Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 2991 เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 2991 เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 2991 เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด!

เรื่องนี้มันก็เป็นความท้าทายที่ใหญ่หลวงของเย่หยวนเช่นกัน

เขานั้นไม่มีความมั่นใจแม้แต่น้อยว่าตัวเองจะสามารถรอดชีวิตจากเงื้อมมือของจ้าวเยว่ได้

ถึงจะเป็นเช่นนั้นเขาก็ยังเห็นได้ถึงความทุกข์ทรมานในดวงตาของจ้าวเยว่

แต่อีกฝ่ายนั้นเป็นถึงเจ้าโลก!

ไม่ไกลออกไปพวกหลงยี่และคนอื่นๆ นั้นได้แต่ยืนกลัวขาสั่นกลืนน้ำลายกันจนปากแห้ง

“หลังจากข้าเข้าไปแล้วพวกเจ้าปิดค่ายกลเสีย หากข้าตายพวกเจ้าค่อยหนีไปให้ไกลสุดแรง ไปไกลได้เท่าไหร่ยิ่งดี” เย่หยวนกล่าวขึ้น

แม้ว่าเขารู้ดีว่าทำเช่นนั้นแล้วโอกาสที่จะรอดกลับออกไปมันช่างริบหรี่แต่ก็ยังดีกว่านั่งรอความฉิบหายเฉยๆ

นอกคุกน้ำนั้นมันมีคันโยกควบคุมค่ายกลอยู่ ทำให้ผู้คุมสามารถเปิดปิดมันได้ดั่งใจ

กรงขังนี้มันถูกสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษ แม้จะเป็นเย่หยวนเองก็ไม่มีปัญญาจะผ่านมันเข้าไปได้ มีแต่ต้องปิดใช้งานมันชั่วขณะในระหว่างที่เข้าไป ให้พวกชีหยูดูแลคันโยกเปิดปิดนั้น

“เย่หยวน ไม่ได้! เราบุกออกไปทั้งอย่างนี้เถอะ! นี่มันอันตรายเกินไป!” ชีหยูกล่าวขึ้น

แม้ว่าพวกเขาทั้งหลายนั้นจะกลัวกันจนขาสั่นแต่พวกเขาก็ยังรู้สึกซาบซึ้งสุดใจ

เย่หยวนนั้นกลับยอมเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อเปิดหนทางรอดให้แก่พวกเขาทั้งหลาย!

พวกเขานั้นสัมผัสได้ชัดเจนว่าจ้าวเยว่นั้นแข็งแกร่งอย่างมาก

หลังปิดค่ายกลแล้วเขาออกมาได้ความหายนะที่จะเกิดขึ้นตามนั้นมันคงเหนือล้ำจินตนาการ

แต่การปล่อยให้เย่หยวนเข้าไปภายในเพียงแค่คนเดียวนั้นมันย่อมจะไม่ต่างอะไรจากการรนหาที่ตาย!

มันมิใช่ว่าเย่หยวนนั้นอยากจะเล่นเป็นวีรบุรุษไม่สนใจชีวิตตัวเอง

แต่ว่าเรื่องนี้มันต้องเป็นเขาเองเท่านั้น!

เพราะมีแค่เขาที่มีโอกาสทำสำเร็จ

หากคนอื่นๆ เข้าไปลองแล้วมันคงมีแต่ความตายอย่างไร้ความหมายเกิดขึ้นแน่นอน

แน่นอนว่าเขาเองก็ไม่คิดยอมแพ้ในใจ!

เขานั้นยังไม่ยอมจะตายลงเช่นนี้

ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์และเฉียหวูนั้นได้สร้างบาปไว้มากมายเกินกว่าที่เขาจะยอมปล่อยมันผ่านไปได้

จิตใจของเย่หยวนในตอนนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยจิตสังหารอย่างไม่เคยมีมาก่อน

เย่หยวนส่ายหัวตอบกลับไป “เราบุกฝ่าออกไปไม่ได้ เปิด!”

เฟิ่งชิงซวนนั้นไม่พูดอะไรตอบกลับไปมองดูแผ่นหลังของเย่หยวนด้วยดวงตาที่แดงก่ำ

เป็นคนดีอะไรเช่นนี้!

คนอื่นนั้นไม่รู้แต่เฟิ่งชิงซวนนั้นติดตามเย่หยวนมาสองปีกว่าและย่อมจะรู้ดีว่าหากเขาบุกออกไปจากคุกน้ำนี้ตัวเขาคนเดียวย่อมจะมีโอกาสหนีออกไปได้สูงมาก

เพราะเจ้าบ้านี่มันมีไพ่ตายซ่อนไว้มาก!

แต่เขานั้นกลับไม่หนี!

เขากลับเลือกที่จะเข้าไปเสี่ยงชีวิต

พริบตาเดียวกันที่ค่ายกลเปิดออกนั้นเย่หยวนก็พุ่งเข้าไปในคุกอย่างรวดเร็ว

ชีหยูเตรียมสับคันโยกลงเพื่อเปิดใช้งานค่ายกลขังสัตว์ร้ายนี้ไว้อีกครั้ง

แต่เฟิ่งชิงซวนนั้นกลับตบซัดหน้าเขาจนปลิว

“เฟิ่งชิงซวน เจ้าทำอะไรของเจ้า!” หลงยี่ร้องขึ้นมาอย่างไม่พอใจ

“ไม่ว่าจะอย่างไรเราก็ออกไปไม่ได้อยู่แล้ว ก็ตายไปด้วยกันตรงนี้เถอะ! เย่หยวนนั้นกล้าจะเสี่ยงเดิมพันชีวิตตัวเอง พวกเจ้ากลับจะมองดูเขาจากหลังกำแพงอย่างขี้ขลาดหรือ?” เฟิ่งชิงซวนกล่าวขึ้น

คนทั้งหลายที่ได้ยินนั้นต้องก้มหัวลงอย่างอับอายทันที

“โฮ่ก!”

เมื่อค่ายกลเปิดออกจ้าวเยว่ก็ร้องลั่นขึ้นมาจนอากาศสั่นสะเทือน

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่ปกคลุมฟ้าดินพุ่งเข้ามาปะทะใส่ร่างกาย

รูขุมขนของเย่หยวนนั้นมันเปิดออกด้วยแรงจากภายใน

นี่มันคือความรู้สึกเมื่อต้องปะทะกับเจ้าโลกตรงๆ มันเป็นความรู้สึกที่ทำให้คนอยากตาย

เพราะนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เย่หยวนต้องเผชิญหน้ากับตัวตนระดับนี้ตรงๆ

เขานั้นเคยเห็นเจ้าโลกมากมายมาก่อนก็จริง แต่คนระดับนี้เขายังไม่เคยได้พบเห็น

ในตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็ช่างดูไร้ค่า!

จ้าวเยว่นั้นแข็งแกร่ง!

พลังเช่นนี้มันคือพลังแห่งความดิบเถื่อน ราวกับว่าเขานั้นเพิ่งก้าวออกมาจากยุคหิน

ฟุบ!

พริบตาเดียวกันนั้นจ้าวเยว่ก็พุ่งตัวเข้ามาใส่เย่หยวน

แต่ก่อนที่จ้าวเยว่จะทันเข้ามาถึงร่างของเย่หยวนมันก็ถูกแรงลมจากตัวจ้าวเยว่นั้นซัดจนบาดเจ็บภายใน

จ้าวเยว่ยกมือขึ้นกางกรงเล็บออก ตราบเท่าที่กรงเล็บนี้ปะทะเข้ากับร่างของเย่หยวนต่อให้เย่หยวนจะมีชีวิตอีกนับสิบมันก็คงไม่พอจะรอดออกไป

ความตายมาเยือนตรงหน้า!

“เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด!” เย่หยวนร้องสุดเสียงไปเพื่อกล่าวประโยคนี้ออกมา

ปัง!

ร่างของเย่หยวนปลิวออกไปอย่างไม่อาจต้านทานกระแทกเข้ากับค่ายกลของกรงขัง

“อ่อก!”

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ว่าเครื่องในของตนมันสลับที่ทางกันไปหมดจนต้องกระอักเลือดออกมา

แต่โชคยังดีที่เขานั้นรอดชีวิตมาได้

เฟิ่งชิงซวนและพวกนั้นต่างยืนหน้าซีดตัวสั่น

“เย่หยวน เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม?” เฟิ่งชิงซวนนั้นกำลังจะพุ่งตัวเข้ามา

“อย่าเข้ามา! ข้า…ยังไม่ตายหรอก!” เย่หยวนกล่าวพร้อมค่อยๆ พยุงตัวขึ้นยืน

“โฮ่ก!”

เสียงคำรามดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับตัวจ้าวเยว่ที่ก้าวออกมาจากกรง

เสือร้ายมันได้หลุดจากกรงขังแล้ว!

จ้าวเยว่นั้นมองดูเย่หยวนอย่างไม่วางตา

“น…นั่นมันพลังคลื่นกำเนิดหรือ?” หลงยี่ร้องขึ้นอย่างตกตะลึง

ชีหยูพยักหน้ารับ “ไม่ผิดแน่ มันเป็นคลื่นกำเนิดเลือด! ที่สำคัญมันยังเป็นคลื่นพลังที่แตกต่างจากของเจ้าโลกเฉียหวู! คลื่นกำเนิดเลือดในร่างของเย่หยวนมันดูบริสุทธิ์…และสูงส่งกว่า!”

หลงยี่ร้องขึ้นมาอย่างตกตะลึง “มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์กลับสำเร็จคลื่นกำเนิดได้…จ…เจ้าบ้านี่มันจะมีไพ่ตายมากเกินไปแล้วหรือไม่!”

ชีหยูเองก็ได้แต่ต้องกล่าวขึ้นมาอย่างอับอาย “เจ้าดูสภาพที่เขาท้าขุนเขาเถอะ เขานั้นไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมดที่มีออกมาเลย! วรยุทธที่เขาใช้ออกมาทั้งหมดนั้นมันล้วนแล้วแต่เป็นวรยุทธเผ่ามังกร! ฝีมือที่แท้จริงของพี่เย่นั้นมันคงเหนือล้ำกว่าที่เราเห็นนี้ไปหลายเท่า!”

การที่เย่หยวนรอดชีวิตมาได้นั้นมันเพราะว่าเจ้าโลกเกิดลังเลที่จะสังหารขึ้นมา?

ไม่มีทาง!

ที่จ้าวเยว่ลังเลนั้นมันมิใช่เพราะกลัวการสังหารแต่เป็นเพราะคลื่นกำเนิดเลือดจากร่างของเย่หยวน!

แน่นอนว่าคำพูด ‘เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด’ นั้นมันก็แทงเข้าไปในจิตใจของจ้าวเยว่เช่นกัน

ตัวเขานั้นแม้จะแทบไม่เหลือสติสัมปชัญญะใดๆ แล้วแต่มันก็ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่บ้าง

ความทรมาน ความทุกข์ที่เกิดขึ้นในจิตใจของเขานั้นมันเกิดขึ้นมาเพราะอะไร?

เพราะว่าคนอื่นๆ มองเขาเป็นสัตว์ประหลาด!

หากเขานั้นสิ้นสติสิ้นเชิงไปแล้วคำพูดของเย่หยวนมันย่อมจะไม่มีทางทำให้เขายั้งมือลงได้

แต่ตราบเท่าที่เขานั้นยังมีสติหลงเหลืออยู่ในส่วนลึกของจิตใจ

คำพูดประโยคนี้ของเย่หยวนมันก็จะทรงพลังขึ้นมาทันที!

พร้อมๆ กันนั้นเย่หยวนก็ได้ใช้คลื่นกำเนิดเลือดในร่างส่งมันเข้าไปให้ถึงจ้าวเยว่

ในร่างกายของเขานั้นมันมีสายเลือดภูตแท้มากมายปะทะทำสงครามกันอยู่

แต่พลังคลื่นกำเนิดเลือดนั้นสามารถทำให้มันสงบลงได้!

เย่หยวนนั้นต้องการจะบอกเขา ‘ข้าทำให้เจ้าไม่ต้องทุกข์ทรมานได้!’

มันคือการให้ความหวัง!

เมื่อสองเรื่องนี้มาผสานกันแล้วจ้าวเยว่จึงยั้งมือไว้ในวินาทีสุดท้าย

แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ยังมีสภาพเป็นแค่สัตว์ร้าย!

เย่หยวนจึงถูกซัดไปเกือบสิ้นใจลง

“โฮ่ก! โฮ่ก!”

คุกใต้น้ำนี้สั่นสะท้านจนแทบจะพังทลายลง

จ้าวเยว่นั้นร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดสุดหัวใจ!

เย่หยวนนั้นลากร่างบาดเจ็บของตัวเองเข้าไปใกล้จ้าวเยว่

“เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด! เจ้าเป็นคนเหมือนกับข้านี้!”

“โฮ่ก!”

จ้าวเยว่นั้นร้องลั่นขึ้นพร้อมซัดพลังใส่ร่างเย่หยวนจนปลิวอีกครั้ง

สภาพของเย่หยวนในตอนนี้มันไม่น่าดูแม้แต่น้อย

ร่างกายของเขามีแต่บาดแผล แต่เขาก็ยังคงฝืนตัวลุกขึ้นเดินเข้ามาหาจ้าวเยว่อีกครั้ง

ตอนนี้พวกเฟิ่งชิงซวนที่ได้เห็นนั้นแทบจะลืมหายใจไปแล้ว

นี่มันล้อเล่นกับความตาย!

หากจ้าวเยว่คิดอยากสังหารเย่หยวนนั้นมันคงง่ายเสียยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ

“เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด! หากแม้แต่ตัวเจ้าเองยังยอมแพ้แล้วใครจะยังช่วยเจ้าได้อีก!”

“เจ้าไม่ยอมรับมิใช่หรือ? เจ้าคิดจะปล่อยให้คนที่มันทำให้เจ้ากลายเป็นเช่นนี้หลุดรอดลอยนวลไปหรือ?”

“โฮ่ก!”

คลื่นลมรุนแรงซัดใส่ร่างของเย่หยวนอีกครั้งจนไปกระแทกเข้ากับกรงจนได้ยินเสียงกระดูกแตก

หากเป็นคนอื่นนั้นมันย่อมจะไม่มีทางลุกขึ้นมายืนได้อีกแล้ว

แต่เย่หยวนยังไม่ยอมแพ้

เขานั้นลุกขึ้นเดินกลับมาหาจ้าวเยว่อีกครั้ง แต่ละคำพูดของเขานั้นมันกล่าวออกมาจากใจ

เขานั้นเห็นถึงความทุกข์ทรมานในใจของจ้าวเยว่ และเห็นถึงความเจ็บปวดของคนที่มีสภาพเดียวกับจ้าวเยว่อีกมากมายมาแล้ว

เทียบกับคนทั้งหลายนั้นแล้ว บางทีจ้าวเยว่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นคนโชคดี

เพราะอย่างน้อยเขาก็รอดชีวิตมาได้

“เจ้านั้นกำลังเจ็บปวดทรมานทนรับความเจ็บปวดที่คนอื่นๆ ไม่อาจทนได้ เจ้าคิดจะยอมแพ้มันง่ายๆ เช่นนี้?”

“ไม่ว่าเจ้าจะกลายเป็นอะไร ตราบเท่าที่จิตใจของเจ้าไม่เปลี่ยนแปลงเจ้าก็ยังเป็นคน!” เย่หยวนมองหน้าจ้าวเยว่และกล่าวขึ้นด้วยความจริงใจ

เฟิ่งชิงซวน หลงยี่ และพวกนั้นต่างแทบไม่อาจกลั้นน้ำตาได้เช่นกัน

เพราะว่าพวกเขานั้นสัมผัสได้ถึงความจริงใจของเย่หยวน!

มันมิใช่ว่าเขาแค่อยากจะใช้งานจ้าวเยว่ แต่เขานั้นคิดอยากช่วยเหลือสัตว์ร้ายผู้นี้จริงๆ!

พวกเขานั้นได้แต่ต้องยอมรับเพราะหากเป็นตัวเองแล้วพวกเขาคงไม่อาจทำมันได้แน่

สัตว์ประหลาดเช่นนี้แต่ดูก็ขนลุกขนพองแล้ว

และจ้าวเยว่นั้นเหมือนว่าจะสัมผัสได้ถึงความจริงใจของเย่หยวนเช่นกัน

รอบนี้เขาไม่ได้โจมตีสวนกลับออกมาแล้ว

“เชื่อข้าเถอะ ข้าสามารถทำให้เจ้ากลับไปมีสภาพเดิมได้แน่นอน!”

เย่หยวนเดินไปหยุดตรงหน้าจ้าวเยว่และลูบหัวของอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน

เฟิ่งชิงซวนนั้นได้แต่ต้องเบิกตากว้างค้าง เพราะจ้าวเยว่นั้นกลับไม่ตอบโต้อะไรกลับมา!

…………………………

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 2991 เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 2991 เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 2991 เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด!

เรื่องนี้มันก็เป็นความท้าทายที่ใหญ่หลวงของเย่หยวนเช่นกัน

เขานั้นไม่มีความมั่นใจแม้แต่น้อยว่าตัวเองจะสามารถรอดชีวิตจากเงื้อมมือของจ้าวเยว่ได้

ถึงจะเป็นเช่นนั้นเขาก็ยังเห็นได้ถึงความทุกข์ทรมานในดวงตาของจ้าวเยว่

แต่อีกฝ่ายนั้นเป็นถึงเจ้าโลก!

ไม่ไกลออกไปพวกหลงยี่และคนอื่นๆ นั้นได้แต่ยืนกลัวขาสั่นกลืนน้ำลายกันจนปากแห้ง

“หลังจากข้าเข้าไปแล้วพวกเจ้าปิดค่ายกลเสีย หากข้าตายพวกเจ้าค่อยหนีไปให้ไกลสุดแรง ไปไกลได้เท่าไหร่ยิ่งดี” เย่หยวนกล่าวขึ้น

แม้ว่าเขารู้ดีว่าทำเช่นนั้นแล้วโอกาสที่จะรอดกลับออกไปมันช่างริบหรี่แต่ก็ยังดีกว่านั่งรอความฉิบหายเฉยๆ

นอกคุกน้ำนั้นมันมีคันโยกควบคุมค่ายกลอยู่ ทำให้ผู้คุมสามารถเปิดปิดมันได้ดั่งใจ

กรงขังนี้มันถูกสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษ แม้จะเป็นเย่หยวนเองก็ไม่มีปัญญาจะผ่านมันเข้าไปได้ มีแต่ต้องปิดใช้งานมันชั่วขณะในระหว่างที่เข้าไป ให้พวกชีหยูดูแลคันโยกเปิดปิดนั้น

“เย่หยวน ไม่ได้! เราบุกออกไปทั้งอย่างนี้เถอะ! นี่มันอันตรายเกินไป!” ชีหยูกล่าวขึ้น

แม้ว่าพวกเขาทั้งหลายนั้นจะกลัวกันจนขาสั่นแต่พวกเขาก็ยังรู้สึกซาบซึ้งสุดใจ

เย่หยวนนั้นกลับยอมเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อเปิดหนทางรอดให้แก่พวกเขาทั้งหลาย!

พวกเขานั้นสัมผัสได้ชัดเจนว่าจ้าวเยว่นั้นแข็งแกร่งอย่างมาก

หลังปิดค่ายกลแล้วเขาออกมาได้ความหายนะที่จะเกิดขึ้นตามนั้นมันคงเหนือล้ำจินตนาการ

แต่การปล่อยให้เย่หยวนเข้าไปภายในเพียงแค่คนเดียวนั้นมันย่อมจะไม่ต่างอะไรจากการรนหาที่ตาย!

มันมิใช่ว่าเย่หยวนนั้นอยากจะเล่นเป็นวีรบุรุษไม่สนใจชีวิตตัวเอง

แต่ว่าเรื่องนี้มันต้องเป็นเขาเองเท่านั้น!

เพราะมีแค่เขาที่มีโอกาสทำสำเร็จ

หากคนอื่นๆ เข้าไปลองแล้วมันคงมีแต่ความตายอย่างไร้ความหมายเกิดขึ้นแน่นอน

แน่นอนว่าเขาเองก็ไม่คิดยอมแพ้ในใจ!

เขานั้นยังไม่ยอมจะตายลงเช่นนี้

ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์และเฉียหวูนั้นได้สร้างบาปไว้มากมายเกินกว่าที่เขาจะยอมปล่อยมันผ่านไปได้

จิตใจของเย่หยวนในตอนนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยจิตสังหารอย่างไม่เคยมีมาก่อน

เย่หยวนส่ายหัวตอบกลับไป “เราบุกฝ่าออกไปไม่ได้ เปิด!”

เฟิ่งชิงซวนนั้นไม่พูดอะไรตอบกลับไปมองดูแผ่นหลังของเย่หยวนด้วยดวงตาที่แดงก่ำ

เป็นคนดีอะไรเช่นนี้!

คนอื่นนั้นไม่รู้แต่เฟิ่งชิงซวนนั้นติดตามเย่หยวนมาสองปีกว่าและย่อมจะรู้ดีว่าหากเขาบุกออกไปจากคุกน้ำนี้ตัวเขาคนเดียวย่อมจะมีโอกาสหนีออกไปได้สูงมาก

เพราะเจ้าบ้านี่มันมีไพ่ตายซ่อนไว้มาก!

แต่เขานั้นกลับไม่หนี!

เขากลับเลือกที่จะเข้าไปเสี่ยงชีวิต

พริบตาเดียวกันที่ค่ายกลเปิดออกนั้นเย่หยวนก็พุ่งเข้าไปในคุกอย่างรวดเร็ว

ชีหยูเตรียมสับคันโยกลงเพื่อเปิดใช้งานค่ายกลขังสัตว์ร้ายนี้ไว้อีกครั้ง

แต่เฟิ่งชิงซวนนั้นกลับตบซัดหน้าเขาจนปลิว

“เฟิ่งชิงซวน เจ้าทำอะไรของเจ้า!” หลงยี่ร้องขึ้นมาอย่างไม่พอใจ

“ไม่ว่าจะอย่างไรเราก็ออกไปไม่ได้อยู่แล้ว ก็ตายไปด้วยกันตรงนี้เถอะ! เย่หยวนนั้นกล้าจะเสี่ยงเดิมพันชีวิตตัวเอง พวกเจ้ากลับจะมองดูเขาจากหลังกำแพงอย่างขี้ขลาดหรือ?” เฟิ่งชิงซวนกล่าวขึ้น

คนทั้งหลายที่ได้ยินนั้นต้องก้มหัวลงอย่างอับอายทันที

“โฮ่ก!”

เมื่อค่ายกลเปิดออกจ้าวเยว่ก็ร้องลั่นขึ้นมาจนอากาศสั่นสะเทือน

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่ปกคลุมฟ้าดินพุ่งเข้ามาปะทะใส่ร่างกาย

รูขุมขนของเย่หยวนนั้นมันเปิดออกด้วยแรงจากภายใน

นี่มันคือความรู้สึกเมื่อต้องปะทะกับเจ้าโลกตรงๆ มันเป็นความรู้สึกที่ทำให้คนอยากตาย

เพราะนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เย่หยวนต้องเผชิญหน้ากับตัวตนระดับนี้ตรงๆ

เขานั้นเคยเห็นเจ้าโลกมากมายมาก่อนก็จริง แต่คนระดับนี้เขายังไม่เคยได้พบเห็น

ในตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็ช่างดูไร้ค่า!

จ้าวเยว่นั้นแข็งแกร่ง!

พลังเช่นนี้มันคือพลังแห่งความดิบเถื่อน ราวกับว่าเขานั้นเพิ่งก้าวออกมาจากยุคหิน

ฟุบ!

พริบตาเดียวกันนั้นจ้าวเยว่ก็พุ่งตัวเข้ามาใส่เย่หยวน

แต่ก่อนที่จ้าวเยว่จะทันเข้ามาถึงร่างของเย่หยวนมันก็ถูกแรงลมจากตัวจ้าวเยว่นั้นซัดจนบาดเจ็บภายใน

จ้าวเยว่ยกมือขึ้นกางกรงเล็บออก ตราบเท่าที่กรงเล็บนี้ปะทะเข้ากับร่างของเย่หยวนต่อให้เย่หยวนจะมีชีวิตอีกนับสิบมันก็คงไม่พอจะรอดออกไป

ความตายมาเยือนตรงหน้า!

“เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด!” เย่หยวนร้องสุดเสียงไปเพื่อกล่าวประโยคนี้ออกมา

ปัง!

ร่างของเย่หยวนปลิวออกไปอย่างไม่อาจต้านทานกระแทกเข้ากับค่ายกลของกรงขัง

“อ่อก!”

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ว่าเครื่องในของตนมันสลับที่ทางกันไปหมดจนต้องกระอักเลือดออกมา

แต่โชคยังดีที่เขานั้นรอดชีวิตมาได้

เฟิ่งชิงซวนและพวกนั้นต่างยืนหน้าซีดตัวสั่น

“เย่หยวน เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม?” เฟิ่งชิงซวนนั้นกำลังจะพุ่งตัวเข้ามา

“อย่าเข้ามา! ข้า…ยังไม่ตายหรอก!” เย่หยวนกล่าวพร้อมค่อยๆ พยุงตัวขึ้นยืน

“โฮ่ก!”

เสียงคำรามดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับตัวจ้าวเยว่ที่ก้าวออกมาจากกรง

เสือร้ายมันได้หลุดจากกรงขังแล้ว!

จ้าวเยว่นั้นมองดูเย่หยวนอย่างไม่วางตา

“น…นั่นมันพลังคลื่นกำเนิดหรือ?” หลงยี่ร้องขึ้นอย่างตกตะลึง

ชีหยูพยักหน้ารับ “ไม่ผิดแน่ มันเป็นคลื่นกำเนิดเลือด! ที่สำคัญมันยังเป็นคลื่นพลังที่แตกต่างจากของเจ้าโลกเฉียหวู! คลื่นกำเนิดเลือดในร่างของเย่หยวนมันดูบริสุทธิ์…และสูงส่งกว่า!”

หลงยี่ร้องขึ้นมาอย่างตกตะลึง “มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์กลับสำเร็จคลื่นกำเนิดได้…จ…เจ้าบ้านี่มันจะมีไพ่ตายมากเกินไปแล้วหรือไม่!”

ชีหยูเองก็ได้แต่ต้องกล่าวขึ้นมาอย่างอับอาย “เจ้าดูสภาพที่เขาท้าขุนเขาเถอะ เขานั้นไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมดที่มีออกมาเลย! วรยุทธที่เขาใช้ออกมาทั้งหมดนั้นมันล้วนแล้วแต่เป็นวรยุทธเผ่ามังกร! ฝีมือที่แท้จริงของพี่เย่นั้นมันคงเหนือล้ำกว่าที่เราเห็นนี้ไปหลายเท่า!”

การที่เย่หยวนรอดชีวิตมาได้นั้นมันเพราะว่าเจ้าโลกเกิดลังเลที่จะสังหารขึ้นมา?

ไม่มีทาง!

ที่จ้าวเยว่ลังเลนั้นมันมิใช่เพราะกลัวการสังหารแต่เป็นเพราะคลื่นกำเนิดเลือดจากร่างของเย่หยวน!

แน่นอนว่าคำพูด ‘เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด’ นั้นมันก็แทงเข้าไปในจิตใจของจ้าวเยว่เช่นกัน

ตัวเขานั้นแม้จะแทบไม่เหลือสติสัมปชัญญะใดๆ แล้วแต่มันก็ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่บ้าง

ความทรมาน ความทุกข์ที่เกิดขึ้นในจิตใจของเขานั้นมันเกิดขึ้นมาเพราะอะไร?

เพราะว่าคนอื่นๆ มองเขาเป็นสัตว์ประหลาด!

หากเขานั้นสิ้นสติสิ้นเชิงไปแล้วคำพูดของเย่หยวนมันย่อมจะไม่มีทางทำให้เขายั้งมือลงได้

แต่ตราบเท่าที่เขานั้นยังมีสติหลงเหลืออยู่ในส่วนลึกของจิตใจ

คำพูดประโยคนี้ของเย่หยวนมันก็จะทรงพลังขึ้นมาทันที!

พร้อมๆ กันนั้นเย่หยวนก็ได้ใช้คลื่นกำเนิดเลือดในร่างส่งมันเข้าไปให้ถึงจ้าวเยว่

ในร่างกายของเขานั้นมันมีสายเลือดภูตแท้มากมายปะทะทำสงครามกันอยู่

แต่พลังคลื่นกำเนิดเลือดนั้นสามารถทำให้มันสงบลงได้!

เย่หยวนนั้นต้องการจะบอกเขา ‘ข้าทำให้เจ้าไม่ต้องทุกข์ทรมานได้!’

มันคือการให้ความหวัง!

เมื่อสองเรื่องนี้มาผสานกันแล้วจ้าวเยว่จึงยั้งมือไว้ในวินาทีสุดท้าย

แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ยังมีสภาพเป็นแค่สัตว์ร้าย!

เย่หยวนจึงถูกซัดไปเกือบสิ้นใจลง

“โฮ่ก! โฮ่ก!”

คุกใต้น้ำนี้สั่นสะท้านจนแทบจะพังทลายลง

จ้าวเยว่นั้นร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดสุดหัวใจ!

เย่หยวนนั้นลากร่างบาดเจ็บของตัวเองเข้าไปใกล้จ้าวเยว่

“เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด! เจ้าเป็นคนเหมือนกับข้านี้!”

“โฮ่ก!”

จ้าวเยว่นั้นร้องลั่นขึ้นพร้อมซัดพลังใส่ร่างเย่หยวนจนปลิวอีกครั้ง

สภาพของเย่หยวนในตอนนี้มันไม่น่าดูแม้แต่น้อย

ร่างกายของเขามีแต่บาดแผล แต่เขาก็ยังคงฝืนตัวลุกขึ้นเดินเข้ามาหาจ้าวเยว่อีกครั้ง

ตอนนี้พวกเฟิ่งชิงซวนที่ได้เห็นนั้นแทบจะลืมหายใจไปแล้ว

นี่มันล้อเล่นกับความตาย!

หากจ้าวเยว่คิดอยากสังหารเย่หยวนนั้นมันคงง่ายเสียยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ

“เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด! หากแม้แต่ตัวเจ้าเองยังยอมแพ้แล้วใครจะยังช่วยเจ้าได้อีก!”

“เจ้าไม่ยอมรับมิใช่หรือ? เจ้าคิดจะปล่อยให้คนที่มันทำให้เจ้ากลายเป็นเช่นนี้หลุดรอดลอยนวลไปหรือ?”

“โฮ่ก!”

คลื่นลมรุนแรงซัดใส่ร่างของเย่หยวนอีกครั้งจนไปกระแทกเข้ากับกรงจนได้ยินเสียงกระดูกแตก

หากเป็นคนอื่นนั้นมันย่อมจะไม่มีทางลุกขึ้นมายืนได้อีกแล้ว

แต่เย่หยวนยังไม่ยอมแพ้

เขานั้นลุกขึ้นเดินกลับมาหาจ้าวเยว่อีกครั้ง แต่ละคำพูดของเขานั้นมันกล่าวออกมาจากใจ

เขานั้นเห็นถึงความทุกข์ทรมานในใจของจ้าวเยว่ และเห็นถึงความเจ็บปวดของคนที่มีสภาพเดียวกับจ้าวเยว่อีกมากมายมาแล้ว

เทียบกับคนทั้งหลายนั้นแล้ว บางทีจ้าวเยว่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นคนโชคดี

เพราะอย่างน้อยเขาก็รอดชีวิตมาได้

“เจ้านั้นกำลังเจ็บปวดทรมานทนรับความเจ็บปวดที่คนอื่นๆ ไม่อาจทนได้ เจ้าคิดจะยอมแพ้มันง่ายๆ เช่นนี้?”

“ไม่ว่าเจ้าจะกลายเป็นอะไร ตราบเท่าที่จิตใจของเจ้าไม่เปลี่ยนแปลงเจ้าก็ยังเป็นคน!” เย่หยวนมองหน้าจ้าวเยว่และกล่าวขึ้นด้วยความจริงใจ

เฟิ่งชิงซวน หลงยี่ และพวกนั้นต่างแทบไม่อาจกลั้นน้ำตาได้เช่นกัน

เพราะว่าพวกเขานั้นสัมผัสได้ถึงความจริงใจของเย่หยวน!

มันมิใช่ว่าเขาแค่อยากจะใช้งานจ้าวเยว่ แต่เขานั้นคิดอยากช่วยเหลือสัตว์ร้ายผู้นี้จริงๆ!

พวกเขานั้นได้แต่ต้องยอมรับเพราะหากเป็นตัวเองแล้วพวกเขาคงไม่อาจทำมันได้แน่

สัตว์ประหลาดเช่นนี้แต่ดูก็ขนลุกขนพองแล้ว

และจ้าวเยว่นั้นเหมือนว่าจะสัมผัสได้ถึงความจริงใจของเย่หยวนเช่นกัน

รอบนี้เขาไม่ได้โจมตีสวนกลับออกมาแล้ว

“เชื่อข้าเถอะ ข้าสามารถทำให้เจ้ากลับไปมีสภาพเดิมได้แน่นอน!”

เย่หยวนเดินไปหยุดตรงหน้าจ้าวเยว่และลูบหัวของอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน

เฟิ่งชิงซวนนั้นได้แต่ต้องเบิกตากว้างค้าง เพราะจ้าวเยว่นั้นกลับไม่ตอบโต้อะไรกลับมา!

…………………………

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 2991 เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 2991 เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 2991 เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด!

เรื่องนี้มันก็เป็นความท้าทายที่ใหญ่หลวงของเย่หยวนเช่นกัน

เขานั้นไม่มีความมั่นใจแม้แต่น้อยว่าตัวเองจะสามารถรอดชีวิตจากเงื้อมมือของจ้าวเยว่ได้

ถึงจะเป็นเช่นนั้นเขาก็ยังเห็นได้ถึงความทุกข์ทรมานในดวงตาของจ้าวเยว่

แต่อีกฝ่ายนั้นเป็นถึงเจ้าโลก!

ไม่ไกลออกไปพวกหลงยี่และคนอื่นๆ นั้นได้แต่ยืนกลัวขาสั่นกลืนน้ำลายกันจนปากแห้ง

“หลังจากข้าเข้าไปแล้วพวกเจ้าปิดค่ายกลเสีย หากข้าตายพวกเจ้าค่อยหนีไปให้ไกลสุดแรง ไปไกลได้เท่าไหร่ยิ่งดี” เย่หยวนกล่าวขึ้น

แม้ว่าเขารู้ดีว่าทำเช่นนั้นแล้วโอกาสที่จะรอดกลับออกไปมันช่างริบหรี่แต่ก็ยังดีกว่านั่งรอความฉิบหายเฉยๆ

นอกคุกน้ำนั้นมันมีคันโยกควบคุมค่ายกลอยู่ ทำให้ผู้คุมสามารถเปิดปิดมันได้ดั่งใจ

กรงขังนี้มันถูกสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษ แม้จะเป็นเย่หยวนเองก็ไม่มีปัญญาจะผ่านมันเข้าไปได้ มีแต่ต้องปิดใช้งานมันชั่วขณะในระหว่างที่เข้าไป ให้พวกชีหยูดูแลคันโยกเปิดปิดนั้น

“เย่หยวน ไม่ได้! เราบุกออกไปทั้งอย่างนี้เถอะ! นี่มันอันตรายเกินไป!” ชีหยูกล่าวขึ้น

แม้ว่าพวกเขาทั้งหลายนั้นจะกลัวกันจนขาสั่นแต่พวกเขาก็ยังรู้สึกซาบซึ้งสุดใจ

เย่หยวนนั้นกลับยอมเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อเปิดหนทางรอดให้แก่พวกเขาทั้งหลาย!

พวกเขานั้นสัมผัสได้ชัดเจนว่าจ้าวเยว่นั้นแข็งแกร่งอย่างมาก

หลังปิดค่ายกลแล้วเขาออกมาได้ความหายนะที่จะเกิดขึ้นตามนั้นมันคงเหนือล้ำจินตนาการ

แต่การปล่อยให้เย่หยวนเข้าไปภายในเพียงแค่คนเดียวนั้นมันย่อมจะไม่ต่างอะไรจากการรนหาที่ตาย!

มันมิใช่ว่าเย่หยวนนั้นอยากจะเล่นเป็นวีรบุรุษไม่สนใจชีวิตตัวเอง

แต่ว่าเรื่องนี้มันต้องเป็นเขาเองเท่านั้น!

เพราะมีแค่เขาที่มีโอกาสทำสำเร็จ

หากคนอื่นๆ เข้าไปลองแล้วมันคงมีแต่ความตายอย่างไร้ความหมายเกิดขึ้นแน่นอน

แน่นอนว่าเขาเองก็ไม่คิดยอมแพ้ในใจ!

เขานั้นยังไม่ยอมจะตายลงเช่นนี้

ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์และเฉียหวูนั้นได้สร้างบาปไว้มากมายเกินกว่าที่เขาจะยอมปล่อยมันผ่านไปได้

จิตใจของเย่หยวนในตอนนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยจิตสังหารอย่างไม่เคยมีมาก่อน

เย่หยวนส่ายหัวตอบกลับไป “เราบุกฝ่าออกไปไม่ได้ เปิด!”

เฟิ่งชิงซวนนั้นไม่พูดอะไรตอบกลับไปมองดูแผ่นหลังของเย่หยวนด้วยดวงตาที่แดงก่ำ

เป็นคนดีอะไรเช่นนี้!

คนอื่นนั้นไม่รู้แต่เฟิ่งชิงซวนนั้นติดตามเย่หยวนมาสองปีกว่าและย่อมจะรู้ดีว่าหากเขาบุกออกไปจากคุกน้ำนี้ตัวเขาคนเดียวย่อมจะมีโอกาสหนีออกไปได้สูงมาก

เพราะเจ้าบ้านี่มันมีไพ่ตายซ่อนไว้มาก!

แต่เขานั้นกลับไม่หนี!

เขากลับเลือกที่จะเข้าไปเสี่ยงชีวิต

พริบตาเดียวกันที่ค่ายกลเปิดออกนั้นเย่หยวนก็พุ่งเข้าไปในคุกอย่างรวดเร็ว

ชีหยูเตรียมสับคันโยกลงเพื่อเปิดใช้งานค่ายกลขังสัตว์ร้ายนี้ไว้อีกครั้ง

แต่เฟิ่งชิงซวนนั้นกลับตบซัดหน้าเขาจนปลิว

“เฟิ่งชิงซวน เจ้าทำอะไรของเจ้า!” หลงยี่ร้องขึ้นมาอย่างไม่พอใจ

“ไม่ว่าจะอย่างไรเราก็ออกไปไม่ได้อยู่แล้ว ก็ตายไปด้วยกันตรงนี้เถอะ! เย่หยวนนั้นกล้าจะเสี่ยงเดิมพันชีวิตตัวเอง พวกเจ้ากลับจะมองดูเขาจากหลังกำแพงอย่างขี้ขลาดหรือ?” เฟิ่งชิงซวนกล่าวขึ้น

คนทั้งหลายที่ได้ยินนั้นต้องก้มหัวลงอย่างอับอายทันที

“โฮ่ก!”

เมื่อค่ายกลเปิดออกจ้าวเยว่ก็ร้องลั่นขึ้นมาจนอากาศสั่นสะเทือน

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่ปกคลุมฟ้าดินพุ่งเข้ามาปะทะใส่ร่างกาย

รูขุมขนของเย่หยวนนั้นมันเปิดออกด้วยแรงจากภายใน

นี่มันคือความรู้สึกเมื่อต้องปะทะกับเจ้าโลกตรงๆ มันเป็นความรู้สึกที่ทำให้คนอยากตาย

เพราะนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เย่หยวนต้องเผชิญหน้ากับตัวตนระดับนี้ตรงๆ

เขานั้นเคยเห็นเจ้าโลกมากมายมาก่อนก็จริง แต่คนระดับนี้เขายังไม่เคยได้พบเห็น

ในตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็ช่างดูไร้ค่า!

จ้าวเยว่นั้นแข็งแกร่ง!

พลังเช่นนี้มันคือพลังแห่งความดิบเถื่อน ราวกับว่าเขานั้นเพิ่งก้าวออกมาจากยุคหิน

ฟุบ!

พริบตาเดียวกันนั้นจ้าวเยว่ก็พุ่งตัวเข้ามาใส่เย่หยวน

แต่ก่อนที่จ้าวเยว่จะทันเข้ามาถึงร่างของเย่หยวนมันก็ถูกแรงลมจากตัวจ้าวเยว่นั้นซัดจนบาดเจ็บภายใน

จ้าวเยว่ยกมือขึ้นกางกรงเล็บออก ตราบเท่าที่กรงเล็บนี้ปะทะเข้ากับร่างของเย่หยวนต่อให้เย่หยวนจะมีชีวิตอีกนับสิบมันก็คงไม่พอจะรอดออกไป

ความตายมาเยือนตรงหน้า!

“เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด!” เย่หยวนร้องสุดเสียงไปเพื่อกล่าวประโยคนี้ออกมา

ปัง!

ร่างของเย่หยวนปลิวออกไปอย่างไม่อาจต้านทานกระแทกเข้ากับค่ายกลของกรงขัง

“อ่อก!”

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ว่าเครื่องในของตนมันสลับที่ทางกันไปหมดจนต้องกระอักเลือดออกมา

แต่โชคยังดีที่เขานั้นรอดชีวิตมาได้

เฟิ่งชิงซวนและพวกนั้นต่างยืนหน้าซีดตัวสั่น

“เย่หยวน เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม?” เฟิ่งชิงซวนนั้นกำลังจะพุ่งตัวเข้ามา

“อย่าเข้ามา! ข้า…ยังไม่ตายหรอก!” เย่หยวนกล่าวพร้อมค่อยๆ พยุงตัวขึ้นยืน

“โฮ่ก!”

เสียงคำรามดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับตัวจ้าวเยว่ที่ก้าวออกมาจากกรง

เสือร้ายมันได้หลุดจากกรงขังแล้ว!

จ้าวเยว่นั้นมองดูเย่หยวนอย่างไม่วางตา

“น…นั่นมันพลังคลื่นกำเนิดหรือ?” หลงยี่ร้องขึ้นอย่างตกตะลึง

ชีหยูพยักหน้ารับ “ไม่ผิดแน่ มันเป็นคลื่นกำเนิดเลือด! ที่สำคัญมันยังเป็นคลื่นพลังที่แตกต่างจากของเจ้าโลกเฉียหวู! คลื่นกำเนิดเลือดในร่างของเย่หยวนมันดูบริสุทธิ์…และสูงส่งกว่า!”

หลงยี่ร้องขึ้นมาอย่างตกตะลึง “มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์กลับสำเร็จคลื่นกำเนิดได้…จ…เจ้าบ้านี่มันจะมีไพ่ตายมากเกินไปแล้วหรือไม่!”

ชีหยูเองก็ได้แต่ต้องกล่าวขึ้นมาอย่างอับอาย “เจ้าดูสภาพที่เขาท้าขุนเขาเถอะ เขานั้นไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมดที่มีออกมาเลย! วรยุทธที่เขาใช้ออกมาทั้งหมดนั้นมันล้วนแล้วแต่เป็นวรยุทธเผ่ามังกร! ฝีมือที่แท้จริงของพี่เย่นั้นมันคงเหนือล้ำกว่าที่เราเห็นนี้ไปหลายเท่า!”

การที่เย่หยวนรอดชีวิตมาได้นั้นมันเพราะว่าเจ้าโลกเกิดลังเลที่จะสังหารขึ้นมา?

ไม่มีทาง!

ที่จ้าวเยว่ลังเลนั้นมันมิใช่เพราะกลัวการสังหารแต่เป็นเพราะคลื่นกำเนิดเลือดจากร่างของเย่หยวน!

แน่นอนว่าคำพูด ‘เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด’ นั้นมันก็แทงเข้าไปในจิตใจของจ้าวเยว่เช่นกัน

ตัวเขานั้นแม้จะแทบไม่เหลือสติสัมปชัญญะใดๆ แล้วแต่มันก็ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่บ้าง

ความทรมาน ความทุกข์ที่เกิดขึ้นในจิตใจของเขานั้นมันเกิดขึ้นมาเพราะอะไร?

เพราะว่าคนอื่นๆ มองเขาเป็นสัตว์ประหลาด!

หากเขานั้นสิ้นสติสิ้นเชิงไปแล้วคำพูดของเย่หยวนมันย่อมจะไม่มีทางทำให้เขายั้งมือลงได้

แต่ตราบเท่าที่เขานั้นยังมีสติหลงเหลืออยู่ในส่วนลึกของจิตใจ

คำพูดประโยคนี้ของเย่หยวนมันก็จะทรงพลังขึ้นมาทันที!

พร้อมๆ กันนั้นเย่หยวนก็ได้ใช้คลื่นกำเนิดเลือดในร่างส่งมันเข้าไปให้ถึงจ้าวเยว่

ในร่างกายของเขานั้นมันมีสายเลือดภูตแท้มากมายปะทะทำสงครามกันอยู่

แต่พลังคลื่นกำเนิดเลือดนั้นสามารถทำให้มันสงบลงได้!

เย่หยวนนั้นต้องการจะบอกเขา ‘ข้าทำให้เจ้าไม่ต้องทุกข์ทรมานได้!’

มันคือการให้ความหวัง!

เมื่อสองเรื่องนี้มาผสานกันแล้วจ้าวเยว่จึงยั้งมือไว้ในวินาทีสุดท้าย

แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ยังมีสภาพเป็นแค่สัตว์ร้าย!

เย่หยวนจึงถูกซัดไปเกือบสิ้นใจลง

“โฮ่ก! โฮ่ก!”

คุกใต้น้ำนี้สั่นสะท้านจนแทบจะพังทลายลง

จ้าวเยว่นั้นร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดสุดหัวใจ!

เย่หยวนนั้นลากร่างบาดเจ็บของตัวเองเข้าไปใกล้จ้าวเยว่

“เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด! เจ้าเป็นคนเหมือนกับข้านี้!”

“โฮ่ก!”

จ้าวเยว่นั้นร้องลั่นขึ้นพร้อมซัดพลังใส่ร่างเย่หยวนจนปลิวอีกครั้ง

สภาพของเย่หยวนในตอนนี้มันไม่น่าดูแม้แต่น้อย

ร่างกายของเขามีแต่บาดแผล แต่เขาก็ยังคงฝืนตัวลุกขึ้นเดินเข้ามาหาจ้าวเยว่อีกครั้ง

ตอนนี้พวกเฟิ่งชิงซวนที่ได้เห็นนั้นแทบจะลืมหายใจไปแล้ว

นี่มันล้อเล่นกับความตาย!

หากจ้าวเยว่คิดอยากสังหารเย่หยวนนั้นมันคงง่ายเสียยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ

“เจ้ามิใช่สัตว์ประหลาด! หากแม้แต่ตัวเจ้าเองยังยอมแพ้แล้วใครจะยังช่วยเจ้าได้อีก!”

“เจ้าไม่ยอมรับมิใช่หรือ? เจ้าคิดจะปล่อยให้คนที่มันทำให้เจ้ากลายเป็นเช่นนี้หลุดรอดลอยนวลไปหรือ?”

“โฮ่ก!”

คลื่นลมรุนแรงซัดใส่ร่างของเย่หยวนอีกครั้งจนไปกระแทกเข้ากับกรงจนได้ยินเสียงกระดูกแตก

หากเป็นคนอื่นนั้นมันย่อมจะไม่มีทางลุกขึ้นมายืนได้อีกแล้ว

แต่เย่หยวนยังไม่ยอมแพ้

เขานั้นลุกขึ้นเดินกลับมาหาจ้าวเยว่อีกครั้ง แต่ละคำพูดของเขานั้นมันกล่าวออกมาจากใจ

เขานั้นเห็นถึงความทุกข์ทรมานในใจของจ้าวเยว่ และเห็นถึงความเจ็บปวดของคนที่มีสภาพเดียวกับจ้าวเยว่อีกมากมายมาแล้ว

เทียบกับคนทั้งหลายนั้นแล้ว บางทีจ้าวเยว่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นคนโชคดี

เพราะอย่างน้อยเขาก็รอดชีวิตมาได้

“เจ้านั้นกำลังเจ็บปวดทรมานทนรับความเจ็บปวดที่คนอื่นๆ ไม่อาจทนได้ เจ้าคิดจะยอมแพ้มันง่ายๆ เช่นนี้?”

“ไม่ว่าเจ้าจะกลายเป็นอะไร ตราบเท่าที่จิตใจของเจ้าไม่เปลี่ยนแปลงเจ้าก็ยังเป็นคน!” เย่หยวนมองหน้าจ้าวเยว่และกล่าวขึ้นด้วยความจริงใจ

เฟิ่งชิงซวน หลงยี่ และพวกนั้นต่างแทบไม่อาจกลั้นน้ำตาได้เช่นกัน

เพราะว่าพวกเขานั้นสัมผัสได้ถึงความจริงใจของเย่หยวน!

มันมิใช่ว่าเขาแค่อยากจะใช้งานจ้าวเยว่ แต่เขานั้นคิดอยากช่วยเหลือสัตว์ร้ายผู้นี้จริงๆ!

พวกเขานั้นได้แต่ต้องยอมรับเพราะหากเป็นตัวเองแล้วพวกเขาคงไม่อาจทำมันได้แน่

สัตว์ประหลาดเช่นนี้แต่ดูก็ขนลุกขนพองแล้ว

และจ้าวเยว่นั้นเหมือนว่าจะสัมผัสได้ถึงความจริงใจของเย่หยวนเช่นกัน

รอบนี้เขาไม่ได้โจมตีสวนกลับออกมาแล้ว

“เชื่อข้าเถอะ ข้าสามารถทำให้เจ้ากลับไปมีสภาพเดิมได้แน่นอน!”

เย่หยวนเดินไปหยุดตรงหน้าจ้าวเยว่และลูบหัวของอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน

เฟิ่งชิงซวนนั้นได้แต่ต้องเบิกตากว้างค้าง เพราะจ้าวเยว่นั้นกลับไม่ตอบโต้อะไรกลับมา!

…………………………

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+