ตอนที่ 27 ประชุมสบายๆของทั้งสาม

หลังจากที่ปิดสตรีมไป ผมก็ได้โพสต์ภาพหน้าจอของฉากที่ชนะไปบนทวิตพร้อมกับข้อความขอบคุณถึงไรมุซัง  “ขอบคุณไรมุซังที่แบกจนชนะครับ !! Nice game!!”

ดูเหมือนว่าโพสต์นั้นจะไปถึงไรมุซังแล้วด้วย เพราะเธอตอบกลับมาว่า “รุยคุงก็เล่นเก่งนะ!” ผมเลยตอบกลับด้วยอีโมจิขอบคุณ แล้ว  ไรมุซังก็ส่งภาพ GIF ที่เธอทำท่า “Good job” มาให้… อ้อ, ไรมุซังมี3D ด้วยสินะ

ไรมุซัง เป็น VTuber ที่ได้รับความนิยมพอตัว เพราะงั้น… ทวีตที่เราสนทนากันนั้นดูเหมือนจะเป็นที่นิยมเล็กน้อย

ต่อมาไรมุซังได้โพสต์วิดีโอของแมตช์ที่เราเล่นด้วยกัน และมีclippingสตรีมของผมกับเธอด้วย ทำให้ผมเป็นที่พูดถึงอีกครั้ง  เพราะแบบนั้นจำนวนผู้ติดตามของผมเลยเพิ่มขึ้นเกือบถึง 5000 คน ขอบคุณไรมุซังมากจริงๆ!

—

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา วันนี้เป็นวันที่ผมนัดกับอายากะไว้ว่าจะสตรีมคอลแลปกัน หลังจากกลับมาจากงานพิเศษ ผมไม่ได้นั่งพักหรือเตรียมตัวอะไรเลย

ผมก็เข้าห้องVoicechatที่อายากะเตรียมไว้…..ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะอยู่ที่นั่นแล้ว

‘ โอ๊ะ, รุยก็มาด้วยนะ ทำงานพิเศษเหนื่อยหน่อยนะ ! ‘

อายากะทักทายผมด้วยท่าทีสบายๆตามปกติ

[ ขอบคุณ , ขอโทษที่มาช้านะ ]

‘ ไม่เป็นไร! ฉันขอให้เธอมาก่อน 30 นาทีเองแหละ ‘

อ่า….อายากะส่งข้อความมาขอให้ผมเข้าแชทนี้ก่อนสตรีม 30 นาที ผมเดาว่าเธออาจขอให้ลิลลี่มาด้วย…ไม่รู้สาเหตุจริงๆว่าทำไม แต่เธอคงอยากประชุมเตรียมการอะไรบางอย่าง

ผมไม่ค่อยสนใจเรื่องการเตรียมการมากนัก แต่ทุกคนมีวิธีสตรีมของตัวเอง ถ้าอายากะบอกว่าจำเป็นผมก็จะทำตาม

‘ หวัดดีจ้า ! รุย!! ไม่ได้เจอกันนานเลย ! ‘

เสียงของลิลลี่จากหูฟังของผมดังมากจนผมตกใจ อายากะเป็นคนที่สดใสพอสมควร แต่ลิลลี่นั้นยิ่งกว่า… อ้อ นี่เป็นคำชมนะ

[ ไง  ลิลลี่สบายดีไหม? ]

‘ อืม ! ฉันสบายดี ! ฉันรอสตรีมต่อไปของรุยคุงอยู่นะ ! ‘

[ เอ๊ะ หมายความว่าไง? ]

‘ สตรีมของรุยคุงสนุกทุกครั้งเลย ! ฉันมีไฟทุกครั้งที่ดูเลย ! ภูมิใจไว้ด้วย! ‘

[ เอ๋ อ้อ ขอบคุณนะ! ]

ไม่ค่อยได้รับคำชมตรงๆ แบบนี้มานานแล้ว ทำเอาเขินนิดนึงแหะ… ตอนนี้รู้ตัวแล้วว่าที่สตรีมไปพวกสตรีมเมอร์คนอื่นๆก็จะมาดูด้วย พอคิดแบบนั้นแล้วก็ตื่นเต้นจนพูดอะไรไม่ออกเลย….

‘ ฮ่าๆ! แต่ถ้าพูดถึงความสนุกลิลลี่จังก็ไม่น้อยหน้านะ! ‘

‘จริงเหรอ? สตรีมของฉันก็แค่พูดไปเรื่อยๆ เท่านั้นเองนะ? ‘

‘ เนื้อหาที่พูดนั่นแหละที่น่าสนใจ! เมื่อวานนี้เธอไปเล่นเบสบอลกับเด็กๆ ที่สวนสาธารณะใช่มั้ย? ‘

‘ ใช่ๆ! ฉันได้เป็นพิชเชอร์ด้วย! แล้วก็ทำได้ 2 แต้มเลยนะ ! ถึงจะแพ้ก็เถอะ ! ‘

‘ นั่นมันสนุกมากแล้วนะ ! ‘

ผมรู้สึกอยากดูสตรีมของลิลลี่ขึ้นมาทันที… ก็คงเทียบกับเอนเนอร์จี้ของลิลลี่ไม่ได้หรอกแต่ ถ้ามีคนบอกว่าสตรีมของผมสนุก…..คงต้องพัฒนาด้านที่ผมถนัดแล้ว….

‘อ่าาา งั้นเรามาเริ่มประชุมกันดีไหม? ‘

‘ ได้เลย! ‘

[ โอเค ]

จากนั้นอายากะก็อธิบายถึงflowของการสตรีมและคำถามจากผู้ชมที่ได้รับมา อายากะบอกว่าจะให้เวลาเราคิดคำตอบล่วงหน้า แน่นอนว่าถ้าเราคิดคำตอบไม่ออกในตอนสตรีมไปแล้ว มันจะทำให้ดูติดๆขัดๆ

ถึงจะใช้เวลาคิดนานก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้คำตอบดีๆ… ถ้ามีคนมาถามเรื่องความรักกับผม ก็ไม่รู้จะตอบยังไงเหมือนกัน…

‘แน่นอนว่าอาจมีการเปลี่ยนหรือลดคำถามตามเวลา เพราะงั้นขอให้ปรับตัวตามสถานการณ์นะ! ‘

‘รับทราบ !’

[ อ่า ]

คิดว่าสองคนนี้น่าจะทำอะไรต่างๆไหวอยู่แล้ว….ผมแค่ทำให้ดีที่สุดแล้วกัน

‘เฮะๆ ตื่นเต้นสุดๆเลยเนอะ ? รุย! ‘

[ เอ๊ะ? อ่า.. นั่นสินะ ]

นี่เป็นครั้งแรกที่ลิลลี่ทีได้สตรีมแบบคอลแลป ถึงผมจะเคยทำแค่ครั้งเดียวก็เถอะแต่ว่า…..สตรีมกับเพื่อนสมัยเด็กนี่ถือว่าเป็นคอลแลปได้มั้ยนะ…

‘ งั้นเรารอจนถึงเวลาสตรีมนะ! ‘

[ โอเคๆ งั้นฉันจะไปเปลี่ยนชุดก่อน ]

‘ฉันจะไปหาเครื่องดื่มมาก่อน’

ขณะที่ผมกำลังจะลุกขึ้นอายากะก็เรียกขึ้นมา

‘เดี๋ยว! มีเรื่องที่ฉันลืมบอก!’

‘อะไรเหรอ?’ [ หืม….มีอะไร? ]

‘สนุกไปกับการสตรีมนะ ทั้งสองคน !’

คำพูดของอายากะที่มากะทันหันทำให้ผมนิ่งไปชั่วขณะ

[ ฮ่าๆ… นั่นมันเรื่องที่ต้องรั้งไว้เพื่อบอกเลยเหรอ? ]

[ ใช่สิรุย ! นี่เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดเลยนะ! ถ้ารู้สึกไม่สนุก ผู้ชมจะรู้ทันทีเลย ]

[ VTuber เนี่ยนะ? ]

‘ VTuber นั้นแหละ ‘

ก็จริงอยู่ที่เทคโนโลยีการตรวจจับสายตาในปัจจุบันมีความแม่นยำมากขึ้นและการแสดงออกของ VTuber ก็อ่านได้ง่ายขึ้นด้วย…

แต่อายากะคงไม่ได้พูดเพราะคิดแบบนั้น เธอแค่ต้องการให้บรรยากาศดีและให้เราสนุกกันจริงๆ

คิดแบบนั้นแล้วผมก็ไม่คิดมากและพูดว่า “อ่า ! มาสนุกกันเถอะ!” จากนั้นทั้งสองคนก็ตอบกลับด้วยเสียง “อืม!” “เย่!”

การประชุมจบลงด้วยบรรยากาศที่ดี และผมก็เตรียมตัวไปเปลี่ยนชุดและดื่มเครื่องดื่มให้เรียบร้อย และ สตรีมกำลังจะเริ่มแล้ว…..