──แล้วเราแข่งกันหลายครั้ง โดยรวมแล้วคือผมชนะหมดเลย

 

[ หึ้ยยย !! ฉันแพ้อีกแล้วววว! ]

 

อายากะพูดด้วยน้ำที่ดูเศร้าแต่ก็ไม่แตกต่างจากอายากะทั่วไปมากนัก , และถึงแม้อายากะจะพยายามสู้กับผม แต่ความสามรถเรามันละระดับจริงๆ

 

“ช่วยเรย์ที….”

“ตามที่คิดไว้เลย รุยนี่เก่งจริงๆ  เป็นโปรเพลเยอร์หรอ ?”

“เอาจริงๆคนที่ล้อเลียนเรย์ไว้ ก็ชนะไม่ได้หรอกความสามารถมันต่างกันเกิน”

 

คอมเมนต์ทำให้ผมรู้สึกดีมาก อ่า..ไม่นึกเลยว่าสตรีมจะสนุกขนาดนี้…หรือบางทีผมน่าจะแค่สนุกกับการตบอายากะก็ได้นะ ?

 

“รุย นายเล่นเก่งมากเลย ทำไมไม่สตรีมเกมล่ะ?”

 

ระหว่างที่รอโหลดเข้าเกม , ก็ไปเห็นคอมเมนต์ดีๆเข้าเลยหยิบขึ้นมาพูด

 

[ รุยเล่นเก่งแล้วทำไมไม่สตรีมล่ะ ? เพราะว่าไม่รู้ว่าต้องทำยังไง… แล้วก็การสตรีมมันดูยุ่งยากน่ะ ]

 

ผมคิดว่านั่นคือสาเหตุที่คนที่เล่นเกมเก่งๆส่วนใหญ่ ไม่อัพวิดีโอ เพราะพวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับอุปกรณ์หรือการตัดต่อเลย… ถึงพวกเขาจะรู้ แต่ก็ไม่กล้าหรือไม่มีเงินที่จะซื้ออุปกรณ์ต่างๆอยู่ดี  

 

“เอ๋ เสียดายอะ”

“ถ้านายทำฉันจะตามไปดูเลย”

“ทำไมไม่ให้เรย์สอนล่ะ ?”

 

ก็จริงที่ผมให้อายากะสอนได้แหละแต่…ผมไม่คิดอยากจะเป็นสตรีมเมอร์อยู่แล้ว

 

[ เอ๊ะ? ถ้าอยากสตรีมก็บอกได้นะ….  อ่าาา ไม่สิ ! ไม่ได้ๆ เดี๋ยว Raygirl สุดที่รักฉันได้หายหมดช่องพอดี ! ]

 

“555”

“555555”

“www”

“wwwww”   note: ขำแบบคนญี่ปุ่นเมนต์ www

“แล้ว Rayboy จะโอเคมั้ย ? ”  

 

ว้าว สนุกกันใหญ่เลย , อายากะคงมีเรื่องตลกๆให้พูดอีกเยอะแน่ๆ  ในขณะที่คิดเรื่องนั้น ผมก็กระแทกมาริโมะสีเขียวของผม (ด้วยของขว้างได้) เข้าไปที่รถของมาริปิโอที่วิ่งตามหลังผมมา …..

 

“อ๊ากกกกก!!!????”

“อึก..”

“แก้วหูฉัน…แตกแล้วมั้ง…”

“คอมฉันไม่มีเสียงแล้ว…”

“วิญญาณร้ายอาขาต…”

“5555”

 

หลังจากที่อายากะแหกปากเสียงดัง , เธอก็กดปุ่มโฮมเพื่อหยุดเกมแล้วกดเริ่มเกมใหม่

 

[ หึหึหึหึ…ที่เล่นไปก่อนหน้านี้ฉันยังไม่เอาจริงนะ รุย…!! ถ้าฉันเอาจริงละก็ รุยคงจะแพ้เละเทะไปหมดแล้ว…!? ]

 

“มาแล้วววววว”

“เรย์ผู้ถูกความมืดครอบงำมาแล้วว”

“ดูไลฟ์ครั้งแรก แต่สนุกมากๆเลย”

“โอเค คลิปไว้ละ”  note: ตัดคลิปเฉพะส่วนของในไลฟ์วีทูป

 

คอมเมนต์เริ่มเดือดขึ้นมาอีกแล้ว , ต่อไปจะเจออะไรนะ?

 

[ เรย์ทำไมคอมเมนต์ถึงมาเยอะระเบิดแบบงี้อะ ? ]

 

[ อ๋อ , ก็เพราะ …. ฉันกลายเป็นเรย์ร่างมืดแล้วยังไงล่ะ ! ]

 

[ ห้ะ ? กลายเป็นอะไรนะ ไม่เห็นภาพหรืออะไรเปลี่ยนเลย… ]

 

[ ไม่สิ , ม..ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น… ]

 

“ให้อธิบายคงยากเนอะ 555”

“โคตรน่าอายเลย”

“หยุดน้าา”

“เปลี่ยนเป็นSmaFiก่อนฉันรู้ตัวอีก 555”

 

หลังจากอ่านคอมเมนต์แล้ว ผมหันไปทางหน้าจอเกม แล้วก็เห็นชื่อเกมต่อสู้ยอดนิยมอย่าง “Smash Fighters” (ต่อไปนี้จะเรียกว่า “SmaFi”)

คิดว่าเกมนี้ไม่จำเป็นต้องแนะนำอะไร แต่ SmaFi เป็นเกมปาร์ตี้สนุก ๆ ที่มีตัวละครต่าง ๆ ต่อสู้กัน และเป็นเกมที่ได้รับความนิยมมาก แน่นอนว่ามันเป็นเกมที่ไม่ใช่แค่ผู้ให้ผู้เล่นทั่วๆไปที่อยากสนุกกับเกมเล่นเท่านั้น แต่ก็ยังมีพวกผู้เล่นที่เล่นกันจริงจังอีก

 

[ เอาล่ะ ! ขอท้าดวลกับนาย!  , ฉันฝึกมาเยอะมากเลยนะขอบอก ! ]

 

[  อ้อ งั้นหรอ ตอนมัธยมต้น ฉันตบเธอยับจนเธอร้องไห้ ฉันก็เลยคิดว่าน่าจะเลิกเล่นไปแล้ว..  ]

 

[  . . .  ]

 

จู่ๆอายากะก็เงียบไป…หืม? เธอไม่อยากให้เรื่องนั้นถูกเปิดเผยเหรอ ?

 

“?”

“อะ”

“เอ๊ะ?”

“แย่ละ”

“ม.ต้น?”

 

อ่า เก็ตละ ลืมไปเลยว่าเซตติ้งของเรย์คือ…

 

[ พูดอะไรออกมาน่ะ รุย! เราเรียนที่โรงเรียนเวทย์มนต์ ‘โอเว่น’ นะ ! ]

 

[ อ่า…นั้นสินะ ]

 

ไม่ว่าผมจะพูดหยอกเธอแค่ไหนเธอก็ไม่หลุดจากบทบาทอายากะเลยรู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกัน… จากนั้น อายากะก็ตั้งค่ากฎห้องและไปที่หน้าเลือกตัวละคร

 

[ ที่สำคัญกว่านั้น ฉันจะชนะให้ได้! ฉันเลือก…. “อัตสึยะ”!! ]

 

“เอาแล้ว”

“ใจร้ายจังนะเรย์”

“กดตัวเก่งเลยหรอ555”

 

ทันทีที่อายากะเลือกตัวละคร คอมเมนต์ก็มีชีวิตชีวาขึ้นมา…

ยังไงก็ตาม ตัวเลือก “อัตสึยะ” ของอายากะนั้นเป็นนักสู้ที่ทรงพลังสุดๆในเกมต่อสู้ และเป็นตัวละครที่โกงมากที่สามารถทำคอมโบชุดเดียวตายได้เลย . นั่นเป็นเหตุผลทุกคนเกลียดตัวละครนี้…แต่ตอนนี้เธอแค่คิดจะเอาชนะผมเท่านั้น

แต่ก็ไม่เป็นไร แต่ผมคิดว่าถ้าเป็นวีทูบเบอร์ทำไมไม่ใช้ตัวละครน่ารักๆล่ะ ควรถามดีมั้ยเนี่ย?

 

[ งั้นฉันเลือกมั้ง ]

 

เพื่อที่จะได้ไม่แพ้ ผมเลยเลือก “อัตสึยะ” ด้วย

 

[ โห ตัวเดียวกันด้วย…ทีนี้วัดกันที่ความสารถละ ]

 

[ คือว่านะเรย์ ฉันใช้ตัวละครของตัวเองไม่ได้ป่ะ ? ]

 

[ เอ้าาล่ะ … งั้น !! READY TO FIGHT ! ]

 

[ อย่าออมมือล่ะ ]

 

จากนั้นอายากะก็กดปุ่มเริ่มเกมและเริ่มต่อสู้ ดูเหมือนว่าเธอเลือกแมพไว้แล้ว เป็นแมพเรียบๆชื่อ “Omega” ไม่มีสิ่งกีดขว้างอะไรเลย

 

“Omega มาแล้ววว”

“เกมอาจจะเปลี่ยนเล็กน้อยนะครับ”

“แมพคลาสสิคล่ะ”

“Mirror Match แมพ Omega เดือดๆแน่นอน”

 

[ งั้นเอาละนะ !! ]

 

เมื่อมีสัญญาณเริ่มการแข่งขัน อัตสึยะของอายากะก็เข้ามาหาผม…แต่ก็สายเกินไป ผมใช้ท่าพิเศษที่ทำที่ทำให้ไม่เป็นอะไร และทำให้คู่ต่อสู้ตีไม่เข้า 
note : คือพี่แกกดblockนั้นแหละ5555

 

[ เอ๊ะ ?? ]

 

จากนั้น ผมคว้าอัตสึยะ แล้วโยนลง ผมใช้ท่า  Fastest Freezing Fist (หมัดเยือกแข็งความเร็วสูง)” เพื่อหยุดคู่ต่อสู้ และใช้ช่วงที่แข็งอยู่เพื่อทำให้เธอล้มลงกับพื้น และหยุดการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้อีกครั้ง ด้วยท่าโจมตีน้ำแข็ง

 

[เอ๊ะ ด…เดี๋ยว…เดี๋ยวก๊อนนนนน !]

 

ผมทำซ้ำคอมโบอย่างใจเย็น และเมื่อผมทำดาเมจได้ประมาณนึง

 

[ จังหวะนี้แหละ ! ]

 

ผมปล่อยหมัดอัพเปอร์คัตอันทรงพลังออกมา และอัตสึยะของอายากะก็กลายเป็นดวงดาวและสลายไป

 

” ก็เก่งไป 5555″

“โคตรเพอร์เฟค”

“อะไรวะเนี่ย..”

“นายมันโปรเพลเยอร์ชัดๆ”

 

[ เอ๊ะ , นี่ , เดี๋ยวก่อน รุย !! ไม่โหดร้ายไปหน่อยหรอ…. ]

 

[ ฮะ ฮา ฮ่า  ฮ่า  ฮ่า  ! ]

 

ท่าทีและสีหน้าของเธอทำเอาผมอดขำไม่ได้…

 

“หัวเราะอย่างอร่อย”

“เป็นนักพากย์ด้วยมั้ยเนี่ย”

“นี่รุยก็เข้าสู่ด้านมืดหรอ?”

“ช่วยเรย์เร็ว…..”

 

[ บ้าเอ้ยย ! แต่ครั้งต่อไปนี่แหละ ชนะแน่ ! ]

 

[ ก็เห็นๆกันอยู่ ]

 

[ อ่าาา หยุดเลยน้า ! ]

 

จากนั้นผมก็กดจับอัตสึยะของอายากะตอนที่เธอลงมาจากแท่นชุบ และทำคอมโบชุดเดียวตายแบบเพอร์เฟคอีกครั้ง….เห็นได้ชัดเลยว่านี่เป็นส่วนที่คอมเมนต์ดูตื่นเต้นสุดๆ

———-

 

ขอบคุณที่ตามอ่านครับ ?? 

ps.มีอะไรผิดตรงไหนแจ้งได้ครับจะนำไปปรับปรุง

ps.2 แรกๆ อาจจะดูไม่มีอะไร แต่เดี๋ยวก็มีและ…