ตอนที่ 2831 ฝังทั้งเป็น!
“สภาพของพวกมหาจักรพรรดิตานเฟยมันไม่ดีเลย” เย่หยวนนั้นไม่รีบทำลายเส้นทางมิติลงและหันไปมองดูศึกของพวกตานเฟยแทน

การต่อสู้อีกด้านหนึ่งนั้นมันรุนแรงจนแม้แต่เขาก็ไม่อาจละสายตาได้

ตอนนี้มันมิใช่แค่ตานเฟยเท่านั้น แต่สภาพของมหาจักรพรรดิทั้งหลายนั้นมันต่างก็ไม่สู้ดี

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ว่าในทัพสวรรค์แรกมันมีมหาจักรพรรดิได้ตายลงไปแล้ว!

“ต่อให้เราจะทำลายเส้นทางมิติลงได้แต่ตอนนี้คนสวรรค์แรกมันก็ไม่เหลือแรงพอจะเอาชนะเผ่าเลือดได้แล้ว! สภาพตอนนี้ทางใต้เองก็คงไม่อาจจะส่งกำลังมาเพิ่มให้ได้แน่ พลังฝีมือของมหาจักรพรรดิเผ่าเลือดนั้นเหนือล้ำจนเกินไป หากพวกมันคิดเข้าบุกแดนเหนือด้วยกำลังที่เหลือแล้วมันคงกลายเป็นหายนะที่เกินกว่าจะรับไหว” เย่หยวนขมวดคิ้วแน่นกล่าวขึ้น

“ไอ้หนู เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่?” หมี่เทียนถามขึ้นมาด้วยความปวดหัว

“ผู้อาวุโส หากเส้นทางมิตินี้มันถล่มลงมาแล้วมันจะรุนแรงพอฝังมหาจักรพรรดิของเผ่าเลือดไปด้วยทั้งเป็นได้หรือไม่?” เย่หยวนถามขึ้น

หมี่เทียนที่ได้ยินนั้นต้องยกมือขึ้นมานวดขมับทันที

แต่สุดท้ายเขาก็ตอบกลับไป “เผ่าเลือดมันมีพลังชีวิตที่น่ากลัว มันอาจจะไม่ถึงตายแต่ข้าว่าย่อมทำให้บาดเจ็บอย่างสาหัสได้แน่นอนแล้ว”

หลังจากหยุดคิดไปอีกพักหนึ่งเย่หยวนก็พยักหน้าออกมา “เช่นนั้นก็ทำตามนี้เถอะ!”

หมี่เทียนกล่าวขึ้นมาขัด “พวกมันอาจจะเจ็บหนัก แต่เจ้าเองก็มีโอกาสรอดแค่หยิบมือเช่นกัน”

เย่หยวนยิ้มกว้างขึ้นมา “ไม่ต้องมาหลอกข้าเลย! มีท่านอยู่ด้วยทั้งคนข้าจะตายได้อย่างไร?”

พูดจบเย่หยวนก็พุ่งตัวเข้าไปลึกในเส้นทางมิติทันที

ไม่กี่วินาทีจากนั้น!

ครืน

เส้นทางมิตินั้นมันก็เกิดเสียงดังลั่นขึ้นมากระแทกหูคนรอบๆ

ฝ่ายเผ่าเลือดนั้นรวมไปถึงตัวเหลียนยี่ต่างหน้าซีดข่าวลงหันไปมองต้นเสียงเป็นตาเดียว!

“ไม่ดีแล้ว! เจ้าเด็กจักรพรรดิเซียนนั้นกลับทำความเสียหายให้เส้นทางมิติได้จริง! หลี่เหอ เจ้ารีบจบศึกลงให้เร็วไม่ต้องยื้อแล้ว!” เสียงของเหลียนยี่สั่งขึ้นมา

หลี่เหอในตอนนี้กำลังสู้แบบสองต่อหนึ่ง ทว่าเขานั้นกลับเป็นฝ่ายได้เปรียบอย่างสิ้นเชิง

เดิมทีนั้นเขาคิดจะค่อยๆ อัดพวกจั่วเฉินไปจนหมดแรงสู้เพราะหากคิดปิดฉากศึกอย่างรวดเร็วเขาเองก็คงต้องเจ็บไม่น้อยเช่นกัน

แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาชักช้าอีกแล้ว

“ได้!”

ร่างกายของเขาเปล่งแสงสีแดงเลือดขึ้นมาก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปไล่ฆ่าสังหารอย่างไม่ป้องกันอีก

พวกจั่วเฉินนั้นถูกหลี่เหอกดดันเข้าอย่างหนักจนเริ่มเสียท่าต้องกระอักเลือดออกมาตามๆ กัน

ส่วนตัวตานเฟยเองก็ถูกเหลียนยี่กดดันเข้ามาอย่างหนักเช่นกันจนแทบไม่เหลือแรงต่อสู้แล้ว

จากนั้นนางก็ทิ้งตัวเขาที่อ่อนแรงนั้นไว้และมุ่งหน้าไปยังเส้นทางมิติ

ตานเฟยนั้นได้แต่ต้องกัดฟันแน่นเพราะตอนนี้เขาเหลือแค่ลมหายใจแทบไม่อาจขยับร่างได้ ย่อมจะไม่มีแรงพอไปช่วยเหลือเย่หยวนใดๆ อีกแล้ว

ส่วนอีกด้านนั้นมันก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นไม่มีหยุด

หลี่เหอนั้นถูกจั่วเฉินต่อยจนร่างระเบิดออกแต่ในวินาทีเดียวกันนั้นเขาก็สังหารหลู่เฟิงลงได้เช่นกัน!

หลู่เฟิงนั้นตายลงอย่างไม่อาจจะมีเวลากรีดร้องเสียด้วยซ้ำ

จั่วเฉินนั้นเองก็บาดเจ็บสาหัสลงภายใต้การแลกหมัดนี้จนไม่เหลือแรงจะขยับตัว

หลี่เหอนั้นรวมร่างกลับมาคืนชีพอีกครั้งก่อนที่จะพุ่งตัวไปยังเส้นทางมิติไม่สนใจจั่วเฉินใดๆ อีก

เสียงครืนที่ดังออกมาจากเส้นทางมิตินั้นมันยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายเส้นทางมิติเริ่มจะแสดงถึงความไม่เสถียรอีกครั้ง

โชคยังดีที่เส้นทางมิตินี้มันถูกปรับแต่งจนมีความเสถียรมากทำให้การทำลายล้างของเย่หยวนนี้มันดูไม่ค่อยจะส่งผลมากมายได้ในระยะสั้นๆ

พวกเหลียนยี่ทั้งสองนั้นพุ่งตัวเข้าไปในเส้นทางมิติอย่างรวดเร็วราวสายฟ้า

ตานเฟยได้แต่ต้องยิ้มแห้งๆ ออกมา “เรามันไร้ประโยชน์นัก! ถึงตอนนี้แล้วมันย่อมจะเป็นเวลาที่เย่หยวนต้องการคนช่วยมากที่สุด แต่เรากลับทำอะไรไม่ได้เลย!”

จั่วเฉินเองก็ถอนหายใจยาวออกมา “หรือว่าเราจะมาพลาดในวินาทีสุดท้ายเช่นนี้จริงๆ?”

“เลิกพูดจาไร้สาระก่อนเถอะ! ตอนนี้รีบรักษาอาการบาดเจ็บของเจ้าเสีย! ต่อให้เราต้องแลกชีวิตเราก็จะต้องทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ!” ตานเฟยกล่าวขึ้นมา

คนทั้งสองนั้นรีบยกเอาโอสถสวรรค์ระดับแปดขึ้นมากลืนลงคอรักษาอาการทันที

เพียงแค่ว่าสภาพของพวกเขาในตอนนี้มันไม่อาจจะรักษาฟื้นฟูมาได้ในระยะเวลาสั้นๆ

…

“ให้ตายสิ! จักรพรรดิเซียนคนเดียวมันทำให้เส้นทางมิติระดับเจ้าโลกสั่นคลอนได้อย่างไร?” ได้เห็นเส้นทางมิติที่มีแต่รูตรงหน้าเหลียนยี่ก็ต้องร้องขึ้นมาอย่างคับแค้นใจ

หลี่เหอเองก็ต้องอ้าปากค้างขึ้น “ต่อให้มันจะเก่งวิชาห้วงมิติแค่ไหนมันก็ไม่มีทางทำเช่นนี้ได้! ไอ้เด็กคนนี้มันแปลกๆ!”

เหลียนยี่นั้นกล่าวขึ้นมาตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ “เลิกพูดจาไร้สาระเถอะ ตอนนี้รีบไปหาและสังหารมันลงเสีย! ไม่เช่นนั้นแล้วมันก็มีโอกาสที่จะทำลายเส้นทางมิตินี้ลงได้! หือ? ตรงนั้น!”

ในเส้นทางตรงหน้านั้นมันปรากฏร่างจางๆ หนึ่งขึ้น มันจะเป็นใครไปได้นอกจากเย่หยวน?

เมื่อเหลียนยี่เห็นเย่หยวนนั้นนางก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นทันที

ตราบเท่าที่เห็นตัวกัน นางย่อมจะสังหารจักรพรรดิเซียนลงได้ง่ายดาย

“ไอ้หนู จะหนีไปไหน!”

เหลียนยี่ร้องลั่นพุ่งตัวเข้าหาเย่หยวนอย่างรวดเร็ว

“นังเฒ่า แค่ฝีมืออย่างเจ้านี้ก็กล้ามาสังหารปู่เย่หรือ?” เสียงหัวเราะของเย่หยวนดังขึ้นมาจากด้านหน้า

หือ?

มันกลายเป็นปู่เย่ไปแล้ว?

สงสัยจะติดจากหยางชิงมาแน่นอน!

แต่ว่าในเส้นทางมิติด้านหน้านั้นเหลียนยี่ก็ไม่อาจจะตามไปถึงตัวเย่หยวนได้ง่ายๆ

เหลียนยี่กัดฟันชี้นิ้วออกมาทันที

คลื่นพลังรุนแรงนั้นมันระเบิดขึ้นรอบตัวเย่หยวน

ตูม!

เส้นทางมิติตรงหน้านั้นมันเสียสมดุลขึ้นมาทันที

หลี่เหอร้องลั่นตามหลังมา “เหลียนยี่ เจ้าบ้าไปแล้วหรือ? มันทำลายเส้นทางมิติไม่ได้หรือว่าเจ้าจะช่วยมันทำลายแล้ว?”

เหลียนยี่เองก็ต้องทำหน้าเหยเกเช่นกัน

นางนั้นไม่นึกฝันว่าเย่หยวนกลับจะลื่นไหลได้ปานนี้ การโจมตีก่อนหน้านั้นต่อให้จะเป็นจักรพรรดิเที่ยงขั้นสุดก็คงไม่อาจรอดชีวิตได้แต่มันกลับไม่อาจสังหารเย่หยวนลง

เย่หยวนนั้นเหมือนเป็นปลาในน้ำเมื่อเข้ามาถึงเส้นทางมิตินี้ คิดสังหารเขานั้นมันต้องลำบากไม่น้อย

“นังเฒ่า เจ้ามีปัญญาทำได้แค่นี้? มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ห่าเหวใดกัน! มันก็ทำได้แค่นี้!” เย่หยวนหัวเราะเย้ยลั่นดังขึ้นจากด้านหน้า

เหลียนยี่นั้นกัดฟันแน่นขึ้น “ไอ้หนู อย่าเพิ่งได้ใจไป! ตอนนี้ท่านหวู่เยวี่ยกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้แล้ว ถึงตอนนั้นเจ้าจะยังหนีไปได้หรือไม่ค่อยมาพูดกันอีกที!”

เย่หยวนยิ้มขึ้นกล่าว “ท่านหวู่เยวี่ยใดอีก! ให้มันมา ปู่เย่เจ้านี้จะมัดพวกเจ้ารวมกันแล้วสังหารลงทันทีเสีย! เผ่าเลือดพวกเจ้านั้นมันวางท่าใหญ่โตแต่แท้จริงแสนอ่อนแอ เป็นแค่ยุงตัวหนึ่งเท่านั้น ข้าไม่รู้เลยจริงๆ ว่าไปเอาความมั่นใจโง่ๆ แบบนี้มาจากที่ไหนกัน!”

เหลียนยี่ยิ้มเย้ยตอบไป “ไอ้หนู เจ้าคิดว่าได้เปรียบหน่อยแล้วจะพูดโม้อวดอ้างตัวอย่างไรก็ได้หรือ?!”

แต่หลี่เหอนั้นกลับกล่าวขัดขึ้นมา “มันไม่ได้โม้หรอก! พวกหยวนเจิ้นทั้งหลายนั้นไม่อาจจะรับหมัดของมันได้แม้แต่หมัดเดียว!”

เมื่อเหลียนยี่ได้ยินนางก็ต้องผงะอ้าปากค้างไปทันที

ไอ้เด็กนี่มันกลับเก่งกาจได้ปานนั้น?

แต่วินาทีเดียวกันนั้นเหลียนยี่ก็สัมผัสได้ถึงพลังเลือดรุนแรงจากตรงหน้ากำลังพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เหลียนยี่ยิ้มกว้างร้องขึ้นทันที “ท่านหวู่เยวี่ย ไอ้เด็กนี่มันกำลังคิดทำลายเส้นทางมิติลง ท่านโปรดลงมือด้วยเถอะ!”

“วางใจเถอะ ข้าจัดการเอง!” เสียงแหบแห้งหนึ่งดังออกมาจากด้านในของเส้นทางมิติ

หนีเสือปะจระเข้ เย่หยวนนั้นดูเหมือนไม่มีทางหนีไปไหนได้แล้ว!

ไม่นานกลิ่นพลังงานเลือดรุนแรงนั้นมันก็เข้าจมูกของเขา

เย่หยวนนั้นแทบจะสิ้นสติลงเมื่อได้กลิ่นนั้น

แข็งแกร่ง!

แต่เวลาเดียวกันนั้นเขาก็หยุดเท้าลง

พวกเหลียนยี่ทั้งสองคนนั้นอยู่ห่างจากเย่หยวนไปราวหมื่นก้าวเมื่อได้เห็นจึงหัวเราะเย้ยขึ้นมา “ไอ้หนู หนีต่อไปสิ! ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าจะยังปากดีได้อีกแค่ไหน!”

คลื่นพลังรุนแรงจากด้านในเส้นทางมิตินั้นเองก็พุ่งเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็วเช่นกัน

เย่หยวนหันกลับไปมองเหลียนยี่และยิ้มให้

รอยยิ้มนี้มันทำให้ใจของเหลียนยี่ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม

“นังเฒ่า เจ้าคิดมากไปแล้ว! ข้านั้นสามารถทำลายเส้นทางมิตินี้ได้อย่างง่ายดาย! แต่เจ้ารู้ไหมว่าทำไมข้าถึงไม่ทำ เจ้าคิดว่าข้าแค่พูดล้อเล่นหรือ? ข้านั้นคิดจะลากพวกเจ้ามาสังหารลงในคราวอย่างไรล่ะ!”

พูดจบเย่หยวนก็ต่อยหมัดใส่ห้วงมิติตรงหน้าพร้อมเสียงหัวเราะ

ครืน!

เส้นทางมิติมันสั่นไหวขึ้นมาทันที

จากนั้นห้วงมิติมันก็เริ่มแตกสลายลง!

……………………………………………………