GG: บทที่ 186 – เหตุผลของพระเจ้า

“ผายลม! คุณทำลายของฉัน คืนของฉันมา!!!” ใบหน้าของหยิงคังซีกลายเป็นสีดำ เขากำลังจะพุ่งเข้าไปอีกครั้ง แต่ก็ถูกดึงไว้ด้วยพลังที่มองไม่เห็น

หยิงฮาวที่อยู่ด้านข้างโล่งใจอย่างมาก ดูเหมือนว่ามันจะเป็นอุบัติเหตุจริง ๆ

เส้นเลือดสองสามเส้นปูดขึ้นบนหน้าผากของหยิงจิงซาน โชคร้ายจริง ๆ !

“คำถามสุดท้ายเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือเป็นคำสั่ง!” หยิงจิงซานถามอย่างเย็นชา

ดูเหมือนว่าชิงหยูตงกับเย่จีจี้จะกำลังคิดบางสิ่งไว้อยู่ในใจแล้ว

ทั้งคู่เหลือบมองหยิงฮาวและจากนั้นก็หันสายตากลับไปทันที

การเคลื่อนไหวนี้รวดเร็วมากและคนทั่วไปอาจไม่ได้สังเกตเห็น แต่ผู้คนที่นั่งอยู่ที่นี่ล้วนทรงพลังพวกเขาจะไม่สังเกตเห็นมันได้อย่างไร!

ทุกคนต่างมองไปที่หยิงฮาว หยิงฮาวชะงักไปในทันที คุณหมายความว่ายังไง! Mlgb!!!

หยิงคังซีคาดเดาไว้อยู่แล้วแต่ก็ไม่ได้เชื่อมัน ในใจเขาไม่ต้องการเชื่อมัน ยังไงคนคนนั้นก็ยังเป็นพี่ใหญ่ของเขา!

แต่เมื่อได้เห็นสายตาของพวกเธอทำให้ตัวเขาแข็งทื่อ ตาของเขาค่อย ๆ หันไปหาพี่ชายของเขา เลือดไหลซึมออกจากมุมปาก “หยิงฮาว ฉันจะฆ่านาย!!!”

ชิงหยูตงกับเย่จีจี้หัวเราะเบา ๆ ในใจ ปล่อยให้พวกเขาฆ่ากันเองโดยที่พวกเธอไม่ต้องพยายามอะไรเลย มันช่างสนุกจริง ๆ

หยิงฮาวตอบโต้และพูดอย่างขุ่นเคืองว่า “คุณกำลังทำบ้าอะไรกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเธอกำลังพยายามใส่ร้ายและทำให้เราสู้กันเอง”

“จีจี้กับพี่สาวไม่รู้จักเขาจริง ๆ” เย่จีจี้สะอื้นและพูดด้วยความหวาดกลัวราวกับว่าเธอถูกข่มขู่

หากไม่พูดถึงความน่ารักของเธอ คำพูดของเด็กน้อยนั้นร้ายกาจมาก

อย่างไรก็ตามคำพูดนี้เสมือนมีดแทงใจดำของหยิงฮาว ทำให้เขาระเบิดความโกรธ

“ฉันจะฆ่าพวกเธอทั้งคู่!” หลังกล่าวจบหยิงฮาวก็ลงมือทันที

เมื่อเห็นอย่างนั้นชิงหยูตงก็ปกป้องเย่จีจี้ในทันที หากในท้ายที่สุดมีคนที่ต้องการที่จะลงมือเธอก็พร้อมที่จะสู้กลับอย่างไรก็ตามเธอเล่นมากพอแล้ว

แต่สถานการณ์เช่นนี้มีหรือจะไม่มีคนเข้ามาคุม? หยิงเจียงและหยิงชางเข้ามาขวางอยู่ที่ด้านหน้าของชิงหยูตงกับเย่จีจี้ และผลักหยิงฮาวให้ถอยกลับไป

หยิงชางพูดด้วยเสียงต่ำ “หลานฮาวเอ่อร์ การฆ่าคนมันไม่ดีหรอกนะ!”

“ลุงสาม! ปีศาจทั้งสองนี้กำลังสร้างความสับสนให้ทุกคน! ปล่อยพวกเธอเอาไว้ไม่ได้!” หยิงฮาวในตอนนี้ดูร้อนรนอย่างมาก การลงมือนี้ไม่ใช่ว่ามันเท่ากับว่าเขายอมรับว่าเป็นเขา?

“พี่ใหญ่ เป็นคุณจริง ๆ! ต่อจากนี้ไปพวกเราไม่ใช่พี่น้องกันอีกต่อไป!” หยิงคังซียกมือขึ้นและสาบาน นับตั้งแต่นี้เขากับหยิงฮาวตัดขาดกันทุกอย่าง เหลืออยู่เพียงความเกลียดชังเท่านั้น

หยิงจิงซานกำหมัด ถ้าเป็นไปได้เขาไม่ต้องการให้พวกเธอปรากฏตัวขึ้นมาเลย! มันกำลังทำร้ายพวกเขา!

“พูดมา ไม่ต้องกลัว!” หยิงจิงซานตะโกน

ชิงหยูตงกอดเย่จีจี้แน่น ทั้งสองตัวสั่นราวกับว่าพวกเธอกลัวที่จะพูด

หากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง มันจะกลายเป็นโอกาสของหยิงเจียงและหยิงชางไป

“สาวน้อยพวกเธอไม่จำเป็นต้องกลัว ฉันกับหยิงเจียงอยู่ที่นี่แล้วไม่มีใครกล้าทำร้ายพวกคุณ คุณสามารถพูดได้” หยิงชางกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

ในฐานะผู้ใหญ่ชิงหยูตงต้องไม่พูดอะไรอย่างเด็ดขาด ตราบใดที่พวกเธอเล่นได้ดีพวกเขาจะต้องสู้กันแน่นอน

ในตอนนี้มันเป็นตาของเย่จีจี้แล้ว

“จริงหรอ?” เย่จีจี้ถามด้วยความสงสัย

ไม่มีใครตั้งคำถามกับความปรารถนาเล็ก ๆ ของโลลิที่ต้องการจะอยู่รอด

“แน่นอน มันเป็นเรื่องจริง” หยิงเจียงยิ้มอย่างอ่อนโยน

ตำแหน่งบนบ่าหยิงจิงซานนั้นราวกับว่ามันหนักขึ้นอย่างมาก ลูกชายสองคน! ทั้งหมดถูกทำลายด้วยมือของผู้หญิง!

เย่จีจี้เช็ดน้ำตาอย่างน่าสงสาร จากนั้นก็ชี้ไปที่หยิงฮาวและพูดว่า “ลุงคนนี้ให้เงินแก่พี่สาวมากมายและใช้ให้เราแต่งตัวเซ็กซี่ตอนกลางคืนในบาร์”

“ไม่มีอย่างอื่นแล้ว?” หยิงเจียงถาม

เย่จีจี้ส่ายหัว “ไม่”

ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก นี่คือการสมรู้ร่วมคิดอย่างจงใจ! ถึงกับสามารถคิดแบบนี้ได้ ยังไม่ต้องพูดถึงว่าเขาคือลูกชายคนโต!

หยิงเจียงเยาะเย้ย “พี่ใหญ่ คุณได้สอนลูกชายได้ดีจริง ๆ ! หากเรื่องนี้นี้แพร่กระจายออกไป พวกเราตระกูลหยิงจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกัน!”

หยิงชางเดินกลับไปกลับมา อธิบายการสมรู้ร่วมคิดอย่างช้า ๆ

“หลานคังเอ่อร์มักจะไปที่บาร์ของโรงแรมสามฤดู เธอแน่ใจว่าน้องชายของเธอจะออกไปดื่มในเย็นวันนั้น และซื้อสองสาวด้วยเงินเพราะเธอรู้จักนิสัยของน้องชายดีว่าเขาจะต้องชวนให้สองสาวน้อยมาดื่มไวน์ด้วยกันอย่างแน่นอน!”

“ภารกิจของเด็กผู้หญิงสองคนนี้เป็นเพียงการสมรู้ร่วมคิดเท่านั้น ที่จริงแล้วพวกเขามาก็เพื่อแค่ปกปิดตัวตนของบริกร!”

ด้วยคำอธิบายของหยิงชางทุกคนก็ตกอยู่ในห้วงความคิด ที่เขาพูดมามันไม่มีอะไรผิดเลย!

อย่างไรก็ตามหน้าของหยิงฮาวนั้นมืดมนอย่างมาก

หยิงชางยังคงกล่าวต่อ “คนที่ออกไปตรวจสอบพบว่าพนักงานเสิร์ฟเป็นของปลอมและเขาหายตัวไปในคืนนั้น ถ้าฉันเดาถูกมันคงจะเป็นบริกรนั้น แต่ผู้หญิงสองคนนี้ใจดีและเมตตา แน่นอนว่ามันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ ทำไมในตอนนั้นหลิวปี้ถึงถูกควบคุม ฉันไม่จำเป็นต้องพูด ทุกคนก็คงจะเข้าใจแล้ว”

หลิวปี้จ้องไปที่หยิงฮาวอย่างดุร้ายในทันที ช่างเป็นผู้ชายที่ชั่วร้าย!

ชิงหยูตงกับเย่จีจี้นั้นระเบิดเสียงหัวเราะอยู่ในใจ ใจดีและเมตตา คำนี้ดูเป็นงานเป็นการมาก เธอไม่ได้คิดว่าจะได้ยินคำพูดถึงเธอแบบนี้จากปากเขา

ทั้งห้องโถงเต็มไปด้วยความโกรธ ข้อห้ามใหญ่ของตระกูลหยิงคือการฆ่าพี่น้อง แม้แต่การต่อสู้เพื่ออำนาจก็ไม่สามารถทำร้ายกันถึงชีวิตได้ การเหยียบครั้งนี้ร้ายยิ่งกว่าการฆ่า

อย่างไรก็ตามญาติทุกคนต่างก็กระวนกระวาย หากหยิงฮาวเป็นคนก่อคดีนี้จริง ตำแหน่งของเจ้าของบ้านจะว่างเปล่า

“ทำไมถึงไม่ฆ่าไปซะ หลานฮาวเอ่อร์ไม่ควรทำอย่างนี้เลย ยังไงเขาก็เป็นน้องชายของเธอและนี้มันก็โหดร้ายยิ่งกว่าการฆ่าเขาเสียอีก!” หลังจากพูดจบหยิงชางก็ปล่อยแรงกดดันของเขาออกมาและตะโกนเสียงดัง “ฉันพูดถูกไหม!”

“ผายลม! ฉันแค่ต้องการฆ่า … “

ผู้ชมทั้งหมดเงียบกริบ หยิงชางยังคงปล่อยแรงกดดันของเขาเพื่อโจมตีจิตใจอีกฝ่ายความแข็งแกร่งของเขานั้นมากกว่าหยิงฮาว ไม่สงสัยเลยว่าหยิงฮาวจะสูญเสียการตัดสินใจของเขาไปชั่วครู่และพูดความจริงออกมา แต่ความจริงที่ออกมานั้นน่ากลัวจริง ๆ

ถึงกับกล้าที่จะฆ่าน้องชายของตัวเอง!

หยิงเจียงกล่าวเสียงต่ำ “ดูเหมือนว่าหน้าที่ของบริกรคือการฆ่าหลานคังเอ่อร์ และเด็กผู้หญิงสองคนนี้ช่วยชีวิตหลานคังเอ่อร์ไว้ได้โดยบังเอิญ”

เรื่องนี้ทำให้ชิงหยูตงกับเย่จีจี้ตกตะลึง เรื่องราวนี้ดูเหมือนจะขยายออกไปเรื่อย ๆ … มันเป็นการแย่งชิงกันจริง ๆ คนทรยศช่างดุร้าย … นี้มันดีกว่าละครทีวีเสียอีก

จะใครอีกล่ะ ขอบคุณเราสิถ้าไม่ใช่เพราะเราคุณคงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้แล้ว

อย่างไรก็ตามชิงหยูตงคิดว่าจิ่วเย่คงจะเกี่ยวข้องอะไรบ้างอย่างกับผู้ชายคนนี้ น่าสนใจดูเหมือนว่าจิ่วเย่ยังมีความลับที่ใหญ่มาก พวกเธอก็จะค่อย ๆ ขุดเขาอย่างช้า ๆ

การพลิกกลับครั้งใหญ่ทำให้หัวของหยิงจิงซานสั่นสะเทือน ลูกชายคนโตอิจฉาและพยายามจะฆ่าน้องชายของตัวเอง! ถ้าไม่ใช่เพราะความผิดพลาดตอนนี้ลูกชายคนเล็กของฉันก็คงจะข้ามแม่น้ำเหลืองไปแล้ว!
( แม่น้ำเหลือง – นรกของจีน )

“พี่ใหญ่ พวกเราเสียใจมากที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ไม่มีกฎใดที่จะห้ามไม่ให้มันเกิดขึ้น!” หยิงเจียงพูดออกมาดัง ๆ อย่างไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อย จริง ๆ ตามกฎตระกูลแล้ว หากมีคนจะทำสิ่งนี้และถูกจับได้ แม้แต่ศพเพียงเล็กน้อยก็จะไม่มีเหลือให้เห็น

หยิงฮาวเสียใจ! ถ้าเขารู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ เมื่อคืนเขาคงจะลงมือด้วยตัวเอง!