ตอนที่ 26 แล้วแชมป์ในตานี้คือ ?

 

แล้วเราก็มาถึงวงสุดท้ายถึงผมจะรอดมาสักพักใหญ่ๆแล้ว แต่ก็ยังกังวลอยู่ดี ไม่ได้กังวลว่าจะแชมป์มั้ยแต่กังวลเรื่องที่จะไปขัดขาไรมุซังหรือป่าว..

 

หรือจะบอกว่าผมขัดไปแล้วก็ได้มั้ง ? ผมรู้ตัวดีเพราะงั้นไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นแหละ

 

[ ทีนี้มันเหลืออีกกี่ตี้อะ ?]

 

“3”

“3”

“เหลือ 3”

“มันบอกอยู่ตรงมุมบนขวานะ”

 

อย่างที่คอมเมนต์บอก มันมีเลข 3 แสดงอยู่บนมุมขวาของจอ

 

[ เหลือ 3 ตี้ หมายความว่า ถ้าไม่นับเรา 1 แสดงว่าเหลือ  2 ที่ต้องจัดการสินะ ! ]

 

“ถูกต้อง”

“อัจฉริยะ”

“ดีแล้วที่เข้าใจ !”

“สมแล้วที่เป็นหัวกะทิ”

“โย่ , ท๊อปหนึ่งในญี่ปุ่น”

 

ไม่รู้สึกว่าโดนชมอยู่เลย…..

 

แล้วที่ช่องแชทในเกมก็ได้รับข้อความจากไรมุซัง

 

‘Gyohurou’  (ไปซ้อนกันเถอะ)

 

[ ไปซ้อนกัน… อ่าใช่แล้ว ! ถึงคราวพวกเราไปซ้อนบ้างแล้ว ! ]

 

“ลิโป้ต่างหาก”

“ลิโป้แน่ๆ”

“เล่าปี่รึป่าว ?”

“หรือว่าโจโฉ ?”

 

[ พวกนายอย่ามาสร้างเทมเพลตแปลกๆนะ ! ]

 

แล้วก็เป็นอย่างที่ไรมุซังเดาเอาไว้ ทั้งสองตี้ที่เหลือเริ่มยิงกัน เราก็แค่ต้องรอจังหวะเข้าไปซ้อน… แต่ว่ายังก่อน รออีกนิด……

 

< One Squad Left >

 

พอมีเสียงเตือนว่าเหลืออีกแค่ตี้เดียวแล้วผมก็วิ่งเข้าไปใกล้ๆศัตรู……..แต่ไรมุซังยังหลบอยู่หลังที่กำบังเหมือนเดิม เอ๊ ? นี่ไม่ใช่จังหวะที่ต้องเข้าไปแล้วหรอ?

 

ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น ! ไรมุซังพยายามทำให้ผมได้เฉิดฉายอยู่   ! ตอนนี้ศัตรูเลือดกำลังน้อยและยังไม่รู้ตัว นี่คือโอกาสที่เราจะได้ไปฆ่าศัตรูได้ เธอให้โอกาสที่ดีที่สุดให้กับผม เราจะเป็นแชมป์ได้ด้วยการที่ผมไปฆ่าพวกมัน !

 

ผมเข้าใจแบบนี้แล้ววิ่งชาร์จใส่ศัตรู

 

[ โอ้วววววววว ! ! ! ]

 

ผมวิ่งเข้าไปข้างหลังศัตรูแล้วยิงด้วยปืน SMG ของผม ถึงผมจะยิงส่ายไปส่ายมาอยู่ แต่ถึงอย่างงั้นเลือดของศัตรูนั้นน้อยมากๆอยู่แล้ว ผมเลยชนะมาได้

 

[  เย่ ! ชนะแล้ว ! ! ]

 

“ยังๆ’

“ยังเหลืออีกหนึ่ง”

“ยังไม่จบสักหน่อย”

“ดีใจตอนนี้ยังไม่ได้นะ !”

“อย่าพึ่งยิ้มโชว์ฟันขาวๆสิ”

 

[ หวาาาาาาา !? ยังเหลืออีกคนหรอ ! !  ? ]

 

…แต่ดูเหมือนว่าพวกพ้องของศัตรูที่ผมฆ่าไปนั้นยังมีชีวิตอยู่ เขายิงใส่ผมอย่างไม่ปรานี  บ้าเอ้ย…..ผมจะไม่แพ้ที่นี่แน่นอน…!!

 

[ ให้ตายเถอะ…ฉันจะมาแพ้ไม่ได้ ! ! อย่าถอย ! อย่าถอยนะรุย !!! ]

 

ปั้ง!

 

<I’m down, need a medic.>

 

[อุว๊ากกกกกกก!]

 

“55555”

“wwwww”

“เต็มๆ”

“เสียงดังเกิ๊นwwwww”

“พยายามดีแล้ว!”

 

ผมแพ้แล้ว ทีนี้ก็เหลือไรมุซัง แต่ว่าไรมุซังกำลังทำอะไรที่ผมไม่คาดคิด

 

[ ขอโทษนะครับไรมุซังที่เหลือคุณไว้คน…….เดี๋ยวนะ ? ชุบผมทำไมอะครับ ? ]

 

“555”

“55555”

“5555555”

“wwwwwww”

“คงอยากจะชนะทั้งสองคนล่ะมั้ง?”

“ยังสู้ไหวอยู่ ! ลุกขึ้นมารุย !”

 

[ ไม่นะ ศัตรูกำลังมา ! เดี๋ยวสิคุณโดนยิงอยู่ไม่ใช่หรอ?]

 

ไรมุซังถูกยิง….แต่เธอก็ยังชุบผมต่อไปไม่ยอมหยุด

 

[ ท-ทำไมต้องทำขนาดนั้นด้วย !]

 

แต่พอผมลุกมาได้จากการชุบเลือดผมก็น้อยแถมเกราะของไรมุซังก็ลดลงหลังจากถูกยิงเมื่อกี้อีก ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว…..อ่าใช่ ! ใช้สกิลของผมก็ได้นี่นา !

 

[ s-smoke ! ! ! ]

 

ผมจำได้ว่าสกิลของ Hanka คือ จะยิงsmoke(ระเบิดควัน)ออกไป ทีนี้ก็น่าจะพอซื้อเวลาได้บ้าง !

 

[ ถอยไปปั้มยาก่อนดีมั้ยนะ… ไม่ๆ ไม่ได้! ฉันทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ! ]

 

ไหนๆ ไรมุซังก็ช่วยชุบผมมาแล้วนะ จะทำอะไรที่ดูอ่อนแอแบบนี้ไม่ได้! แล้วศัตรูก็คงยิงกระสุนหมดไปกับผมกับไรมุซังแล้วล่ะ… ถึงจะมีเหลือบ้างก็ต้องใช้เวลารีโหลดกระสุนใหม่แน่ๆ… งั้นก็ต้องเข้าไปจัดการมันให้สิ้นซาก!

 

[ เอาล่ะ! ไปกันเลย! บุกเข้าไป! ]

 

“เอ๊ะ?”

“บ้าน่า..”

“เอาจริงดิ?”

“ไปเลยยยยยยยย!!!”

 

ผมวิ่งผ่าน smoke ไป และก็เห็นศัตรูกำลังปั้มยาอยู่ พอศัตรูรู้ตัวเขาก็หยุดปั้มยาแล้วจะเปลี่ยนใช้สกิลเพื่อเข้าไปใน void แล้ววิ่งหนีไป….

 

[ อย่าหนีนะ ! ! ! ]

 

ผมวิ่งตามไปแบบติดๆจนกระทั่งสกิลของศัตรูหมด…..

 

[ เอานี่ไปกิน ! ]

 

ผมยิงลูกซองคู่กายของผมออกไปและมันเหมือนจะโดนศัตรูจังๆ…ทำให้มีเสียงเพลงและหน้าต่าง “You Are The CHAMPION” ก็ขึ้นบนหน้าจอ อ่า….ผมชนะแล้วววววว ! ! ! ! !

 

[ เย่ ! ! ! ! พวกเราได้แชมป์แล้วววววว ! !  ! ]

 

“โอ้วววววว ! ! ! !”

“Nice !”

“ยินดีด้วย ! !  !”

“มาแล้ววววววววววววว !!! “

“gg”

“gg”

“เยี่ยมๆๆ ! !”

“ทำได้แล้วนะ !”

 

คอมเมนต์ไหลมาอย่างกับแข่งทัวร์นาเมนต์ใหญ่ๆ แถมแชทในเกมไรมุซังก็พิมพ์ ‘GG’ หรือก็คือ ‘Good Game’ มาให้ผม ผมเลยพิมพ์ตอบเธอไปด้วย

 

“ขอบคุณมากครับ ไรมุซัง !”

 

แล้วผมก็หันไปอ่านคอมเมนต์เตรียมที่จะปิดสตรีม

 

[ ก็…..ถึงไรมุซังจะแบกฉันมากๆเลยก็เถอะ แต่พวกเราก็ชนะมาจนได้ ! ขอบคุณจริงๆครับ ! ]

 

“ยินดีด้วย!”

“รุยก็ทำเต็มที่แล้ว”

“สนุกมาๆ”

“ดีแล้วที่ได้น่ะ”

 

[ตอนนี้รู้สึกดีมากๆเลย ! งั้นวันนี้พอแค่นี้แล้วกัน ! เจอกันใหม่นะ ทุกคน ! ]

 

“เจอกัน!”

“ขอบคุณน้า รุย!”

“ขอบคุณนะ รุย”

“วันนี้ดีมากๆเลย”

“สนุกมากๆ!”

“รอสตรีมต่อไปไม่ไหวแล้ว !”

 

หลังจากอ่านคอมเมนต์ทั้งหมดแล้วผมก็คลิกปุ่ม’สิ้นสุดการออกอากาศ’พร้อมกับยิ้มบนใบหน้า

 

[ฮิๆ-]