Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ!

“ประตูแห่งชีวานิรันดร์! เขาจะบรรลุมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์แล้ว!”

เย่หยวนต่อยหมัดออกมาพร้อมด้วยปราณเทวะโกลาหลรุนแรงกระแทกเข้ากับผนึกแรกอย่างรุนแรง

สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนสีไปทันทีเพราะสัมผัสได้ถึงพลังที่ทำลายสามัญสำนึกนี้!

ตูม!

ผนึกแรกคลายออก!

“มันคลายแล้ว? นี่มันจะไม่ง่ายไปหน่อยหรือ?”

“มันจะไม่ง่ายได้อย่างไรเล่า? เจ้าคิดดูนะว่าตอนที่เขาเป็นแค่มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นปลายนั้นเขายังกระทืบเก้านายน้อย ยอดฝีมือมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์จนลืมทางกลับบ้าน!”

“สี่สายเลือดผสานกันนี้มันช่างทรงพลังนัก! ราวกับว่ามันเป็นพลังจากด้านหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์ก็ไม่ปาน!”

“ที่แท้แล้วสี่สายเลือดมันกลับรวมกันเป็นพลังโกลาหลหรือ?”

เย่หยวนคลายผนึกแรกออกด้วยหมัดเดียว มันเป็นอะไรที่ง่ายดายเกินกว่าจะเชื่อได้

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ถึงพลังที่หลั่งไหลออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์ที่กำลังไหลเข้าร่างกาย

มันราวกับว่าเขานั้นได้พัฒนาขึ้นไปอีกระดับ

“นี่หรือคือพลังหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์? ช่างน่าพิศวงนัก! หลังประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้มันมีอะไรอยู่กันแน่?

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าโลกทั้งหลายนั้นถึงได้โหยหาล้ำสวรรค์นัก พลังเช่นนี้มันคงไม่มีใครต้านทานได้จริงๆ!”

สัมผัสถึงพลังศักดิ์สิทธิ์นี้เย่หยวนก็อดร้องกล่าวขึ้นไม่ได้

เพราะก่อนหน้านี้มาเขาไม่เคยเข้าใจ

แต่ตอนนี้เขาเริ่มจะสัมผัสถึงมันได้บ้างแล้ว

เจ้าโลกนั้นอยู่เหนือสังสารวัฏ เป็นตัวตนที่ทำลายห้วงมิติได้ด้วยมือเดียวอยู่เหนือล้ำทุกชีวิตไป

แต่ประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้มันเหมือนโซ่ตรวนพวกเขาไว้ในความโกลาหลนี้

นี่มันคือประตูสู่โลกใบใหม่แต่กลับไม่เคยมีใครผ่านมันไปได้

ครืน…

บนท้องฟ้านั้นมันปรากฏเมฆเต๋าทุกข์ขึ้นมาทันตา

เต๋าทุกข์มาถึงแล้ว!

บนท้องฟ้าเปลี่ยนกลายเป็นสีดำสนิททำให้คนทั้งหลายอกสั่นขวัญหาย

พวกเขาเข้าใจได้ทันทีว่าเต๋าทุกข์นี้มันไม่ธรรมดา

เย่หยวนหัวเราะขึ้นพร้อมชักดาบเต๋าออกมาถือไว้ในมือ

คลื่นปราณเทวะโกลาหลไหลออกมาจากดาบเต๋านั้น

จากนั้นดาบเต๋าก็ถูกตวัดขึ้นบนท้องฟ้า

คลื่นพลังดาบอันคมกริบนั้นตัดผ่านเมฆเต๋าทุกข์จนแยกเป็นสอง!

ตูม!

เมฆเต๋าทุกข์ค่อยๆ จางหายไปทันที!

กำลังของเย่หยวนในตอนนี้มันเหนือล้ำกว่าเต๋าทุกข์ไปมากล้นแล้ว

เต๋าทุกข์ระดับนี้ไม่อาจจะทำอันตรายใดๆ กับเขาได้อีก

แต่เย่หยวนนั้นก็เข้าใจดีว่าวันที่เขาไปถึงหน้าประตูอาณาจักรเจ้าโลกนั้น

เจ้าสวรรค์จะต้องทุ่มกำลังที่มีทั้งหมดลงมาจัดการเขาแน่ๆ

ถึงตอนนั้นมันคงเป็นพลังที่เหนือล้ำจินตนาการ!

เต๋าทุกข์ก่อนขึ้นเจ้าโลกนั้นมันคือเวลาที่เขาจะได้ต่อสู้กับเต๋าสวรรค์อย่างแท้จริง

ตอนนี้เย่หยวนยืนมั่นอยู่บนฟ้าด้วยดาบเต๋าในมือ มันเป็นภาพที่เจิดจ้าจนหลายๆ คนไม่อาจจะมองดูมันตรงๆ ได้

แม้แต่เจ้าโลกทั้งหลายเองก็ไม่มีใครเก่งกาจได้ขนาดเขา ตัดฟันเมฆเต๋าทุกข์ก่อนที่พลังเต๋าทุกข์ลงมาถึง!

หลงเหอนั้นได้แต่ต้องยืนหน้าซีด เขารู้สึกได้ถึงความอ่อนแอของตัวเองในตอนนี้อย่างถึงที่สุด

คำท้าทายก่อนหน้าของเขานั้นมันกลับเหมือนเครื่องยืนยันพลังของเย่หยวนไป

สภาพของเย่หยวนในตอนนี้เป็นเหมือนยอดคนแห่งยุคสมัยไม่ว่าจะมองมุมใด เขานั้นก็คือผู้ปกครองโลกหล้า!

แต่ว่าตัวเขานั้นกลับเป็นแค่หินก้อนหนึ่งใต้เท้านายท่านผู้นี้!

เย่หยวนหันหน้ากลับลงมามองหลงเหอและกล่าวขึ้น “หลงเหอ เจ้าขอให้ข้าแสดงพลังสายเลือดออกมา เช่นนั้นก็เตรียมตัวรับ!”

หลงเหอนั้นอยากจะร้องปฏิเสธออกไปแต่เย่หยวนนั้นไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูดใดๆ และต่อยหมัดออกมาทันที

ตูม!

หมัดที่ดูแสนธรรมดานั้นมันแฝงมาด้วยพลังผสานสี่สายเลือดจนปะทุขึ้นมาจากร่างเย่หยวน

จากนั้นมันก็เกิดคลื่นโกลาหลหนักหน่วงพุ่งเข้าหาตัวหลงเหอ

หลงเหอหน้าซีดขาวรู้สึกเหมือนฟ้าจะถล่มลงมาใส่หัว

เขาจึงใช้ทักษะเทวะภายในโกลาหลออกมาอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย!

“แปลงวชิระสวรรค์!”

วินาทีนั้นมันก็เกิดสายฟ้าพุ่งออกมาจากปากของหลงเหอ ส่งเสียงรุนแรงจนคนที่มุงดูนั้นหูดับไป

เมื่อสายฟ้านี้พุ่งออกมาพลังแห่งการทำลายล้างมันก็ไหลออกมาตาม

และเป็นเวลาเดียวกันนั้นที่เย่หยวนพุ่งตัวมาถึง!

ตูม!

เสียงระเบิดดังขึ้น ดังรุนแรงกว่าเสียงแปลงวชิระสวรรค์ของหลงเหอสิ้นเชิง

แปลงวชิระสวรรค์ของหลงเหอนั้นถูกเย่หยวนต่อยจนแตกสลายไปทันตา!

พลังโกลาหลมันไม่อาจหยุดยั้งได้!

จากนั้นหลงเหอก็ต้องกระอักเลือดอึกใหญ่พร้อมจมลงดินไปด้วยหมัดของเย่หยวน

คนทั้งหลายที่ได้เห็นนั้นต้องสูดลมหายใจเข้าลึกมองหน้าเย่หยวนอย่างหวาดกลัว

หมัดนี้มันน่ากลัวจนทำให้ยอดฝีมือใจสั่น!

ในหมู่นายน้อยทั้งเก้านั้นหลงเหอเป็นคนที่แก่ที่สุดและยังมีพลังเก่งกาจที่สุดด้วย

มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นปลายนั้นใช้ทักษะเทวะภายในโกลาหลออกมามันย่อมจะมิใช่สิ่งที่ใครจะต่อกรรับมือได้

แต่เย่หยวนนั้นปล่อยพลังที่เหนือล้ำกว่านั้นหลายเท่าออกมาต่อยทักษะเทวะภายในโกลาหลของหลงเหอจนพังทลายลงด้วยหมัดเดียว!

“ข…แข็งแกร่ง! การผสานสี่สายเลือดมันกลับทรงพลังขนาดนี้ หมัดเปล่าๆ กลับมีพลังได้ขนาดนี้! เจ้าเด็กนี้มันจะทำให้สวรรค์ริษยาแล้ว!” หลงไห่กล่าวขึ้น

พลังของหมัดนี้มันย่อมจะแสนอ่อนแอหากเทียบกับระดับของเจ้าโลก

แต่สำหรับมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์แล้วมันเป็นพลังที่แข็งแกร่งจนเกินรับได้

เพราะว่าเย่หยวนนั้นไม่ได้ใช้วิชาวรยุทธใดๆ ออกมา

เขาเพียงแค่ต่อยหมัดเปล่าๆ ที่ผสานด้วยพลังสี่สายเลือด

แต่หมัดเปล่าๆ นี้กลับกระโดดข้ามสองขั้นพลังบ่มเพาะและต่อยนายน้อยหลงเหอคนนี้จนจมดินไป

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหากเย่หยวนมีพลังเท่าหลงเหอแล้วหมัดนี้คงสังหารหลงเหอลงได้ในพริบตา!

นอกจากนั้นแล้วเขายังสัมผัสได้ถึงพลังคล้ายของประตูแห่งชีวานิรันดร์จากหมัดนี้ด้วย

พลังของมันนั้นไม่ได้มาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์แต่มาจากการผสานสี่สายเลือด!

หลงเจี้ยนกล่าวขึ้นด้วยความตกตะลึงสุดหัวใจ “ผสานสี่สายเลือดกลับสามารถส่งพลังคล้ายประตูแห่งชีวานิรันดร์ออกมาได้? เช่นนั้นแล้วสี่ภูตแท้จตุรทิศเรามีความเกี่ยวข้องอะไรกับหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์หรือ?”

หลงไห่และหลงเจี้ยนนั้นขนลุกตั้งเมื่อคิดได้เช่นนี้

หลายปีที่ผ่านมานี้สี่ตระกูลนั้นต่างคนต่างอยู่และบางครั้งยังขัดขวางกลายเป็นศัตรูกันไปด้วย

แต่พวกเขาไม่นึกฝันว่าการผสานสี่สายเลือดเข้าด้วยกันนั้นมันกลับจะสร้างเรื่องราวไม่คาดฝันเช่นนี้ขึ้นมา

หลงไห่กล่าวขึ้น “หากเป็นเช่นนั้นจริงแล้ว หากบรรพบุรุษของสี่เผ่าเราร่วมมือกันมันจะสามารถเปิดประตูแห่งชีวานิรันดร์ได้หรือไม่?”

หลงเจี้ยนหน้าซีดลงทันทีเมื่อคิดตามก่อนจะส่ายหัวออกมา “เรื่องนั้น…มันพูดยาก แต่มันก็อันตรายอย่างมาก! ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นให้พลังแก่เราแต่มันก็เป็นสิ่งที่อันตรายอย่างมากด้วยเช่นกัน!”

หลงไห่ก็ต้องกัดฟันขึ้นมาด้วยหน้าเหยเก เพราะถึงจะเป็นเช่นนั้นเขาก็ยังอยากรู้!

ระหว่างที่คนทั้งหลายกำลังตกตะลึงนั้นหลงเหอก็ค่อยๆ คลายขึ้นมาจากดิน

ทั้งร่างของเขานั้นอาบไปด้วยเลือดมีสภาพสุดน่าสมเพช

สภาพของเขานี้ครึ่งหนึ่งมันเพราะหมัดของเย่หยวนแต่อีกครึ่งหนึ่งมันเพราะว่าแปลงวชิระสวรรค์ระเบิดออกตรงหน้าเขาด้วย

‘เพราะมันคนเดียว’

“เจ้า…เจ้าชนะแล้ว! จากวันนี้ไปเราทั้งเก้าจะไม่ขอแย่งชิงตำแหน่งนายน้อยกับเจ้าอีก! และนายน้อยเผ่ามังกรนั้นก็คือเจ้า!” หลงเหอกล่าวขึ้น

อีกแปดคนเองก็ไม่มีใครกล้าขัด

พวกเขานั้นต่อสู้แย่งชิงกันมาหลายต่อหลายปี สุดท้ายแล้วกลับเสียตำแหน่งให้แก่เจ้าเด็กหน้าใหม่ที่โผล่มาจากที่ไหนไม่ทราบได้

หากจะบอกว่าไม่คับแค้น มันก็คงเป็นการโกหกแล้ว

แต่กำลังและพรสวรรค์ของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำคำว่าแข็งแกร่งไปมากนัก

เย่หยวนยักไหล่ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม “พวกเจ้าแย่งกันต่อไปเถอะ ถือเสียว่าข้านั้นไม่มีตัวตนในเผ่า! ข้าไม่ขอไปแย่งตำแหน่งนายน้อยเผ่ามังกรอะไรของพวกเจ้าหรอก แล้วพวกเจ้าก็ไม่ต้องกังวลว่าผู้อาวุโสหมี่เทียนท่านจะแต่งตั้งข้าเป็นนายน้อยอะไรนี่ด้วย เพราะท่านนั้นรู้ดีว่าข้าไม่สนใจอะไรพวกนี้อย่างสิ้นเชิง อืม ถ้าพวกเจ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเองเถอะ”

พูดจบเย่หยวนก็เดินหายไปอย่างไม่คิดสนใจหันกลับมามอง

คนทั้งหลายที่มามุงดูนั้นต้องอ้าปากค้าง

‘เจ้ากระทืบคนจนเละแต่กลับบอกว่าไม่เอาตำแหน่ง?’

‘เดี๋ยวนะ! เจ้าหมอนี่มันบอกว่ามันไม่อยากได้มาตั้งแต่แรกแล้ว!’

ติดเพียงแค่ว่าในตอนนั้นไม่มีใครเชื่อคำพูดของเขา

…………………….

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ!

“ประตูแห่งชีวานิรันดร์! เขาจะบรรลุมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์แล้ว!”

เย่หยวนต่อยหมัดออกมาพร้อมด้วยปราณเทวะโกลาหลรุนแรงกระแทกเข้ากับผนึกแรกอย่างรุนแรง

สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนสีไปทันทีเพราะสัมผัสได้ถึงพลังที่ทำลายสามัญสำนึกนี้!

ตูม!

ผนึกแรกคลายออก!

“มันคลายแล้ว? นี่มันจะไม่ง่ายไปหน่อยหรือ?”

“มันจะไม่ง่ายได้อย่างไรเล่า? เจ้าคิดดูนะว่าตอนที่เขาเป็นแค่มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นปลายนั้นเขายังกระทืบเก้านายน้อย ยอดฝีมือมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์จนลืมทางกลับบ้าน!”

“สี่สายเลือดผสานกันนี้มันช่างทรงพลังนัก! ราวกับว่ามันเป็นพลังจากด้านหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์ก็ไม่ปาน!”

“ที่แท้แล้วสี่สายเลือดมันกลับรวมกันเป็นพลังโกลาหลหรือ?”

เย่หยวนคลายผนึกแรกออกด้วยหมัดเดียว มันเป็นอะไรที่ง่ายดายเกินกว่าจะเชื่อได้

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ถึงพลังที่หลั่งไหลออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์ที่กำลังไหลเข้าร่างกาย

มันราวกับว่าเขานั้นได้พัฒนาขึ้นไปอีกระดับ

“นี่หรือคือพลังหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์? ช่างน่าพิศวงนัก! หลังประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้มันมีอะไรอยู่กันแน่?

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าโลกทั้งหลายนั้นถึงได้โหยหาล้ำสวรรค์นัก พลังเช่นนี้มันคงไม่มีใครต้านทานได้จริงๆ!”

สัมผัสถึงพลังศักดิ์สิทธิ์นี้เย่หยวนก็อดร้องกล่าวขึ้นไม่ได้

เพราะก่อนหน้านี้มาเขาไม่เคยเข้าใจ

แต่ตอนนี้เขาเริ่มจะสัมผัสถึงมันได้บ้างแล้ว

เจ้าโลกนั้นอยู่เหนือสังสารวัฏ เป็นตัวตนที่ทำลายห้วงมิติได้ด้วยมือเดียวอยู่เหนือล้ำทุกชีวิตไป

แต่ประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้มันเหมือนโซ่ตรวนพวกเขาไว้ในความโกลาหลนี้

นี่มันคือประตูสู่โลกใบใหม่แต่กลับไม่เคยมีใครผ่านมันไปได้

ครืน…

บนท้องฟ้านั้นมันปรากฏเมฆเต๋าทุกข์ขึ้นมาทันตา

เต๋าทุกข์มาถึงแล้ว!

บนท้องฟ้าเปลี่ยนกลายเป็นสีดำสนิททำให้คนทั้งหลายอกสั่นขวัญหาย

พวกเขาเข้าใจได้ทันทีว่าเต๋าทุกข์นี้มันไม่ธรรมดา

เย่หยวนหัวเราะขึ้นพร้อมชักดาบเต๋าออกมาถือไว้ในมือ

คลื่นปราณเทวะโกลาหลไหลออกมาจากดาบเต๋านั้น

จากนั้นดาบเต๋าก็ถูกตวัดขึ้นบนท้องฟ้า

คลื่นพลังดาบอันคมกริบนั้นตัดผ่านเมฆเต๋าทุกข์จนแยกเป็นสอง!

ตูม!

เมฆเต๋าทุกข์ค่อยๆ จางหายไปทันที!

กำลังของเย่หยวนในตอนนี้มันเหนือล้ำกว่าเต๋าทุกข์ไปมากล้นแล้ว

เต๋าทุกข์ระดับนี้ไม่อาจจะทำอันตรายใดๆ กับเขาได้อีก

แต่เย่หยวนนั้นก็เข้าใจดีว่าวันที่เขาไปถึงหน้าประตูอาณาจักรเจ้าโลกนั้น

เจ้าสวรรค์จะต้องทุ่มกำลังที่มีทั้งหมดลงมาจัดการเขาแน่ๆ

ถึงตอนนั้นมันคงเป็นพลังที่เหนือล้ำจินตนาการ!

เต๋าทุกข์ก่อนขึ้นเจ้าโลกนั้นมันคือเวลาที่เขาจะได้ต่อสู้กับเต๋าสวรรค์อย่างแท้จริง

ตอนนี้เย่หยวนยืนมั่นอยู่บนฟ้าด้วยดาบเต๋าในมือ มันเป็นภาพที่เจิดจ้าจนหลายๆ คนไม่อาจจะมองดูมันตรงๆ ได้

แม้แต่เจ้าโลกทั้งหลายเองก็ไม่มีใครเก่งกาจได้ขนาดเขา ตัดฟันเมฆเต๋าทุกข์ก่อนที่พลังเต๋าทุกข์ลงมาถึง!

หลงเหอนั้นได้แต่ต้องยืนหน้าซีด เขารู้สึกได้ถึงความอ่อนแอของตัวเองในตอนนี้อย่างถึงที่สุด

คำท้าทายก่อนหน้าของเขานั้นมันกลับเหมือนเครื่องยืนยันพลังของเย่หยวนไป

สภาพของเย่หยวนในตอนนี้เป็นเหมือนยอดคนแห่งยุคสมัยไม่ว่าจะมองมุมใด เขานั้นก็คือผู้ปกครองโลกหล้า!

แต่ว่าตัวเขานั้นกลับเป็นแค่หินก้อนหนึ่งใต้เท้านายท่านผู้นี้!

เย่หยวนหันหน้ากลับลงมามองหลงเหอและกล่าวขึ้น “หลงเหอ เจ้าขอให้ข้าแสดงพลังสายเลือดออกมา เช่นนั้นก็เตรียมตัวรับ!”

หลงเหอนั้นอยากจะร้องปฏิเสธออกไปแต่เย่หยวนนั้นไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูดใดๆ และต่อยหมัดออกมาทันที

ตูม!

หมัดที่ดูแสนธรรมดานั้นมันแฝงมาด้วยพลังผสานสี่สายเลือดจนปะทุขึ้นมาจากร่างเย่หยวน

จากนั้นมันก็เกิดคลื่นโกลาหลหนักหน่วงพุ่งเข้าหาตัวหลงเหอ

หลงเหอหน้าซีดขาวรู้สึกเหมือนฟ้าจะถล่มลงมาใส่หัว

เขาจึงใช้ทักษะเทวะภายในโกลาหลออกมาอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย!

“แปลงวชิระสวรรค์!”

วินาทีนั้นมันก็เกิดสายฟ้าพุ่งออกมาจากปากของหลงเหอ ส่งเสียงรุนแรงจนคนที่มุงดูนั้นหูดับไป

เมื่อสายฟ้านี้พุ่งออกมาพลังแห่งการทำลายล้างมันก็ไหลออกมาตาม

และเป็นเวลาเดียวกันนั้นที่เย่หยวนพุ่งตัวมาถึง!

ตูม!

เสียงระเบิดดังขึ้น ดังรุนแรงกว่าเสียงแปลงวชิระสวรรค์ของหลงเหอสิ้นเชิง

แปลงวชิระสวรรค์ของหลงเหอนั้นถูกเย่หยวนต่อยจนแตกสลายไปทันตา!

พลังโกลาหลมันไม่อาจหยุดยั้งได้!

จากนั้นหลงเหอก็ต้องกระอักเลือดอึกใหญ่พร้อมจมลงดินไปด้วยหมัดของเย่หยวน

คนทั้งหลายที่ได้เห็นนั้นต้องสูดลมหายใจเข้าลึกมองหน้าเย่หยวนอย่างหวาดกลัว

หมัดนี้มันน่ากลัวจนทำให้ยอดฝีมือใจสั่น!

ในหมู่นายน้อยทั้งเก้านั้นหลงเหอเป็นคนที่แก่ที่สุดและยังมีพลังเก่งกาจที่สุดด้วย

มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นปลายนั้นใช้ทักษะเทวะภายในโกลาหลออกมามันย่อมจะมิใช่สิ่งที่ใครจะต่อกรรับมือได้

แต่เย่หยวนนั้นปล่อยพลังที่เหนือล้ำกว่านั้นหลายเท่าออกมาต่อยทักษะเทวะภายในโกลาหลของหลงเหอจนพังทลายลงด้วยหมัดเดียว!

“ข…แข็งแกร่ง! การผสานสี่สายเลือดมันกลับทรงพลังขนาดนี้ หมัดเปล่าๆ กลับมีพลังได้ขนาดนี้! เจ้าเด็กนี้มันจะทำให้สวรรค์ริษยาแล้ว!” หลงไห่กล่าวขึ้น

พลังของหมัดนี้มันย่อมจะแสนอ่อนแอหากเทียบกับระดับของเจ้าโลก

แต่สำหรับมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์แล้วมันเป็นพลังที่แข็งแกร่งจนเกินรับได้

เพราะว่าเย่หยวนนั้นไม่ได้ใช้วิชาวรยุทธใดๆ ออกมา

เขาเพียงแค่ต่อยหมัดเปล่าๆ ที่ผสานด้วยพลังสี่สายเลือด

แต่หมัดเปล่าๆ นี้กลับกระโดดข้ามสองขั้นพลังบ่มเพาะและต่อยนายน้อยหลงเหอคนนี้จนจมดินไป

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหากเย่หยวนมีพลังเท่าหลงเหอแล้วหมัดนี้คงสังหารหลงเหอลงได้ในพริบตา!

นอกจากนั้นแล้วเขายังสัมผัสได้ถึงพลังคล้ายของประตูแห่งชีวานิรันดร์จากหมัดนี้ด้วย

พลังของมันนั้นไม่ได้มาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์แต่มาจากการผสานสี่สายเลือด!

หลงเจี้ยนกล่าวขึ้นด้วยความตกตะลึงสุดหัวใจ “ผสานสี่สายเลือดกลับสามารถส่งพลังคล้ายประตูแห่งชีวานิรันดร์ออกมาได้? เช่นนั้นแล้วสี่ภูตแท้จตุรทิศเรามีความเกี่ยวข้องอะไรกับหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์หรือ?”

หลงไห่และหลงเจี้ยนนั้นขนลุกตั้งเมื่อคิดได้เช่นนี้

หลายปีที่ผ่านมานี้สี่ตระกูลนั้นต่างคนต่างอยู่และบางครั้งยังขัดขวางกลายเป็นศัตรูกันไปด้วย

แต่พวกเขาไม่นึกฝันว่าการผสานสี่สายเลือดเข้าด้วยกันนั้นมันกลับจะสร้างเรื่องราวไม่คาดฝันเช่นนี้ขึ้นมา

หลงไห่กล่าวขึ้น “หากเป็นเช่นนั้นจริงแล้ว หากบรรพบุรุษของสี่เผ่าเราร่วมมือกันมันจะสามารถเปิดประตูแห่งชีวานิรันดร์ได้หรือไม่?”

หลงเจี้ยนหน้าซีดลงทันทีเมื่อคิดตามก่อนจะส่ายหัวออกมา “เรื่องนั้น…มันพูดยาก แต่มันก็อันตรายอย่างมาก! ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นให้พลังแก่เราแต่มันก็เป็นสิ่งที่อันตรายอย่างมากด้วยเช่นกัน!”

หลงไห่ก็ต้องกัดฟันขึ้นมาด้วยหน้าเหยเก เพราะถึงจะเป็นเช่นนั้นเขาก็ยังอยากรู้!

ระหว่างที่คนทั้งหลายกำลังตกตะลึงนั้นหลงเหอก็ค่อยๆ คลายขึ้นมาจากดิน

ทั้งร่างของเขานั้นอาบไปด้วยเลือดมีสภาพสุดน่าสมเพช

สภาพของเขานี้ครึ่งหนึ่งมันเพราะหมัดของเย่หยวนแต่อีกครึ่งหนึ่งมันเพราะว่าแปลงวชิระสวรรค์ระเบิดออกตรงหน้าเขาด้วย

‘เพราะมันคนเดียว’

“เจ้า…เจ้าชนะแล้ว! จากวันนี้ไปเราทั้งเก้าจะไม่ขอแย่งชิงตำแหน่งนายน้อยกับเจ้าอีก! และนายน้อยเผ่ามังกรนั้นก็คือเจ้า!” หลงเหอกล่าวขึ้น

อีกแปดคนเองก็ไม่มีใครกล้าขัด

พวกเขานั้นต่อสู้แย่งชิงกันมาหลายต่อหลายปี สุดท้ายแล้วกลับเสียตำแหน่งให้แก่เจ้าเด็กหน้าใหม่ที่โผล่มาจากที่ไหนไม่ทราบได้

หากจะบอกว่าไม่คับแค้น มันก็คงเป็นการโกหกแล้ว

แต่กำลังและพรสวรรค์ของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำคำว่าแข็งแกร่งไปมากนัก

เย่หยวนยักไหล่ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม “พวกเจ้าแย่งกันต่อไปเถอะ ถือเสียว่าข้านั้นไม่มีตัวตนในเผ่า! ข้าไม่ขอไปแย่งตำแหน่งนายน้อยเผ่ามังกรอะไรของพวกเจ้าหรอก แล้วพวกเจ้าก็ไม่ต้องกังวลว่าผู้อาวุโสหมี่เทียนท่านจะแต่งตั้งข้าเป็นนายน้อยอะไรนี่ด้วย เพราะท่านนั้นรู้ดีว่าข้าไม่สนใจอะไรพวกนี้อย่างสิ้นเชิง อืม ถ้าพวกเจ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเองเถอะ”

พูดจบเย่หยวนก็เดินหายไปอย่างไม่คิดสนใจหันกลับมามอง

คนทั้งหลายที่มามุงดูนั้นต้องอ้าปากค้าง

‘เจ้ากระทืบคนจนเละแต่กลับบอกว่าไม่เอาตำแหน่ง?’

‘เดี๋ยวนะ! เจ้าหมอนี่มันบอกว่ามันไม่อยากได้มาตั้งแต่แรกแล้ว!’

ติดเพียงแค่ว่าในตอนนั้นไม่มีใครเชื่อคำพูดของเขา

…………………….

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ!

“ประตูแห่งชีวานิรันดร์! เขาจะบรรลุมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์แล้ว!”

เย่หยวนต่อยหมัดออกมาพร้อมด้วยปราณเทวะโกลาหลรุนแรงกระแทกเข้ากับผนึกแรกอย่างรุนแรง

สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนสีไปทันทีเพราะสัมผัสได้ถึงพลังที่ทำลายสามัญสำนึกนี้!

ตูม!

ผนึกแรกคลายออก!

“มันคลายแล้ว? นี่มันจะไม่ง่ายไปหน่อยหรือ?”

“มันจะไม่ง่ายได้อย่างไรเล่า? เจ้าคิดดูนะว่าตอนที่เขาเป็นแค่มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นปลายนั้นเขายังกระทืบเก้านายน้อย ยอดฝีมือมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์จนลืมทางกลับบ้าน!”

“สี่สายเลือดผสานกันนี้มันช่างทรงพลังนัก! ราวกับว่ามันเป็นพลังจากด้านหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์ก็ไม่ปาน!”

“ที่แท้แล้วสี่สายเลือดมันกลับรวมกันเป็นพลังโกลาหลหรือ?”

เย่หยวนคลายผนึกแรกออกด้วยหมัดเดียว มันเป็นอะไรที่ง่ายดายเกินกว่าจะเชื่อได้

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ถึงพลังที่หลั่งไหลออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์ที่กำลังไหลเข้าร่างกาย

มันราวกับว่าเขานั้นได้พัฒนาขึ้นไปอีกระดับ

“นี่หรือคือพลังหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์? ช่างน่าพิศวงนัก! หลังประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้มันมีอะไรอยู่กันแน่?

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าโลกทั้งหลายนั้นถึงได้โหยหาล้ำสวรรค์นัก พลังเช่นนี้มันคงไม่มีใครต้านทานได้จริงๆ!”

สัมผัสถึงพลังศักดิ์สิทธิ์นี้เย่หยวนก็อดร้องกล่าวขึ้นไม่ได้

เพราะก่อนหน้านี้มาเขาไม่เคยเข้าใจ

แต่ตอนนี้เขาเริ่มจะสัมผัสถึงมันได้บ้างแล้ว

เจ้าโลกนั้นอยู่เหนือสังสารวัฏ เป็นตัวตนที่ทำลายห้วงมิติได้ด้วยมือเดียวอยู่เหนือล้ำทุกชีวิตไป

แต่ประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้มันเหมือนโซ่ตรวนพวกเขาไว้ในความโกลาหลนี้

นี่มันคือประตูสู่โลกใบใหม่แต่กลับไม่เคยมีใครผ่านมันไปได้

ครืน…

บนท้องฟ้านั้นมันปรากฏเมฆเต๋าทุกข์ขึ้นมาทันตา

เต๋าทุกข์มาถึงแล้ว!

บนท้องฟ้าเปลี่ยนกลายเป็นสีดำสนิททำให้คนทั้งหลายอกสั่นขวัญหาย

พวกเขาเข้าใจได้ทันทีว่าเต๋าทุกข์นี้มันไม่ธรรมดา

เย่หยวนหัวเราะขึ้นพร้อมชักดาบเต๋าออกมาถือไว้ในมือ

คลื่นปราณเทวะโกลาหลไหลออกมาจากดาบเต๋านั้น

จากนั้นดาบเต๋าก็ถูกตวัดขึ้นบนท้องฟ้า

คลื่นพลังดาบอันคมกริบนั้นตัดผ่านเมฆเต๋าทุกข์จนแยกเป็นสอง!

ตูม!

เมฆเต๋าทุกข์ค่อยๆ จางหายไปทันที!

กำลังของเย่หยวนในตอนนี้มันเหนือล้ำกว่าเต๋าทุกข์ไปมากล้นแล้ว

เต๋าทุกข์ระดับนี้ไม่อาจจะทำอันตรายใดๆ กับเขาได้อีก

แต่เย่หยวนนั้นก็เข้าใจดีว่าวันที่เขาไปถึงหน้าประตูอาณาจักรเจ้าโลกนั้น

เจ้าสวรรค์จะต้องทุ่มกำลังที่มีทั้งหมดลงมาจัดการเขาแน่ๆ

ถึงตอนนั้นมันคงเป็นพลังที่เหนือล้ำจินตนาการ!

เต๋าทุกข์ก่อนขึ้นเจ้าโลกนั้นมันคือเวลาที่เขาจะได้ต่อสู้กับเต๋าสวรรค์อย่างแท้จริง

ตอนนี้เย่หยวนยืนมั่นอยู่บนฟ้าด้วยดาบเต๋าในมือ มันเป็นภาพที่เจิดจ้าจนหลายๆ คนไม่อาจจะมองดูมันตรงๆ ได้

แม้แต่เจ้าโลกทั้งหลายเองก็ไม่มีใครเก่งกาจได้ขนาดเขา ตัดฟันเมฆเต๋าทุกข์ก่อนที่พลังเต๋าทุกข์ลงมาถึง!

หลงเหอนั้นได้แต่ต้องยืนหน้าซีด เขารู้สึกได้ถึงความอ่อนแอของตัวเองในตอนนี้อย่างถึงที่สุด

คำท้าทายก่อนหน้าของเขานั้นมันกลับเหมือนเครื่องยืนยันพลังของเย่หยวนไป

สภาพของเย่หยวนในตอนนี้เป็นเหมือนยอดคนแห่งยุคสมัยไม่ว่าจะมองมุมใด เขานั้นก็คือผู้ปกครองโลกหล้า!

แต่ว่าตัวเขานั้นกลับเป็นแค่หินก้อนหนึ่งใต้เท้านายท่านผู้นี้!

เย่หยวนหันหน้ากลับลงมามองหลงเหอและกล่าวขึ้น “หลงเหอ เจ้าขอให้ข้าแสดงพลังสายเลือดออกมา เช่นนั้นก็เตรียมตัวรับ!”

หลงเหอนั้นอยากจะร้องปฏิเสธออกไปแต่เย่หยวนนั้นไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูดใดๆ และต่อยหมัดออกมาทันที

ตูม!

หมัดที่ดูแสนธรรมดานั้นมันแฝงมาด้วยพลังผสานสี่สายเลือดจนปะทุขึ้นมาจากร่างเย่หยวน

จากนั้นมันก็เกิดคลื่นโกลาหลหนักหน่วงพุ่งเข้าหาตัวหลงเหอ

หลงเหอหน้าซีดขาวรู้สึกเหมือนฟ้าจะถล่มลงมาใส่หัว

เขาจึงใช้ทักษะเทวะภายในโกลาหลออกมาอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย!

“แปลงวชิระสวรรค์!”

วินาทีนั้นมันก็เกิดสายฟ้าพุ่งออกมาจากปากของหลงเหอ ส่งเสียงรุนแรงจนคนที่มุงดูนั้นหูดับไป

เมื่อสายฟ้านี้พุ่งออกมาพลังแห่งการทำลายล้างมันก็ไหลออกมาตาม

และเป็นเวลาเดียวกันนั้นที่เย่หยวนพุ่งตัวมาถึง!

ตูม!

เสียงระเบิดดังขึ้น ดังรุนแรงกว่าเสียงแปลงวชิระสวรรค์ของหลงเหอสิ้นเชิง

แปลงวชิระสวรรค์ของหลงเหอนั้นถูกเย่หยวนต่อยจนแตกสลายไปทันตา!

พลังโกลาหลมันไม่อาจหยุดยั้งได้!

จากนั้นหลงเหอก็ต้องกระอักเลือดอึกใหญ่พร้อมจมลงดินไปด้วยหมัดของเย่หยวน

คนทั้งหลายที่ได้เห็นนั้นต้องสูดลมหายใจเข้าลึกมองหน้าเย่หยวนอย่างหวาดกลัว

หมัดนี้มันน่ากลัวจนทำให้ยอดฝีมือใจสั่น!

ในหมู่นายน้อยทั้งเก้านั้นหลงเหอเป็นคนที่แก่ที่สุดและยังมีพลังเก่งกาจที่สุดด้วย

มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นปลายนั้นใช้ทักษะเทวะภายในโกลาหลออกมามันย่อมจะมิใช่สิ่งที่ใครจะต่อกรรับมือได้

แต่เย่หยวนนั้นปล่อยพลังที่เหนือล้ำกว่านั้นหลายเท่าออกมาต่อยทักษะเทวะภายในโกลาหลของหลงเหอจนพังทลายลงด้วยหมัดเดียว!

“ข…แข็งแกร่ง! การผสานสี่สายเลือดมันกลับทรงพลังขนาดนี้ หมัดเปล่าๆ กลับมีพลังได้ขนาดนี้! เจ้าเด็กนี้มันจะทำให้สวรรค์ริษยาแล้ว!” หลงไห่กล่าวขึ้น

พลังของหมัดนี้มันย่อมจะแสนอ่อนแอหากเทียบกับระดับของเจ้าโลก

แต่สำหรับมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์แล้วมันเป็นพลังที่แข็งแกร่งจนเกินรับได้

เพราะว่าเย่หยวนนั้นไม่ได้ใช้วิชาวรยุทธใดๆ ออกมา

เขาเพียงแค่ต่อยหมัดเปล่าๆ ที่ผสานด้วยพลังสี่สายเลือด

แต่หมัดเปล่าๆ นี้กลับกระโดดข้ามสองขั้นพลังบ่มเพาะและต่อยนายน้อยหลงเหอคนนี้จนจมดินไป

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหากเย่หยวนมีพลังเท่าหลงเหอแล้วหมัดนี้คงสังหารหลงเหอลงได้ในพริบตา!

นอกจากนั้นแล้วเขายังสัมผัสได้ถึงพลังคล้ายของประตูแห่งชีวานิรันดร์จากหมัดนี้ด้วย

พลังของมันนั้นไม่ได้มาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์แต่มาจากการผสานสี่สายเลือด!

หลงเจี้ยนกล่าวขึ้นด้วยความตกตะลึงสุดหัวใจ “ผสานสี่สายเลือดกลับสามารถส่งพลังคล้ายประตูแห่งชีวานิรันดร์ออกมาได้? เช่นนั้นแล้วสี่ภูตแท้จตุรทิศเรามีความเกี่ยวข้องอะไรกับหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์หรือ?”

หลงไห่และหลงเจี้ยนนั้นขนลุกตั้งเมื่อคิดได้เช่นนี้

หลายปีที่ผ่านมานี้สี่ตระกูลนั้นต่างคนต่างอยู่และบางครั้งยังขัดขวางกลายเป็นศัตรูกันไปด้วย

แต่พวกเขาไม่นึกฝันว่าการผสานสี่สายเลือดเข้าด้วยกันนั้นมันกลับจะสร้างเรื่องราวไม่คาดฝันเช่นนี้ขึ้นมา

หลงไห่กล่าวขึ้น “หากเป็นเช่นนั้นจริงแล้ว หากบรรพบุรุษของสี่เผ่าเราร่วมมือกันมันจะสามารถเปิดประตูแห่งชีวานิรันดร์ได้หรือไม่?”

หลงเจี้ยนหน้าซีดลงทันทีเมื่อคิดตามก่อนจะส่ายหัวออกมา “เรื่องนั้น…มันพูดยาก แต่มันก็อันตรายอย่างมาก! ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นให้พลังแก่เราแต่มันก็เป็นสิ่งที่อันตรายอย่างมากด้วยเช่นกัน!”

หลงไห่ก็ต้องกัดฟันขึ้นมาด้วยหน้าเหยเก เพราะถึงจะเป็นเช่นนั้นเขาก็ยังอยากรู้!

ระหว่างที่คนทั้งหลายกำลังตกตะลึงนั้นหลงเหอก็ค่อยๆ คลายขึ้นมาจากดิน

ทั้งร่างของเขานั้นอาบไปด้วยเลือดมีสภาพสุดน่าสมเพช

สภาพของเขานี้ครึ่งหนึ่งมันเพราะหมัดของเย่หยวนแต่อีกครึ่งหนึ่งมันเพราะว่าแปลงวชิระสวรรค์ระเบิดออกตรงหน้าเขาด้วย

‘เพราะมันคนเดียว’

“เจ้า…เจ้าชนะแล้ว! จากวันนี้ไปเราทั้งเก้าจะไม่ขอแย่งชิงตำแหน่งนายน้อยกับเจ้าอีก! และนายน้อยเผ่ามังกรนั้นก็คือเจ้า!” หลงเหอกล่าวขึ้น

อีกแปดคนเองก็ไม่มีใครกล้าขัด

พวกเขานั้นต่อสู้แย่งชิงกันมาหลายต่อหลายปี สุดท้ายแล้วกลับเสียตำแหน่งให้แก่เจ้าเด็กหน้าใหม่ที่โผล่มาจากที่ไหนไม่ทราบได้

หากจะบอกว่าไม่คับแค้น มันก็คงเป็นการโกหกแล้ว

แต่กำลังและพรสวรรค์ของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำคำว่าแข็งแกร่งไปมากนัก

เย่หยวนยักไหล่ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม “พวกเจ้าแย่งกันต่อไปเถอะ ถือเสียว่าข้านั้นไม่มีตัวตนในเผ่า! ข้าไม่ขอไปแย่งตำแหน่งนายน้อยเผ่ามังกรอะไรของพวกเจ้าหรอก แล้วพวกเจ้าก็ไม่ต้องกังวลว่าผู้อาวุโสหมี่เทียนท่านจะแต่งตั้งข้าเป็นนายน้อยอะไรนี่ด้วย เพราะท่านนั้นรู้ดีว่าข้าไม่สนใจอะไรพวกนี้อย่างสิ้นเชิง อืม ถ้าพวกเจ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเองเถอะ”

พูดจบเย่หยวนก็เดินหายไปอย่างไม่คิดสนใจหันกลับมามอง

คนทั้งหลายที่มามุงดูนั้นต้องอ้าปากค้าง

‘เจ้ากระทืบคนจนเละแต่กลับบอกว่าไม่เอาตำแหน่ง?’

‘เดี๋ยวนะ! เจ้าหมอนี่มันบอกว่ามันไม่อยากได้มาตั้งแต่แรกแล้ว!’

ติดเพียงแค่ว่าในตอนนั้นไม่มีใครเชื่อคำพูดของเขา

…………………….

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+