Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 2881 เผ่าเลือดนั้นเปี่ยมล้นด้วยสมบัติ!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 2881 เผ่าเลือดนั้นเปี่ยมล้นด้วยสมบัติ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 2881 เผ่าเลือดนั้นเปี่ยมล้นด้วยสมบัติ!
เย่หยวนค่อยๆ เดินเข้าไปกลางกลุ่มคนทั้งหลายไม่คิดสนใจเหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายแม้แต่น้อย

หมัดก่อนหน้าของเขานั้นมันทำให้คนทั้งหลายผงะไป

แข็งแกร่งมาก!

แม้ว่ามินเหวินนั้นจะไม่ได้เก่งกาจระดับต้นๆ แต่ว่าพวกเขาเองก็คงไม่อาจสังหารมินเหวินลงได้ด้วยหมัดเดียวเช่นนี้!

“ไม่มีใครเข้ามาหรือ? เช่นนั้นข้าบุกเอง!”

เย่หยวนไม่คิดพูดพร่ำให้มากความ เริ่มพุ่งตัวเข้าไปกลางกลุ่มคนด้วยหมัดที่หนักหน่วง และที่ใดที่เขาผ่านไปนั้นมันจะมีแต่ฝุ่นเลือดกระจายขึ้นมา!

แม้ว่าพวกเขาทั้งหลายเหล่านี้จะเก่งกาจกว่าคนในเมืองข่ายยักษ์ไม่น้อยแต่ว่าอย่างมากมันก็แค่พอรับหมัดของเย่หยวนได้สามหมัดเท่านั้น

จากนั้นพวกเขาก็จะต้องตายลง!

เหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายนั้นต่างเป็นคนที่แข็งแกร่งในเผ่าเลือด พวกเขาย่อมจะมีเกียรติและไม่คิดร่วมมือกันรุมทำร้ายคนผู้เดียว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเฉียหยู่นั้นที่ทำแค่มองห่างๆ จากนอกวง

แต่ว่าเมื่อเห็นเย่หยวนลงมือจริงๆ พวกเขาก็ต้องเบิกตากว้างขึ้นมาอย่างหวาดกลัว

เพราะไม่กี่อึดใจผ่านไปนี้เย่หยวนได้สังหารยอดอัจฉริยะลงไปไม่น้อยด้วยพลังที่เหนือกว่า!

ใบหน้าของพวกเฉียหยู่นั้นเหยเกขึ้นมาทันทีเพราะว่าในหมู่คนที่ตายลงไปนั้นมันมีบางคนที่มีพลังฝีมือมากพอจะเป็นถึงว่าที่ต้นกล้า

แต่พวกเขานั้นกลับไม่อาจจะรับมือเย่หยวนได้เกินสิบกระบวนท่า!

เย่หยวนนั้นก็ไม่คิดจะแสดงความปรานีออกมาแม้แต่น้อยต่อยออกไปอย่างไม่คิดยั้งมือ

หมัดแรกต่อยจนกระอักเลือด!

หมัดสองต่อยจนกระดูกหัก!

หมัดสามต่อยเอาชีวิตไป!

หมัดนี้มันดูเหมือนเป็นแค่วิชาหมัดทั่วๆ ไปแต่ว่าพลังของมันนั้นกลับเหนือล้ำอย่างไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน!

“พวกเจ้าจะยังยืนโง่อะไรกันอีก? โจมตีมันพร้อมๆ กัน! หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเราได้ตายกันหมดแน่!” หลานเฉียร้องลั่นขึ้นมา

คนทั้งหลายนั้นหันไปมองหน้าหลานเฉียด้วยใบหน้าแปลกๆ เขาเองนี้มิใช่หรือที่ไปเย้ยหยันไว้มากที่สุด?

ตอนนี้คงถูกตบจนหน้าชาแล้ว?

ก่อนหน้านี้หลานเฉียนั้นกลัวว่าเย่หยวนจะลืมตัวตนของเขา

เขาจึงประกาศว่าตัวเขานั้นจะอยู่รอที่สระหมายเลขเจ็ด

ตอนนี้เขาคงภาวนาให้เย่หยวนลืมตัวเองไปแล้ว!

แต่ว่าเรื่องนี้จะไปโทษหลานเฉียอย่างเดียวก็คงไม่ถูกนัก

เพราะว่าเฉียชิงคนนี้ต่างหากที่ประหลาดจนเกินไป!

ใครมันจะไปคิดว่าจักรพรรดิเซียนขั้นปลายคนหนึ่งกลับจะแข็งแกร่งได้ปานนี้?

ตอนนี้คนที่ตกตะลึงที่สุดมันย่อมจะเป็นตัวหลานเฉียคนนี้

เย่หยวนนั้นเก่งกาจจนทำให้เขาสิ้นหวัง!

‘ฉิบหาย ข้าไปทำอะไรไว้นะ?’

‘เย้ยหยันมัน?’

‘บอกว่ามันไม่ประเมินตัวเอง?’

ที่แท้แล้วเขานั้นต่างหากคือคนที่ไม่รู้อะไรเลย!

เพราะเขาคนนี้มีฝีมือเหนือล้ำจนทำให้คนสิ้นหวัง!

‘ไม่ได้การแล้ว! ข้าต้องสังหารมันลงให้ได้!’

ตอนนี้เฉียหยู่ที่มองดูอย่างเงียบงันมาตลอดนั้นก็ได้ขานรับขึ้นมา “สังหารมัน!”

คำพูดนี้มันย่อมจะเป็นการตอบรับต่อคำพูดของหลานเฉียแล้ว

เหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายร่วมมือกัน!

เวลานี้เย่หยวนจึงต้องรับมือยอดฝีมือรอบด้านมากขึ้นเป็นเท่าตัว

“ฮ่าๆ เข้ามาๆ!” เย่หยวนหัวเราะลั่นขึ้นพร้อมปลดปล่อยพลังออกมาจากร่าง

เหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายนั้นแทบจะต้องกระอักเลือด

‘เจ้ากลับยังซ่อนพลังเอาไว้!’

แต่ว่าพวกเฉียหยู่ทั้งหลายนั้นเองก็เก่งกาจอย่างมาก

เมื่อเหล่ายอดอัจฉริยะระดับต้นๆ ร่วมมือกันพวกเขาก็เริ่มจะชิงความได้เปรียบจากเย่หยวนไปได้

เพียงแค่ว่าพวกเขานั้นเห็นชัดแก่ตาว่าเย่หยวนนั้นช่างโชคดี!

การโจมตีใดที่มันสามารถจะทำร้ายตัวเขาได้นั้น เขากลับสามารถหลบหลีกมันได้ไปทุกครั้ง!

หากพวกเขาคิดจะทำร้ายเย่หยวนนั้นมันคงทำได้แค่ฝันไป!

“เฉียชิง เจ้าคิดสังหารพวกเราให้หมดมิใช่หรือ? ทำไมไม่ลองดูเล่า! ฮ่าๆๆ…” หลานเฉียนั้นหัวเราะขึ้นเมื่อเห็นว่าพวกตนได้เปรียบ

เขานั้นไม่รีบโจมตีเย่หยวนมากนัก เพราะถ้าทำเช่นนี้ต่อไปอีกไม่นานเย่หยวนคงจะต้องหมดแรงและตายตกลงไปแน่!

เพียงแค่ว่าคำพูดของเขานั้นมันช่างฟังดูหน้าด้าน แม้แต่ยอดอัจฉริยะทั้งหลายก็ยังรู้สึกอับอายขึ้นมาแทนในหัวใจ

เจ้ารู้จักคำว่ายางอายหรือไม่?

ก่อนหน้านี้เขาบอกว่าอีกฝ่ายนั้นอ่อนแอจะจัดการลงด้วยตัวเอง

ตอนนี้มีคนมากมายขนาดนี้รุมโจมตีกว่าจะชิงความได้เปรียบมาแล้วยังมาทำหน้าอวดเก่งอีก?

แต่ว่าพวกเขาทั้งหลายนั้นเองก็ต่างเคยเย้ยหยันเย่หยวนกันสิ้น

“หึๆ นี่หรือคือฝีมือของร้อยบุตรจักรพรรดิเซียน? ข้าก็คิดว่ามาถึงเมืองมหาจักรพรรดิเลือดสวรรค์สัมบูรณ์แล้วจะได้เจอคู่ปรับเก่งๆ หน่อย แต่พวกเจ้ามันทำให้ข้าผิดหวังนัก! เผ่าเลือดนั้นไม่ต้องการพวกเจ้า เหล่ามดปลวกทั้งหลายนี้ เพราะฉะนั้น…จงตายไปให้พ้นๆ เสียเถอะ!”

ตูม!

เย่หยวนต่อยหมัดออกมาจนยอดคนหลายคนปลิวออกไปพร้อมๆ กัน

หมัดนี้มันได้สังหารยอดอัจฉริยะเผ่าเลือดไปกว่าสิบคน

สีหน้าของคนทั้งหลายซีดขาวลงทันที

เย่หยวนนั้นกลับยังเก็บงำฝีมือไว้อยู่!

หมัดนี้มันรุนแรงกว่าหมัดก่อนๆ นับสิบเท่า!

ต่อให้พวกเขาจะช่วยกันป้องกันมันก็ไม่อาจจะหยุดได้เลย

เผ่าเลือดนั้นมีพลังเลือดที่คล้ายกับเหล่าภูตแท้ไม่น้อย

เพียงแค่ว่าเลือดของเผ่าเลือดนั้นมันจะมีคุณสมบัติหลายอย่างที่ไม่มีในเลือดของเผ่าภูตแท้เหมือนอย่างการคืนชีพจากเลือดเช่นนี้

แต่เผ่าภูตแท้นั้นเกิดมาจากความโกลาหล โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเผ่ามังกร!

พลังสายเลือดของพวกเขานั้นมันแข็งแกร่งจนไม่อาจจะเอามาเทียบเคียงกันได้!

หลังจากที่ศึกษาวิจัยเลือดของเผ่าเลือดมานานเย่หยวนก็ได้พบว่าการเอาแก่นเลือดของเผ่าเลือดมาหลอมเป็นโอสถสวรรค์นั้นมันกลับสามารถช่วยพัฒนาพลังสายเลือดได้!

เย่หยวนตั้งชื่อโอสถสวรรค์นี้ว่าโอสถจิตสวรรค์สายเลือด!

หลังจากที่เย่หยวนกินโอสถจิตสวรรค์สายเลือดระดับลึกล้ำเข้าไปแล้ว เขาก็พัฒนาสายเลือดตัวเองขึ้นไปถึงระดับวิญญาณศึกขั้นกลาง

พลังฝีมือของเขาในตอนนี้มันไม่อาจจะเอาไปเทียบกับก่อนมายังเผ่าเลือดได้เลย

ก่อนหน้าตอนที่เขาสู้ในเมืองข่ายยักษ์และไล่ล่าสังหารยอดอัจฉริยะทั้งหลายนั้น

กำลังของเขาใช้ออกไปแค่ไม่ถึงครึ่ง!

ตอนนี้เขาก็แค่ใช้ออกมาราวร้อยละแปดสิบก็สามารถกำจัดเหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายได้อย่างไม่ลำบากใดๆ

เพราะว่าเย่หยวนนั้นตั้งตารอสระโลหิตของเผ่าเลือดรอบนี้อย่างมาก

เขานั้นอยากจะรู้ว่าสระโลหิตนั้นมันจะสามารถพัฒนาสายเลือดของเขาขึ้นไปอีกขั้นได้หรือไม่

แน่นอนว่าต่อให้จะไม่มีเรื่องนั้นเย่หยวนก็ไม่คิดลังเลที่จะสังหารยอดอัจฉริยะของเผ่าเลือดอยู่แล้ว

ระหว่างที่คิดไปนั้นเย่หยวนก็ต่อยหมัดใส่ตัวเฉียหยู่ไป

เฉียหยู่นั้นมีฝีมือเก่งกาจแข็งแกร่งที่สุดพลังสายเลือดของเขานั้นหากมาเทียบกับเผ่าภูตแท้แล้ว

มันคงมีระดับวิญญาณศึกเช่นกัน เพียงแค่ว่าพลังของเขามันไร้ค่าใดๆ เมื่ออีกฝ่ายเป็นเย่หยวน

เพราะว่าตอนนี้เย่หยวนนั้นมีหมัดแปลงเก้ามังกรสวรรค์ฉบับดัดแปลงของหมี่เทียนด้วย

วิชาของเผ่ามังกรนั้นขึ้นชื่อว่าเป็นหนึ่งในสวรรค์อยู่แล้ว!

แต่ละหมัดของเย่หยวนนั้นมันรุนแรงกว่าหมัดก่อนหน้าจนทำให้เฉียหยู่ต้องกระอักเลือดออกมารุนแรง

จนถึงหมัดที่สามนั้นเฉียหยู่ก็ไม่อาจทนรับหมัดของเย่หยวนไว้ได้ร่างแตกสลายลงไปเป็นฝุ่นเลือด!

เย่หยวนในตอนนี้มันเหมือนดั่งยมทูตที่ไล่ล่าเอาชีวิตตรงหน้าทั้งหมด!

นอกลานประลองนั้นคนที่มามุงดูต่างอ้าปากค้าง

เฉียหยู่นั้นถูกยอมรับว่าเป็นคนที่สามารถติดสิบอันดับแรกของร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนแต่ว่าเขานั้นกลับรับมือเย่หยวนได้ไม่ถึงสามกระบวนท่า!

เจ้าบ้าคนนี้มันกลับแข็งแกร่งล้ำสวรรค์

“สังหารเฉียหยู่ลงในสามหมัด! เจ้านี่มันเก่งกาจแค่ไหนกัน?”

“เก่งเกินไปแล้ว! เฉียชิงคนนี้มันมีฝีมือเทียบเคียงอันดับหนึ่งได้แน่!”

“มันไม่ได้ล้อเล่นเรื่องที่จะสังหารคนทั้งเก้าสิบเก้าลง! ตอนนี้มันเหลือแค่ไม่กี่คนแล้ว!”

“หือ? ยอดฝีมือรอบตัวหลานเฉียนั้นตายลงไปเรื่อยๆ แต่ตัวเขากลับไม่โดนโจมตีเลยสักครั้ง! เฉียชิงมันคงไม่ได้จงใจปล่อยหลานเฉียไว้หรอกใช่ไหม?”

คนทั้งหลายนั้นได้เห็นชัดเจนแก่สายตาว่าตอนนี้ยอดฝีมือรอบตัวหลานเฉียนั้นมันค่อยๆ ตายตกลงไป

แต่ตัวเขานั้นกลับยังอยู่ดีไม่ถูกทำร้ายใดๆ

หลานเฉียนั้นใช้ฝีมือที่มีทั้งหมดออกมาแต่กลับไม่อาจโจมตีทำอันตรายใดๆ เย่หยวนได้เลย

ตูม!

เย่หยวนต่อยร่างอัจฉริยะอีกคนลงเหลือไว้เพียงหลานเฉียในลานประลอง

เย่หยวนหยุดมือ

“อัจฉริยะแห่งสระหมายเลขเจ็ด ข้าขอท้าทายเจ้า เจ้ากล้าจะรับคำท้าของข้าหรือไม่?” เย่หยวนมองหน้าหลานเฉียและยิ้มกว้างข้ามา

ตุบ!

หลานเฉียนั้นไม่เหลือแรงจะยืนตรงอีกต่อไป ได้แต่ต้องคุกเข่าลงด้วยตัวสั่น

เขานั้นไม่เหลือจิตใจที่จะต่อต้านเย่หยวนอีกต่อไปแล้ว

…………………….

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 2881 เผ่าเลือดนั้นเปี่ยมล้นด้วยสมบัติ!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 2881 เผ่าเลือดนั้นเปี่ยมล้นด้วยสมบัติ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 2881 เผ่าเลือดนั้นเปี่ยมล้นด้วยสมบัติ!
เย่หยวนค่อยๆ เดินเข้าไปกลางกลุ่มคนทั้งหลายไม่คิดสนใจเหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายแม้แต่น้อย

หมัดก่อนหน้าของเขานั้นมันทำให้คนทั้งหลายผงะไป

แข็งแกร่งมาก!

แม้ว่ามินเหวินนั้นจะไม่ได้เก่งกาจระดับต้นๆ แต่ว่าพวกเขาเองก็คงไม่อาจสังหารมินเหวินลงได้ด้วยหมัดเดียวเช่นนี้!

“ไม่มีใครเข้ามาหรือ? เช่นนั้นข้าบุกเอง!”

เย่หยวนไม่คิดพูดพร่ำให้มากความ เริ่มพุ่งตัวเข้าไปกลางกลุ่มคนด้วยหมัดที่หนักหน่วง และที่ใดที่เขาผ่านไปนั้นมันจะมีแต่ฝุ่นเลือดกระจายขึ้นมา!

แม้ว่าพวกเขาทั้งหลายเหล่านี้จะเก่งกาจกว่าคนในเมืองข่ายยักษ์ไม่น้อยแต่ว่าอย่างมากมันก็แค่พอรับหมัดของเย่หยวนได้สามหมัดเท่านั้น

จากนั้นพวกเขาก็จะต้องตายลง!

เหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายนั้นต่างเป็นคนที่แข็งแกร่งในเผ่าเลือด พวกเขาย่อมจะมีเกียรติและไม่คิดร่วมมือกันรุมทำร้ายคนผู้เดียว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเฉียหยู่นั้นที่ทำแค่มองห่างๆ จากนอกวง

แต่ว่าเมื่อเห็นเย่หยวนลงมือจริงๆ พวกเขาก็ต้องเบิกตากว้างขึ้นมาอย่างหวาดกลัว

เพราะไม่กี่อึดใจผ่านไปนี้เย่หยวนได้สังหารยอดอัจฉริยะลงไปไม่น้อยด้วยพลังที่เหนือกว่า!

ใบหน้าของพวกเฉียหยู่นั้นเหยเกขึ้นมาทันทีเพราะว่าในหมู่คนที่ตายลงไปนั้นมันมีบางคนที่มีพลังฝีมือมากพอจะเป็นถึงว่าที่ต้นกล้า

แต่พวกเขานั้นกลับไม่อาจจะรับมือเย่หยวนได้เกินสิบกระบวนท่า!

เย่หยวนนั้นก็ไม่คิดจะแสดงความปรานีออกมาแม้แต่น้อยต่อยออกไปอย่างไม่คิดยั้งมือ

หมัดแรกต่อยจนกระอักเลือด!

หมัดสองต่อยจนกระดูกหัก!

หมัดสามต่อยเอาชีวิตไป!

หมัดนี้มันดูเหมือนเป็นแค่วิชาหมัดทั่วๆ ไปแต่ว่าพลังของมันนั้นกลับเหนือล้ำอย่างไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน!

“พวกเจ้าจะยังยืนโง่อะไรกันอีก? โจมตีมันพร้อมๆ กัน! หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเราได้ตายกันหมดแน่!” หลานเฉียร้องลั่นขึ้นมา

คนทั้งหลายนั้นหันไปมองหน้าหลานเฉียด้วยใบหน้าแปลกๆ เขาเองนี้มิใช่หรือที่ไปเย้ยหยันไว้มากที่สุด?

ตอนนี้คงถูกตบจนหน้าชาแล้ว?

ก่อนหน้านี้หลานเฉียนั้นกลัวว่าเย่หยวนจะลืมตัวตนของเขา

เขาจึงประกาศว่าตัวเขานั้นจะอยู่รอที่สระหมายเลขเจ็ด

ตอนนี้เขาคงภาวนาให้เย่หยวนลืมตัวเองไปแล้ว!

แต่ว่าเรื่องนี้จะไปโทษหลานเฉียอย่างเดียวก็คงไม่ถูกนัก

เพราะว่าเฉียชิงคนนี้ต่างหากที่ประหลาดจนเกินไป!

ใครมันจะไปคิดว่าจักรพรรดิเซียนขั้นปลายคนหนึ่งกลับจะแข็งแกร่งได้ปานนี้?

ตอนนี้คนที่ตกตะลึงที่สุดมันย่อมจะเป็นตัวหลานเฉียคนนี้

เย่หยวนนั้นเก่งกาจจนทำให้เขาสิ้นหวัง!

‘ฉิบหาย ข้าไปทำอะไรไว้นะ?’

‘เย้ยหยันมัน?’

‘บอกว่ามันไม่ประเมินตัวเอง?’

ที่แท้แล้วเขานั้นต่างหากคือคนที่ไม่รู้อะไรเลย!

เพราะเขาคนนี้มีฝีมือเหนือล้ำจนทำให้คนสิ้นหวัง!

‘ไม่ได้การแล้ว! ข้าต้องสังหารมันลงให้ได้!’

ตอนนี้เฉียหยู่ที่มองดูอย่างเงียบงันมาตลอดนั้นก็ได้ขานรับขึ้นมา “สังหารมัน!”

คำพูดนี้มันย่อมจะเป็นการตอบรับต่อคำพูดของหลานเฉียแล้ว

เหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายร่วมมือกัน!

เวลานี้เย่หยวนจึงต้องรับมือยอดฝีมือรอบด้านมากขึ้นเป็นเท่าตัว

“ฮ่าๆ เข้ามาๆ!” เย่หยวนหัวเราะลั่นขึ้นพร้อมปลดปล่อยพลังออกมาจากร่าง

เหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายนั้นแทบจะต้องกระอักเลือด

‘เจ้ากลับยังซ่อนพลังเอาไว้!’

แต่ว่าพวกเฉียหยู่ทั้งหลายนั้นเองก็เก่งกาจอย่างมาก

เมื่อเหล่ายอดอัจฉริยะระดับต้นๆ ร่วมมือกันพวกเขาก็เริ่มจะชิงความได้เปรียบจากเย่หยวนไปได้

เพียงแค่ว่าพวกเขานั้นเห็นชัดแก่ตาว่าเย่หยวนนั้นช่างโชคดี!

การโจมตีใดที่มันสามารถจะทำร้ายตัวเขาได้นั้น เขากลับสามารถหลบหลีกมันได้ไปทุกครั้ง!

หากพวกเขาคิดจะทำร้ายเย่หยวนนั้นมันคงทำได้แค่ฝันไป!

“เฉียชิง เจ้าคิดสังหารพวกเราให้หมดมิใช่หรือ? ทำไมไม่ลองดูเล่า! ฮ่าๆๆ…” หลานเฉียนั้นหัวเราะขึ้นเมื่อเห็นว่าพวกตนได้เปรียบ

เขานั้นไม่รีบโจมตีเย่หยวนมากนัก เพราะถ้าทำเช่นนี้ต่อไปอีกไม่นานเย่หยวนคงจะต้องหมดแรงและตายตกลงไปแน่!

เพียงแค่ว่าคำพูดของเขานั้นมันช่างฟังดูหน้าด้าน แม้แต่ยอดอัจฉริยะทั้งหลายก็ยังรู้สึกอับอายขึ้นมาแทนในหัวใจ

เจ้ารู้จักคำว่ายางอายหรือไม่?

ก่อนหน้านี้เขาบอกว่าอีกฝ่ายนั้นอ่อนแอจะจัดการลงด้วยตัวเอง

ตอนนี้มีคนมากมายขนาดนี้รุมโจมตีกว่าจะชิงความได้เปรียบมาแล้วยังมาทำหน้าอวดเก่งอีก?

แต่ว่าพวกเขาทั้งหลายนั้นเองก็ต่างเคยเย้ยหยันเย่หยวนกันสิ้น

“หึๆ นี่หรือคือฝีมือของร้อยบุตรจักรพรรดิเซียน? ข้าก็คิดว่ามาถึงเมืองมหาจักรพรรดิเลือดสวรรค์สัมบูรณ์แล้วจะได้เจอคู่ปรับเก่งๆ หน่อย แต่พวกเจ้ามันทำให้ข้าผิดหวังนัก! เผ่าเลือดนั้นไม่ต้องการพวกเจ้า เหล่ามดปลวกทั้งหลายนี้ เพราะฉะนั้น…จงตายไปให้พ้นๆ เสียเถอะ!”

ตูม!

เย่หยวนต่อยหมัดออกมาจนยอดคนหลายคนปลิวออกไปพร้อมๆ กัน

หมัดนี้มันได้สังหารยอดอัจฉริยะเผ่าเลือดไปกว่าสิบคน

สีหน้าของคนทั้งหลายซีดขาวลงทันที

เย่หยวนนั้นกลับยังเก็บงำฝีมือไว้อยู่!

หมัดนี้มันรุนแรงกว่าหมัดก่อนๆ นับสิบเท่า!

ต่อให้พวกเขาจะช่วยกันป้องกันมันก็ไม่อาจจะหยุดได้เลย

เผ่าเลือดนั้นมีพลังเลือดที่คล้ายกับเหล่าภูตแท้ไม่น้อย

เพียงแค่ว่าเลือดของเผ่าเลือดนั้นมันจะมีคุณสมบัติหลายอย่างที่ไม่มีในเลือดของเผ่าภูตแท้เหมือนอย่างการคืนชีพจากเลือดเช่นนี้

แต่เผ่าภูตแท้นั้นเกิดมาจากความโกลาหล โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเผ่ามังกร!

พลังสายเลือดของพวกเขานั้นมันแข็งแกร่งจนไม่อาจจะเอามาเทียบเคียงกันได้!

หลังจากที่ศึกษาวิจัยเลือดของเผ่าเลือดมานานเย่หยวนก็ได้พบว่าการเอาแก่นเลือดของเผ่าเลือดมาหลอมเป็นโอสถสวรรค์นั้นมันกลับสามารถช่วยพัฒนาพลังสายเลือดได้!

เย่หยวนตั้งชื่อโอสถสวรรค์นี้ว่าโอสถจิตสวรรค์สายเลือด!

หลังจากที่เย่หยวนกินโอสถจิตสวรรค์สายเลือดระดับลึกล้ำเข้าไปแล้ว เขาก็พัฒนาสายเลือดตัวเองขึ้นไปถึงระดับวิญญาณศึกขั้นกลาง

พลังฝีมือของเขาในตอนนี้มันไม่อาจจะเอาไปเทียบกับก่อนมายังเผ่าเลือดได้เลย

ก่อนหน้าตอนที่เขาสู้ในเมืองข่ายยักษ์และไล่ล่าสังหารยอดอัจฉริยะทั้งหลายนั้น

กำลังของเขาใช้ออกไปแค่ไม่ถึงครึ่ง!

ตอนนี้เขาก็แค่ใช้ออกมาราวร้อยละแปดสิบก็สามารถกำจัดเหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายได้อย่างไม่ลำบากใดๆ

เพราะว่าเย่หยวนนั้นตั้งตารอสระโลหิตของเผ่าเลือดรอบนี้อย่างมาก

เขานั้นอยากจะรู้ว่าสระโลหิตนั้นมันจะสามารถพัฒนาสายเลือดของเขาขึ้นไปอีกขั้นได้หรือไม่

แน่นอนว่าต่อให้จะไม่มีเรื่องนั้นเย่หยวนก็ไม่คิดลังเลที่จะสังหารยอดอัจฉริยะของเผ่าเลือดอยู่แล้ว

ระหว่างที่คิดไปนั้นเย่หยวนก็ต่อยหมัดใส่ตัวเฉียหยู่ไป

เฉียหยู่นั้นมีฝีมือเก่งกาจแข็งแกร่งที่สุดพลังสายเลือดของเขานั้นหากมาเทียบกับเผ่าภูตแท้แล้ว

มันคงมีระดับวิญญาณศึกเช่นกัน เพียงแค่ว่าพลังของเขามันไร้ค่าใดๆ เมื่ออีกฝ่ายเป็นเย่หยวน

เพราะว่าตอนนี้เย่หยวนนั้นมีหมัดแปลงเก้ามังกรสวรรค์ฉบับดัดแปลงของหมี่เทียนด้วย

วิชาของเผ่ามังกรนั้นขึ้นชื่อว่าเป็นหนึ่งในสวรรค์อยู่แล้ว!

แต่ละหมัดของเย่หยวนนั้นมันรุนแรงกว่าหมัดก่อนหน้าจนทำให้เฉียหยู่ต้องกระอักเลือดออกมารุนแรง

จนถึงหมัดที่สามนั้นเฉียหยู่ก็ไม่อาจทนรับหมัดของเย่หยวนไว้ได้ร่างแตกสลายลงไปเป็นฝุ่นเลือด!

เย่หยวนในตอนนี้มันเหมือนดั่งยมทูตที่ไล่ล่าเอาชีวิตตรงหน้าทั้งหมด!

นอกลานประลองนั้นคนที่มามุงดูต่างอ้าปากค้าง

เฉียหยู่นั้นถูกยอมรับว่าเป็นคนที่สามารถติดสิบอันดับแรกของร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนแต่ว่าเขานั้นกลับรับมือเย่หยวนได้ไม่ถึงสามกระบวนท่า!

เจ้าบ้าคนนี้มันกลับแข็งแกร่งล้ำสวรรค์

“สังหารเฉียหยู่ลงในสามหมัด! เจ้านี่มันเก่งกาจแค่ไหนกัน?”

“เก่งเกินไปแล้ว! เฉียชิงคนนี้มันมีฝีมือเทียบเคียงอันดับหนึ่งได้แน่!”

“มันไม่ได้ล้อเล่นเรื่องที่จะสังหารคนทั้งเก้าสิบเก้าลง! ตอนนี้มันเหลือแค่ไม่กี่คนแล้ว!”

“หือ? ยอดฝีมือรอบตัวหลานเฉียนั้นตายลงไปเรื่อยๆ แต่ตัวเขากลับไม่โดนโจมตีเลยสักครั้ง! เฉียชิงมันคงไม่ได้จงใจปล่อยหลานเฉียไว้หรอกใช่ไหม?”

คนทั้งหลายนั้นได้เห็นชัดเจนแก่สายตาว่าตอนนี้ยอดฝีมือรอบตัวหลานเฉียนั้นมันค่อยๆ ตายตกลงไป

แต่ตัวเขานั้นกลับยังอยู่ดีไม่ถูกทำร้ายใดๆ

หลานเฉียนั้นใช้ฝีมือที่มีทั้งหมดออกมาแต่กลับไม่อาจโจมตีทำอันตรายใดๆ เย่หยวนได้เลย

ตูม!

เย่หยวนต่อยร่างอัจฉริยะอีกคนลงเหลือไว้เพียงหลานเฉียในลานประลอง

เย่หยวนหยุดมือ

“อัจฉริยะแห่งสระหมายเลขเจ็ด ข้าขอท้าทายเจ้า เจ้ากล้าจะรับคำท้าของข้าหรือไม่?” เย่หยวนมองหน้าหลานเฉียและยิ้มกว้างข้ามา

ตุบ!

หลานเฉียนั้นไม่เหลือแรงจะยืนตรงอีกต่อไป ได้แต่ต้องคุกเข่าลงด้วยตัวสั่น

เขานั้นไม่เหลือจิตใจที่จะต่อต้านเย่หยวนอีกต่อไปแล้ว

…………………….

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+