Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 2882 ดูดซับอย่างบ้าคลั่ง!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 2882 ดูดซับอย่างบ้าคลั่ง! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 2882 ดูดซับอย่างบ้าคลั่ง!
“ฮ่าๆๆ ไอ้โง่ที่พวกเจ้าว่านั้นมันสังหารยอดอัจฉริยะที่พวกเจ้าพามาจนหมดแล้ว!”

เสี่ยวเฟยนั้นหัวเราะลั่นขึ้นมาอย่างสะใจ!

ได้เห็นสีหน้าของทูตโลหิตหกคนที่เหลือเขาก็ต้องหัวเราะลั่นขึ้นมาอย่างสะใจ!

เพราะครั้งนี้เขารู้สึกสะใจดีจริงๆ!

แท้จริงแล้วตอนที่เขาปล่อยให้เย่หยวนไปก่อเรื่องในสระโลหิตนั้นเขาก็แค่ให้เย่หยวนเข้าไปท้าทายคนระดับสูงๆ เท่านั้น

เขาเชื่อว่าด้วยฝีมือของเย่หยวน อันดับหนึ่งหรือสองมันย่อมจะเอามาได้ไม่ยาก

ใครจะไปคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับเล่นใหญ่ท้าทายคนทั้งเก้าสิบเก้าพร้อมๆ กัน

และยังประกาศว่าจะสังหารให้หมดสิ้น

ตอนนั้นเขาได้แต่ต้องลอบด่าเย่หยวนว่าโง่

‘เจ้าคิดว่าที่นี่คือเมืองข่ายยักษ์หรือ?’

ใครจะไปคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับซ่อนฝีมือไว้จนสังหารยอดอัจฉริยะได้หมดสระโลหิตจริงๆ!

สุดยอด!

ยอดเยี่ยม!

‘เท่านี้ข้าก็คงสามารถยืดอกเวลาคุยกับคนอื่นได้แล้ว?’

แต่ทูตโลหิตหกคนที่เหลือนั้นกลับทำหน้าตาเหยเกขึ้นมา

ยอดอัจฉริยะของพวกเขานั้นกลับกลายเป็นแค่ซากศพไป?

ได้เห็นหน้าของเสี่ยวเฟยในตอนนี้ พวกเขาแทบคิดอยากจะต่อยให้หงายหลัง!

ซวย!

ที่น่าคับแค้นที่สุดก็คือเย่หยวนนั้นมิใช่แค่ชนะ แต่สังหารหัวกะทิยอดอัจฉริยะของพวกเขาจนสิ้น!

เช่นนั้นแล้วงานคัดเลือกร้อยบุตรรอบนี้พวกเขาจะเอาอะไรไปเข้าร่วมอีก?!

หลานเฉียนั้นกลัวจนฉี่แตก!

เขานั้นกลัวจนฉี่ไหลออกมาส่งกลิ่นเหม็นคลุ้งไปทั่วบริเวณทำให้แม้แต่เย่หยวนยังต้องถอยหนี

เจ้าหมอนี่พิการแล้ว

ขยะเช่นนี้เวลาพูดคิดเย้ยหยันคนอื่นนั้นต้องประกาศให้โลกได้รู้

แต่พอเจอตบหน้าเข้าไป ตัวมันกลับไม่กล้าแม้แต่จะยอมรับ

เย่หยวนหมดอารมณ์ที่จะสังหารและเดินผ่านสังเวียนประลองเข้าไปยังสระโลหิตทันที

เมื่อเข้าไปใกล้สระโลหิตนั้นเขาก็ได้กลิ่นเหม็นคาวชวนอ้วกขึ้นมาทันที

เบื้องหน้าของเขานั้นมันมีสระโลหิตใหญ่โตที่กินพื้นที่กว่าหมื่นกิโลเมตร

แต่เย่หยวนที่ได้เห็นนั้นต้องเดือดดาลขึ้นมาในใจ

สระโลหิตใหญ่โตเช่นนี้ มันต้องสังเวยกี่ชีวิตกัน?!

เย่หยวนที่แทรกซึมเข้ามาในเผ่าเลือดนั้นย่อมจะได้เห็นและได้ยินเรื่องราวมากมาย

เผ่าอื่นๆ นั้นต่างถูกจับเป็นทาสและใช้ชีวิตย่ำแย่เสียยิ่งกว่าสัตว์

เผ่าเลือดนั้นย่อมจะไม่สังหารเผ่าทั้งหลายลงสิ้นเชิง พวกมันนั้นยังคงเลี้ยงดูยอดฝีมือเผ่าต่างๆ ไว้ในเล้าเหมือนหมูเหมือนหมาเมื่อใดที่ต้องการเลือดก็จะไปเจาะดูดออกมาโดยไม่ให้ถึงตาย

เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นกลายเป็นเหมือนสัตว์ไร้ความคิด

แน่นอนว่ายอดฝีมือส่วนมากนั้นไม่มีค่าพอจะเก็บมาเลี้ยงไว้เช่นนั้น

ส่วนมากแล้วจะตายลงไปสิ้น

เผ่าเลือดนั้นมีความกระหายเลือดที่ไม่อาจจะอธิบายเป็นคำพูดได้

พวกเขาเหล่านี้มันคือผีดูดเลือดอย่างแท้จริง!

สระโลหิตตรงหน้านี้มันเป็นสระใหญ่แต่ถูกแบ่งไว้ด้วยค่ายกลเป็นเก้าสิบเก้าส่วน

และส่วนที่อยู่กลางสระนั้นจะเป็นส่วนที่มีเลือดหนาแน่นที่สุด ถึงได้ถูกเรียกว่าเป็นสระหมายเลขต่ำๆ

เย่หยวนนั้นพุ่งตัวเข้าไปหยุดยืนกลางสระโลหิตทันที

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นเช่นนั้นพวกเขาต่างก็ต้องจ้องมองด้วยความริษยา

คนผู้เดียวใช้สระโลหิตเช่นนี้มันย่อมจะไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนในเมืองมหาจักรพรรดิเลือดสวรรค์สัมบูรณ์

น่าอิจฉานัก!

เย่หยวนนั้นค่อยๆ ทิ้งตัวลงไปในสระโลหิตก่อนจะสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดที่แทรกเข้าถึงกระดูกดำ

เลือดพวกนี้มันเหมือนกำลังจะหลอมละลายร่างกายของเขาลง

แต่ไม่นานเย่หยวนก็สัมผัสได้ว่าทุกส่วนของร่างกายนั้นมันทำการอย่างบ้าคลั่ง

เหมือนราวกับว่าเลือดในร่างของเขานั้นมันได้เปลี่ยนแปลงไป

ความรู้สึกนี้มันยากเกินกว่าที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูด แต่ว่าสิ่งที่เขาสัมผัสได้แน่ๆ

นั้นมันคือสายเลือดของเขากำลังพัฒนา!

“ช่างเป็นวิธีการที่เหลือเชื่อนัก! สระโลหิตของเผ่าเลือดนี้มันเป็นประโยชน์แค่กับเผ่าเลือด

แต่ว่ามันยังมีประโยชน์ต่อเผ่ามนุษย์และเผ่าภูตแท้ด้วย! โดยเฉพาะอย่างยิ่งภูตแท้นั้น

ที่หลังจากจุ่มตัวลงสระโลหิตนี้แล้วสายเลือดของพวกเขาจะค่อยๆ พัฒนาขึ้น!”

หลังจากผ่านความเจ็บปวดช่วงแรกมาได้เย่หยวนก็สัมผัสได้ราวกับว่าเขากำลังจะขึ้นสวรรค์

เลือดในร่างกายของเขานั้นมันเหมือนติดไฟรุ่มร้อนขึ้นเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ภายใต้พลังของสระโลหิตนี้!

แต่การเปลี่ยนแปลงแต่ละรอบนั้นมันได้แสดงถึงการพัฒนาสายเลือด

พลังสายเลือดของเขาในตอนนี้มันกำลังค่อยๆ พุ่งทะยานขึ้นสู่ระดับวิญญาณศึกขั้นปลาย!

นอกจากนั้นแล้วเย่หยวนยังสัมผัสได้ว่าพลังของสระโลหิตนี้มันได้เติมเต็มพลังให้แก่ดาบเต๋าของเขาได้!

ดาบเต๋าของเขานั้นมันคือสิ่งที่พัฒนาได้แค่ภายใต้พลังของเต๋าทุกข์เท่านั้น

นอกจากเต๋าทุกข์แล้วเย่หยวนก็ไม่อาจจะพัฒนาพลังของดาบเต๋าได้เลย

แต่สระโลหิตนี้มันกลับสามารถทำได้!

แม้ว่าอัตราการพัฒนามันจะต่ำแต่มันก็สามารถพัฒนาดาบเต๋าได้จริง!

หลังจากที่ดาบเต๋าของเขาพัฒนาขึ้นเขาจะยังต้องกังวลเรื่องเต๋าทุกข์อีก?

เช่นนั้นทำไมจะไม่ลองดูหน่อยเล่า!

“สุดยอด! ไม่นึกเลยว่ามันกลับจะมีวิธีการพัฒนาสายเลือดเช่นนี้อยู่บนโลกด้วย! หากเผ่ามังกรเรามีวิธีการเช่นนี้เราคงสามารถสร้างเจ้าโลกได้นับไม่ถ้วนแน่นอน!”

แม้แต่หมี่เทียนยังต้องร้องขึ้นมาอย่างตกตะลึง

แต่เย่หยวนนั้นต้องขมวดคิ้วแน่นเมื่อได้ยิน “เลือดมากมายขนาดนี้มันต้องสังเวยไปไม่รู้กี่ชีวิต! ใช้วิธีการเช่นนี้พัฒนาสายเลือดมันไม่คุ้มเลย!”

หมี่เทียนได้แต่ต้องทำเสียงแห้งๆ ตอบกลับมา “ข้าก็แค่พูดไปมั่วซั่ว แน่นอนว่าข้าไม่เอาไปทำจริงๆ หรอก! แต่ว่าเจ้าก็ได้มันมาถูกเสียจริงๆ นะ!”

เย่หยวนเบิกตากว้างขึ้นอีกครั้งก่อนจะยิ้มกว้าง “ผู้อาวุโส ข้าว่าเราต้องเล่นใหญ่! สงสัยเหลือเกินว่าหากข้าสูบเลือดจนหมดสระนี้เผ่าเลือดมันจะว่าอย่างไร ติดแค่ว่าสระโลหิตนี้มันจะพอให้ข้าสูบหรือไม่เท่านั้น!”

พูดไปเย่หยวนก็ค่อยๆ ปลดปล่อยพลังขึ้นมาอย่างรุนแรง!

ความเร็วในการดูดซับเลือดของเขานั้นมันรวดเร็วขึ้นอย่างเหลือเชื่อ

เลือดในสระโลหิตนั้นมันค่อยๆ ลดลงอย่างเห็นได้ชัด!

ยอดอัจฉริยะเผ่าเลือดทั้งหลายนั้นต่างต้องเบิกตากว้างขึ้น!

“นี่ตาข้ามีปัญหาหรือไม่? ทำไมข้าเหมือนจะเห็นว่าระดับเลือดในสระมันค่อยๆ ลดลงกัน?”

“ตาเจ้าไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก มันลดลงจริง! เจ้าเด็กนั่นมันทำอะไรของมันกันแน่?”

“นี่…นี่มันจะบ้าไปไหม? หรือว่ามันคิดจะสูบเลือดให้หมดสระกัน? นี่มันไม่กลัวตัวแตกตายหรืออย่างไร?”

เผ่าเลือดนั้นเรียกเลือดในสระโลหิตว่าแก่นเลือดกำเนิด

การจะสร้างแก่นเลือดกำเนิดขึ้นมานั้นมันมิใช่แค่การเทเลือดสดๆ ลงไป

เพราะมันต้องมีการหลอมและกลั่นอย่างมากมายอย่างจะได้แก่นเลือดกำเนิด

เพราะฉะนั้นคุณค่าของสระโลหิตนั้นมันจึงไม่อาจจะเอาเงินตราที่ใดมาเทียบวัดได้

ทำไมเผ่าเลือดถึงยอมให้คนแค่ไม่ถึงร้อยบ่มเพาะในสระโลหิต?

เพราะว่าการดูดซับของคนร้อยคนมันไม่มากจนเกินไป

แต่ตอนนี้แก่นเลือดกำเนิดมันกลับลดลงอย่างฮวบฮาบชัดเจนแก่สายตาทุกผู้คน!

การดูดซับของเย่หยวนนั้นมันกลับเหนือล้ำกว่ายอดอัจฉริยะเก้าสิบเก้าคนรวมกัน!

เจ้านี่ยังเป็นคนหรือไม่?

ที่สำคัญไปกว่านั้นแก่นเลือดกำเนิดนี้มันยังทรงพลังกับเหล่าจักรพรรดิเซียนอย่างมาก

ต่อให้จะเป็นยอดอัจฉริยะมาจากไหนมันก็คงต้องพอใจแน่หากได้ดูดซับถึงสิบวัน

แต่เย่หยวนนั้น…ไม่กลัวว่าจะท้องแตกตายหรือ?

แน่นอนว่าไม่!

เย่หยวนนั้นคือหลุมไร้ก้น ไม่ว่าจะเป็นพลังงานใดเขาก็สามารถกลืนมันลงไปได้อย่างไม่สิ้นสุด!

สระโลหิตที่ลึกกว่าพันๆ เมตรนั้นมันค่อยๆ ลดลงไปกว่าสิบเมตรในเวลาแค่ไม่ถึงครึ่งวัน

ได้เห็นเช่นนั้นเหล่าคนระดับสูงของเมืองมหาจักรพรรดิเลือดสวรรค์สัมบูรณ์ต่างก็ต้องอ้าปากค้าง!

เพราะว่าสระโลหิตนั้นมันคือสมบัติล้ำค่าของเผ่าเลือด มันสามารถสร้างยอดฝีมือได้นับไม่ถ้วน

การต้องใช้มันมากมายขนาดนี้ในครั้งเดียว มีหรือที่เผ่าเลือดจะไม่สะท้าน?

ไม่นานนักเหล่ายอดคนของเผ่าเลือดนั้นก็ต้องมาประชุมด่วนกันทันที

พวกเขานั้นต้องตัดสินใจว่าจะให้เย่หยวนดูดซับต่อไปหรือว่าเข้าไปห้ามเย่หยวน!

และในเวลาเดียวกันนั้นเย่หยวนก็ได้บรรลุจักรพรรดิเซียนขั้นสุดไปอย่างไม่รู้ตัว!

…………………………

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 2882 ดูดซับอย่างบ้าคลั่ง!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 2882 ดูดซับอย่างบ้าคลั่ง! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 2882 ดูดซับอย่างบ้าคลั่ง!
“ฮ่าๆๆ ไอ้โง่ที่พวกเจ้าว่านั้นมันสังหารยอดอัจฉริยะที่พวกเจ้าพามาจนหมดแล้ว!”

เสี่ยวเฟยนั้นหัวเราะลั่นขึ้นมาอย่างสะใจ!

ได้เห็นสีหน้าของทูตโลหิตหกคนที่เหลือเขาก็ต้องหัวเราะลั่นขึ้นมาอย่างสะใจ!

เพราะครั้งนี้เขารู้สึกสะใจดีจริงๆ!

แท้จริงแล้วตอนที่เขาปล่อยให้เย่หยวนไปก่อเรื่องในสระโลหิตนั้นเขาก็แค่ให้เย่หยวนเข้าไปท้าทายคนระดับสูงๆ เท่านั้น

เขาเชื่อว่าด้วยฝีมือของเย่หยวน อันดับหนึ่งหรือสองมันย่อมจะเอามาได้ไม่ยาก

ใครจะไปคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับเล่นใหญ่ท้าทายคนทั้งเก้าสิบเก้าพร้อมๆ กัน

และยังประกาศว่าจะสังหารให้หมดสิ้น

ตอนนั้นเขาได้แต่ต้องลอบด่าเย่หยวนว่าโง่

‘เจ้าคิดว่าที่นี่คือเมืองข่ายยักษ์หรือ?’

ใครจะไปคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับซ่อนฝีมือไว้จนสังหารยอดอัจฉริยะได้หมดสระโลหิตจริงๆ!

สุดยอด!

ยอดเยี่ยม!

‘เท่านี้ข้าก็คงสามารถยืดอกเวลาคุยกับคนอื่นได้แล้ว?’

แต่ทูตโลหิตหกคนที่เหลือนั้นกลับทำหน้าตาเหยเกขึ้นมา

ยอดอัจฉริยะของพวกเขานั้นกลับกลายเป็นแค่ซากศพไป?

ได้เห็นหน้าของเสี่ยวเฟยในตอนนี้ พวกเขาแทบคิดอยากจะต่อยให้หงายหลัง!

ซวย!

ที่น่าคับแค้นที่สุดก็คือเย่หยวนนั้นมิใช่แค่ชนะ แต่สังหารหัวกะทิยอดอัจฉริยะของพวกเขาจนสิ้น!

เช่นนั้นแล้วงานคัดเลือกร้อยบุตรรอบนี้พวกเขาจะเอาอะไรไปเข้าร่วมอีก?!

หลานเฉียนั้นกลัวจนฉี่แตก!

เขานั้นกลัวจนฉี่ไหลออกมาส่งกลิ่นเหม็นคลุ้งไปทั่วบริเวณทำให้แม้แต่เย่หยวนยังต้องถอยหนี

เจ้าหมอนี่พิการแล้ว

ขยะเช่นนี้เวลาพูดคิดเย้ยหยันคนอื่นนั้นต้องประกาศให้โลกได้รู้

แต่พอเจอตบหน้าเข้าไป ตัวมันกลับไม่กล้าแม้แต่จะยอมรับ

เย่หยวนหมดอารมณ์ที่จะสังหารและเดินผ่านสังเวียนประลองเข้าไปยังสระโลหิตทันที

เมื่อเข้าไปใกล้สระโลหิตนั้นเขาก็ได้กลิ่นเหม็นคาวชวนอ้วกขึ้นมาทันที

เบื้องหน้าของเขานั้นมันมีสระโลหิตใหญ่โตที่กินพื้นที่กว่าหมื่นกิโลเมตร

แต่เย่หยวนที่ได้เห็นนั้นต้องเดือดดาลขึ้นมาในใจ

สระโลหิตใหญ่โตเช่นนี้ มันต้องสังเวยกี่ชีวิตกัน?!

เย่หยวนที่แทรกซึมเข้ามาในเผ่าเลือดนั้นย่อมจะได้เห็นและได้ยินเรื่องราวมากมาย

เผ่าอื่นๆ นั้นต่างถูกจับเป็นทาสและใช้ชีวิตย่ำแย่เสียยิ่งกว่าสัตว์

เผ่าเลือดนั้นย่อมจะไม่สังหารเผ่าทั้งหลายลงสิ้นเชิง พวกมันนั้นยังคงเลี้ยงดูยอดฝีมือเผ่าต่างๆ ไว้ในเล้าเหมือนหมูเหมือนหมาเมื่อใดที่ต้องการเลือดก็จะไปเจาะดูดออกมาโดยไม่ให้ถึงตาย

เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นกลายเป็นเหมือนสัตว์ไร้ความคิด

แน่นอนว่ายอดฝีมือส่วนมากนั้นไม่มีค่าพอจะเก็บมาเลี้ยงไว้เช่นนั้น

ส่วนมากแล้วจะตายลงไปสิ้น

เผ่าเลือดนั้นมีความกระหายเลือดที่ไม่อาจจะอธิบายเป็นคำพูดได้

พวกเขาเหล่านี้มันคือผีดูดเลือดอย่างแท้จริง!

สระโลหิตตรงหน้านี้มันเป็นสระใหญ่แต่ถูกแบ่งไว้ด้วยค่ายกลเป็นเก้าสิบเก้าส่วน

และส่วนที่อยู่กลางสระนั้นจะเป็นส่วนที่มีเลือดหนาแน่นที่สุด ถึงได้ถูกเรียกว่าเป็นสระหมายเลขต่ำๆ

เย่หยวนนั้นพุ่งตัวเข้าไปหยุดยืนกลางสระโลหิตทันที

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นเช่นนั้นพวกเขาต่างก็ต้องจ้องมองด้วยความริษยา

คนผู้เดียวใช้สระโลหิตเช่นนี้มันย่อมจะไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนในเมืองมหาจักรพรรดิเลือดสวรรค์สัมบูรณ์

น่าอิจฉานัก!

เย่หยวนนั้นค่อยๆ ทิ้งตัวลงไปในสระโลหิตก่อนจะสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดที่แทรกเข้าถึงกระดูกดำ

เลือดพวกนี้มันเหมือนกำลังจะหลอมละลายร่างกายของเขาลง

แต่ไม่นานเย่หยวนก็สัมผัสได้ว่าทุกส่วนของร่างกายนั้นมันทำการอย่างบ้าคลั่ง

เหมือนราวกับว่าเลือดในร่างของเขานั้นมันได้เปลี่ยนแปลงไป

ความรู้สึกนี้มันยากเกินกว่าที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูด แต่ว่าสิ่งที่เขาสัมผัสได้แน่ๆ

นั้นมันคือสายเลือดของเขากำลังพัฒนา!

“ช่างเป็นวิธีการที่เหลือเชื่อนัก! สระโลหิตของเผ่าเลือดนี้มันเป็นประโยชน์แค่กับเผ่าเลือด

แต่ว่ามันยังมีประโยชน์ต่อเผ่ามนุษย์และเผ่าภูตแท้ด้วย! โดยเฉพาะอย่างยิ่งภูตแท้นั้น

ที่หลังจากจุ่มตัวลงสระโลหิตนี้แล้วสายเลือดของพวกเขาจะค่อยๆ พัฒนาขึ้น!”

หลังจากผ่านความเจ็บปวดช่วงแรกมาได้เย่หยวนก็สัมผัสได้ราวกับว่าเขากำลังจะขึ้นสวรรค์

เลือดในร่างกายของเขานั้นมันเหมือนติดไฟรุ่มร้อนขึ้นเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ภายใต้พลังของสระโลหิตนี้!

แต่การเปลี่ยนแปลงแต่ละรอบนั้นมันได้แสดงถึงการพัฒนาสายเลือด

พลังสายเลือดของเขาในตอนนี้มันกำลังค่อยๆ พุ่งทะยานขึ้นสู่ระดับวิญญาณศึกขั้นปลาย!

นอกจากนั้นแล้วเย่หยวนยังสัมผัสได้ว่าพลังของสระโลหิตนี้มันได้เติมเต็มพลังให้แก่ดาบเต๋าของเขาได้!

ดาบเต๋าของเขานั้นมันคือสิ่งที่พัฒนาได้แค่ภายใต้พลังของเต๋าทุกข์เท่านั้น

นอกจากเต๋าทุกข์แล้วเย่หยวนก็ไม่อาจจะพัฒนาพลังของดาบเต๋าได้เลย

แต่สระโลหิตนี้มันกลับสามารถทำได้!

แม้ว่าอัตราการพัฒนามันจะต่ำแต่มันก็สามารถพัฒนาดาบเต๋าได้จริง!

หลังจากที่ดาบเต๋าของเขาพัฒนาขึ้นเขาจะยังต้องกังวลเรื่องเต๋าทุกข์อีก?

เช่นนั้นทำไมจะไม่ลองดูหน่อยเล่า!

“สุดยอด! ไม่นึกเลยว่ามันกลับจะมีวิธีการพัฒนาสายเลือดเช่นนี้อยู่บนโลกด้วย! หากเผ่ามังกรเรามีวิธีการเช่นนี้เราคงสามารถสร้างเจ้าโลกได้นับไม่ถ้วนแน่นอน!”

แม้แต่หมี่เทียนยังต้องร้องขึ้นมาอย่างตกตะลึง

แต่เย่หยวนนั้นต้องขมวดคิ้วแน่นเมื่อได้ยิน “เลือดมากมายขนาดนี้มันต้องสังเวยไปไม่รู้กี่ชีวิต! ใช้วิธีการเช่นนี้พัฒนาสายเลือดมันไม่คุ้มเลย!”

หมี่เทียนได้แต่ต้องทำเสียงแห้งๆ ตอบกลับมา “ข้าก็แค่พูดไปมั่วซั่ว แน่นอนว่าข้าไม่เอาไปทำจริงๆ หรอก! แต่ว่าเจ้าก็ได้มันมาถูกเสียจริงๆ นะ!”

เย่หยวนเบิกตากว้างขึ้นอีกครั้งก่อนจะยิ้มกว้าง “ผู้อาวุโส ข้าว่าเราต้องเล่นใหญ่! สงสัยเหลือเกินว่าหากข้าสูบเลือดจนหมดสระนี้เผ่าเลือดมันจะว่าอย่างไร ติดแค่ว่าสระโลหิตนี้มันจะพอให้ข้าสูบหรือไม่เท่านั้น!”

พูดไปเย่หยวนก็ค่อยๆ ปลดปล่อยพลังขึ้นมาอย่างรุนแรง!

ความเร็วในการดูดซับเลือดของเขานั้นมันรวดเร็วขึ้นอย่างเหลือเชื่อ

เลือดในสระโลหิตนั้นมันค่อยๆ ลดลงอย่างเห็นได้ชัด!

ยอดอัจฉริยะเผ่าเลือดทั้งหลายนั้นต่างต้องเบิกตากว้างขึ้น!

“นี่ตาข้ามีปัญหาหรือไม่? ทำไมข้าเหมือนจะเห็นว่าระดับเลือดในสระมันค่อยๆ ลดลงกัน?”

“ตาเจ้าไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก มันลดลงจริง! เจ้าเด็กนั่นมันทำอะไรของมันกันแน่?”

“นี่…นี่มันจะบ้าไปไหม? หรือว่ามันคิดจะสูบเลือดให้หมดสระกัน? นี่มันไม่กลัวตัวแตกตายหรืออย่างไร?”

เผ่าเลือดนั้นเรียกเลือดในสระโลหิตว่าแก่นเลือดกำเนิด

การจะสร้างแก่นเลือดกำเนิดขึ้นมานั้นมันมิใช่แค่การเทเลือดสดๆ ลงไป

เพราะมันต้องมีการหลอมและกลั่นอย่างมากมายอย่างจะได้แก่นเลือดกำเนิด

เพราะฉะนั้นคุณค่าของสระโลหิตนั้นมันจึงไม่อาจจะเอาเงินตราที่ใดมาเทียบวัดได้

ทำไมเผ่าเลือดถึงยอมให้คนแค่ไม่ถึงร้อยบ่มเพาะในสระโลหิต?

เพราะว่าการดูดซับของคนร้อยคนมันไม่มากจนเกินไป

แต่ตอนนี้แก่นเลือดกำเนิดมันกลับลดลงอย่างฮวบฮาบชัดเจนแก่สายตาทุกผู้คน!

การดูดซับของเย่หยวนนั้นมันกลับเหนือล้ำกว่ายอดอัจฉริยะเก้าสิบเก้าคนรวมกัน!

เจ้านี่ยังเป็นคนหรือไม่?

ที่สำคัญไปกว่านั้นแก่นเลือดกำเนิดนี้มันยังทรงพลังกับเหล่าจักรพรรดิเซียนอย่างมาก

ต่อให้จะเป็นยอดอัจฉริยะมาจากไหนมันก็คงต้องพอใจแน่หากได้ดูดซับถึงสิบวัน

แต่เย่หยวนนั้น…ไม่กลัวว่าจะท้องแตกตายหรือ?

แน่นอนว่าไม่!

เย่หยวนนั้นคือหลุมไร้ก้น ไม่ว่าจะเป็นพลังงานใดเขาก็สามารถกลืนมันลงไปได้อย่างไม่สิ้นสุด!

สระโลหิตที่ลึกกว่าพันๆ เมตรนั้นมันค่อยๆ ลดลงไปกว่าสิบเมตรในเวลาแค่ไม่ถึงครึ่งวัน

ได้เห็นเช่นนั้นเหล่าคนระดับสูงของเมืองมหาจักรพรรดิเลือดสวรรค์สัมบูรณ์ต่างก็ต้องอ้าปากค้าง!

เพราะว่าสระโลหิตนั้นมันคือสมบัติล้ำค่าของเผ่าเลือด มันสามารถสร้างยอดฝีมือได้นับไม่ถ้วน

การต้องใช้มันมากมายขนาดนี้ในครั้งเดียว มีหรือที่เผ่าเลือดจะไม่สะท้าน?

ไม่นานนักเหล่ายอดคนของเผ่าเลือดนั้นก็ต้องมาประชุมด่วนกันทันที

พวกเขานั้นต้องตัดสินใจว่าจะให้เย่หยวนดูดซับต่อไปหรือว่าเข้าไปห้ามเย่หยวน!

และในเวลาเดียวกันนั้นเย่หยวนก็ได้บรรลุจักรพรรดิเซียนขั้นสุดไปอย่างไม่รู้ตัว!

…………………………

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+