“ข้า…ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว หยุนหนี เจ้าคิดว่าเย่หยวน…จะหาคัมภีร์เอกภพเจอหรือไม่?” เฟิ่งชิงซวนนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยลมหายใจรวยรินข้างหูหยุนหนี

หยุนหนีนั้นก็มีสภาพไม่ดีกว่านางไปมากมาย

ร่างกายของนางในตอนนี้มันจางลงไปมากแม้ว่านางจะมีคลื่นกำเนิดฝันแต่นางก็ยังไม่อาจจะป้องกันเพลิงอันร้อนแรงนี้ได้สิ้นเชิง

มันมียอดเจ้าโลกอีกหลายคนที่ถูกหลอมไปสิ้นเชิงแล้ว

หยุนหนีนั้นมากฝีมือและมีร่างวิญญาณฝันเมฆาจึงยังสามารถทนมาได้ถึงตอนนี้

หมู่คนกว่าห้าหมื่นที่เย่หยวนพาเข้ามานั้นตอนนี้มันเหลือเพียงแค่หนึ่งในสามแล้ว

หยางชิงเองก็มีฝีมือเหนือล้ำคนรุ่นเดียวกันไปมากแต่ตอนนี้เขาก็แทบทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน

“ยากเกินไป! นอกจากว่ามันจะมีเรือนอยู่นับหมื่นๆ หลังในที่นี้ต่อให้เขาจะเจอภาพวาดเต๋าสวรรค์จริงๆ มันก็อาจจะมิใช่คัมภีร์เอกภพด้วย! ความเป็นไปได้มันต่ำเกินไป!” หยุนหนีกล่าวขึ้นมาขัดความหวังไว้

“เย่หยวนเจอมันแน่!” แม้ว่าหยางชิงนั้นจะอ่อนแออย่างมากในเวลานี้แต่เขานั้นก็ยังมีจิตใจที่หนักแน่นไม่หวั่นไหว

หยุนหนีได้แต่ต้องส่ายหัวแต่ก็ไม่คิดเถียงกลับไป

นางนั้นเป็นคนเย็นชา ไม่ชอบเถียงกับใครให้เปลืองน้ำลายหากยังไม่เห็นผลลัพธ์ชัดเจนตรงหน้า

หากมันมีปัญหาจริงๆ นางก็ไม่เกรงกลัวที่จะลงมือ

หยางชิงที่ได้เห็นว่านางไม่คิดเชื่อนั้นจึงกล่าวขึ้นมาเสริม “พวกเจ้านั้นไม่รู้แต่ว่าเย่หยวนนั้นมีพรจากนิกายยาสุดล้ำหนุนหลังอยู่ โชคของมันนั้นล้ำฟ้าดิน! ไม่เช่นนั้นแล้วพวกเจ้าคิดว่าคนธรรมดาจะหาภาพวาดเต๋าสวรรค์เจอถึงสี่ฉบับหรือ?”

แต่ในเวลานี้ตาของหยุนหนีมันค่อยๆ เหลือขึ้นไปเรื่อยๆ

พลังของเพลิงเที่ยงสุดเต๋าที่เผาร่างนางนั้นมันค่อยๆ รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

นางไม่อาจจะทนรับมันไว้ได้อีกต่อไป!

เจ้าโลกนั้นคือเป้าหมายที่ถูกพลังเพลิงเที่ยงสุดเต๋ามากกว่าใครๆ

พวกที่ยังมิใช่เจ้าโลกทั้งหลายนั้นต่างหากที่มีโอกาสรอดมากกว่า

หยุนหนีที่บรรลุยอดเจ้าโลกขึ้นมานี้มันย่อมจะกลายเป็นเป้าหมายสำคัญของบรรพบุรุษหวูเทียน

“ข้า…ทนจะไม่ไหวแล้ว! เย่หยวน เจ้าอยู่ที่ไหน? ข้า…ข้าอยากจะเห็นหน้าเจ้าอีกสักครั้ง!” เฟิ่งชิงซวนที่สติเริ่มหลุดลอยนั้นเพ้อขึ้นมา

ตอนนี้หวูเทียนนั้นสะใจอย่างมาก!

เพราะแผนการหลายแสนปีของเขานั้นมันจะสำเร็จลงได้ด้วยดีแล้ว!

“ฮ่าๆๆ หลุนฮวย บรรพบุรุษเลือด เจ้าคงไม่คิดสิว่าบรรพบุรุษผู้นี้จะกลายเป็นผู้ชนะ? โอสถสวรรค์นี้ข้าจะขอตั้งชื่อมันว่าบุปผาบานล้ำสวรรค์! จากวันนี้ไปบนฟ้าดินนี้จะมีข้าปกครองเพียงคนเดียว! ข้ามีนามว่าหวูเทียน ข้านั้นคือสวรรค์!” หวูเทียนร้องลั่นขึ้นมา

ความพ่ายแพ้ของเขานั้นมันน่าคับแค้นใจแค่ไหน?

ตอนนี้เขากลับผงาดขึ้นมาและกลายเป็นผู้ชนะได้ในที่สุด

เหยียบย่ำทั่วทุกสวรรค์อยู่ใต้เท้า มันย่อมจะเป็นความภาคภูมิใจที่ยิ่งใหญ่

“แล้วเจ้าเด็กเย่หยวนมันก็คงไม่ทันจะหนีไปได้แล้ว! อีกแค่สองชั่วโมงข้าคงสามารถหลอมพวกมันได้สิ้น! มีโชคแล้วทำไม? ไม่มีฝีมือก็หนีไปไม่ได้อยู่ดี!” หวูเทียนนั้นหัวเราะลั่นดังขึ้นทั่วทั้งโลกศักดิ์สิทธิ์เขาวงกต

ในเวลานั้นเองที่คลื่นกำเนิดสายหนึ่งมันปะทุขึ้น!

คลื่นกำเนิดห้วงมิติ!

หวูเทียนนั้นต้องผงะหยุดหัวเราะไปทันที!

“นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไรกัน? มันแค่สามเดือนเองนะ เจ้าบ้านี่กลับสำเร็จคลื่นกำเนิดห้วงมิติได้?” หวูเทียนร้องขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา

คลื่นกำเนิดห้วงมิตินั้นมันคือหนึ่งในยอดคลื่นกำเนิดที่ศึกษาเข้าใจได้ยากเย็นที่สุดบนสวรรค์นี้

หากวัดกันที่ความยากแล้วมันคงไม่ได้ง่ายไปกว่าคลื่นกำเนิดสังสารวัฏและคลื่นกำเนิดเลือดเลย

เช่นนั้นแล้วคลื่นกำเนิดที่ซับซ้อนระดับนี้มันจะเรียนรู้กันได้ง่ายๆ?

เต๋าแห่งห้วงมิตินั้นมันเป็นสิ่งที่มีคนไม่มากกว่าจะเข้าไปยุ่ง

เพราะว่าเต๋านี้มันเป็นสิ่งที่ยากเย็น หลายๆ คนอาจจะไม่สำเร็จคลื่นกำเนิดมันไปแม้จะมีเวลานับหมื่นๆ แสนๆ ปี!

และหากไม่อาจจะบรรลุเจ้าโลกไปได้แล้วคนผู้นั้นย่อมจะมีแต่ต้องรับความตายจากเต๋าทุกข์ไป

มีเพียงแค่บรรพบุรุษหมี่เทียน ตัวตนที่เกิดขึ้นมาด้วยพลังระดับเจ้าโลกนั้นที่กล้าจะเสียเวลาทั้งชีวิตไปกับการศึกษาคลื่นกำเนิดห้วงมิติและบรรลุยอดเต๋ากับมัน

บรรพบุรุษหวูเทียนนั้นถามใจตัวเองดูและคิดว่าแม้เขาจะมากพรสวรรค์แค่ไหน เขาก็ไม่มีทางสำเร็จคลื่นกำเนิดห้วงมิติได้ในเวลาแค่สามเดือนนี้!

ต่อให้จะมีคัมภีร์เอกภพช่วยมันก็ไม่มีทางทำได้!

แต่เย่หยวนกลับทำมันได้!

เจ้าเด็กนี่มันจะเก่งเกินไปหรือไม่?

ในเวลาเดียวกันนั้นเย่หยวนก็ค่อยๆ พัฒนาพลังบ่มเพาะขึ้นอย่างไม่มีทีท่าจะหยุด

บรรพบุรุษหวูเทียนนั้นต้องผงะอ้าปากค้างเพราะเขาพบว่าเย่หยวนนั้นกำลังดึงพลังงานจากโลกศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนี้เข้าไปเป็นของตัวเอง!

เจ้าเด็กนี่บ้าไปแล้ว?

เขานั้นแปลงกายเป็นโกลาหล โลกศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนี้มันคือกายเนื้อของหวูเทียน

ตอนนี้เมื่อเย่หยวนดูดพลังจากโลกศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตไปมันย่อมจะเหมือนเย่หยวนสูบเอาพลังออกไปจากร่างของหวูเทียน!

“ไอ้เด็กนรก! เจ้ารนหาที่ตายแล้ว! รีบๆ หยุดมือเดี๋ยวนี้! ไม่เช่นนั้นบรรพบุรุษผู้นี้จะสังหารเจ้าก่อนใครแล้ว!” หวูเทียนร้องลั่นดังกังวานไปทั้งวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกต

เย่หยวนย่อมจะไม่คิดหยุดมือ ตั้งแต่ที่เขาเข้าวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตมานั้นเขาบรรลุสองคลื่นกำเนิดและยังได้ศึกษาคัมภีร์เอกภพไปด้วย

แท้จริงแล้วตัวเย่หยวนบรรลุมานานก่อนหน้านี้แล้ว

แต่ก่อนหน้านี้เขาแค่จงใจยังไม่เรียกพลังขึ้นมาเพื่อไม่ให้ศัตรูตระหนกไปก่อนถึงเวลา

เวลานี้เมื่อเขาสำเร็จคลื่นกำเนิดห้วงมิติพลังบ่มเพาะของเขานั้นก็พัฒนาขึ้นเหมือนเขื่อนแตกไม่มีท่าทีจะหยุดลง

หวูเทียนนั้นหวาดกลัวสุดหัวใจเพราะความเร็วในการดูดพลังโกลาหลของเย่หยวนนั้นมันรวดเร็วจนเกินไป!

เขานั้นกำลังเสียพลังไปเรื่อยๆ

เขาพบว่าตัวเองที่ดูดพลังงานจากคงคานิรันดร์มานั้นกลับไม่อาจจะเสริมพลังได้ทันเย่หยวนดูดพลังโกลาหลไป!

เดิมทีแล้วเจ้าโลกหลุนฮวยและศิลาโลหิตโกลาหลนั้นย่อมจะนอนรอความตายแต่เรื่องราวนี้มันทำให้พวกเขาสะดุ้งตัวตื่นขึ้น

พร้อมๆ กับดวงตาที่เบิกกว้าง

เรื่องไม่คาดฝันมันเกิดขึ้นแล้ว!

มันคือเย่หยวน!

พริบตานี้พลังของเพลิงเที่ยงสุดเต๋านั้นมันเบาบางลงไปอย่างมาก

“ไอ้เด็กเวร เจ้าทำลายแผนข้า! บรรพบุรุษผู้นี้จะสังหารเจ้าลง! ตายเสียเถอะ!”

หวูเทียนนั้นคับแค้นสุดใจส่งเพลิงเที่ยงสุดเต๋าไปเผาไหม้ร่างของเย่หยวนอย่างสุดกำลัง

“เย่หยวน!” หยุนหนีและพวกที่อยู่ไกลออกไปนั้นต้องร้องลั่นขึ้นมาด้วยใบหน้าซีดขาว

พวกนางนั้นรู้ดีว่าเพลิงเที่ยงสุดเต๋านี้ทรงพลังแค่ไหน

หากบรรพบุรุษหวูเทียนติดโจมตีเย่หยวนสุดพลังแล้วเย่หยวนย่อมจะไม่มีทางต้านรับไว้ได้

เจ้าโลกหลุนฮวยและศิลาโลหิตโกลาหลนั้นหันมองหน้ากันและย่อมจะเข้าใจเจตนาของอีกฝ่ายได้ทันที!

ตอนนี้เพลิงเที่ยงสุดเต๋าที่เผาไหม้พวกเขานั้นมันอ่อนแอลงไปอย่างมากล้น

หวูเทียนนั้นถูกดูดพลังออกไปโดยเย่หยวน ตอนนี้เมื่อเขาทุ่มพลังที่เหลือไปโจมตีเย่หยวนแล้วพลังที่กดดันพวกหลุนฮวยอยู่มันย่อมจะอ่อนแออย่างมาก

โอกาสเช่นนี้มีหรือที่เฒ่าทั้งสองจะปล่อยผ่านไป?

พริบตาเดียวกันนั้นพวกเขาก็ระเบิดพลังขึ้นมา!

“เฒ่าหวูเทียน รับไป!”

คลื่นพลังรุนแรงระเบิดห้วงมิติออก

แม้ว่าพวกเขานั้นจะสิ้นท่าใกล้ตายแต่พวกเขาก็ยังเหลือพลังโจมตีครั้งสุดท้ายเก็บไว้

การถูกเรียกเป็นสามสุดยอดฝีมือที่สุดของสวรรค์เทียบเคียงกับหวูเทียนนั้น พลังของคนทั้งสองย่อมจะไม่อ่อนแอ

ตูม!

วังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตสั่นสะท้านไปอย่างรุนแรง!

จุดห้วงมิติที่ถูกโจมตีนั้นมันระเบิดออกอย่างรุนแรง

คงคานิรันดร์ไหลทะลักเข้ามาในรูห้วงมิตินั้น

“ฮ่าๆๆ เฒ่าหวูเทียน เจ้าดีใจเร็วเกินไป! เจ้าคงไม่คิดสิว่าตัวเองจะมาพลาดท่าให้มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์คนหนึ่ง? เจ้าเฒ่า ข้าไปก่อนล่ะ!” ศิลาโลหิตโกลาหลนั้นหัวเราะลั่นขึ้นก่อนจะพุ่งตัวแหวกกระแสคงคานิรันดร์ออกไป

เจ้าโลกหลุนฮวยเองก็ยิ้มกล่าวขึ้น “เฒ่าหวูเทียน แม้ว่าข้านั้นจะบาดเจ็บอย่างหนักแต่ใครจะแพ้ชนะมันก็ยังไม่แน่หรอก! เย่หยวนเจ้าเด็กนี่มันสร้างปาฏิหาริย์ได้จริงๆ!”

พูดจบเขาก็พุ่งตัวออกไปเช่นกัน

บรรพบุรุษหวู่หยาทั้งสามคนรวมไปถึงยอดเจ้าโลกทั้งหลายเองก็ต่างยังไม่มีใครตายไป

ได้เห็นรูห้วงมิติปรากฏขึ้นในโลกศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตเช่นนั้นพวกบรรพบุรุษหวู่หยาทั้งสามย่อมจะพุ่งตัวออกไปอย่างไม่ลังเล

แต่ว่ายอดเจ้าโลกทั้งหลายนั้นไม่ได้โชคดีขนาดนี้

เพราะแม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ถูกหลอมไปแต่พลังของพวกเขาก็ไม่เหลือพอจะว่ายทวนกระแสคงคานิรันดร์แล้ว

มีแค่ยอดเจ้าโลกที่แข็งแกร่งใกล้เคียงระดับล้ำสวรรค์เท่านั้นที่พอจะหนีตามบรรพบุรุษหวู่หยาทั้งสามออกไปได้

…………………………