กู่ฉิงซานช่วยหญิงชราขณะเดินไปข้างหน้า

การกัดกร่อนของโลกคู่ขนาน… หน้าที่…

คำพูดของหญิงชราทำให้เขารู้สึกสนใจ

เขาจำได้ตั้งแต่แรก ผู้สร้างปฐพีกล่าวสิ่งที่คล้ายกันเพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ประหลาดหุบเหวเอาดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบพิภพไป

แต่สิ่งที่ผู้สร้างปฐพีกล่าวคือป้องกันไม่ให้สัตว์ประหลาดหุบเหวเหล่านั้นได้อาวุธหุบเหวนิรันดร์และป้องกันไม่ให้ใครเข้าสู่โลกคู่ขนานได้

ผู้สร้างปฐพีไม่ได้พูดถึงการกัดกร่อนของโลกคู่ขนาน

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพักแล้วถามอย่างเรียบง่ายว่า “ท่านหญิง ข้ามีเรื่องสับสนนิดหน่อย”

“ว่ามาเลย” หญิงชรากล่าว

“ท่านบอกว่าหน้าที่ของท่านคือลบล้างการกัดกร่อนของโลกคู่ขนาน แต่ข้าไม่เคยพบจุดตัดระหว่างโลกคู่ขนานและโลกของพวกเราเลย โลกคู่ขนานเป็นภัยคุกคามเช่นกันหรือ” กู่ฉิงซานถาม

“มันไม่ใช่ภัยคุกคาม” หญิงชราเสริมขณะยักคิ้วให้แล้วมองกู่ฉิงซาน “มันคือจุดจบ”

“จุด… จบหรือ?” กู่ฉิงซานถามด้วยความสับสน

อีกฝ่ายคือราชินีของวิญญาณธาตุ คือตัวตนนิรันดร์ในมิติและเวลา กู่ฉิงซานเชื่อว่านางจะไม่โกหกเรื่องแบบนั้นแน่นอน

หญิงชราไม่พูด เพียงเอื้อมมือมาปัดตรงหน้านาง

ความว่างเปล่าสลายไป

ภาพทั้งหมดพลันปรากฏขึ้นตรงหน้ากู่ฉิงซาน

งานเลี้ยงยิ่งใหญ่กำลังจะจัดขึ้น เขาและหญิงชรากำลังยืนอยู่บนแท่นชมตำหนักงดงามราวกับโบสถ์ขณะมองฝูงชนทรงอำนาจที่อยู่ด้านล่างด้วยกัน

เมื่อรับรู้การมาถึงของราชินี วิญญาณธาตุหยุดร้อง เต้นและกินก่อนคำนับให้หญิงชราที่อยู่บนแท่นสูงพร้อมกัน

“ไม่ต้องสุภาพ พวกเจ้าสนุกกันต่อเถอะ”

หญิงชราโบกมือลงก่อนกล่าวเช่นนั้นพร้อมกับรอยยิ้ม

ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องหนึ่งดังขึ้น

“เจ้าหนุ่มนั่น ข้าเห็นเขาเมื่อครู่!”

นี่คือเสียงของวิญญาณธาตุน้ำก่อนหน้านี้

หญิงชราแสดงท่าทีหยอกล้อขณะกล่าวกับกู่ฉิงซานว่า “นางดูเสียใจนิดหน่อย”

กู่ฉิงซานกล่าวอย่างสุภาพว่า “นางแค่ตื่นเต้นเล็กน้อยเพราะเห็นท่านน่ะขอรับ”

“เจ้าคิดว่านางงดงามหรือเปล่า”

“งดงาม”

“แน่นอน นิสัยกับรูปลักษณ์ของวิญญาณวารียอดเยี่ยมที่สุด อืม… จู่ๆ ข้าก็พบว่าเจ้าอยู่ไม่ไกลจากโลกราชาสวรรค์ อยากให้ข้าพาวิญญาณวารีเดินทางไปพร้อมกับเจ้าไหมล่ะ”

“…ความเมตตาของท่านข้อขอรับไว้ แต่ข้ามีหญิงที่รักแล้ว”

หญิงชราเกิดสนใจขึ้นมาก่อนกระซิบว่า “วิญญาณวารีคือวิญญาณธาตุที่เหมาะกับมนุษย์มากที่สุด พวกเขาสามารถช่วยให้เจ้ามีลูกได้หลายร้อยคน เจ้าสามารถแต่งงานกับนางทีหลังได้ ที่จริง ข้าสามารถตัดสินใจให้ได้นะ”

กู่ฉิงซานแข็งทื่อก่อนกล่าวอย่างไม่เต็มใจว่า “แต่ตอนนี้ข้ายังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ยังมีอีกหลายสิ่งที่อยากทำ”

“อืม ก็จริง เจ้าไม่เหมาะที่จะมีครอบครัวในตอนนี้” หญิงชรากล่าวอย่างเสียดาย

กู่ฉิงซานถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หญิงชรานำเขาออกจากแท่นสูงขณะเดินช้าๆ ไปยังลานกว้าง

“เอาล่ะ ให้พวกเขาเล่นกันไปก่อน มาคุยเรื่องคำถามของเจ้าเมื่อครู่ดีกว่า” หญิงชรากล่าวขณะเดิน

“ขอรับ ท่านหญิง ข้าสับสนเกี่ยวกับโลกคู่ขนานเพราะผู้สร้างปฐพีได้ป้องกันสัตว์ประหลาดหุบเหวไม่ให้ได้ดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบพิภพไปแล้ว” กู่ฉิงซานกล่าว

“เจ้าหนู ความทรงจำของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” หญิงชราพลันเปลี่ยนเรื่องแล้วถามเช่นนั้น

กู่ฉิงซานตกตะลึงก่อนตอบว่า “ยังพอจำได้”

“เช่นนั้นเจ้าจำได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นตอนยังเป็นเด็ก”

“นั่นมันก็นานเกินไป ข้าเพียงจำได้บางส่วนเท่านั้น”

“ตอนเด็กเจ้าชอบว่ายน้ำเป็นพิเศษหรือเปล่า”

“ท่านรู้หรือ ใช่ นั่นแหละ อาจจะช่วงหน้าร้อนตอนข้าอายุหกขวบ”

“มีอะไรอย่างอื่นอีกไหมที่ทำให้เจ้าประทับใจในช่วงหน้าร้อน”

กู่ฉิงซานเผยสีหน้าระลึกความหลังก่อนกล่าวออกมาหลังจากผ่านไปเนิ่นนานว่า “ข้าจำได้ว่าตอนนั้นเหมือนจะมีหลายประเทศที่ลงนามอนุสัญญาวิทยาการหุ่นยนต์ รายละเอียดนี้ถูกแสดงทุกวันบนจอแสงสาธารณะข้างสระว่ายน้ำ”

หญิงชราปรบมือแล้วกล่าวอย่างมีความสุขว่า “มาดูช่วงหน้าร้อนตอนเจ้าอายุหกขวบกันดีกว่า”

สิ้นคำพูดนาง โลกทั้งใบสลายกลายเป็นกรวดก่อนหายไปจากรอบข้างของทั้งสอง

ทั้งสองปรากฏขึ้นที่อีกฉากหนึ่ง

ดวงตะวันราวกับเปลวไฟ

อากาศร้อนอบอ้าว

กู่ฉิงซานมองชายหนุ่มนั่งอยู่ตรงสระว่ายน้ำ ท่อนบนเปลือยเปล่า สวมกางเกงว่ายน้ำน่ารัก

บนจอแสงขนาดใหญ่บนตึกที่อยู่ข้างสระว่ายน้ำ การแข่งขันกีฬากำลังฉายอยู่

ที่สระ มีหลายคนกำลังชมจอแสงและดื่มเบียร์ขณะส่งเสียงเชียร์ให้กับทีมโปรด

กู่ฉิงซานวัยเด็กเตะน้ำขณะชมการแข่งบนจอแสง

หญิงชรากล่าวว่า “ข้าไม่คล้ายกับเห็นข่าวเกี่ยวกับอนุสัญญาวิทยาการหุ่นยนต์นะ”

กู่ฉิงซานยืนยันว่า “อาจจะฉายหลังจากการแข่งจบลง ข้าจำได้ดีว่าพวกเขาจะแสดงหุ่นยนต์ให้ดูอย่างแน่นอน”

หญิงชราพึมพำคาถาแล้วยิ้มออกมา “พวกเรามาทำให้เวลาเดินเร็วขึ้นกันเถอะ”

ราวกับกดปุ่มเร่งความเร็วไปข้างหน้า คนรอบสระน้ำเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วขณะเวลาผ่านไป

โดยไม่รู้ตัว มีแสงวาบจากจอแสงสาธารณะ

“ตอนนี้พวกเรามีประกาศข่าวสำคัญ”

“อนุสัญญาวิทยาการหุ่นยนต์ทั่วโลกถูกร่างขึ้นมาสำเร็จแล้ว เชิญดูรายละเอียดกันได้”

บนจอ ผู้นำรัฐจากทั่วทุกมุมโลกนั่งอยู่ในโถงประชุมก่อนเริ่มปล่อยข่าวพร้อมกัน

“พวกเราร่างอนุสัญญานี้เพื่อป้องกันหุ่นยนต์…”

เสียงของพวกเขามาจากจอแสง

ด้วยเหตุผลบางอย่าง กู่ฉิงซานอดที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกไม่ได้เมื่อได้เห็นภาพนี้

“นั่นไง”

เขาชี้ไปที่จอแสงขณะกล่าวกับหญิงชรา

หญิงชรายิ้มแล้วกล่าวว่า “เอาล่ะ ข้าเห็นแล้ว เยี่ยมมาก นั่นคือจุดเปลี่ยนของเจ้าเพื่อเริ่มเส้นทางใหม่”

“ทว่า สิ่งที่พวกเราต้องสังเกตไม่ใช่ข่าวในความทรงจำหรอก แต่เป็น”

หญิงชราปรบมือ

เสียงบนจอแสงหายไป

ผู้นำรัฐที่พูดอยู่นั้นยังแสดงสีหน้ามุ่งมั่นออกมาขณะโบกแขนไปมาในอากาศ

รอบสระ การเคลื่อนไหวของทุกคนหยุดนิ่ง

ใครบางคนกำลังเลียไอศกรีมอยู่ในมือ

ใครบางคนทะยานขึ้นสูงเพื่อจะกระโดดลงไปในน้ำ ร่างลอยอยู่ในอากาศก่อนหยุดเคลื่อนไหว

ใครบางคนหาวจนปากอ้ากว้าง

ใครบางคนกำลังพายเรือ หยดน้ำที่กระเซ็นลอยอยู่ในอากาศ

“นี่คือการหยุดเวลาหรือ” กู่ฉิงซานถาม

“ไม่ นี่คือวิชาแบ่งมิติและเวลาอย่างหนึ่ง เป็นวิชาเล็กๆ ที่ข้าถนัดน่ะ”

ขณะหญิงชราตอบ นางชี้ไปยังรอบข้าง “ตอนนี้ข้าจะทดสอบเจ้า ไปดูคนเหล่านั้นใกล้ๆ แล้วหาว่ามีอะไรผิดปกติ”

กู่ฉิงซานตกตะลึง

มีบางอย่างผิดปกติหรือ หมายความว่าอย่างไร…

แต่เพราะอีกฝ่ายกล่าวเช่นนั้น กู่ฉิงซานจึงพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าเข้าใจก่อนหันหลังแล้วเดินไปที่สระ

ขณะเดิน เขามองรอบข้าง

สระว่ายน้ำปกติ

ฝูงชนปกติ

ตึกปกติ

จอแสงและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ปกติ

กู่ฉิงซานยืนยันสถานการณ์ข้างต้นอีกครั้งก่อนหันมามองหญิงชรา

หญิงชรามีผ้าพันคอบนใบหน้า กู่ฉิงซานจึงมองไม่เห็นสีหน้านาง แต่เขารู้สึกได้ถึงรอยยิ้มที่ไม่มีอะไรมาปิดกั้นได้

ท่าทีแบบนี้แสดงให้เห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติอยู่ที่นี่จริงๆ

นี่มันก็แค่ฉากทั่วไปเมื่อหลายปีก่อน ถ้างั้นทำไมถึงมีบางอย่างผิดปกติล่ะ

กู่ฉิงซานยังคงเดินรอบสระว่ายน้ำขณะพยายามโน้มน้าวตัวเอง

เขาปล่อยจิตเทพเพื่อตรวจสอบสระว่ายน้ำ

สระว่ายน้ำปกติ

ฝูงชนปกติ

ตึกปกติ

จอแสงและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ปกติ

เดี๋ยวก่อนนะ…

กู่ฉิงซานพลันหยุดก่อนมองชายหนุ่มคนหนึ่ง

ชายคนนี้ดูธรรมดา สวมกางเกงว่ายน้ำ ถือกระป๋องเบียร์ไว้ในมือ พิงกับเก้าอี้ ดูรายละเอียดบนจอแสงสาธารณะ

เขาคล้ายกับตื่นเต้นเล็กน้อย มือข้างหนึ่งกำหมัดก่อนจะส่งเสียงเชียร์ดังลั่น

เสียงเชียร์หรือ

กู่ฉิงซานมองชายธรรมดาคนนี้

เขาเข้าหาชายคนนี้โดยไม่ตั้งใจขณะเข้าไปสังเกตชายคนนั้นใกล้ๆ

ถึงแม้จิตเทพจะทำให้กู่ฉิงซานมองเห็นได้มากพอแล้ว แต่เขาก็อดที่จะทำแบบนั้นไม่ได้ เขาไม่อาจโน้มน้าวตัวเองได้

กู่ฉิงซานมองชายคนนั้น ไอเย็นเยือกค่อยๆ ปกคลุมร่างกายของเขา

ไม่ใช่…

กู่ฉิงซานเริ่มตื่นเต้น เขารู้สึกได้ถึงความกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนจากในใจตัวเอง

เขาพลันหันไปมองภาพบนจอแสงสาธารณะ

บนจอแสงสาธารณะ ผู้นำรัฐยังกล่าวสุนทรพจน์ โบกแขนไปมาในอากาศ

ถูกต้องแล้ว!

เป็นข่าวเกี่ยวกับอนุสัญญาวิทยาการหุ่นยนต์จริง!

กู่ฉิงซานหันไปมองรอบข้างก่อนกลับมามองชายหนุ่มอีกครั้ง

สีหน้าของชายหนุ่มคาดหวังเล็กน้อย เขากำลังกลั้นหายใจราวกับรอให้ช่วงเวลาหนึ่งมาถึง

ชายหนุ่มเตรียมส่งเสียงเชียร์และปรบมือ

ในลูกตาของเขา ฉากบนจอแสงสะท้อนเล็กน้อย

เพื่อให้ได้ฉากแสงและเงาจากลูกตาของคนคนหนึ่ง ต้องใช้อุปกรณ์พิเศษเพื่อที่จะได้มองเห็นชัดเจน

ทว่า กู่ฉิงซานสามารถเห็นฉากของจอแสงสะท้อนในลูกตาของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจนด้วยการพึ่งจิตเทพของเขา

ในลูกตาของชายคนนั้น กลุ่มนักกีฬากำลังเตะบอลกันอย่างดุเดือด พวกเขากำลังทุ่มกับการแข่งครั้งสุดท้ายเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดี

ในตาของชายคนนั้น ไม่มีข่าวเกี่ยวกับอนุสัญญาวิทยาการหุ่นยนต์เลย

กู่ฉิงซานอดที่จะก้าวถอยออกมาหลายก้าวไม่ได้

เขาปล่อยจิตเทพด้วยพละกำลังทั้งหมดขณะตรวจสอบสระว่ายน้ำ

ไม่ช้าเขาก็พบความจริงที่น่าสะพรึงกลัว

ข่าวปรากฏบนจอแสงชัดเจน แต่มีอย่างน้อยหนึ่งในสามส่วนที่ยังดูการแข่งบอลอยู่

กู่ฉิงซานอดที่จะก้าวถอยไปอีกก้าวไม่ได้

เห็นได้ชัดว่าในมิติและเวลาเดียวกัน ข่าวที่เกี่ยวกับการพัฒนาของทั้งโลกอย่างอนุสัญญาวิทยาการหุ่นยนต์ถูกถ่ายทอดสดจริง แต่ทำไมถึงมีบางคนที่ไม่เห็นล่ะ

ฉากอันแปลกประหลาดนี้อยู่เหนือความรู้ของโลกนี้จนกระทั่งทำลายความทรงจำของเขา

หากทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเขาไม่น่าเชื่อขึ้นมา แล้วอะไรคือความจริง

อะไรกันแน่คือสิ่งที่เขาได้ประสบ

กู่ฉิงซานหลับตาลงแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อพยายามรักษาความสงบให้ได้มากที่สุด

หญิงชรามองเขา พึงพอใจที่เห็นเขาสงบลงได้

ระดับความจริงนี้มากพอจะทำลายเจตจำนงของคนคนหนึ่งได้ แต่เจ้าหนูน้อยคนนี้ดูสงบยิ่งกว่าตัวตนอื่นๆ มาก

หญิงชราพึงพอใจก่อนพึมพำกับตัวเองว่า “ช่างเป็นเจ้าหนูที่สงบอะไรอย่างนี้ ไม่สงสัยเลยว่าผู้สร้างปฐพีถึงอยากให้ข้าได้พบเขา”

กู่ฉิงซานเดินกลับมาแล้วกล่าวด้วยความเคารพว่า “ท่านหญิง ข้าไม่เข้าใจ มันเกิดอะไรขึ้น”

หญิงชราถามกลับว่า “เจ้าจำสิ่งที่พวกเราพูดในตอนแรกได้หรือไม่”

กู่ฉิงซานตกตะลึงจนอดที่จะคิดย้อนกลับไปไม่ได้

ใช่แล้ว ราชินีสูงศักดิ์สิทธิ์ของวิญญาณธาตุถึงขั้นลงมือด้วยตัวเองเพื่อช่วยเขาลบล้างลมหายใจของโลกคู่ขนานให้

เมื่อครู่ทั้งสองสนทนาเกี่ยวกับโลกคู่ขนาน

……………………………………..