(WN) ชีวิตของผมเปลี่ยนไปเมื่อไปปรากฏตัวในรายการ VTuber ของเพื่อนสมัยเด็ก 21 สตรีมสบายๆของรุย

Now you are reading (WN) ชีวิตของผมเปลี่ยนไปเมื่อไปปรากฏตัวในรายการ VTuber ของเพื่อนสมัยเด็ก Chapter 21 สตรีมสบายๆของรุย at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

 

[ คุยเรื่องความรักหรอ…? ]

 

ชวนผมไปออกสตรีมอะไรแบบนั้นเนี่ยนะ ? เกิดมายังไม่เคยมีอะไรที่เรียกว่าความรักนั่นเลย…อายากะก็ยังคงพูดต่อด้วยน้ำเสียงร่าเริง ไม่ได้สนใจความงุนงงของผมเลยสักนิด

 

“อืม! จริงๆแล้วฉันขอคำแนะนำเรื่องความรักจาก Ray Girls เป็นประจำน่ะ แล้วก็…ฉันคิดว่าถ้าเชิญ V หน้าใหม่สองคนนี้มาเป็นแขกรับเชิญจะดีมั้ย ? คิดว่าน่าจะมีคนเห็นว่าพวกเธอทั้งคู่น่าสนใจจากการคอลแลปครั้งนี้ก็ได้นะ ! “

 

[ อ่า งี้นี่เอง ]

 

รู้สึกโล่งใจที่อายากะไม่ได้คาดหวังเรื่องความรักของผม แต่คิดว่าพวกคนดูจากช่องอายากะ น่าจะรู้จักผมกันอยู่แล้ว… ไม่รวมของลิลลี่แล้วกัน

 

[ แล้วลิลลี่ว่ายังไงบ้างอะ ? ตอบกลับมาหรือยัง ?]

 

“อืม! ตอบมาว่า ‘ทำสิๆ!’ มาน่ะ ดูตื่นเต้นใช้ได้เลย ทีนี้ก็เหลือนายแล้วรุย!”

 

[งั้นหรอ….]

 

ลิลลี่ดูเหมือนจะอยากทำมากเลย…เอาไงดี ? จะปฏิเสธก็รู้สึกไม่ดี

 

“มาเถอะนะ รุย ! ต้องสนุกมากแน่ๆ !”

 

อ่า..จริงๆเวลาอยู่กับอายากะแล้วก็ลิลลี่นี่รู้สึกกังวลน้อยที่สุดแล้วถ้าต้องร่วมงานกับสองคนนี้ก็คงรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ จะลองดูก็ไม่เสียหายอะไร”

 

[ เข้าใจแล้ว.. แต่อย่าคาดหวังเยอะแล้วกัน ?]

 

“ฮิฮิ แค่รุยมาด้วยก็สนุกมากๆแล้ว ไม่เป็นไรหรอก!”

 

[หมายความว่าไง ?]

 

อายากะนี่ก็เหมือนเดิมเลยชอบยกย่องหรือว่าคาดหวังอะไรจากผมมากเกินไปก็ไม่รู้… แต่เอาจริงๆแล้วก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไร…ไม่เป็นไรหรอก

 

“ยังไงก็ขอบคุณที่ตกลงจะมานะรุย ! ถ้างั้นเดี๋ยวฉันทวิตบอกเลยแล้วกัน”

 

[เดี๋ยวๆ- เดี๋ยวนะอายากะ? จะเริ่มสตรีมเมื่อไหร่หรอ ?]

 

“ก็อีกหนึ่งอาทิตย์ต่อจากนี้ จะเริ่มประมาณ 2ทุ่ม น่ะ!”

 

สัปดาห์หน้าหรอ ? ผมมีงานพาร์ทไทม์ถึงเย็นเพราะงั้นคงไม่เป็นไร หลังจากที่ดูตารางงานแล้วก็ตอบอายากะไป

 

[อ่า ถ้างั้นก็ไม่มีปัญหา แล้วทีนี้จะทำแบบออนไลน์หรอ?]

 

“เอ๊ะ ฉันก็คิดไว้แบบนั้นแหละ ? หรือ อยากจะให้มาคอลแลปแบบออฟไลน์หรอ ? ถ้าลิลลี่จังโอเค ฉันทำให้ได้นะ ?”

 

[อะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันจะเป็นประเด็นเอา]

 

จริงอยู่ที่เคยไลฟ์สตรีมเกมแบบนั่งข้างๆอายากะตั้งแต่ตอนแรกๆ แต่ว่าเพิ่งมารู้สึกกังวลตอนนี้มันก็ดูจะช้าไปหน่อย แต่พอมาเป็น VTuber อย่างเป็นทางการแล้ว ก็ต้องระวังหลายๆ อย่างมากขึ้น…  แต่ดูเหมือนอายากะจะไม่ค่อยกังวลอะไรเลย”

 

“ไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนั้นหรอก รุย! เป้าหมายของรุยคือ ‘ทำให้ทุกคนสนุก’ ใช่มั้ยล่ะ ?  ถ้ามัวแต่กังวลนู่นนี่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรสนุกหรอก!”

 

[ฮะๆ จริงของเธอ]

 

พอพูดถึงเป้าหมายแล้ว รู้สึกเขินจังเลยแฮะ…แต่ที่อายากะพูดก็มีเหตุผลนะ

 

[ แต่ครั้งนี้เอาเป็นออนไลน์แล้วกัน ไม่อยากให้ลิลลี่ต้องลำบากด้วย ]

 

“อ่า โอเคเลย งั้นครั้งนี้ก็เอาตามที่เธอว่าก็แล้วกัน”

 

[ โอเค งั้นไว้เจอกันวันสตรีมนะ ]

 

“อืม ตั้งตารอเลย! “

 

ผมหัวเราะเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงของอายากะที่ดูมีความสุขมาก แล้วก็วางสายไป

 

 

****

 

2 วันต่อมา วันนี้เป็นวันที่ผมต้องสตรีมเดี่ยวอย่างที่บอกไว้ในสตรีมครั้งที่แล้ว ส่วนสตรีมคอลแลปกับอายากะแล้วก็ลิลลี่ยังไม่ถึงเวลา เพราะงั้นต้องรอไปก่อน

 

ทีนี้เตรียมเริ่มสตรีมดีกว่า…

 

ผมจัดอุปกรณ์ต่างๆที่ยังไม่คุ้นเคยเพื่อที่จะเริ่มสตรีม จากนั้นผมก็เปิดไมโครโฟนแล้วเริ่มพูดทักทาย

 

[สวัสดีตอนเย็น ฉัน รุย แอสติกา จากสกายซันลิเวอร์]

 

เมื่อผมพูดทักทายไปเหมือนเคย คำทักทายต่างๆก็เริ่มลอยเข้ามาในช่องคอมเมนต์

 

“ดีจ้ารุย”

“หวัดดีเรย์เรย์”

“หวัดดีเม็ง”

“รออยู่นะ”

“โย่ รามเม็ง”

 

[ถ้าจะแกล้งฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก แต่อย่างน้อยช่วยเรียกชื่อหน่อยได้มั้ย ? แล้วก็ วันนี้เป็นสตรีมครั้งที่สองของฉัน…ก็ยังกังวลอยู่หน่อยๆ แต่จะพยายามนะ]

 

“หืม?”

“?”

“อย่าทำเป็นไม่นับสตรีมขอโทษนะ”

“ความทรงจำถูกลบไปแล้ว ฮ่าๆ”

“ตอนสตรีมขอโทษยังเหลือเวลาอีกเยอะเลยนะ”

 

[ส่วนวันนี้กะว่าจะเล่น Arpex เกม FPS ที่นิยมอยู่ตอนนี้ ทุกคนน่าจะรู้จักกันอยู่แล้ว…แถมเกมนี้ก็เข้าใจง่ายดีด้วย ]

 

“โอ้”

“ดีๆ”

“คาดหวังได้รึป่าว”

“รุยแรงก์อะไรหรอ ?”

 

[อยากรู้แรงก์ฉันหรอ ? ฟังแล้วอย่าตกใจนะ ….ฉันอยู่ Bronze ล่ะ]

 

“555”

“อย่างฮา”

“อะไรเนี่ย”

“ทั้งที่ดูเก่งขนาดนั้นอะนะ”

“Bronze นี่หายากนะเนี่ย”

 

อธิบายให้เข้าใจคือ Bronze เป็นแรงก์ต่ำสุดอันดับสอง ส่วนRookieที่ต่ำกว่าจะไม่มีการลดคะแนน เพราะงั้น Bronze เลยนับว่าต่ำที่สุด..

 

[ก็นะ..ตอนนี้ฉันยังฝึกเล่นอยู่แล้วค่อยลงแรงก์ทีหลังน่ะ เอาเป็นว่าเริ่มตอนนี้เลยดีมั้ย ?]

 

ผมคลิกเปิด Arpex บนหน้าจอคอมผม แต่แทนที่จะขึ้นหน้าโหลดเข้าเกม มันดันขึ้นหน้าให้กดอัพเดทแทน

 

[อะ – แย่ละลืมอัพเดท]

 

“5555”

“5555”

“เอาจนได้”

“ทำไมไม่เช็คก่อนล่ะ5555”

“พึ่งครั้งที่สองเองช่วยไม่ได้”

 

[เอ่อ ใช่ๆ พึ่งครั้งที่สองเองยังไม่ชินเลย เพราะงั้นยกโทษให้ที]

 

“ไม่ยกโทษให้หรอก”

“ยกโทษให้ไม่ได้”

“ฉันยกโทษให้นะ”

“แต่ว่าเขา…”

 

[พอแล้ว! เลิกพูดเถอะ]

 

เหมือนจะเจอปัญหาแหะ ดูเหมือนว่าอัพเดทรอบนี้จะค่อนข้างนาน ถ้าฆ่าเวลากับเกมอื่นคงจะไม่ใช่เรื่อง เพราะงั้น…

 

[งั้นระหว่างรออัพเดท มาคุยเล่นก่อนหน่อยมั้ย ?]

 

พอพูดแบบนั้นไปพวกคนในคอมเมนต์ก็ดูตื่นเต้นกันใหญ่

 

“เย่ ! ! ! !”

“มาแล้ววว”

“ดีจังที่ยังมีชีวิตอยู่”

“คุยเล่นกับรุยล่ะ !”

“เอาล่ะ ! เดี๋ยวไปเตรียมราเม็งมานะ!”

 

[คือ….มันน่าดีใจขนาดนั้นเลยหรอ ?  ]

รุยคุงจะเล่นเกมหมาแล้วสินะ….. 

ps.ตั้งใจเขียน ARPEX ตามในWN นั้นแหละwww

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด