฉันสัญญาว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้รู้ทุกอย่าง”

‘ทุกอย่างที่ฉันยอมให้เธอรู้แหละนะ’

เมื่อพูดจบผมก็ดึงโอลิเวียจากเก้าอี้มาวางเธอบนตักตัวเองก่อนจะกอดเธอไว้แน่นและจูบเบาๆ ลงที่จมูกของเธอขณะเริ่มพูดอีกครั้ง

“ตอนนี้อย่างน้อยเธอก็รู้แล้วว่าสามีของตัวเองในอนาคตจะแข็งแกร่งและทรงพลังเพียงใดในอนาคต”

คำพูดของผมฟังดูเป็นมุขตลกพอสมควร แต่โอลิเวียกลับพยักหน้าอย่างจริงจังด้วยสายตที่เต็มไปด้วยความรักและความประทับใจในตัวผม

“แน่นอนว่านายต้องเป็นแบบนั้นแหละเพราะผู้ชายที่ฉันเลือกต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว”

โอลิเวียอวด

“เธอกำลังบอกเป็นนัยว่ามีเพียงผู้กล้าในตำนานเท่านั้นที่คู่ควรกับเธอสินะ?”

ผมถามด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ ซึ่งโอลิเวียก็ยิ้มตอบ

“นายคิดว่าตัวเองว่าสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?”

หลังจากคำพูดของเรา เราก็มองตากันไม่กี่วินาที จากนั้นเราก็เริ่มหัวเราะเบาๆ ทำให้บรรยากาศในห้องผ่อนคลายลง

“แต่นอกจากเรื่องตลกแล้ว นายจะเป็นศูนย์กลางของโลกทั้งใบอย่างแน่นอนเมื่อพลังงานคอร์รัปชั่นเริ่มเข้ายึดครองโลก ความสามารถของนายในการจัดการกับมันสามารถพึ่งพาได้มากเลย พลังลึกลับนี้จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อทำลายนายแน่ๆ”

เมื่อโอลิเวียพูด ความกลัวและความกังวลก็ฉายแววอยู่ในดวงตาของเธอ เธอเข้าใจจากคำพูดของผมว่ามีพลังที่สามารถท้าทายสภาสงครามได้อยู่ มันเป็นสิ่งที่โอลิเวียไม่สามารถเทียบเคียงได้ในตอนนี้ และนั่นทำให้เธอกังวลเกี่ยวกับผม

‘ดี มันมาถึงจุดนี้แล้ว ถึงเวลาที่จะไปยังขั้นสุดท้ายแล้ว’

“ฉันรู้ แต่ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันให้ความสำคัญกับชีวิตของตัวเองมาก ฉันจะไม่ทิ้งเธอไว้ตามลำพังหรอก”

หลังจากที่พูดจบผมก็จูบริมฝีปากของโอลิเวีย ลิ้มรสมันก่อนที่จะผละออกมา ตอนนี้ดวงตาของโอลิเวียเต็มไปด้วยความรัก แต่แล้ว ‘ความลังเล’ และ ‘ความกลัว’ ก็ไหลผ่านใบหน้าของผม ซึ่งโอลิเวียที่สังเกตเห็นก็ถามขึ้นมา

“มีอะไรรึเปล่า?”

สิ่งนี้ทำให้ใบหน้าของผมดูแย่ลง ซึ่งโอลิเวียก็ไม่ยอมแพ้ เธอใช้มือทั้งสองข้างจับใบหน้าผมและถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“มีอะไรรึเปล่าออสติน?”

หลังจากคำถามนี้เงียบไปไม่กี่วินาที ขณะที่ผมมองโอลิเวียต่อไป ในที่สุดผมก็ ‘ยอมแพ้’ แล้วพูดออกมา

“ฉันแค่อยากให้เธอสัญญากับฉันว่าแม้ว่าข้อเสนอการหมั้นของพวกเราจะไม่ผ่าน เธอก็จะไม่เปิดเผยถึงความสัมพันธ์ที่แท้จริงของเราหน่ะ”

เมื่อผมพูดจบ ห้องก็เต็มไปด้วยบรรยากาศหนักอึ้งอีกครั้ง แต่ไม่นานนักโอลิเวียก็ถาม

“นายกลัวว่าพวกมันจะเล็งเป้ามาที่ฉันงั้นเหรอ?”

“ใช่”

ผมตอบด้วยความหนักใจขณะที่มือขวาของผมลูบใบหน้าของโอลิเวียโดยมีความกลัวแฝงอยู่ในน้ำเสียงขณะที่ผมพูดพร้อมการลูบ

“โอลิเวีย ฉันจะพูดตามความจริงนะ ฉันไม่แน่ใจว่าจะสามารถรับประกันความปลอดภัยของตัวเองได้ไหมในตอนจบของเรื่องทั้งหมด และฉันจะไม่มีวันเสี่ยงต่อความปลอดภัยของเธอในเรื่องทั้งหมดนี้แน่ๆ”

แต่ละคำพูดของผมเต็มไปด้วยอารมณ์ หลายอารมณ์ที่ลบล้างความเย็นชาในแววตาของโอลิเวียทำให้อารมณ์ของเธอพลุ่งพล่านจนมือของเธอรัดคอผมแน่น

“ออสติน ฉันไม่อยากเสียนายไปเลย”

“ฉันก็เหมือนกัน”

ผมตอบขณะที่กอดเอวเธอ เราสองคนกอดกันแน่นขึ้นในท่านั้นไม่กี่วินาทีก่อนที่เราจะแยกออกจากกัน ดวงตาของโอลิเวียเต็มไปด้วยจุดประสงค์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในระหว่างนี้โอลิเวียก็ถามขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง

“ถ้ามันอันตรายมากขนาดนี้ทำไมนายถึงยังอยากหมั้นอยู่อีกหล่ะ? ทำไมตอนแรกนายถึงเถียงกับฉันเกี่ยวกับการเปิดเผยมันต่อสาธารณะด้วยกัน?”

“ตอนนี้เกมมันเปลี่ยนไปแล้วจากการที่แม่ของเธอเข้ามามีส่วนด้วย การหมั้นของเราจะถูกมองว่าเป็นการแต่งงานทางการเมือง และเราสามารถทำตัวเหมือนเราหมั้นกันเพียงเพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองได้ แบบนี้จะทำให้เธอไม่ตกเป็นเป้าหมายของพวกมัน”

เมื่อหยุดพูดตรงนี้แล้ว ผมก็มองตรงไปในดวงตาของโอลิเวียก่อนที่จะพูดต่อ

“แล้วทำไมฉันถึงมีความสุขสินะ? ทำไมฉันจะไม่หล่ะ? เธอจะเป็นของฉันและของฉันเท่านั้น มันมากพอที่จะเติมเต็มชีวิตของฉันแล้ว”

เมื่อผมพูดคำสุดท้าย ความหมกมุ่นของผมในตัวเธอก็ถึงปล่อยออกมา ทำให้โอลิเวียสั่นไปทั่วร่างกายด้วยความต้องการ แต่ผมยังไม่จบแค่นั้น ผม ‘เก็บ’ ความหมกมุ่นของตัวเองกลับไปขณะลูบผมของโอลิเวียและพูดออกมาด้วยหลากหลายอารมณ์ที่ผ่านเข้ามา

“เธอรู้ไหมว่าฉันสับสนมากเกี่ยวกับการดึงเธอเข้ามาในชีวิต ฉันไม่รู้ว่าตัวเองจะรอดชีวิตไปจนจบหรือไม่ เพราะงั้นฉันเลยถกเถียงกับตัวเองหลายรอบมากว่าจะกลับเข้ามาในชีวิตของเธอและพยายามทำให้เธอเป็นของตัวเองดีไหม ท้ายที่สุดฉันก็ไม่ต้องการนำความเจ็บปวดเข้ามาในชีวิตของเธอ แต่แล้วฉันก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เมื่อฉันเจอเธออีกครั้ง…”

เมื่อพูดจบผมก็ขยับไปข้างหน้าและจูบริมฝีปากของเธอเพื่อลิ้มรสพวกมันชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ

“ฉันไม่สามารถอยู่ได้กับความคิดที่ว่าเธอจะตกเป็นของผู้ชายคนอื่น ความหึงหวงทำให้ฉันแทบจะเป็นบ้า นอกจากนี้เพื่อนที่ฉันพบระหว่างทางยังสอนฉันอีกว่าฉันไม่สามารถอยู่กับความกลัวไปได้ตลอด ซึ่งฉันก็รู้ว่าถ้าตัวเองปล่อยเธอไปในตอนนี้ ฉันจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ๆ”

เมื่อผมพูดจบ ความเงียบที่น่าทึ่งก็เติมเต็มห้อง ดวงตาของโอลิเวียสั่นขณะที่เธอมองผมด้วยอารมณ์ที่แตกต่างกันที่ผ่านเข้ามาในเธอ จนเธอพูดได้แค่ว่า

“ออสติน…”

ก่อนที่เธอจะดำดิ่งเข้าสู่อ้อมกอดของผม

ริมฝีปากของผมสั่นด้วยความคาดหวังขณะที่ผมกับโอลิเวียยืนอยู่ในห้องที่มีแสงสลัว ดวงตาของเราสบกันด้วยแรงดึงดูดที่ท้าทายเหตุผล ผมรู้สึกถึงความร้อนของลมหายใจของเธอบนผิวหนังของตัวเอง ทำให้ผมรู้สึกเสียวไปทั้งตัว ทุกเส้นประสาทในร่างกายของผมรู้สึกมีชีวิตชีวาจากการมีอยู่ของเธอ

นิ้วมือของเราสัมผัสกัน เป็นการเชื่อมต่อที่พูดได้มากมายเกี่ยวกับความปรารถนาที่ไม่ต้องพูดออกมา ผมเห็นความปรารถนาในดวงตาของเธอ ความหิวกระหายที่ตรงกับของผม ราวกับถูกดึงดูดด้วยแรงที่มองไม่เห็น ร่างกายของเราลดช่องว่างระหว่างกัน หัวใจของเราเต้นระรัวพร้อมกันในจังหวะเดียวกันของความต้องการ

มือของผมจับแก้มเธอ นิ้วหัวแม่มือของผมลากตามแนวกรามของเธอไปยังริมฝีปากของเธออย่างใกล้ชิด ริมฝีปากของเธอเปิดออกเล็กน้อยเมื่อเธอหายใจออกทำให้ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นของลมหายใจของเธอผสมกับของผม เป็นเหมือนสัญญาณที่เย้ายวนใจของสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น นิ้วมือของเธอลื่นไปรอบหลังคอผมก่อนจะดึงผมเข้าไป 

จากนั้นริมฝีปากของเราก็ประกบกันด้วยความนุ่มนวลในช่วงแรก เป็นเหมือนการสำรวจสิ่งที่ไม่รู้จักอย่างละเอียดอ่อน แต่ความหิวกระหายที่เคี่ยวอยู่ใต้พื้นผิวก็ระเบิดขึ้น และการจูบของพวกเราก็ลึกซึ้งขึ้น ปากของเราประสานกันเป็นการเต้นรำของลิ้นและความหลงใหล ผมลิ้มรสความหวานของเธอและการผสมของรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของเรา

น้ำลายผสมกันอย่างไม่มีอะไรขวางกั้น เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความเร่งรีบของความปรารถนาของเรา ลิ้นของผมสัมผัสกับของเธอ เป็นการเต้นรำที่เย้ายวนที่แสดงถึงทั้งความอ่อนโยนและความต้องการดิบ ร่างกายของเรากดเข้าหากันทำให้ทุกนิ้วของผิวหนังมีชีวิตและกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน

อารมณ์ที่ท่วมท้นถาโถมเข้ามาหาผมมากมายทั้งรัก, ปรารถนา, โหยหา ทั้งหมดรวมเข้าด้วยกันเป็นค็อกเทลที่น่าหลงใหล ผมดึงเธอเข้ามาใกล้ขึ้นเพราะอยากจะใกล้ชิดกับเธอให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ การเต้นของหัวใจของเราประสานจังหวะดั้งเดิมที่เน้นย้ำถึงความสัมพันธ์ที่เราแบ่งปันกัน

เวลาดูเหมือนจะพร่ามัวเมื่อจูบนั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้นราวกับว่าเราหลงอยู่ในโลกของ 2 เรา ที่ซึ่งความปรารถนาของเราเท่านั้นที่สำคัญ โลกภายนอกละลายหายไป เหลือเพียงผมและโอลิเวียเท่านั้นที่โอบกอดกันอย่างเร่าร้อน

เมื่อจูบสุดท้ายสิ้นสุดลง เราทั้งคู่ก็หายใจหอบหนัก หน้าผากของเราพักพิงกันอีกครั้งพร้อมกับดวงตาของเราที่สบกัน ความเข้มข้นของช่วงเวลานั้นทำให้เราหายใจไม่ออก ผมเห็นความรักในสายตาของเธอ

“ฉันรักนายมากกว่าที่นายจะจินตนาการได้ซะอีกในตอนนี้”

โอลิเวียพูดด้วยความรู้สึกดิบของเธอที่เต็มอยู่ในคำเหล่านั้น ซึ่งผมก็มั่นใจว่าทุกคำนั้นเป็นความจริง

+500 ความชอบ

+500 ความชอบ 

+500 ความชอบ

+500 ความชอบ

+500 ความชอบ

ใช้เวลาหนึ่งนาทีเพื่อให้เรากลับสู่สภาพวะปกติ แม้ว่าเราจะต้องการกระโดดเข้าสู่ความสุขทางกาย แต่ก็มีสิ่งที่เราทั้ง 2 คนต้องทำอยู่อีก

“แล้วมันจะเป็นปัญหาไหมถ้าฉันบอกครอบครัวของนาย? พวกเธอไม่ปลอดภัยเหรอ?” 

โอลิเวียถาม หลังจากที่เธอกลับมาเป็นปกติแล้ว 

สำหรับคำถามของเธอ ผมส่ายหัวและตอบกลับไป

“ฉันรักครอบครัวของฉัน แต่เราไม่สามารถเสี่ยงได้ ฉันไม่สามารถเล่นเสี่ยงได้จนกว่าจะสามารถรับประกันความปลอดภัยของเธอได้ 100% เราไม่สามารถปล่อยให้ความสัมพันธ์ที่แท้จริงของเราถูกเผยแพร่ออกไปได้” (เพราะมันจะไม่ปลอดภัยในหลายๆ ความหมายสินะ)

เมื่อผมพูดประโยคเหล่านี้ออกไป บางคนอาจบอกว่านี่ขัดแย้งกับสิ่งที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้ ท้ายที่สุดการที่สาวๆ ต้องการเก็บความสัมพันธ์ไว้เป็นความลับคือสิ่งที่ทำให้ผมมีข้อได้เปรียบ และนั่นก็เป็นความจริง สุดท้ายแล้วถ้าผมไม่ปฏิเสธความสัมพันธ์ของเรา ในสายตาของโอลิเวียคงมองว่าผมพยายามอย่างเต็มที่ที่จะแสดงความสัมพันธ์ของเราให้โลกเห็นขณะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรักษาความปลอดภัยของเธอไปด้วย

ในสายตาของเธอ ผมเป็นชายที่เข้มแข็งที่ก้าวเข้าสู่ความสัมพันธ์ ผมเป็นชายที่แบกรับความเสี่ยงของโลก ผมเป็นชายที่พยายามให้เธอมีความสัมพันธ์ที่ยอดเยี่ยมด้วยพลังทั้งหมดของผม และผมเป็นชายที่ต้องการเก็บบางส่วนของความสัมพันธ์ไว้เป็นความลับ

แต่แล้วในสายตาของคนอื่นหล่ะ? โอลิเวียกำลังเล่นหึงหวงกับผู้หญิงคนอื่น ขัดขวางความสัมพันธ์ของเราด้วยความภาคภูมิใจอันโง่เขลา

ใครคือวายร้ายหล่ะทีนี้?

‘นั่นคือผมเอง แต่พวกเธอคงไม่รู้หรอก…’

สิ่งสำคัญคือต้องทำให้สาวๆ ปฏิเสธว่าไม่ต้องการเปิดเผยความลับ หลังจากนั้นผมก็จะนำเรื่องความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานเป็นหลัก ด้วยวิธีนี้ผมจะมีข้อได้เปรียบและมีอำนาจ

“ฉันขอโทษนะออสติน แต่ฉันสัญญาว่าเราจะไม่มีวันแยกจากกัน”

โอลิเวียพูดด้วยความมั่นใจ

“ขอโทษ? ขอโทษเรื่องอะไรงั้นเหรอ?”

ผมถามด้วยความสับสน และสิ่งนี้ดูเหมือนจะทำให้ความรู้สึกผิดในใจของโอลิเวียมากขึ้น เธอกัดริมฝีปากตัวเอง แต่แล้วความสนใจหลักของผมกลับอยู่ที่แววตาของโอลิเวีย พวกมันกำลังลุกไหม้มากกว่าที่เคย ผมเห็นความหิวกระหายในพลังที่กำลังลุกไหม้อยู่ในตัวเธอได้ สิ่งที่ส่องสว่างอยู่ในทุกคนที่ผมบอก ‘ความจริง’ ออกไป

[ และตอนนี้ก็มีอีกคนที่กำลังลุกไหม้อีกแล้ว… ]

ระบบตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย

‘หุบปากไปเถอะ’

[ โฮสรู้ไหมว่านี่อาจทำให้โลกทั้งใบลุกเป็นไฟได้ ] 

‘งั้นฉันก็แค่ต้องพยายามดับไฟนั้น’

[ รู้อะไรไหม? แผนของโฮสเหมือนเป็นการเทน้ำมันเติมลงไปมากกว่า ]

‘คงงั้น’

 

 

 

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด