ตอนที่ 2789 เรื่องใหญ่!
บนผิวทะเลนั้นมันมีปราณดาบพุ่งผ่านไปอย่างรุนแรง

จิงหลานและซิงเหยาทั้งสองคนนั้นต่างถูกกดดันจนต้องกระอักเลือดออกมาไม่หยุด

แม้ว่าเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายที่ไล่ตามต้าหวงและจิงเฟยไปนั้นจะไม่กล้าเข้าใกล้สนามรบของคนทั้งสามแต่พวกเขาก็ต่างไม่วายต้องหันมามองเป็นระยะๆ

เพราะแม้เย่หยวนในตอนนี้จะเสียต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบไปแล้วแต่ว่าเขานั้นได้สร้างดาบเต๋าขึ้นมาแทนที่

และเข้าถึงฟ้าดินด้วยดาบเต๋านี้ ทำให้ตัวเขาแข็งแกร่งขึ้นมาก

จะบอกว่าดาบเต๋านั้นมันคือตัวแทนของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบก็คงไม่ผิดนักเพราะเวลานี้มันคือพลังที่ยึดเกี่ยวสามกฎเข้าด้วยกัน

นี่คือเต๋าของเย่หยวน!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ผ่านสามเต๋าทุกข์เก้ากฎมาได้แล้วดาบเต๋าของเย่หยวนมันก็ยิ่งทรงพลังเกินจินตนาการ

เมื่อเปิดใช้สามพลังกฎของดาบเต๋าออกมา พลังของมันนั้นก็คงไม่ได้ด้อยไปกว่าแปลงยอดเต๋าสามกฎรูปแบบที่ห้าเลย!

หรือมันอาจจะแข็งแกร่งกว่าเสียด้วยซ้ำ!

เพราะฉะนั้นแม้ว่าช่องว่างของชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นมันจะยิ่งใหญ่

แต่เย่หยวนนั้นก็สามารถเอาชนะในชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้สิ้น

แต่ว่าจิงหลานและซิงเหยานั้นก็มากฝีมือกว่าคนทั่วไปมาก พวกเขาจึงสามารถต่อต้านเย่หยวนมาถึงตอนนี้ได้

“ให้ตายสิ ไอ้เด็กนี่มันเก่งกาจขนาดนี้ได้อย่างไรกัน? ท่านจิงหลานและท่านซิงเหยานั้น แทบจะไม่อาจต้านทานไว้ได้แล้ว!”

“ทำไมอู๋ต้วนมันยังไม่กลับมาอีก? หากท่านสื่อถันและท่านจางเหวิ่นยังไม่มาอีก ท่านทั้งสองนี้คงต้องตายลงก่อนแล้ว!”

“นังเด็กเวร แน่จริงก็อย่าได้หนีสิ!”

…

อีกด้านนั้นตังจิงเฟยนั้นก็พุ่งตัวหนีไปอย่างรวดเร็วหลบรอดจากมือเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลาย

ส่วนอีกด้านนั้นต้าหวงก็รับมือจักรพรรดิเซียนกว่ายี่สิบคนด้วยตัวคนเดียวนั้นแต่เขาก็ต้องสู้ไปหนีไป

เพราะว่าต้าหวงในตอนนี้มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายแล้ว ฝีมือของเขามันย่อมจะพัฒนาไปอีกมาก

หากมิใช่เพราะว่าอีกฝ่ายมีจำนวนมากเกินไปเขาคงจัดการเอาชนะลงได้แล้ว

“ฮี่ๆ…เจ้าพวกโง่ ทำไมข้าต้องไปสู้กับพวกเจ้าด้วย? หลังจากพี่เย่หยวนจัดการพวกมันทั้งสองลงแล้วเขาย่อมจะมาจัดการพวกเจ้าลงด้วยแน่!” จิงเฟยร้องขึ้นพร้อมหัวเราะเย้ย

หน้าของเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายนั้นมันมืดดำจนเหมือนก้นหม้อ

เพราะสิ่งที่พวกเขากังวลมันก็คือเรื่องนี้

ใครจะไปคิดเล่าว่าแม้จะเป็นสองยอดขุนศึกนั้นก็ยังไม่อาจจะเอาชนะเย่หยวนได้?

แต่ในเวลานั้นเองที่มันได้มีสองคลื่นพลังรุนแรงพุ่งขึ้นมาจากทะเลลึก!

เหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายที่สัมผัสได้นั้นต้องยิ้มกว้างขึ้นมาทันที!

“พวกเขามาแล้ว! ท่านสื่อถันและท่านจางเหวิ่นมาแล้ว! สี่ยอดขุนศึกออกโรงแล้วเจ้าเด็กนี่มันย่อมจะต้องตายลงแน่!”

“ฮ่าๆๆ… นังเด็กเวร เจ้าจะยังเอาอะไรมาเย้ยหยันพวกเราได้อีก!”

…

ฟุบ!

ฟุบ!

สองเงาร่างนั้นพุ่งขึ้นมาถึงผิวน้ำและมองดูออกไปอย่างตะลึงงัน

“ไอ้หัวขโมย กล้ามาอวดอ้างตัวในทะเลพันทานตะวัน! เตรียมตัวตาย!”

ยอดขุนศึกสื่อถันร้องลั่น ก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปหาเย่หยวน

ส่วนยอดขุนศึกจางเหวิ่นนั้นพุ่งตัวเข้าไปอย่างไม่กล่าวอะไร

ปัง! ปัง! ปัง!

ด้วยกำลังเสริมของพวกสื่อถันนั้นมันทำให้สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไปทันที

บนท้องทะเลนั้นมันมีคลื่นรุนแรงสาดซัดออกมาจนทำให้เหล่าชาวทะเลที่อยู่ลึกลงไป

จนต้องถูกแรงนั้นบดขยี้จนแหลกเละ

สี่ยอดฝีมือแปลงยอดเต๋านั้นมันย่อมจะเก่งกาจล้ำไม่อาจเอาอะไรมาเทียบ

คนทั้งสองที่ถูกเล่นงานจนกระอักเลือดไปก่อนหน้านั้นต่างก็กลับมาเป็นฝ่ายรุกได้

คนทั้งสี่นั้นปล่อยไม้ตายออกมาพร้อมๆ กันจนทำให้เย่หยวนเองเริ่มเสียเปรียบไป

เวลานี้พวกเขานั้นกลับมาได้เปรียบเย่หยวน

เมื่อจิงหลานได้เห็นเย่หยวนถูกกดดันเช่นนั้นเขาก็หัวเราะลั่นขึ้น

EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq เจ้าจงภูมิใจเสียเถอะ!”

เย่หยวนแปลงดาบขึ้นที่ปลายนิ้วยิงสามพลังแห่งกฎกลับมาเรื่อยๆ พร้อมตอบไป “เย่ผู้นี้แค่ผ่านทางมาและไม่คิดต่อสู้กันถึงชีวิต! หากยังสู้กันเช่นนี้ไปต่อข้าคงไม่อาจออมมือได้อีกแล้ว! เจ้าคิดจะบังคับข้าจริงๆ?”

สื่อถันนั้นยิ้มตอบไป “ไอ้หนู เอาชนะไม่ได้ก็คือเอาชนะไม่ได้! คิดมาเปิดปากพูดขอชีวิตตอนนี้ มันก็สายเกินไปแล้ว!”

จิงหลานนั้นยิ้มขึ้นตาม “ไอ้หนู ข้าได้ให้โอกาสเจ้าไปก่อนหน้าแล้ว! มาขอร้องชีวิตตอนนี้มันก็สายไปแล้ว!”

ความเมตตาของเย่หยวนนั้นมันกลับถูกมองว่าเป็นคำร้องขอชีวิตในสายตาของยอดขุนศึกทั้งสี่

เวลานี้ตัวเย่หยวนนั้นยังออมมือไว้ได้บ้าง

แต่หากต้องสู้แบบนี้ต่อไปจริงๆ แล้วเขาคงไม่อาจจะยั้งมือได้อีกต่อไป

เพราะฝ่ายชาวทะเลนั้นก็ไม่มีทีท่าจะหยุดมือ

เย่หยวนได้แต่ต้องหัวเราะตอบกลับไป “ค่ายกลดาบเอกภพ จงปรากฏ!”

ดาบที่หว่างคิ้วของเย่หยวนนั้นมันส่องแสงจ้าขึ้นมาทันที

พร้อมๆ กันนั้นมันก็ปรากฏดาบแสงนับร้อยๆ เล่มพุ่งขึ้นมา!

เย่หยวนนั้นได้เปลี่ยนปราณเทวะให้เป็นดาบและสร้างค่ายกลดาบเอกภพขึ้นมา!

เวลานี้ตัวเย่หยวนนั้นไม่ได้บ่มเพาะโลกใบน้อยใดๆ สิ่งเดียวที่เขาบ่มเพาะนั้นคือดาบเต๋า!

โลกของเขานั้นแตกสลายไปแล้ว ปราณเทวะทั้งหมดของเขามันเกิดขึ้นมาจากดาบเต๋าของเขานี้

ดาบเต๋านี้คือรากฐานพลังของเย่หยวนในตอนนี้

หากดาบนี้คงอยู่เย่หยวนก็จะไม่มีวันตาย แต่หากดาบนี้หักลง ชีวิตของเขาก็จะจบสิ้นตามลงไปด้วย!

เมื่อค่ายกลดาบเอกภพถูกใช้ออกมามันก็ล้อมยอดขุนศึกทั้งสี่ไว้ทันที

ใบหน้าของสี่ยอดขุนศึกนั้นเปลี่ยนสีไปด้วยความรู้สึกถึงอันตรายรุนแรง

เมื่อค่ายกลดาบนี้มันถูกใช้งานออกมาพวกเขาทั้งสี่นั้นก็ถูกจับแยกกันทันทีทำให้พลังต่อสู้ลดฮวบลงไปตาม

พริบตาเดียวนั้นสถานการณ์มันก็พลิกกลับอีก!

จักรพรรดิเซียนคนอื่นๆ ที่ได้เห็นต้องอ้าปากค้างขึ้นมา

“นี่…นี่มัน…ไอ้หมอนี่มันยังมีไม้ตายเก็บไว้อีก?”

“ช่างเป็นค่ายกลดาบที่แข็งแกร่งนัก! ท่านทั้งสี่นั้นใช้แปลงยอดเต๋าออกมาอย่างสุดพลังแต่กลับไม่อาจฝ่าออกมาภายนอกค่ายกลได้!”

“แม้แต่สี่ยอดขุนศึกยังไม่อาจเอาชนะมันได้ เราจะทำอย่างไรดี?”

…

พวกเขานั้นต่างไม่มีใครคิดฝันว่าเย่หยวนนั้นจะแข็งแกร่งได้ปานนี้

สี่จากห้ายอดขุนศึกนั้นออกมาจัดการเองแต่กลับยังไม่อาจเอาชนะเย่หยวนลงได้

นั่นหมายความว่าในทะเลพันทานตะวันนี้นอกจากตัวจักรพรรดิเฉียนกุยแล้วมันคงไม่มีใครเอาชนะเย่หยวนได้?

เมื่อจิงเฟยที่กำลังหนีสุดแรงได้เห็นค่ายกลดาบนั้นนางก็หัวเราะขึ้นทันที “พี่เย่หยวนเก่งเกินไปแล้ว! พวกเจ้ายังกล้ารังแกข้าอีกหรือไม่? หากยังกล้าข้าจะบอกให้พี่เย่หยวนมาจัดการเจ้าให้สิ้นซากเลย!”

เหล่าชาวทะเลทั้งหลายนั้นต่างแทบคลั่ง

เพราะนางเด็กคนนี้มันโอหังเกินไป!

แต่พวกเขานั้นกลับไม่มีปัญญาทำอะไรนาง!

“นังเด็กเวร อย่าเพิ่งได้ใจไป! หลังจากท่านเฉียนกุยออกมาแล้วพวกเจ้าทั้งหลายจะได้ตายอย่างไร้ที่กลบฝังแน่!” อู๋ต้วนกล่าวขึ้นมาขู่

นางนั้นไปเชิญสองยอดขุนศึกมาคิดว่าคงพลิกสถานการณ์กลับได้แน่นอน

ไม่คิดฝันว่าเย่หยวนนั้นกลับจะยังสามารถกดดันสี่ยอดขุนศึกได้

แต่ว่านังเด็กคนนี้มันก็ช่างกล้า อู๋ต้วนนั้นอยากจะฉีกร่างน้อยๆ นั้นออกเป็นเสี่ยงๆ

จิงเฟยทำหน้าเย้ยหยันร้องตอบกลับไป “ไร้สาระ! หากจักรพรรดิเฉียนกุยว่างปานนั้นเขาคงออกมาจัดการเองตั้งแต่แรกแล้ว! มีหรือที่จะยังรอจนถึงป่านนี้? ฮี่ๆ เจ้าเต่าใหญ่ ข้าจะขี่หลังเจ้าเที่ยวทะเล! หากเจ้ากล้าขัดขืนข้าจะตีหัวเจ้าจดมันหดกลับเข้ากระดองเลย! หากเจ้าคิดขัดขืน ข้าจะให้พี่เย่หยวนมาตัดหัวเจ้าออกเสีย!”

ได้ยินคำของจิงเฟยนั้นอู๋ต้วนก็แทบคลั่งไป

เพราะหากเป็นเวลาปกตินางคงยังพอหัวเราะคิดว่ามันแค่มุกตลกไปได้

แต่เวลานี้มันกลับมีความเป็นไปได้สูงมาก!

แค่คิดว่าต้องกลายเป็นของเล่นของนางมารน้อยนี้ตัวอู๋ต้วนก็แทบขาดใจลง

“เจ้าจะยังยืนนิ่งทำไมอีก? พวกเราทั้งสี่เอาชนะมันไม่ได้ รีบไปเรียกคนมาเพิ่มให้ข้าเร็ว! รีบกลับไปที่โถงพันทานตะวัน! เพิ่มการป้องกันสู่ระดับสูงสุดทั่วทั้งทะเลพันทานตะวัน! ไปบอกหยุนหยางมัน! บอกมันให้ไปเรียกขุนศึกของสามมหาสมุทรรอบๆ มาช่วย!”

เสียงร้องของจิงหลานนั้นดังออกมาจากสนามรบ

ดูท่าเขานั้นคงคับแค้นสุดใจแล้ว

มันมิใช่ว่าเขาไม่ยอมรับความพ่ายแพ้แต่ตอนนี้สิ่งที่กำลังถูกท้าทายมันคือศักดิ์ศรีของทะเลพันทานตะวัน หากปล่อยไปเช่นนี้วันหน้าพวกเขาคงได้กลายเป็นตัวตลกแล้ว?

เพราะฉะนั้นวันนี้เย่หยวนต้องตาย!

สีหน้าของเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายที่ได้ยินต้องเปลี่ยนสีไป

เท่านี้มันก็คงกลายเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ แล้ว!

……………………..