Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 2781 ดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าด้วยดาบนี้

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 2781 ดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าด้วยดาบนี้ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 2781 ดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าด้วยดาบนี้!
“พวกเจ้า เย่หยวนมีท่าทีสงบมากจนผิดปกติ หรือว่าเขาจะมีแผนสำรองอะไรอยู่?” หลังจากพวกเย่หยวนจากไปนั้นมารกระทิงก็อดกล่าวขึ้นไม่ได้

เพราะท่าทางของเย่หยวนนั้นมันสงบจนผิดปกติจริงๆ

ใครก็ตามที่ถูกทรยศเช่นนี้คงคับแค้นจนสุดใจ แต่เย่หยวนนั้นกลับนิ่งเงียบจนผิดปกติ

ตั้งแต่ต้นจนจบนั้นเขาทำท่าเหมือนมองดูเรื่องราวที่ไม่เกี่ยวข้องกับตน

เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต่างเกรงเย่หยวนกันอยู่ไม่น้อย

เพราะไม่ว่าอย่างไรเสีย ท่าทางของเย่หยวนก็ทำให้หลายคนกังวลได้จริง

ต้าวหยุน ยิ้มตอบกลับไป “ท่านอย่าได้ลืมไปว่าคนที่ตัดเส้นทางของมันคือเต๋าสวรรค์มิใช่พวกเรา! คนที่ถูกสวรรค์ทอดทิ้ง ท่านคิดว่ามันจะมีโอกาสพลิกกลับมาได้หรือ?”

เมื่อคนทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็สงบลงทันที

ใช่แล้ว สวรรค์ต้องการทำลายเจ้า เจ้าจะยังขืนคำสั่งสวรรค์ได้?

“ใช่! ไม่ว่าเขาจะเป็นยอดอัจฉริยะแค่ไหนมันก็ไม่มีใครอยู่เหนือสวรรค์ไปได้! จากวันนี้ไปมันจะมีแค่สี่ยอดแดนสวรรค์เท่านั้น!” เทียนลู่กล่าวขึ้นเสริม

ระหว่างทางกลับไปยังนิกายสวรรค์ยุทธมั่นนั้นมีแต่ความเงียบงัน

แต่สุดท้ายหลัวหยุนชิงก็ไม่อาจจะทนรับมันได้อีกต่อไป

“เย่หยวน เจ้าจะไปก็ไปเถอะ! ข้าจะสู้กับพวกมันให้จบเรื่องกันไป! ต่อให้กระดูกของข้าจะแหลกเป็นผงข้าก็ไม่ยอมออกจากดินแดนของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นไปไหน!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ท่านนั้นเพิ่งบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมาได้กี่ปี? ต่อให้จะสู้จนกระดูกแหลกเป็นผงท่านก็จะหยุดยั้งพวกมันได้หรือ? ที่แห่งนี้ดูท่านดูเอาเถอะว่ามันเหลืออะไรบ้าง? ให้พวกมันไปแล้วจะเสียหายอะไรมากมาย?”

เพราะการต่อสู้ในครั้งนี้มันมีพื้นที่ของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นเป็นสนามรบ

การต่อสู้ของจักรพรรดิเซียนมากมายรวมไปถึงการระเบิดตัวตายของแม่ทัพศึกแปดกองพล แน่นอนว่าสภาพของนิกายในตอนนี้มันย่อมจะเหลือแค่เศษซากปรักหักพัง

แต่หลัวหยุนชิงนั้นมีสายสัมพันธ์ที่แนบแน่นกับที่แห่งนี้

เวลานี้พวกเขาทำลายพันธมิตรโอสถลงได้และควรจะเป็นเวลาในการสร้างนิกายสวรรค์ยุทธมั่นขึ้นมาใหม่แต่จู่ๆ กลับจะถูกไล่ออกไปที่แดนสวรรค์ใต้ เรื่องนี้เขาย่อมจะยอมรับไม่ได้

แดนสวรรค์ใต้นั้นมันเล็กจนเกินไป

หากวัดกันที่ขนาดพื้นที่แล้วมันคงไม่ถึงหนึ่งในสี่ของแดนสวรรค์ทั้งหลาย

มีหรือที่หลัวหยุนชิงจะยอม?

เย่หยวน หรือว่าจิตใจอันเร่าร้อนของเจ้ามันได้พังลงพร้อมๆ เต๋ายุทธของเจ้าหรือ? หากเราร่วมมือร่วมแรงกันจริงๆ มันก็ไม่แน่ว่าจะแพ้หรอกนะ!”

เย่หยวนมองหน้าหลัวหยุนชิงก่อนจะกล่าวขึ้น

“พี่หลัว ต่อให้เราจะฟื้นนิกายสวรรค์ยุทธมั่นขึ้นมาแล้วจะได้อะไร? ต่อให้นิกายสวรรค์ยุทธมั่นจะปกครองห้ายอดแดนสวรรค์เหมือนพันธมิตรโอสถได้แล้วมันทำไม? ที่แห่งนี้มันเป็นแค่บ้านนอกหลังเขาเท่านั้น! หรือว่าสายตาของท่านมันจำกัดอยู่แค่ที่นี่แล้ว?”

“คนของห้านิกายสวรรค์เรานั้นสงสัยเสมอว่าทำไมโฉปู้ฉุนผู้เก่งกาจล้ำฟ้าคนนั้นวันหนึ่งกลับหายตัวไป วันนี้ข้าจะบอกความจริงท่านให้ เขานั้นเดินทางออกไปยังทะเล! เขานั้นรู้ดีว่าหากอยู่ในทวีปพิรุณใสต่อไปแล้วเขานั้นจะไม่ต่างอะไรจากกบที่นั่งมองกะลาครอบหัว! ท่านไม่คิดอยากไปดูโลกภายนอกบ้างหรือ?”

หลัวหยุนชิง EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq “เจ้ามั่นใจได้…”

เย่หยวนตอบสวนไปทันที “เพราะข้าได้เห็นปราณดาบที่เขาทิ้งไว้ในทะเล!”

หลัวหยุนชิงสั่นสะท้านไปทั้งใจ ที่แท้แล้วท่านโฉนั้นกลับเดินทางออกทะเลไป!

“แต่… นิกายสวรรค์ยุทธ์มั่นเรา…”

เย่หยวนกล่าวขึ้นมาขัดอีกครั้ง “เต๋าของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นมันย่อมจะต้องสืบทอดกันต่อไป! ถือว่าเห็นแก่หน้าท่านเจ้านิกายและผู้อาวุโสเหอ! แต่ว่ามันมิใช่ตอนนี้! ตอนนี้อวดดีไปมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา!”

EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq “เจ้า… บ้าน่า! เส้นทางยุทธของเจ้ามันถูกเต๋าสวรรค์ตัดลงแล้ว!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ชะตาของข้านั้นอยู่ในมือข้า มิใช่สวรรค์ที่จะมากำหนด!”

ในวันนี้นิกายสวรรค์ยุทธมั่นทั้งหมดได้ย้ายลงใต้ไป

แต่ถึงจะบอกว่าทั้งนิกายมันก็ไม่ได้มากมายอะไร

แต่ว่าด้วยเรื่องที่เย่หยวนสังหารหลี่ฉางเซิงด้วยดาบเดียวนั้น

มันได้ทำให้ศิษย์เก่าของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นทั้งหลายกลับมารวมตัว

หวู่เฉิงเฉา หลินหลาน เหวินจิงซวนทั้งหลายนั้นต่างรอดออกไปได้เพราะว่าค่ายกลร้อยพิษที่เย่หยวนใช้

เวลานี้เมื่อได้ยินว่าเย่หยวนกลับมาแล้วพวกเขาย่อมจะเดินทางกลับมาที่นิกาย

นอกจากพวกเขาทั้งหลายนั้นแล้วมันยังมีศิษย์ของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นอีกกว่าสามร้อยคนที่กลับมาด้วย

แต่นิกายสวรรค์อื่นๆ ทั้งสี่นั้นไม่ได้โชคดีเท่า

ต่อให้จะรวมทั้งสี่นิกายสวรรค์แล้วคนที่กลับมามันก็มีไม่ถึงสองร้อยคน

คนกว่าห้าร้อยนั้นคือกองกำลังที่เหลือรอดของดินแดนสวรรค์ห้าแสงอันยิ่งใหญ่

แต่เพราะดินแดนอื่นๆได้แสดงท่าทีปฏิเสธผู้บรรลุสวรรค์ขึ้นอย่างรุนแรงทำให้เหล่าผู้บรรลุสวรรค์นับพันๆ คนได้เดินทางไปกับห้านิกายสวรรค์สู่แดนสวรรค์ใต้

หลังจากนั้นต้าหวงเองก็ได้บอกลาเขาหมื่นอสูรและเข้าร่วมแดนสวรรค์ใต้ไป

ตอนนี้ในแดนสวรรค์ใต้นั้นมันมีพวกหลัวหยุนชิงทั้งสามจากพันธมิตรเลือด นักบุญสูงแห่งแดนสวรรค์ใต้ทั้งสี่และนักบุญสูงผู้บรรลุสวรรค์ทั้งสองพร้อมเย่หยวนและต้าหวง นับๆ รวมแล้วพวกเขานั้นมีจำนวนนักบุญสูงถึงสิบเอ็ดคน!

หากดูแค่ตัวเลขแล้วมันย่อมจะไม่น้อยเลย

เพียงแค่ว่าคนทั้งหลายนั้นเพิ่งจะบรรลุขึ้นมาได้ไม่นานทำให้ไม่มีใครเก่งกาจพอจะต่อสู้ได้จริง

คนที่จะเรียกว่าเป็นขุมกำลังได้นั้นมันคงมีแค่ต้าหวงเท่านั้น

เพราะจริงๆ แล้วคนที่เหล่ายอดฝีมือของห้ายอดแดนสวรรค์เกรงใจนั้นมันก็มีแค่ต้าหวงเท่านั้น

ไม่เช่นนั้นแล้วการย้ายถิ่นฐานครั้งนี้มันคงไม่ราบรื่นนัก

แต่ว่าเรื่องอื่นใดมันก็ไม่สำคัญอีกแล้ว

เมื่อมาถึงแดนสวรรค์ใต้นั้นเย่หยวนก็เดินไปนั่งลอยตัวอยู่กลางทะเลทันที

พร้อมๆ กันนั้นมันก็ปรากฏตราหยินหยางหมุนวนอยู่บนหัวเย่หยวน

ภาพนี้มันเหมือนคนที่กำลังทำความเข้าใจฟ้าดิน

“ไอ้หนู เจ้าแน่ใจแล้ว? ทำเช่นนี้มันมีแต่จะตายกับตายนะ!” หมี่เทียนกล่าวขึ้นเตือน

เย่หยวนตอบกลับไป “เต๋านั้นคนเราสร้างขึ้นมา มันมิใช่สิ่งที่สวรรค์มอบให้! ชีวิตข้านั้นตั้งแต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์มาข้าเดินทางฝืนสวรรค์มาตลอด! ยอดเต๋าแตกสลายข้าก็จะใช้เต๋าโอสถก้าวขึ้นมาจนถึงเต๋าพระเจ้า! ตอนที่มหาพิภพถงเทียนถูกใครหลอมจนปิดทางขึ้นสวรรค์ไป ข้าก็ได้สร้างวรยุทธบ่มเพาะของตัวเองขึ้นมาเปลี่ยนเต๋าให้ทำลายฟ้าดินลงได้! บนสามสิบสามสวรรค์นี้ก็เช่นกัน ในเมื่อเต๋าสวรรค์นั้นไม่ยอมรับข้า ข้าก็จะขอยกดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าของข้าด้วยดาบนี้!”

ตูม!

พูดไปเย่หยวนก็ระเบิดภพโกลาหลลงอย่างรุนแรง!

คลื่นพลังรุนแรงจนน่าขนลุกกระแทกออกมารอบๆ ตัว

ในวินาทีนี้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต่างต้องหันหน้าไปมองทะเล

หลัวหยุนชิงนั้นหน้าซีดขาวลงทันที

“ช่างเป็นพลังโลกที่รุนแรงนัก! เย่หยวนทำลายโลกใบน้อยของตัวเองลง นี่เขา… เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”

โลกใบน้อย! นี่มันคือรากฐานพลังของผู้บ่มเพาะ!

หากโลกใบน้อยพังทลายลงมันก็เท่ากับความพิการ!

แต่เย่หยวนนั้นกลับทำลายโลกใบน้อยของตัวเองลง!

เรื่องนี้มันย่อมจะทำให้คนทั้งหลายต้องอ้าปากค้าง

ต้าหวงนั้นเข้าใจยอดเต๋าได้ลึกล้ำกว่าใครๆ แต่นั่นทำให้เขานั้นสามารถสัมผัสได้ถึงวิกฤตตรงหน้าได้ชัดเจนกว่าใคร

“อาจารย์เย่…ท่านคิดจะสร้างขึ้นใหม่หลังจากทำลาย! แต่…เต๋าสวรรค์จะยอมรับหรือ?” ต้าหวงนั้นร้องขึ้นมา

เย่หยวนนั้นทุ่มแรงกายแรงใจและทรัพยากรมากมายกว่าจะฟูมฟักภพโกลาหลมาได้จนถึงวันนี้

หากจะถามว่าเต็มใจไหมเขาย่อมจะไม่มีทางเต็มใจทำลาย!

แต่เวลานี้เขากลับลงมือต่ออย่างไม่ลังเลอีก!

บนโลกนี้มันย่อมจะมียอดอัจฉริยะที่ไม่ได้รับการยอมรับจากเต๋าสวรรค์!

คนที่ถูกเต๋าสวรรค์ตัดเส้นทางการบ่มเพาะไปนั้นมันไม่ได้มีแค่เย่หยวน

สามสิบสามสวรรค์นั้นกว้างใหญ่ปานใด มียอดอัจฉริยะมากมายแค่ไหน!

มันย่อมจะมียอดอัจฉริยะที่แม้แต่สวรรค์ยังไม่ยอมรับเกิดขึ้นมาได้บ้าง

และเหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายนั้นก็ย่อมจะไม่มีใครยอมรับว่าอนาคตของตัวเองจบลงแล้ว

EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq เต๋าที่ต่อต้านสวรรค์!

แย่งชิงเอาชะตามาจากสวรรค์ ต่อต้านพลังแห่งสวรรค์!

ภพโกลาหลของเย่หยวนนั้นมันพังทลายลงแต่พลังของมันไม่ได้จางหายไป มันค่อยๆ ไหลเข้าไปในตราหยินหยางบนหัวของเย่หยวนแทน

ตราหยินหยางนั้นมันค่อยๆ หมุนวนพร้อมกลืนพลังมหาศาลเข้าไป

พร้อมๆ กันนั้นมันก็เกิดเงาดาบตั้งขึ้นมาบนตราหยินหยางชี้ตรงสู่ท้องฟ้า!

ครืน! ครืน!

บนท้องฟ้านั้นมันตอบสนองกลับมาด้วยเมฆดำและสายฟ้าแลบออกมาไม่หยุดยั้ง

ราวกับว่าวินาทีนี้มันเป็นวินาที่ที่โลกหล้าจะแตกสลายลง!

……………….

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 2781 ดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าด้วยดาบนี้

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 2781 ดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าด้วยดาบนี้ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 2781 ดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าด้วยดาบนี้!
“พวกเจ้า เย่หยวนมีท่าทีสงบมากจนผิดปกติ หรือว่าเขาจะมีแผนสำรองอะไรอยู่?” หลังจากพวกเย่หยวนจากไปนั้นมารกระทิงก็อดกล่าวขึ้นไม่ได้

เพราะท่าทางของเย่หยวนนั้นมันสงบจนผิดปกติจริงๆ

ใครก็ตามที่ถูกทรยศเช่นนี้คงคับแค้นจนสุดใจ แต่เย่หยวนนั้นกลับนิ่งเงียบจนผิดปกติ

ตั้งแต่ต้นจนจบนั้นเขาทำท่าเหมือนมองดูเรื่องราวที่ไม่เกี่ยวข้องกับตน

เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต่างเกรงเย่หยวนกันอยู่ไม่น้อย

เพราะไม่ว่าอย่างไรเสีย ท่าทางของเย่หยวนก็ทำให้หลายคนกังวลได้จริง

ต้าวหยุน ยิ้มตอบกลับไป “ท่านอย่าได้ลืมไปว่าคนที่ตัดเส้นทางของมันคือเต๋าสวรรค์มิใช่พวกเรา! คนที่ถูกสวรรค์ทอดทิ้ง ท่านคิดว่ามันจะมีโอกาสพลิกกลับมาได้หรือ?”

เมื่อคนทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็สงบลงทันที

ใช่แล้ว สวรรค์ต้องการทำลายเจ้า เจ้าจะยังขืนคำสั่งสวรรค์ได้?

“ใช่! ไม่ว่าเขาจะเป็นยอดอัจฉริยะแค่ไหนมันก็ไม่มีใครอยู่เหนือสวรรค์ไปได้! จากวันนี้ไปมันจะมีแค่สี่ยอดแดนสวรรค์เท่านั้น!” เทียนลู่กล่าวขึ้นเสริม

ระหว่างทางกลับไปยังนิกายสวรรค์ยุทธมั่นนั้นมีแต่ความเงียบงัน

แต่สุดท้ายหลัวหยุนชิงก็ไม่อาจจะทนรับมันได้อีกต่อไป

“เย่หยวน เจ้าจะไปก็ไปเถอะ! ข้าจะสู้กับพวกมันให้จบเรื่องกันไป! ต่อให้กระดูกของข้าจะแหลกเป็นผงข้าก็ไม่ยอมออกจากดินแดนของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นไปไหน!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ท่านนั้นเพิ่งบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมาได้กี่ปี? ต่อให้จะสู้จนกระดูกแหลกเป็นผงท่านก็จะหยุดยั้งพวกมันได้หรือ? ที่แห่งนี้ดูท่านดูเอาเถอะว่ามันเหลืออะไรบ้าง? ให้พวกมันไปแล้วจะเสียหายอะไรมากมาย?”

เพราะการต่อสู้ในครั้งนี้มันมีพื้นที่ของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นเป็นสนามรบ

การต่อสู้ของจักรพรรดิเซียนมากมายรวมไปถึงการระเบิดตัวตายของแม่ทัพศึกแปดกองพล แน่นอนว่าสภาพของนิกายในตอนนี้มันย่อมจะเหลือแค่เศษซากปรักหักพัง

แต่หลัวหยุนชิงนั้นมีสายสัมพันธ์ที่แนบแน่นกับที่แห่งนี้

เวลานี้พวกเขาทำลายพันธมิตรโอสถลงได้และควรจะเป็นเวลาในการสร้างนิกายสวรรค์ยุทธมั่นขึ้นมาใหม่แต่จู่ๆ กลับจะถูกไล่ออกไปที่แดนสวรรค์ใต้ เรื่องนี้เขาย่อมจะยอมรับไม่ได้

แดนสวรรค์ใต้นั้นมันเล็กจนเกินไป

หากวัดกันที่ขนาดพื้นที่แล้วมันคงไม่ถึงหนึ่งในสี่ของแดนสวรรค์ทั้งหลาย

มีหรือที่หลัวหยุนชิงจะยอม?

เย่หยวน หรือว่าจิตใจอันเร่าร้อนของเจ้ามันได้พังลงพร้อมๆ เต๋ายุทธของเจ้าหรือ? หากเราร่วมมือร่วมแรงกันจริงๆ มันก็ไม่แน่ว่าจะแพ้หรอกนะ!”

เย่หยวนมองหน้าหลัวหยุนชิงก่อนจะกล่าวขึ้น

“พี่หลัว ต่อให้เราจะฟื้นนิกายสวรรค์ยุทธมั่นขึ้นมาแล้วจะได้อะไร? ต่อให้นิกายสวรรค์ยุทธมั่นจะปกครองห้ายอดแดนสวรรค์เหมือนพันธมิตรโอสถได้แล้วมันทำไม? ที่แห่งนี้มันเป็นแค่บ้านนอกหลังเขาเท่านั้น! หรือว่าสายตาของท่านมันจำกัดอยู่แค่ที่นี่แล้ว?”

“คนของห้านิกายสวรรค์เรานั้นสงสัยเสมอว่าทำไมโฉปู้ฉุนผู้เก่งกาจล้ำฟ้าคนนั้นวันหนึ่งกลับหายตัวไป วันนี้ข้าจะบอกความจริงท่านให้ เขานั้นเดินทางออกไปยังทะเล! เขานั้นรู้ดีว่าหากอยู่ในทวีปพิรุณใสต่อไปแล้วเขานั้นจะไม่ต่างอะไรจากกบที่นั่งมองกะลาครอบหัว! ท่านไม่คิดอยากไปดูโลกภายนอกบ้างหรือ?”

หลัวหยุนชิง EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq “เจ้ามั่นใจได้…”

เย่หยวนตอบสวนไปทันที “เพราะข้าได้เห็นปราณดาบที่เขาทิ้งไว้ในทะเล!”

หลัวหยุนชิงสั่นสะท้านไปทั้งใจ ที่แท้แล้วท่านโฉนั้นกลับเดินทางออกทะเลไป!

“แต่… นิกายสวรรค์ยุทธ์มั่นเรา…”

เย่หยวนกล่าวขึ้นมาขัดอีกครั้ง “เต๋าของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นมันย่อมจะต้องสืบทอดกันต่อไป! ถือว่าเห็นแก่หน้าท่านเจ้านิกายและผู้อาวุโสเหอ! แต่ว่ามันมิใช่ตอนนี้! ตอนนี้อวดดีไปมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา!”

EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq “เจ้า… บ้าน่า! เส้นทางยุทธของเจ้ามันถูกเต๋าสวรรค์ตัดลงแล้ว!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ชะตาของข้านั้นอยู่ในมือข้า มิใช่สวรรค์ที่จะมากำหนด!”

ในวันนี้นิกายสวรรค์ยุทธมั่นทั้งหมดได้ย้ายลงใต้ไป

แต่ถึงจะบอกว่าทั้งนิกายมันก็ไม่ได้มากมายอะไร

แต่ว่าด้วยเรื่องที่เย่หยวนสังหารหลี่ฉางเซิงด้วยดาบเดียวนั้น

มันได้ทำให้ศิษย์เก่าของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นทั้งหลายกลับมารวมตัว

หวู่เฉิงเฉา หลินหลาน เหวินจิงซวนทั้งหลายนั้นต่างรอดออกไปได้เพราะว่าค่ายกลร้อยพิษที่เย่หยวนใช้

เวลานี้เมื่อได้ยินว่าเย่หยวนกลับมาแล้วพวกเขาย่อมจะเดินทางกลับมาที่นิกาย

นอกจากพวกเขาทั้งหลายนั้นแล้วมันยังมีศิษย์ของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นอีกกว่าสามร้อยคนที่กลับมาด้วย

แต่นิกายสวรรค์อื่นๆ ทั้งสี่นั้นไม่ได้โชคดีเท่า

ต่อให้จะรวมทั้งสี่นิกายสวรรค์แล้วคนที่กลับมามันก็มีไม่ถึงสองร้อยคน

คนกว่าห้าร้อยนั้นคือกองกำลังที่เหลือรอดของดินแดนสวรรค์ห้าแสงอันยิ่งใหญ่

แต่เพราะดินแดนอื่นๆได้แสดงท่าทีปฏิเสธผู้บรรลุสวรรค์ขึ้นอย่างรุนแรงทำให้เหล่าผู้บรรลุสวรรค์นับพันๆ คนได้เดินทางไปกับห้านิกายสวรรค์สู่แดนสวรรค์ใต้

หลังจากนั้นต้าหวงเองก็ได้บอกลาเขาหมื่นอสูรและเข้าร่วมแดนสวรรค์ใต้ไป

ตอนนี้ในแดนสวรรค์ใต้นั้นมันมีพวกหลัวหยุนชิงทั้งสามจากพันธมิตรเลือด นักบุญสูงแห่งแดนสวรรค์ใต้ทั้งสี่และนักบุญสูงผู้บรรลุสวรรค์ทั้งสองพร้อมเย่หยวนและต้าหวง นับๆ รวมแล้วพวกเขานั้นมีจำนวนนักบุญสูงถึงสิบเอ็ดคน!

หากดูแค่ตัวเลขแล้วมันย่อมจะไม่น้อยเลย

เพียงแค่ว่าคนทั้งหลายนั้นเพิ่งจะบรรลุขึ้นมาได้ไม่นานทำให้ไม่มีใครเก่งกาจพอจะต่อสู้ได้จริง

คนที่จะเรียกว่าเป็นขุมกำลังได้นั้นมันคงมีแค่ต้าหวงเท่านั้น

เพราะจริงๆ แล้วคนที่เหล่ายอดฝีมือของห้ายอดแดนสวรรค์เกรงใจนั้นมันก็มีแค่ต้าหวงเท่านั้น

ไม่เช่นนั้นแล้วการย้ายถิ่นฐานครั้งนี้มันคงไม่ราบรื่นนัก

แต่ว่าเรื่องอื่นใดมันก็ไม่สำคัญอีกแล้ว

เมื่อมาถึงแดนสวรรค์ใต้นั้นเย่หยวนก็เดินไปนั่งลอยตัวอยู่กลางทะเลทันที

พร้อมๆ กันนั้นมันก็ปรากฏตราหยินหยางหมุนวนอยู่บนหัวเย่หยวน

ภาพนี้มันเหมือนคนที่กำลังทำความเข้าใจฟ้าดิน

“ไอ้หนู เจ้าแน่ใจแล้ว? ทำเช่นนี้มันมีแต่จะตายกับตายนะ!” หมี่เทียนกล่าวขึ้นเตือน

เย่หยวนตอบกลับไป “เต๋านั้นคนเราสร้างขึ้นมา มันมิใช่สิ่งที่สวรรค์มอบให้! ชีวิตข้านั้นตั้งแต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์มาข้าเดินทางฝืนสวรรค์มาตลอด! ยอดเต๋าแตกสลายข้าก็จะใช้เต๋าโอสถก้าวขึ้นมาจนถึงเต๋าพระเจ้า! ตอนที่มหาพิภพถงเทียนถูกใครหลอมจนปิดทางขึ้นสวรรค์ไป ข้าก็ได้สร้างวรยุทธบ่มเพาะของตัวเองขึ้นมาเปลี่ยนเต๋าให้ทำลายฟ้าดินลงได้! บนสามสิบสามสวรรค์นี้ก็เช่นกัน ในเมื่อเต๋าสวรรค์นั้นไม่ยอมรับข้า ข้าก็จะขอยกดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าของข้าด้วยดาบนี้!”

ตูม!

พูดไปเย่หยวนก็ระเบิดภพโกลาหลลงอย่างรุนแรง!

คลื่นพลังรุนแรงจนน่าขนลุกกระแทกออกมารอบๆ ตัว

ในวินาทีนี้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต่างต้องหันหน้าไปมองทะเล

หลัวหยุนชิงนั้นหน้าซีดขาวลงทันที

“ช่างเป็นพลังโลกที่รุนแรงนัก! เย่หยวนทำลายโลกใบน้อยของตัวเองลง นี่เขา… เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”

โลกใบน้อย! นี่มันคือรากฐานพลังของผู้บ่มเพาะ!

หากโลกใบน้อยพังทลายลงมันก็เท่ากับความพิการ!

แต่เย่หยวนนั้นกลับทำลายโลกใบน้อยของตัวเองลง!

เรื่องนี้มันย่อมจะทำให้คนทั้งหลายต้องอ้าปากค้าง

ต้าหวงนั้นเข้าใจยอดเต๋าได้ลึกล้ำกว่าใครๆ แต่นั่นทำให้เขานั้นสามารถสัมผัสได้ถึงวิกฤตตรงหน้าได้ชัดเจนกว่าใคร

“อาจารย์เย่…ท่านคิดจะสร้างขึ้นใหม่หลังจากทำลาย! แต่…เต๋าสวรรค์จะยอมรับหรือ?” ต้าหวงนั้นร้องขึ้นมา

เย่หยวนนั้นทุ่มแรงกายแรงใจและทรัพยากรมากมายกว่าจะฟูมฟักภพโกลาหลมาได้จนถึงวันนี้

หากจะถามว่าเต็มใจไหมเขาย่อมจะไม่มีทางเต็มใจทำลาย!

แต่เวลานี้เขากลับลงมือต่ออย่างไม่ลังเลอีก!

บนโลกนี้มันย่อมจะมียอดอัจฉริยะที่ไม่ได้รับการยอมรับจากเต๋าสวรรค์!

คนที่ถูกเต๋าสวรรค์ตัดเส้นทางการบ่มเพาะไปนั้นมันไม่ได้มีแค่เย่หยวน

สามสิบสามสวรรค์นั้นกว้างใหญ่ปานใด มียอดอัจฉริยะมากมายแค่ไหน!

มันย่อมจะมียอดอัจฉริยะที่แม้แต่สวรรค์ยังไม่ยอมรับเกิดขึ้นมาได้บ้าง

และเหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายนั้นก็ย่อมจะไม่มีใครยอมรับว่าอนาคตของตัวเองจบลงแล้ว

EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq เต๋าที่ต่อต้านสวรรค์!

แย่งชิงเอาชะตามาจากสวรรค์ ต่อต้านพลังแห่งสวรรค์!

ภพโกลาหลของเย่หยวนนั้นมันพังทลายลงแต่พลังของมันไม่ได้จางหายไป มันค่อยๆ ไหลเข้าไปในตราหยินหยางบนหัวของเย่หยวนแทน

ตราหยินหยางนั้นมันค่อยๆ หมุนวนพร้อมกลืนพลังมหาศาลเข้าไป

พร้อมๆ กันนั้นมันก็เกิดเงาดาบตั้งขึ้นมาบนตราหยินหยางชี้ตรงสู่ท้องฟ้า!

ครืน! ครืน!

บนท้องฟ้านั้นมันตอบสนองกลับมาด้วยเมฆดำและสายฟ้าแลบออกมาไม่หยุดยั้ง

ราวกับว่าวินาทีนี้มันเป็นวินาที่ที่โลกหล้าจะแตกสลายลง!

……………….

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+